Deze vrijdag waren er parlementsverkiezingen op Dominica, een Antilliaanse eilandstaat met 72.000 inwoners, die het voor een belangrijk deel moet hebben van de bananenexport. Als voormalige Britse kolonie genoot het daarbij tot voor kort een bevoorrechte positie op de Europese markt. Tegenwoordig leunt het op hulp uit Venezuela. Omdat de prijs voor die hulp niet zo hoog is, lag het voor de hand dat de Dominicanen hun premier Roosevelt Skerrit zouden herkiezen. Hetgeen ze deden. Zelfs oppositieleider Ron Green slaagde er niet in zijn zetel te behouden. Buurlanden haastten zich de winnaar te feliciteren. De hulp van Chavez is zo genereus dat Dominica zelf de sinterklaas kan uithangen. Buurlanden Antigua en Anguilla kregen in de afgelopen weken miljoenen dollars, hetgeen zij ontkennen. Het blijft natuurlijk gerommel in de caraïbische marge, maar een opmerkelijk verschijnsel is het wel: je loyaliteit verkopen en van de opbrengst proberen andermans loyaliteit te kopen.
“Er komt een dag dat we wakker worden en dat Bagdad bezet zal zijn door ex-parlementariërs?.”
Commentaar van een anonieme Iraki op het nieuws dat de regering de komende verkiezingen gered heeft door de koek te vergroten: voortaan 325 zetels in het parlement in plaats van 275.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
“We moeten accepteren dat we er niet uit hebben gekregen wat we hadden gewild, maar er zijn punten waar we tevreden over kunnen zijn.”
Minister van Milieu Cramer.
“Dit is geen perfect akkoord, het lost de opwarming van de aarde niet op”
De Zweedse premier en huidige EU-voorzitter Reinfeldt.
“Dit akkoord is beter dan geen akkoord. Maar het is duidelijk beneden onze ambities. Ik zal mijn teleurstelling niet verbergen. Kopenhagen is een eerste stap, de komende jaren zijn er veel meer stappen nodig.”
Voorzitter Barroso van de Europese Commissie.
Het moge duidelijk zijn, de top heeft niet gebracht wat er van gehoopt werd. Maar de deelnemers zien – uiteraard – nog wel lichtpuntjes. Kopenhagen was niet voor niets! Toch?
En dan schakelen we nu over naar Rusland, om een nieuwe ontwikkeling in Climategate te verslaan. Gisteren werd bekend dat het IEA, een Russisch instituut, naar buiten heeft gebracht dat het Hadley Center for Climate Change heeft gerotzooid met Russische klimaatdata (origineel document, Russisch, samenvatting Engels).
Volgens de Russen heeft het centrum slechts 25% van de Russische weerstations meegenomen in haar rapporten waardoor 40% van Rusland, een land dat ruim 10% van het aardoppervlak bestaat, niet is meegenomen in de wereldwijde temperatuurmetingen.
De specifieke data die niet zijn meegenomen laat volgens het instituut vaak geen opwarming zien tussen de laat 20e en begin 21e eeuw.
Het hele klimaathoax-kamp roept weer “wolf!”, en buitelt over elkaar heen om te vieren dat nu echt de nagel in de doodskist van de klimaatwetenschap is geramd.
Maar wat weten we nu precies? Eigenlijk niks. Een Russisch instituut beweert iets, maar we weten niet:
1. Of het instituut gelijk heeft
2. Zo ja, waarom dat gebeurd is
3. Of dat wetenschappelijk te verantwoorden is
Het Hadley Center heeft nog niet gereageerd, en na die reactie moeten we wachten tot onafhankelijke bronnen hun licht hierover laten schijnen. Tot die tijd kan ik als leek alleen maar vanaf de zijlijn toekijken.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Hoe donkerder de kleur van het land, hoe intenser het politieke conflict volgens het Heidelberg Institute for Conflict Research (HIIK).
Het gonst op het internet nog steeds van ‘Climate Gate’, een stel gestolen emails van de Climate Research Unit van de East Anglia universiteit. Die zouden aantonen dat de – al dan niet door mensen veroorzaakte – opwarming van de aarde een hoax is. De beschuldigingen focussen zich op een aantal emails.
GeenCommentaar kijkt of deze beschuldigingen terecht zijn en zal de komende tijd regelmatig zo’n mail behandelen. Vandaag kijken we naar misschien wel de beroemdste mail, eentje van 12 november 1999:
“I’ve just completed Mike’s Nature trick of adding in the real temps to each series for the last 20 years (ie from 1981 onwards) amd from 1961 for Keith’s to hide the decline.”
