Meehuilen met de digitale wolven

In de tijd van sociale media  is zo'n beetje iedereen bij De Goede Zaak betrokken. Maar dat maakt nog niet iedereen tot een activist. De Amerikaanse journalist Malcolm Gladwell heeft deze week in de New Yorker weer een pareltje afgeleverd. In Small Change: why the revolution will not be tweeted, veegt hij de vloer aan met het idee dat moderne revoluties en grote sociale veranderingen veroorzaakt worden door de opkomst van sociale media. Zijn redenering is als volgt: Ja, mensen zijn meer betrokken bij gewichtige issues en nemen daar kennis van, maar dat betekent nog niet dat mensen ook daadwerkelijk bereid zijn zich in te zetten voor een goede zaak. Sociale media knopen veel mensen aan elkaar, maar doen dat in zwakke, decentrale verbanden. Als je hoort dat een vage twittervriend in het ziekenhuis ligt, ga je daar niet iedere dag met een bos bloemen langs.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Er was eens…

Met enige regelmaat biedt Sargasso ruimte voor gastredacteuren. Hieronder volgt een gastbijdrage van Marieus over inspiratie- en visieloze politici, burgers en kiezers in schril contrast met vroeger.

322925Er was eens… vroeger. Vroeger, toen ging de koningin met haar Gouden Koets naar de Ridderzaal en sprak de Troonrede uit. En amper terug in haar paleis werden grote woorden gesproken. Door de oppositie, door de vakbonden. Over een “hete herfst” vol demonstraties en andere acties om toch dát voor elkaar te krijgen wat de regering niet wil. Woorden als “solidariteit”, ja zelfs “internationale solidariteit” en “opkomen voor de zwakkeren” kwamen uit de monden van gepassioneerde voorlieden die het beste wilden voor de “gewone man”.

Die gewone man was goed, sterk en hartstochtelijk vertegenwoordigd in het Haagse. De herfst kwam en het Malieveld, Museumplein of de Dam stond vol met tienduizenden mensen met spandoeken, die leuzen scandeerden: van onderwijzers en ambtenaren tot verplegend personeel en havenarbeiders. En ondertussen stond die gewone man eveneens klaar om zich solidair te verklaren met Solidarność in Polen, de Dwaze Moeders in Argentinië en vond het hele land wel iets van de wapenwedloop variërend van “Kruisraketten Nee” tot “liever een raket in de tuin, dan een Rus in de keuken”.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wereldbrommer

Uw nederige hoofdredacteur Carlito redt de wereld vanuit een airconditioned kantoor. Zijn Chinese evenknie Jiang moet het met een stuk minder luxe stellen. Een mondige milieuactivist in Metropolis, of Don Quichot in Shanghai:

Op of in zijn krakkemikkige wereldbolbrommer tuft Jiang van fabriek naar fabriek om tussen de poepende arbeiders zijn omineuze boodschap te verspreiden: het milieu gaat er aan, als we er niet heel snel iets aan doen.
Jammer genoeg zijn de mensen die rond zijn brommer drommen vooral geinteresseerd in de praktische kanten van zijn onderneming: hoe slaap je eigenlijk in zo’n wereldbolbrommer? En wat bezielt hem eigenlijk?

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Download nu: de Issue Kalender (2009)!

issueIssues, issues, issues. Op Sargasso wordt u ermee doodgegooid. Van het Irak-onderzoek tot en met de grenzen van de vrijheid van meningsuiting. Ofwel hete, grote, moeilijke issues uit het wereldnieuws.

En nu is er dus een heuse Issue Kalender 2009, ons toegestuurd door bedenker Sybrig van Keep. Een beetje laat, maar toch. En wat direct opvalt? Het gros van de issues is wel een beetje saai. Werelddag Lepra? Internationale Dag van het Gezin? Wie veel met grote issues bezig is, kan deze issues er echter makkelijk bij hebben. Al is het alleen maar om de indruk te wekken dat u van maatschappelijk verantwoorde zaken houdt, naast de issues die u dagelijks op Sargasso voorbij ziet komen.

“Met de Issue Kalender willen we mensen raken en bewustwording creëren voor wat er om hen heen gebeurt. Draagvlak en sympathie kan leiden tot activisme en het dichterbij brengen van het einddoel”, schrijft Van Keep in een begeleidende mail.

Onze persoonlijke favorieten? Nationale Slaapdag, Dag van de Jeugdhelden, Schoonvaderdag, Nationale Grappendag, Dag van de Hoogbegaafdheid (ideetje voor op Sargasso?). Jammer alleen wel van de Wereld Anti-Tabaksdag (op 31 mei). Draagvlak en sympathie okay, maar dan ook een Werelddag voor de Rokers en geen discriminazi!

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Waar zijn hackers nou helemaal goed voor?

Recent kreeg ik een folder van HAR2009 in de hand gedrukt. HAR is dat hackers evenement waar iedereen gezellig in tenten zit en over kabels struikelt in plaats van scheerlijnen.
Daardoor vroeg ik me ineens af hoe het nu staat met dat hele fenomeen hacken. Jaren geleden heb ik me daar erg voor geïnteresseerd, maar de laatste tijd was ik de ontwikkelingen uit het oog verloren. Ik vrees dat mijn naïeve illusie van een groep welwillende techneuten die in het belang van de wereld in het algemeen de gaten in de elektronische infrastructuur aan de kaak stellen en innovaties vinden bij de vleet hard uit elkaar gespat is. Waar denken die hackers in vredesnaam dat ze mee bezig zijn?
Laat ik de onderbouwing beginnen met een stuk tekst van de HAR2009 site zelf:

As the world is more and more defined in terms of the technology of the internet, the once obscure political freedom-fights that hackers were involved in, have truly reached center stage. The next few years are about defending fundamental freedoms, and we better step to it, because nobody is going to do it for us.

Een fraaie tekst vol van belofte. Eens zien hoe de diverse groepen hackers van tegenwoordig zich verhouden tot dit stuk proza.

Om te beginnen zijn er de script kiddies. Dat zijn eigenlijk geen hackers maar pubers die andermans tools gebruiken om vooral websites te kraken. Daarbij laten ze dan vaak een soort politieke boodschap achter. Ook wij hebben dat mogen meemaken.
Maar eigenlijk gaat het die script kiddies helemaal niet om die boodschap. Het gaat er gewoon om de meeste sites te defacen. Lekker macho meer scoren dan de ander. Weinig vooruitstrevend voor de wereld als geheel dus. En kom niet met het argument dat ze nuttig werk doen door te achterhalen welke sites lek zijn en dus beter beschermd hadden moeten worden. Dat is een argument als het om grote bedrijven of overheidsinstanties gaat. Maar 99,9% van de gehackte sites zijn klein en worden alleen maar gehackt door script kiddies zelf.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige Volgende