Ireland: from poster child to enfant terrible?

By Hugo Brady, senior research fellow at the Centre for European Reform. Ireland will elect a new government on February 25th to replace a discredited administration loathed by most Irish voters. At first sight, it seems unlikely the election will re-open the fundamentals of a bail-out agreed with fellow eurozone members and the IMF last November. The last act of Fianna Fáil, the main party in government since 1997, was to translate the terms of that deal into an initial set of tax hikes and further public spending cuts before leaving office. Nonetheless, the poll – Ireland’s most important for decades – marks a shift in hostility towards the bail-out and the EU in general which its partners would be foolish to ignore. European benefactors might express shock that Irish attitudes towards the EU have worsened in the wake of the bail-out. To many EU leaders – including José Manuel Barroso, president of the European Commission – they are helping to rescue a country where politicians and regulators, through incompetence or worse, allowed bankers and developers to drive the economy to ruin using other people's money. That view is correct but cloistered. It takes no account of the part played by the introduction of the euro itself – at a low interest rate hitherto unknown in Ireland – in inflating a runaway property boom. And Ireland's eurozone partners (along with Britain) do expect their money back at a profit, having – they hope – secured the common currency and the unwise investments of their own banks in the process.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Laedere facile, mederi difficile

De student is een lui wezen, dat zo weinig mogelijk wil studeren en zo veel mogelijk wil boemelen en bieren tijdens kroegjolen. Zijn hospes en hospita noemt hij de ploerterij en werkende mensen bekt hij af. Hij heeft een lijfknecht die ’s ochtends zijn kater verpleegt en zijn ochtendhumeur verdraagt met neergeslagen ogen. Medestudenten noemt hij kerel en met hen gaat hij naar de hoeren, op bordeelsluipers. Het eenvoudige volk haat hem, maar bewondert hem tegelijk om zijn nonchalante hoogmoed en zijn rijke komaf en hoopt iets aan hem te verdienen.

Welnee. Studenten werken om hun paar honderd euro studiebeurs aan te vullen zodat ze in leven blijven, verder studeren ze zo hard ze kunnen, zijn aardig en hebben geen kapsones.

Maar blijkbaar hoopt het kabinet, dat het Nederlandse volk nog steeds denkt dat de student zo’n karikatuur van een ouderwetse uitvreter is als ik daarnet beschreef. In het rijtje bezuinigingen op het hoger onderwijs worden vooral de zogeheten langstudeerders aangepakt. Zij moeten een hoger collegegeld betalen en de universiteiten betalen voor iedere langstudeerder een boete. Wil een student de karige hoeveelheid kennis die hij in een studie heeft opgedaan aanvullen met een tweede studie, dan wordt hij ook daarvoor financieel gestraft. Het studeren wordt niet bepaald aangemoedigd.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Can Greece be saved?

By Katinka Barysch, deputy director of the Centre for European Reform

rellen in griekenlandWill Greece have to restructure its debt? Among most West European economists and investors, this now seems to be a foregone conclusion. The Greeks themselves are not so sure. During a recent visit to Athens, none of the economists and politicians I spoke to thought that restructuring was inevitable or desirable. The Papandreou government looks determined. But to avoid default, Greece would need two things: economic growth and more help from its European neighbours.

Since Greece negotiated its €110 billion financial assistance package with the EU and the IMF last year, it has cut its government deficit by an impressive 6 per cent of GDP. The government has slashed public salaries and pensions, raised VAT and other taxes, and clamped down on ubiquitous tax evasion. Half a dozen big strikes and the occasional outbreak of street fighting notwithstanding, the Greeks have so far remained rather stoic in the face of this unprecedented belt tightening. Most realise that change is needed and hardship inevitable.

The other reason why Greeks have so far stayed calm is that the worst is yet to come. While civil servants, truckers and some other groups felt immediate pain, the population at large has not yet suffered unbearably. After 15 years of rising salaries, most Greeks can cope with an initial drop in income. Those who lose their job or business can usually rely on a tightly knit family network for support.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Privatiseren gevangenissen is niet goedkoper

Een gastbijdrage van Marcel Canoy en Ben Vollaard. Zij zijn verbonden aan de Universiteit van Tilburg. Canoy is tevens chief economist bij onderzoeksbureau Ecorys. Het stuk stond gisteren ook in NRC Handelsblad.

Het kabinet is de privatisering van het gevangeniswezen aan het voorbereiden. Dat is een opmerkelijk plan, dat tot nog toe weinig aandacht heeft gekregen. Hierover zijn afspraken gemaakt tijdens de coalitiebesprekingen.

Nu wordt het beleidsvoornemen uitgewerkt op ambtelijk niveau. Afgelopen week was staatssecretaris Teeven (Veiligheid, VVD) in het Verenigd Koninkrijk, om meer te weten te komen over de Britse ervaringen met de privatisering van gevangenissen.

