Van der Steur treedt af
Hij voelt “te weinig vertrouwen” in Kamer.
Ophef op Twitter! U snapt, wij van de nuance hebben dan al gauw een dag of twee nodig om ervan te bekomen en er een mening over te ventileren waarvan u de humor dan weer niet inziet. Enfin, er was dus iemand die naar aanleiding van een debat in de Balie zei dat Paul Cliteur om zijn racistische mening 'aangepakt' diende te worden. Iemand anders meende dat 'aanpakken' hetzelfde was als 'doodschieten' en plaatste er een foto bij van de neergeschoten Pim Fortuijn. Toen was er dubbeldik ophef. Zelf ben ik geneigd te denken dat alles wat verder gaat dan doelloos uit het raam kijken, tegenwoordig al 'aanpakken' heet. Er is niemand meer die gewoon iets doet. In mijn tijdlijn kwam gisteravond een berichtje voorbij dat Ard van der Steur stevig 'aangepakt' was door de Tweede Kamer. Even later was hij geen minister meer. Uit een vervolgtweet leidde ik af dat hij het er niettemin levend had afgebracht.
Hij voelt “te weinig vertrouwen” in Kamer.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Laten we eerlijk zijn, vergeleken met Amerika zijn liegende Nederlandse politici kleine krabbelaars. Ivo Opstelten verhaspelt een bedragje. Fred Teeven, bij het OM bekend om zijn olifantengeheugen, kan zich plotsklaps niks herinneren. Ard van der Steur veegt dingen onder het tapijt en struikelt bij herhaling over de bobbel die hij zelf gecreëerd heeft.
Nu zijn de rapen gaar. Ik zie nog maar één uitweg voor Ardje: glashard ontkennen dat er ooit een Teevendeal geweest is. De nieuwe onthullingen komen van een journalist, dus die kunnen niet deugen. Er is een alternatief bonnetje waarop het bedrag wél klopt. Opstelten is een oude man van wie het volstrekt ongeloofwaardig is dat hij ooit minister van justitie was.
Uitgangspunt is dat de politieambtenaar die geweld heeft gebruikt, gelegitimeerd gebruik heeft gemaakt van de geweldsbevoegdheden. Bij de betreffende onderzoeken naar geweldsincidenten wordt een politiefunctionaris die geweld heeft toegepast daarom in beginsel niet als verdachte aangemerkt. Dit is anders indien aanstonds duidelijk is dat hij wél als zodanig moet worden aangemerkt.
Vandaag kwam de Rijksoverheid met een nieuwsbericht over een wetsvoorstel dat een (vermeende) misstand zou moeten rechtzetten die, blijkens een beleidsregel van het OM, al tenminste tien jaar niet meer voorkomt.
Ik heb er het concept wetsvoorstel zelf bijgepakt en dat gaat inderdaad in hoofdzaak niet over het aanmerken als verdachte van politieagenten die geweld hebben gebruikt.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
“We moeten oppassen voor het automatisme dat als er iets gebeurt, er ‘dus’ iets mis is gegaan. We moeten wel alle lessen trekken en fouten redresseren. Daarom is het ook zo goed dat we de tijd hebben genomen om een spade dieper te graven.”
En daarmee had Mark Rutte weer zo’n dikke laag zalf over de wonden van Ard van der Steur gesmeerd dat die opnieuw een debat overleefde. Een kwart van de Tweede kamer ondersteunde een motie van wantrouwen tegen de minister van justitie over al dan niet vermeend gestuntel met inlichtingen over terrorisme in de aanloop naar de Brusselse aanslagen.
Stel, u woont in het buitenland en wordt opgepakt. Na een zeer dubieus proces wordt u veroordeeld. U zit 31 jaar vast. Dan krijgt u kans om vrij te komen. Als Nederlander moet u een verzoek indienen bij de minister van Veiligheid en Justitie. Die wijst het af, zonder nadere motivering. U mag nog 25 jaar zitten.
“Een klap in het gezicht.” Afgelopen maand sprak ik advocaat Rachel Imamkhan. Deels vanuit idealisme helpt ze Nederlandse gevangenen in het buitenland, waaronder de heer Jaitsen Singh. De afwijzing van minister van Veiligheid en Justitie Ard van der Steur (VVD) was een dreun voor Singh. Bovendien was het mede daardoor, aldus Imamkhan, dat op 8 september ook de Amerikanen vervroegde vrijlating afwezen.
Singh is veroordeeld voor opdrachtgeven tot moord op zijn vrouw en stiefdochter. Zijn proces rammelde aan alle kanten: de aanklager is inmiddels veroordeeld voor corruptie; drie getuigen zijn niet gehoord; allerlei bewijsstukken verdwenen; van ander bewijs zijn geen DNA-sporen afgenomen. De hoofdgetuige bevestigde schriftelijk zijn verklaring in te trekken maar overleed voor hij dit onder ede zou bekrachtigen.
