COLUMN - Wie zegt dat de EU slechts een samenwerking moet blijven van onafhankelijke staten, zegt eigenlijk dat hij dik tevreden is met de EU zoals deze nu is.
Het is een populaire verzuchting, en we zullen hem de komende tijd nog vaak horen: waarom kunnen we met de EU niet terug naar het EEG model? Dus geen eurofederatie, maar gewoon een samenwerkingsverband, via handelsverdragen van onafhankelijke staten?
Helaas, het grote probleem is nu juist dat de EU nooit veel meer dan dat is geworden. Ondanks de introductie van de Euro en de open grenzen ís de Europese Unie feitelijk niet veel meer dan een samenwerking van democratische staten.
En dat heeft nogal wat consequenties.
Omdat de macht in de Europese Unie niet in het parlement ligt, maar aan de onderhandelingstafels tussen regeringsleiders, zitten we met een parlement dat feitelijk machteloos is tegenover de door regeringsleiders aangestelde Europese Commissie.
Daarom zitten we met een stel bureaucraten in Brussel die aangesteld worden middels schimmige benoemingsrituelen. Daarom is de EU meer vatbaar voor de lobby van bedrijven dan voor de stem van de burger.
Daarom zitten we ook met een EU dat aan elkaar hangt van idiote compromissen, met als symbolisch hoogtepunt de nutteloze halfjaarlijkse verhuizing van het parlement van Brussel naar Straatsburg en weer terug. De EU hangt immers van dealtjes aan elkaar.
