Twee maten: antisemitisme en moslimhaat

Vorige week suggereerde onze minister van Sociale Zaken Lodewijk Asscher dat het antisemitisch is om het CIDI een criminele organisatie te noemen. Daarmee lijkt de minister de definitie van antisemitisme te hebben opgerekt. Kan iemand mij uitleggen waarom? En zou hij vergelijkbaar reageren wanneer een islamitische belangenorganisatie crimineel zou worden genoemd? CIDI Voor alle duidelijkheid: ik vind het CIDI geen criminele organisatie. Een organisatie is crimineel wanneer die organisatie de wet overtreedt en dat is bij het CIDI niet het geval. Het CIDI is een lobby-organisatie van een bevriende natie. Je zou kunnen betogen dat dit land, Israel, crimineel is, omdat het mensenrechten schendt, net als VN-resoluties en internationale verdragen. Op dezelfde manier zou je trouwens veel andere landen ook crimineel kunnen noemen, waaronder ook het bestuur in Gaza.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Politiek Kwartier | Van discriminatie naar radicalisering

COLUMN - Hoe discriminatie radicalisering in de hand werkt.

De afgelopen weken werd antizionisme door Asscher een aantal keren meteen antisemitisme genoemd. Maar dat is niet hetzelfde. Antizionisme komt nota bene ook in joods-orthodoxe kringen voor. Antizionisme gelijkstellen aan antisemitisme is van dezelfde orde als iedere jood voor zionist uitmaken: een walgelijke generalisatie. En generalisatie staat aan de basis van discriminatie.

Nog zo een oefening: Je kan tegen IS zijn, maar het is een onjuiste generalisatie hier de hele islam de schuld van te geven. En je kan dan alsnog tegen de islam zijn, het heet pas discriminatie als daarom iedereen van moslim-komaf wordt aangepakt en anders wordt behandeld dan anderen.

Het eerste is wat Wilders doet, het tweede is wat het kabinet van plan is.

Generaliseren doen we allemaal. De filosoof Nietzsche leerde ons dat de grond van alle kennis het gelijk stellen van het ongelijke is. Zonder te categoriseren kunnen we niet oordelen, en dus niet handelen.

Maar we kunnen daarin te grof te werk gaan. En dat is contraproductief.

Zolang jonge mensen ervaren dat zij bij voorbaat al bestempeld worden als verdacht, voelen zij zich buitengesloten. En dit gaat verder dan een paar antiterroristenmaatregelen. Jongeren met een bepaald uiterlijk ervaren dat zij continu onterecht aangehouden worden door de politie. Hiertegen is geprotesteerd door Amnesty, maar dit heeft nauwelijks aandacht gekregen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Quote du jour | Diplomatic muscle

As Jewish survivors and descendants of survivors and victims of the Nazi genocide we unequivocally condemn the massacre of Palestinians in Gaza and the ongoing occupation and colonization of historic Palestine. We further condemn the United States for providing Israel with the funding to carry out the attack, and Western states more generally for using their diplomatic muscle to protect Israel from condemnation. Genocide begins with the silence of the world.

We are alarmed by the extreme, racist dehumanization of Palestinians in Israeli society, which has reached a fever-pitch. In Israel, politicians and pundits in The Times of Israel and The Jerusalem Post have called openly for genocide of Palestinians and right-wing Israelis are adopting Neo-Nazi insignia.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Discriminatiemeldingen

DATA - Gemeenten moeten sinds 2010 de mogelijkheid bieden om burgers meldingen te laten doen van discriminatie. De rapportage van 2012 biedt een interessant overzicht van de diverse discriminatiegronden. In het licht van de diverse discussies over racisme en antisemitisme relevante achtergrondinformatie.

We geven hier de totalen voor de discriminatiegronden uit de overzichtstabel, maar dan geordend van meest voorkomend naar minst.

Discriminatiegrond Totaal ras 3242 leeftijd 814 overige (niet wettelijke) gronden 555 geslacht 525 seksuele gerichtheid 512 handicap-chronische ziekte 462 nationaliteit 429 godsdienst 320 onbekend 75 antisemitisme 69 burgerlijke staat 26 politieke gezindheid 17 levensovertuiging 14 arbeidscontract 11 arbeidsduur 8


Bovenstaande absolute getallen moeten natuurlijk wel gezien worden in relatie tot de omvang van de diverse groepen.

Foto: Kort - illustratie Sargasso

KORT | Een stok om de hond mee te slaan

OPINIE - De laatste tijd lijkt antisemitisme in Nederland behoorlijk toe te nemen of wordt op zijn minst flink zichtbaarder. En dat is een probleem.

Wat we ook zien: mensen die zich druk maken over toenemend antisemitisme. Soms uit een terechte bezorgdheid over het welzijn van Joden, soms echter ook uit haat voor een hele andere bevolkingsgroep.