Die hoofdgetuige was een voor roofmoord veroordeelde heroïneverslaafde. Hij verzweeg tijdens de zitting zijn veroordeling en verslaving. In ruil voor zijn verklaring kreeg hij geld en strafkorting. Saillant is dat hij kort na intrekking van zijn verklaring bij een arrestatie om het leven kwam. Een en ander leidde tot herziening van de zaak, maar Singhs toenmalige advocaat maakte daarbij een fatale procedurefout.
Privacy is al 15 jaar een ondergeschikt aspect bij wetgeving in Nederland. En in de afgelopen vijf jaar was dat helemaal het geval onder minister Opstelten van het Ministerie van Veiligheid en Justitie (hoe Orweliaans nog steeds).
Met de komst van een nieuwe minister, Ard van der Steur, was het dan ook de vraag of er misschien meer aandacht kan komen voor privacy. Het antwoord kwam snel. Nee!
En dat is zorgwekkend.
De argumentatie is ook nu weer: de wetten zijn belangrijk voor het bestrijden van de criminaliteit en voor uw veiligheid. En uw privacy wordt niet geschonden.
Dat laatste is natuurlijk een gotspe. Immers, op het moment dat je alles opslaat, is de privacy al geschonden. Dat staat los van of er iets mee gebeurt of niet.
En opslaan doen ze. Massaal.
Maar minstens even problematisch aan de verdediging is het gebrek aan feitelijke onderbouwing. Hoeveel beter wordt de misdaad bestreden met alle nieuwe middelen? Hoeveel extra boeven worden er gevangen? In hoeveel rechtszaken gaf het middels datavergaring verkregen bewijs de doorslag? We krijgen het niet te horen. Goede onderzoeken ter onderbouwing van het punt ontbreken. Onderzoeken die kritisch aantonen dat het resultaat ernstig tegenvalt, worden terzijde geschoven.
Dus gaat de overheid rustig door met het verder afbreken van uw privacy. Straks weer onder het mom van fraudebestrijding. Gewoon zoveel mogelijk databases aan elkaar knopen. Ook al beweerden ze eerder bij hoog en laag dat dit niet zou gebeuren. Of misschien alleen bij hoge uitzondering. Het is al regel helaas, en straks ook wet.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
De oppositie laat weinig heel van minister Ard van der Steur, nu blijkt dat deze de Tweede Kamer vorige week onjuist heeft geïnformeerd.
Het OM bracht aanvankelijk naar buiten dat ze kort voor het maken van een foto van Volkert van der Graaf door diens advocaat op de hoogte zou zijn gebracht en Van der Steur volgde deze lezing.
De toenmalig advocaat van Volkert, mr. Stijn Franken, reageerde echter furieus: het was juist het OM dat met de suggestie was gekomen, met het idee dat dit een fotojacht door journalisten preventief in de kiem zou smoren. De fotograaf zelf gaf te kennen dat Volkert op het kantoor van Franken omringd werd door veiligheidsmensen.
COLUMN - Onze nieuwe minister van Justitie Ard van der Steur (45) is naar eigen zeggen een klassieke liberaal. Hij ziet er niet alleen uit als een overjarige corpsbal, inclusief oranje stropdas, kasteel, sigaar, opgezette hermelijnen en snedige opmerkingen over de linksmensch. Maar ook zijn politieke opvattingen schijnen op de klassiek liberale leest gestoeld te zijn. Of dit nu ook betekent dat we binnenkort overal 130 kilometer per uur mogen rijden, de provincie eindelijk eens gaan afschaffen en de gehele wiethandel aan de markt overlaten is nog even afwachten. De man is per slot van rekening net begonnen. Wel is duidelijk dat Ard geen man is van daden, maar van woorden. Heel veel woorden.
Een gave waarmee hij Nederlands kampioen debatteren werd in 1991 en die hij menigmaal gebruikte om zich onder een bekeuring uit te lullen. “Zoals blinden extra goed kunnen horen, zo kan ik extra goed spreken” stelt hij dan ook met enige zelfkennis vast. Van alle VVD-Kamerleden sprak alleen fractievoorzitter Halbe Zijlstra meer dan Ard. De man is een ware spraakwaterval, die ook nog eens geen tegenspraak duldt. Ard is vooral aangesteld om orde op zaken te stellen op het departement. Zijn voorganger Opstelten leek niet opgewassen tegen de vierde macht, die hem niet wist te behoeden voor het incident met een bankafschrift. De VVD ziet in Ard een harde leermeester die geen stinkende wonden maakt.
NIEUWS - De secreteris-generaal van het ministerie van Veiligheid en Justitie is opgestapt. Volgens waarnemend minister Blok is dat “in goed overleg” besloten.
Het AD kopt: “Justitie is toch geen stageplek?”
Geen goed begin voor de nieuwe bewindslieden. De ervaren secretaris-generaal kan ze geen wegwijs maken en alom is het vertrouwen in de bewindslieden twijfelachtig.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.