Neelie’s gifpil

Neelie Kroes, Neerlands krachtigste politica in de recente geschiedenis, is aan haar laatste termijn als Eurocommissaris bezig. Voor wie na 1970 is geboren is Neelie Kroes al een leven lang een machtsfactor. Ook lange politieke carriéres lopen uiteindelijk af en de kans dat zij een derde termijn als Eurocommissaris gaat krijgen is klein. Haar tweede termijn had ze al vooral te danken aan het feit dat de Vlaamse liberaal Guy Verhofstadt de christen-democraat Jan-Peter Balkenende politiek voor schut wilde zetten. Wat tot de historisch unieke situatie leidde dat een Europese lidstaat niet de door haarzelf gekandideerde voordracht in de Europese Commissie benoemd kreeg, maar een andere, dankzij een meesterlijk georkestreerde campagne van de Europese liberale partijen. Het gezichtsverlies voor Balkenende was enorm, maar dit legde ook een forse politieke hypotheek op Kroes haar vermogen om daadwerkelijk iets te betekenen gedurende haar tweede termijn.

Door: Foto: Lisbon Council (cc)
Foto: Biblioteca Nacional de España (cc)

De foute casting van Europa als eliteproject

, door

OPINIE - Europa is geen eliteproject, vindt Godelieve van Heteren.

Toen het Montesquieu Instituut me onlangs vroeg of ik iets wilde schrijven over de vraag of Europa een eliteproject is, heb ik sterk geaarzeld. Want eerlijk gezegd vind ik het een kansloze vraag.  Natuurlijk: ik snap wat er gewenst wordt. We zouden weer eens flink kunnen uithalen naar Brusselse technocraten die niet zouden snappen hoe de wereld draait. Of de kachel kunnen aanmaken met politici in Brussel die nog erger dan hun nationale soortgenoten slechts hun zakken zouden vullen.

Maar ik heb me jaren verzet tegen dat reductionistische ‘Europa als Project’-jargon. Wanneer is dat toch begonnen? Dat Europa-ontwikkelingen werden gereduceerd tot een ‘project’? Of erger nog: werden ‘gecast’ als iets van louter ‘elites’? We zijn ergens in de afgelopen jaren met elkaar over Europa gaan praten als in een holle buis: elkaar als kip-zonder-kop gaan napraten in een taal die geen recht doet aan wat Europa is en een enorme verschraling aanbrengt in de beschrijvingen van wat zich allemaal afspeelt in dit deel van de wereld. Die projecttaal doet meer kwaad dan goed. Ze reduceert Europa tot Brusselse instituties. Ze is weinig vitaal, brengt geen aansprekende verhalen voort, laat staan mobiliserende visies om er met elkaar iets van te maken.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sébastien Bertrand (cc)

Hoe transparant is de Brusselse lobby?

, door

DATA - Brussel staat bekend als een lobbyparadijs, maar wordt het beïnvloedingsspel transparant gespeeld? En in hoeverre is strenge regulering, zoals in de Verenigde Staten, gewenst?

Update 6 juni, 17.01, zie onder.

Rinus van Schendelen heeft achteraf een beetje spijt van zijn schatting. Jaren geleden becijferde de ‘lobbyprofessor’ dat er in Brussel 15.000 lobbyisten actief zouden zijn, een getal dat maar op blijft duiken in publicaties en artikelen. ‘Het was echt nattevingerwerk. De toen ongeveer 3.000 belangengroepen in Brussel taxeerde ik gemiddeld op vijf stafleden, voilà. Zo berekend, zijn het er nu meer’ , zegt Van Schendelen in zijn kleine werkkamer aan de Erasmus Universiteit.

In het lobbyregister staan nu ruim 5000 belangengroepen ingeschreven. Indien je meerekent de ontelbare groepen die zich door anderen laten vertegenwoordigen of af en toe in Brussel zijn, dan zijn het er nog meer.

Het aantal lijkt niet zo gek veel uit te maken. Vast staat dat lobbyen een belangrijk onderdeel is van het Brusselse wetgevingsproces en dat lobbyen big business is. Het Brusselse wetgevingsproces is voor een buitenstaander ingewikkeld en de media berichten er weinig over. Brussel heeft daarom de naam een paradijs te zijn van achterkamertjes- en wandelgangenpolitiek, een politieke powerhouse waar machtige bedrijven deals sluiten tijdens lange copieuze lunches.

Foto: copyright ok. Gecheckt 11-02-2022

PVV declareerde duizenden euro’s

, door

KRO Reporter ontdekte dat de PVV duizenden euro’s declareerde in Brussel. Terwijl Geert Wilders zelf aangaf dat de partij ‘geen cent subsidie’ krijgt. 

Het programma KRO Reporter maakte een aflevering over declaraties van de PVV in Brussel. De uitzending staat voor vanavond gepland, maar Reporter zette de aflevering vandaag vast online. De uitzending geeft een bijzonder kijkje in de werking van de meest gesloten partij in Nederland.

Get Adobe Flash PlayerAls het niet mogelijk is Flash te installeren kunt u de video bekijken via deze link.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

The Humping Pact

, door

NSFW – Uit de kontext slaat dat gepomp nergens op, maar pas op: het betreft hier Kunst! The Humping Pact brengt u langs bezienswaardigheden in en rond Brussel, de tientallen witte billen zijn een illusie en behoren in werkelijkheid slechts twee dezelfde mannen toe. The Humping Pact heeft te maken met de wil tot verspreiding, de drang te veroveren en de hang naar grandeur.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Nederland exporteert te weinig. En teveel.

, door

Nederland zit nu “officieel” in een recessie. Het Bruto Binnenlands Product (BBP) is nu al twee kwartalen licht aan het dalen. Oorzaak: Nederlanders geven minder uit, de overheid geeft minder uit, en het buitenland koopt minder bij ons.  Over 2011 als geheel groeide het BBP weliswaar met 1.2 procent en er zijn meer banen, maar in 2012 zal de gevreesde “double dip” een feit worden. Volgens “betrouwbare bronnen” rond VVD, CDA en PVV zal er wellicht dit jaar al moeten worden bezuinigd, met al het oeverloze politieke gezeur van dien. Gelukkig gaat het, als je iets verder kijkt, met Nederland, helemaal niet zo slecht. Het gaat misschien zelfs te goed.

Op de definitie van “recessie”, twee kwartalen BBP-krimp, valt veel af te dingen. Het kan een te rooskleurig beeld geven van de economie. Je kunt als economie jaren dooremmeren zonder ooit twee opeenvolgende kwartalen krimp te vertonen. Sowieso is ook het BBP, hoewel een geweldige uitvinding, een beperkt statistiekje. Het meet in zekere zin alleen de “omzet” van een land, en zegt niets over onze bezittingen en schulden, niets over alle activiteiten waar geen geld voor wordt betaald, laat staan over de vraag of we eigenlijk wel blij zijn met al die goederen en diensten.

Vorige Volgende