Dat laatste wordt zo nu en dan onbedoeld duidelijk. Zo ook in het geval van Geert Wilders.

Wilders was het niet eens met een verklaring die volgde op een overleg tussen minister-president Rutte en een aantal Joodse organisaties.

Hij schreef vervolgens in een reactie aan Rutte:

De gezamenlijke verklaring met de joodse organisaties die het kabinet gisteren opstelde over het toenemende antisemitisme is een flutverklaring. Er is een olifant in de kamer, maar u weigert hem te zien. […]

Sluit de grenzen! Pak de islam aan! […] Doe uw plicht en dring het antisemitisme in Nederland terug door de islam terug te dringen.

Het gaat dus niet primair over antisemitisme, maar over moslims die – in Wilders optiek – een gevaarlijk en onaangepast fremdkörper binnen de Nederlandse samenleving vormen.

Gezien zekere parallellen met het verleden, is het dan ook niet vreemd dat Joodse organisaties, waaronder zelfs het CIDI, niet zaten te wachten op de steun van Wilders in hun strijd tegen het opkomende antisemitisme.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Quote du jour | Stigmatisering

Dus een politieke anti-Marokkanen- en anti-islamagenda is geen probleem in dit land. Een debat over het Marokkanenprobleem in de Tweede Kamer moet kunnen. Dat behoort onder het kopje benoemen. Moslims in het parlement wegzetten als horizonvervuiling, dat hoort in de subcategorie ‘duiding’. Om ‘minder, minder, minder Marokkanen’ roepen: ach, een bevlieging.

Maar wat écht niet kan. Waar je ‘BN-ers’ mee in actie krijgt, is een aantal losgeslagen idioten die stuitend walgelijke dingen zeggen over Joden. Dan willen ze zich wel roeren, hoor. Want haat op de straat gaat ook zo veel verder dan door de staat gelegitimeerde discriminatie en stigmatisering, nietwaar? […]

Het is volstrekt normaal geworden om je haat voor Marokkanen en moslims hartstochtelijk te belijden. Om zwarte vrouwen met een mening voor ‘neofascistische dikke hoax koe’ uit te maken en te pleiten voor knieschoten voor Oost-Europeanen. Je verwant te voelen met Breivik, moslims te vergelijken met snoepjes gevende fascisten. Te treuren om de dood van een bloggende Breivikbewonderaar, omdat je nu zijn bijdragen aan het debat moet missen. Islamofobie te verdedigen. Tweets te verminken om critici verdacht te maken. Moslimhaat te cultiveren. Lynchmobs te organiseren tegen vermeende pedofielen. Te dreigen er voor te gaan zorgen dat iemand zijn ‘Kerstdiner door een slangetje krijgt’.

Maar ja, dit zijn prominenten en die mogen dat. Dat maakt deel uit van het debat. Een paar totaalidioten die hatelijkheden krijsen en – gelukkig – massaal veroordeeld worden en juridisch aangepakt, die zijn kennelijk gevaarlijker.

Foto: donaldjenkins (cc)

Jodenhaat en islam (2)

OPINIE - In mijn vorige stukje betoogde ik dat het opiniestuk van David Suurland in de NRC van zaterdag 19 juli niet tot bedroevend slecht is beargumenteerd. Hij probeerde aan te tonen dat jodenhaat onder moslims voortkomt uit de islam en niets te maken heeft met het conflict tussen Israël en de Palestijnen. Op zichzelf is een ondeugdelijke argumentatie nauwelijks reden om erop te reageren. In deze blogpost wil ik laten zien dat Suurlands stuk die reactie wel waard is: omdat het gevaarlijk is.

Suurland betoogde in zijn opiniestuk dat moslims die zich opwinden over de behandeling van Palestijnen door Israël, niet geloofwaardig zijn omdat ze zich helemaal niet druk maken over de minstens even erge behandeling die ‘andere moslims’ (hij negeert de niet geringe minderheid christelijke Palestijnen) elders op de wereld ten deel valt, soms zelfs door geloofsgenoten. Ik vond dat niet relevant. Alleen het antwoord op de vraag of protesterende moslims menen wat ze zeggen is in dit verband relevant, niet of hun standpunten consequent worden toegepast of geloofwaardig zijn.

Op een ander aspect ging ik niet in: de bewering dat de standpunten van de tegenstander niet geloofwaardig zijn, omdat ze niet voldoen aan de eigen randvoorwaarden voor geloofwaardigheid. Dat biedt de spreker de mogelijkheid om wat zijn tegenstander zegt, zonder meer naast zich neer te leggen. Ik weet niet wat een mens woedender maakt: iemand zijn huis uit gebombardeerd zien worden of niet serieus genomen worden als hij daar wat van wil zeggen.