Het plan is opmerkelijk omdat dit kabinet op vrijwel alle andere terreinen geen blijk geeft van een voorkeur om overheidstaken te laten uitvoeren door private partijen. Blijkbaar bestaat daar op dit ene terrein wel behoefte aan. De reden moet worden gezocht in de wens tot bezuinigen. De privatisering wordt voorbereid „met het oog op versobering en kosteneffectiviteit”. Het kan allemaal goedkoper en soberder. Privatisering gaat daarbij helpen, is de gedachte.

Als besparing het hoofddoel is, is dat te bereiken op een veel eenvoudigere manier: door het gevangenisregime te versoberen. Daarvoor is geen privatisering nodig – wel een debat over hoe Nederland wil omgaan met gevangenen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De Hardwerkende Nederlander?

Het taalgebruik van Mark Rutte viel al menigeen op. ‘Ruttiaans’ staat bol van Jip-en-Janneke taal en ook, vreemd genoeg, van ambtelijke beeldspraak (“Van de verschillende voorkeursvarianten moet er nu toch eens één worden uitgeboord’). Maar Ruttiaans is vooral een geniale verzameling ‘frames’ waarbinnen de overheid de boeman is, en de belastingbetaler de koning.

Het gaat dan niet eens om flauwiteiten als “geef je de PvdA een woestijn, dan is binnen de kortste keren het zand op” of  “we moeten snoeien om te groeien”. Het gaat meer om Rutte’s suggestieve typeringen van de overheid. Denk aan de “Marktmeester” die de overheid de eervolle (!) taak geeft om zoveel mogelijk ruimte en mogelijkheden aan marktpartijen te geven, en de “Kleine, Krachtige Overheid” die de overheid op Dreft-achtige wijze concentreert en zuiniger maakt.

Bijna altijd komt Rutte hier knap mee weg. Maar afgelopen zondag moest hij toch eens uitleggen wat hij nou precies bedoelde met een van die andere stokpaardjes, de “Hardwerkende Nederlander.” Clairy Polak wilde wel eens weten wie dat nou is.

Rutte noemde de vuilnisman, de “verpleegkundige die hard werkt”, de barman, maar uit het warrige gesprek werd vooral duidelijk dat het niet zozeer om het harde werken gaat, maar om het hebben van een betaalde baan  (dus geen uitkering) –ongeacht welke baan.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Over en sluiten in 2011

GC heeft ruimte voor gastloggers. Onze maandelijkse gast, P.J. Cokema, gaat de effecten van de kaasschaafmethode in beeld brengen en lanceert de kaasschaaf- en kansenmonitor.

Wegens omstandigheden gesloten (Foto: Flickr/Michiel2005)

Zowel de crisis als de bezuinigingen bieden kansen. En mantra die u komend jaar wel vaker te horen zult krijgen. De overheid neemt in ieder geval haar kans waar. Met de kaasschaaf wordt de samenleving ontdaan van overtollig geachte vetlaagjes.

Vorig jaar kregen gemeenten en Rijk de begrotingen rond. Dit jaar zullen die hun praktische uitwerking moeten krijgen. Tijd om de kaasschaaf- en kansenmonitor te starten.

De kansen worden bijgehouden op mijn eigen webstek. Uw kanswaarnemingen kunt u daar kwijt. Op GC ga ik, met uw hulp, de resultaten van de kaasschaafmethode bijhouden.

We weten nu al dat de kaasschaaf op veel terreinen en voor veel organisaties gevolgen heeft. Grotendeels komt dat neer op reorganisaties en afslanking van aanbod. Voor de kaasschaafmonitor komen alleen die voorzieningen, diensten en organisaties in aanmerking, die helemaal zullen verdwijnen. Valt het mee of krijgen we te maken met een gigantische kaalslag?

Het jaar begint goed. Op 1 januari sloten tien voorzieningen de deuren. Gemeenten krimpen het aantal servicepunten (gemeenteloketten) in. Bibliotheken sluiten filialen. Voorlichtings- en adviescentra voor gezondheid, onderwijs en startende ondernemers zijn gesloten. Een fietsenstalling, een meldpunt voor overlast en een uitleencentrum voor BKR-kunst zijn gesneuveld.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Concurreren met China

[qvdd]

Alleen als ons onderzoek en onderwijs op hoog niveau blijven, kan ons land concurreren met bijvoorbeeld China en India en welvarend blijven. Het geld van de belastingbetaler komt op die manier dus ten goede aan heel Nederland.

Alexander Rinnooy Kan waarschuwt Nederland dat de bezuinigingen op de investeringen in het onderwijs zorgwekkend zijn. Nederland moet weer in de top vijf van kenniseconomiën komen.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Vorige Volgende