Op het eerste gezicht klinkt dit ernstig. Het lijkt erop dat deze wetenschapper een afkoeling in zijn resultaten wegmoffelt met een ’truukje’, en het zo doet voorkomen dat er geen afkoeling, maar opwarming is. Zo wordt het ook gepresenteerd in klimaat-sceptische media.
Maar als je even verder zoekt, dan zie je al snel dat dit complete onzin is. Het gaat hier niet over de temperatuur, maar over het kleiner worden van jaarringen, terwijl de temperatuur in werkelijkheid niet afnam. Wetenschappers gebruikten namelijk jaarringen om de temperatuur te schatten. Voor 1960 klopten deze gegevens met de bekende, door mensen gemeten temperatuur en bijvoorbeeld ijskern-metingen. Maar vanaf die tijd lopen de jaarringen uit de pas met de temperatuur. Dit was al voor deze mail geconstateerd en besproken in de literatuur (.pdf). Aangedragen verklaringen zijn droogte, vervuiling en zure regen. Het ’truukje’, in de wetenschappelijke spreektaal vaak gebruikt als substitutie voor een techniek, zorgde ervoor dat de data verkregen van boomringmetingen vanaf 1960 werd uitgefaseerd, en dat de officiële temperatuurmetingen door middel van instrumenten leidend werden.
Tumult op de klimaatconferentie in Kopenhagen. De nietige eilandstaat Tuvalu, een van de landen die door de klimaatverandering in hun geheel dreigen te verdwijnen, is erin geslaagd een eigen voorstel op tafel te krijgen, nadat het honderd andere landen achter zich gekregen had. Na het pleidooi van Tuvalu scandeerden actievoerders de naam van het land buiten de grote vergaderzaal.
Het voorstel van Tuvalu komt erop neer dat de doelen voor de vermindering van CO2-uitstoot aangescherpt worden en dat de afspraken bindend moeten zijn. Het werd onmiddellijk afgeschoten door onder meer China en India, die liever een politiek akkoord sluiten met genoeg clausules om er onderuit te komen.
Inmiddels is een ingewikkeld politiek spel op gang gekomen, waarbij de kleine eilandstaten die Tuvalu aanvankelijk steunden een beetje terugkrabbelen, China en India wat meer empathie tonen en Tuvalu de hakken in het zand zet, daarbij achter de schermen gesteund door enkele westerse landen. Uiteindelijk zal Tuvalu waarschijnlijk in het zand bijten, maar dan heeft het in elk geval gevochten voor wat het waard is.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
“Washington turned his head and he couldn’t resist the stage or the glamour it gave him.”
Ken Macdonald, tot vorig jaar de Britse ‘Director of Public Prosecutions’ (hoofd van het openbaar ministerie), heeft geen goed woord over voor Tony Blairs erkenning dat hij Irak ook had aangevallen als hij had geweten dat er geen massavernietigingswapens waren.
?The use of drugs such as cannabis and the drinking of alcohol, sex and other obnoxious misconduct are now becoming common within the pirates, causing social problems. That is what is worrying us, a lot more than the risk they pose to the foreign ships and crew.?
De imam van een moskee in Galkacyo, een stad in Somalië, trekt aan de alarmbel. De piraterij in de wateren rond Somalië veroorzaakt legio sociale problemen in dat land. Succesvolle piraten zijn zo rijk dat wisselgeld ze niets interesseert en romantiek achterwege blijft; ze kopen gewoon een vrouw.
De hoge bedragen die de piraten als losgeld ontvangen in ruil voor vrijlating van de gekaapte schepen, creëren een gescheiden samenleving. Piraten kunnen nagenoeg alles kopen en drijven met hun overvloed aan geld de prijs van (luxe-)goederen omhoog. ‘Gewone’ Somaliërs delen nauwelijks mee in de weelde en hebben als excuus voor hun armoede: ?We are not pirates.?
Zelfs kredietverlening is geen probleem. Als een piraat geen geld heeft, maar wel losgeld verwacht van een lopende kaping, dan kan hij de uitgaven op krediet doen. Los het maar af als je het geld binnen hebt.
Om hoeveel geld gaat het daadwerkelijk? Een expert van de Londense denktank Chatham House schat dat het gaat om meer dan 100 miljoen dollar in de laatste twee jaar. Afgelopen jaar is het gemiddelde bedrag dat aan losgeld wordt betaalt over de kop gegaan. Van één naar twee miljoen dollar gemiddeld.
“Dit is geen bewijs maar wel een aanwijzing dat er iets niet deugt.”
Maxime Verhagen geeft zijn gedachten bij het feit dat Iraanse schepen Nederlandse havens mijden, omdat de controle er strenger is dan in andere Europese landen.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.