Volgens Suurland gold de kritiek die moslims hebben op zionisten eigenlijk joden en was het gebruik van het woord ‘zionisten’ slechts een semantische truc om aperte jodenhaat te verhullen. Ook hier is weer sprake van het niet serieus nemen van de tegenstander: wat die zegt, wordt direct aangezien voor een poging tot misleiding. Ik weet niet wat frustrerender is: met argumenten te worden tegengesproken of te horen krijgen dat je de boel alleen maar aan het belazeren bent.

Foto: donaldjenkins (cc)

Jodenhaat en islam (1)

OPINIE - Stomtoevallig stuitte ik in de trein op een achtergebleven opiniebijlage van het NRC van afgelopen zaterdag met daarin een stuk van David Suurland: ‘Jodenhaat hoort bij de islam’. Of die kop van de redacteur is of van Suurland zelf, weet ik niet, maar het is een uitstekende samenvatting: jodenhaat onder moslims is een direct gevolg van de islam. Suurland heeft het over ‘eeuwenlang zorgvuldig gekweekte Jodenhaat’.

Zijn stuk barst van de ondersteunende feiten: aanslagen in Toulouse en Brussel, Facebookpagina’s waar moslims massaal steun aan daders betuigden, Mein Kampf op bestsellerlijsten in het Midden Oosten, middeleeuwse theologische verhandelingen van islamitische geestelijken, de enthousiaste ontvangst van holocaustontkenners in de islamitische wereld, Iraanse steun voor de omstreden Franse cabaretier Dieudonné M’bala M’bala, geschiedenisleraren die moeilijkheden krijgen bij lessen over de holocaust en wetenschappelijke onderzoeken onder moslims met schokkende uitkomsten.

Zoals elk betoog dat een stelling poneert en vervolgens faits diverts opsomt ter ondersteuning, is Suurlands verhaal buitengewoon overtuigend, maar het blijft cherry picking galore. Suurland poneert alleen maar stellingen: over bestsellerlijsten (welke?) over Iraanse steun (hoeveel?), over islamitische theologische tractaten (citaatje?). Niets wordt onderbouwd en nergens lijkt Suurland te beseffen dat zijn weergave wel heel simplistisch is. Dat holocaustontkenners warm werden ontvangen door Mahmoud – de holocaust is een mythe – Ahmadinejad is een feit. Het is óók een feit dat rond diezelfde tijd in Iran de (staats!)televisieserie Madar-e sefr darage werd uitgezonden over een Iraanse diplomaat die tijdens de Tweede Wereldoorlog joden heeft gered. Daarin is de holocaust beslist geen mythe.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Beny Shlevich (cc)

Antisemitisme

OPINIE - Ooit was er een tijd dat joden en christenen elkaar op voet van gelijkheid afslachtten en de wederzijdse haat die dat tot gevolg had, is tot op de dag van vandaag terug te vinden, vooral in oude teksten en helaas te vaak in nog steeds gehuldigde opvattingen over de ander. Door een historisch toeval zijn uiteindelijk de christenen in de meerderheid geraakt en vanaf dat moment waren de joden het slachtoffer en de christenen de daders. De verdere geschiedenis mag bekend worden verondersteld, met als voorlopig dieptepunt de Endlösung, die weliswaar uiteindelijk net zoveel met christendom te maken had als een vis met fietsen, maar toch op onnavolgbare wijze zijn oorsprong moet zoeken in de christenheid.

De eeuwenlang heersende ideeën die uiteindelijk de Endlösung mogelijk maakten, hebben een benaming gekregen: antisemitisme, en het is dankzij die Endlösung dat het woord antisemitisme een emotionele lading heeft gekregen die in geen enkele andere aanduiding die voor vergelijkbare ideeën zou kunnen worden gebruikt, terug te vinden is. Op de een of andere manier lijkt antisemitisme altijd erger dan alle andere vormen van racisme en de Endlösung wordt door velen gezien als een uniek fenomeen terwijl genocide iets is van alle tijden en plaatsen.

In de achttiende en negentiende eeuw waren er salonfähige scribenten die in volle ernst meenden dat Joden nooit volledig onderdeel van de burgerlijke samenleving zouden kunnen worden. Ze waren immers aanhangers van de joodse religie, terwijl je als volwaardig lid van die burgerlijke samenleving eerst en vooral de Verlichting moest hebben omarmd. Medio twintigste eeuw verwoordde het regime van dienst in Duitsland in een propagandafilm het idee dat de joodse religie geen werkelijke religie was maar een politieke ideologie met rabbi’s als politische Erzieher. In ons eigen land komt het nog steeds voor dat demonstranten leuzen roepen als ‘Hamas, Hamas, alle Joden aan het gas’.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Vorige Volgende