Japanse overheid en Interpol gaan achter drie activisten Sea Shepherd aan
, door
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Kom maar op met dat Mea Culpa!
, door
Wijnand Duyvendak was een van de stuurders van het geweld in de Vondelstraat. Een wolf in schaapskleren. De man is één grote leugen. Schande dat hij in de Tweede Kamer kon komen. Goed dat hij weg is.
In een ultieme poging om zich bij Duyvendak-bashers Elsevier en Telegraaf te voegen haalt De Volkskrant een citaat aan van ex-politieman Dick Grijpink. Hij schrijft een biografie, waarin veel aandacht is voor de jacht van de politie op Duyvendak.
Klinkt de naam Grijpink u bekend in de oren? Dat kan. De oud-politieman was ook jarenlang directeur van de Taxi Centrale Amsterdam, die er een gewoonte van maakte om in het recente verleden knokploegen op concurrenten af te sturen, en in de kas van de taxicentrale te graaien. Oud-crimineel Steve Brown brengt hem zelfs in verband met Klaas Bruinsma.
Dat een man met dergelijke credentials in de jaren tachtig bij de politie zat, hoeft helemaal niet verwonderlijk te zijn. In die jaren waren actievoerders weliswaar radicaal (sorry, radikaal), maar de politie net zo goed. Bakken belastinggeld werden uitgegeven aan het volgen van krakers, links tuig en demonstranten, bij gebrek aan andere staatsgevaarlijke elementen. Intimidatie, corruptie en het verzwijgen van criminele handelingen was schering en inslag.
Dapper dus van Grijpink dattie een boekje open doet. Maar wel excuses graag. Van hem, van politieagenten, medewerkers van inlichtingendiensten, leden van knokploegen en corrupte huisbazen.
De onderste steen moet boven: IK WIL EEN WAARHEIDSCOMMISSIE!!!
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Meer Duyvendakjes graag
, door
Het neveneffect van zijn handelen werd hem uiteindelijk fataal. Wijnand Duyvendak moest het veld ruimen omdat zijn activisme indirect tot kwalijke daden richting individuen had geleid. Begrijpelijk en spijtig.
Idealisme, activisme en het opzoeken van grenzen en soms eroverheen gaan en weten dat je daarvoor een prijs zou kunnen gaan betalen, wordt niet op prijs gesteld. Nu niet meer in ieder geval. In de vele reacties is enerzijds de afschuw voor zijn acties te lezen en anderzijds hooguit meewarig begrip. Zelden hoor je iemand zeggen dat het type Duyvendak Nederland een dienst van onschatbare waarde heeft geleverd. Nee, het type Duyvendak kan gemist worden als kiespijn, het type Duyvendak is als mens een verschijnsel van het verleden. In deze tijd is alleen plaats voor nette mensen.
En met die nette mensen zet Nederland zijn achteruitgang in. Terug naar passiviteit. Terug naar normen en waarden die nergens toe dienen anders dan om iedereen koest en braaf te houden. Terug naar een onmondige massa die netjes doet wat meneer pastoor/dominee/minister zegt.
Het lijkt ook bijna onderdeel van een langlopend complot waarin ook de hele verbouwing van het onderwijssysteem past.
Een middelbaar onderwijssysteem waarin het passé is om als leraar politieke ideeën te verkondigen. Een hoger onderwijssysteem waar alle ruimte voor activiteiten naast de studie uit gesloopt is en het verplicht is om zo snel mogelijk na de studie te gaan werken om de schulden af te lossen. Een systeem dus waarin mensen te laat realiseren dat er meer is tussen hemel en aarde dan die baan, dat huis en die grote auto. Een systeem zonder opstandige mensen, zonder bevlogenheid, want dat kost tijd.
Dat heeft twee grote negatieve gevolgen. Ten eerste is het een demotivator voor het laten opbloeien van creatieve, initiatiefrijke geesten die buiten de gebaande paden willen gaan. En zonder dit soort geesten verstilt de ontwikkeling. Blijft het bij bestendiging.
Maar het tweede effect is minstens net zo ernstig. Zonder activisten die het, soms door het overtreden van de wet, de overheid lastig maken met het zoeken naar de waarheid en het proberen te tonen van de andere mogelijkheden, wordt een overheid onbewaakt. Een overheid die niet op zijn tenen moet lopen om alles goed te doen omdat er anders een of andere actiegroep linksom of rechtsom duidelijk maakt dat er sprake is van misstappen, zal steeds vaker misstappen. Die overheid zal zijn eigen normen en waarden krijgen die niet dezelfde zijn als waar het volk op zit te wachten. Een ontwikkeling die nu al zichtbaar is.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
2018: Een week uit het leven van een rechtse activist
, door
Vandaag plaatst Sargasso een gastbijdrage van Mark Thiessen Algemeen Bestuurslid Politiek & Voorlichting JOVD Hoofdbestuur.
Ten geleide: “In zijn tijd als actievoerder is Duyvendak opgekomen voor het milieu en de samenleving. Hierbij heeft Duyvendak altijd een maatschappelijk doel willen dienen. Het feit dat zijn actieverleden de media beheerst heeft en dit tot zijn vertrek heeft geleid betreuren wij. De acties uit de jaren ’80 zelf gaven daar volgens DWARS geen reden toe” DWARS-woordvoerder Jaap van der Heijden, augustus 2008
Maandag
Ik sta vroeg op om naar mijn werk te gaan, want dat moet ook gebeuren. Sinds het huidige kabinet van SP, GroenLinks en PvdA het openbaar vervoer gratis heeft gemaakt pak ik iedere dag de bus. Helaas is het busvervoer de afgelopen tijd toevalligerwijs in rap tempo verslechterd, waardoor ik met ruime vertraging op mijn bestemming aankom. Snel ga ik aan de slag om de verloren tijd in te halen. Ik werk voor een organisatie die opkomt voor de belangen van het midden- en kleinbedrijf. Dankzij ons kabinet, dat in 2013 het pluche bestormde, hebben we tegenwoordig geen tijd om stil te zitten. Door de verhoging van de winstbelasting naar 75% en de onmogelijkheid personeel te ontslaan hebben veel kleine ondernemers moeite het hoofd boven water te houden, en heerst er een algemene angst om risico te nemen. Wij proberen deze mensen waar mogelijk te helpen. Helaas wordt ons dit vrijwel onmogelijk gemaakt, door het stopzetten van onze subsidiering wegens het tegenwerken van overheidsbeleid met overheidsgeld en het maken van propaganda voor de detailhandel. Ik behandel 16 e-mails van ondernemers die erover denken de pijp aan Maarten te geven. Iets onder het dagelijkse gemiddelde.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Quote du Jour: Noord-KoRaRa
, door
”Noord-Korea heeft een afzichtelijk regime. Een mensenleven is er niets waard voor de overheid. Daar heb je niets te zoeken.” (PvdA-wethouder Lodewijk Asscher)
“Door handelsbetrekkingen aan te gaan kun je het leven van de bevolking misschien enigszins verbeteren”. (VVD-raadslid Huub Verweij) (Parool)
In het Amsterdamse dorpje A. woedt een hevige discussie over een gepland bezoek van de Kamer van Koophandel aan Noord-Korea. Twintig jaar na de MAKRO-branden is er nog weinig veranderd. Dezelfde discussie, dezelfde standpunten, dezelfde verwachtingen, dezelfde excuses.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.