Terwijl EU-buitenlandcoördinator Javier Solana nog met een brede grijns voor de camera's zei dat de inhoud van het voorstel aan Iran voorlopig geheim blijft (Trouw), beweren diplomaten in Washington al dat het gaat om een deal waarbij de Verenigde Staten nucleaire technologie aan Iran zullen leveren in ruil voor een stop op de verrijking van uranium. A package of incentives presented Tuesday to Iran includes a provision for the United States to supply Tehran with some nuclear technology if it stops enriching uranium _ a major concession by Washington, diplomats said. (Breitbart.com) ...wordt vervolgd...
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Voetbal is oorlog, of in ieder geval dikwijls politiek geladen. Toch wil de organisatie van het WK2006 in Duitsland dat het gewoon een gemoedelijk spelletje wordt. Die lullige oranje nazi-helmpjes zijn daarom terecht verboden. Maar de nazi-helmpjes zijn niet de de grootste vrees van de Duitsers. Met stijgende bezorgdheid bekijkt men of Holocaust-ontkenner Ahmadinejad naar Neurenberg zal komen om daar als president van Iran zijn team te komen aanmoedigen. Zo’n prominent figuur die openlijk de Holocaust ontkent op dezelfde plek alwaar de Neurenbergse rassenwetten werden gesmeed en waar na de WOII de nazi-kopstukken werden berecht, dat ligt erg gevoelig. Op de Duitse ambassade in de Iraanse hoofdstad gaat het al weken over niets anders dan de mogelijke komst van de Iraanse president. “We kunnen hem niet weigeren. Staatshoofden hebben geen visa’s nodig! Hij kan zo landen!”, zei de diplomaat zenuwachtig. Hij nam nog maar een wijntje. “Oh scheisse!”, viel hij uit. Waarom worden we zo gestraft?!” (OnzeManinTeheran). Inmiddels zeggen Europese neo-nazi’s dat ze het Iraanse team gaan aanmoedigen. Zij hebben onder meer provocerende marsen aangekondigd, waarbij zij zwarten en homo’s willen aftuigen,” schreef BN/DeStem. Vervolgens werd verklaard dat neonazi’s tijdens de wedstrijd Angola tegen Iran, op 21 juni in Leipzig, hun instemming willen betuigen met “de anti-joodse Iraanse president Ahmadinejad.”(IranActua). Als reactie op deze ontwikkelingen gaan er in het Europarlement nu stemmen op om Ahmadinejad tot persona non grata te bestempelen (ReformatorischDagblad). Misschien loopt het allemaal met een sisser af, maar een valse Ahmadinejad en dito extreem-rechtse groepen zouden het voetbalfeestje wel eens een naar bijsmaakje kunnen geven. Hoe dan ook, de (halve) wereld kijkt in ieder geval toe…
De honorair consul van Tadzjikistan in Nederland houdt een website bij met informatie over de economie, politiek, geschiedenis en cultuur van het land: www.tadzjikistan.nl. Er zijn tevens wat foto’s te vinden in verschillende categorieën. Een opmerkelijke categorie is kansen voor ondernemers waarin de consul ondernemend Nederland handige tips geeft voor het ultieme gat in de markt in Tadzjikistan. De tips variëren van ‘geen vacuum of invries mogelijkheid’, ‘geen verpakking voor zuivel’ of ‘kippenboer zoekt partner’. Alles onder het mom van één plaatje zegt meer dan 1000 woorden.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
In de VS, Canada en Israël gonst het van de geruchten dat het Iraanse parlement deze week een wet heeft aangenomen die joden, christenen en andere niet-islamitische religies verplicht om op straat herkenbare badges te dragen. Het plan doet sterk denken aan de jodenster die de nazi’s de Europese joden lieten dragen. We are deeply disturbed by reports indicating that the Iranian Parliament (Majlis) may be in the process of adopting legislation that would require religious minorities in Iran — including Christians, Jews and Zoroastrians — to adopt distinctive color schemes, or according to some reports, different colored cloth markers that would identify them (JerusalemPost). Vooralsnog zijn het alleen uitgesproken joodse en christelijke media die dit nieuws brengen en nog geen mainstream nieuwskanalen. Dus het risico bestaat dat zij zich bewust of onbewust laten gebruiken in de mediaoorlog tussen de Amerikaanse en de Iraanse overheid. Maar aan de andere kant betreft het hier een wet die al sinds 2004 in voorbereiding is en die ook voorziet in een uniforme islamitische klederdracht voor alle Iraniërs. En van een onfrisse theocratie kan je dergelijke onfrisse ideeën verwachten, om maar in morbide stijl te blijven sluit ik af met: wordt vervolgd…?
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
