Vorige maand uitte ik hier mijn frustratie over de tactieken van Wilders en zijn aanhang. Sindsdien heb ik me bijna dagelijks zitten opwinden over het getreiter, gedraai en gelieg. Met name ook van de (semi-)fans (van alle coalitiepartijen) in de reactiepanelen van Joop, waar een hele schare van die lui rondhangt. Niet omdat ze geïnteresseerd zijn in het linkse verhaal, maar om daar op zijn Wilders tegenin te gaan. Ik ga daar steeds minder vaak inhoudelijk op in, ik zet ze liever zo grof mogelijk voor gek. En dat helpt enorm, ik heb grote lol in het verzinnen van domme bijnamen en het uitvergroten van de hypocrisie en/of stupiditeit. Oké, af en toe schiet ik ook wel scheldend uit mijn slof, als het me echt te gortig wordt. Maar humor helpt dus echt!
Op 29 mei stond een artikel in Trouw over de Hongaarse Tweestaartige Hondenpartij (helaas achter een betaalmuur) – die bestaat dus echt. Zij bestrijden Orbán met absurdistische en ludieke acties, zoals deze twee voorbeelden*:
Naar aanleiding van de anti-immigratiecampage:
“De partij begon een inzamelingsactie voor een eigen billboardcampagne, een ‘anti-anti-immigratiecampagne’, en haalde tot haar eigen verbazing binnen één dag genoeg geld op om net zoals de regering-Orbán billboards en posters door heel Hongarije heen op te kunnen hangen. Op hun posters stonden teksten als ‘Sorry voor onze premier’ en ‘Kom maar naar Hongarije hoor, wij werken toch al in Engeland’ – een knipoog naar het feit dat Hongarije eerder kampt met een emigratieprobleem (jonge mensen die naar West-Europa verhuizen) dan een immigratieprobleem.”
Op de staatstelevisie:
“In 2018, tijdens een tv-uitzending in de aanloop naar de nationale verkiezingen, stuurde de partij een afgevaardigde verkleed als gele kip in zakenpak. De gehele vijf minuten die de partij bij wet kreeg om op de staatstelevisie in verkiezingstijd haar woordje te doen, werden door de kip op bloedserieuze toon vol gekukeld. De partij protesteerde op die manier tegen het feit dat die vijf minuten één keer per vier jaar de enige zendtijd is die de oppositie überhaupt op de staatstelevisie krijgt.”
Briljant!
Nu zat ik te denken, zou het niet lollig zijn in Nederland zo’n partij op te richten. En die noem ik dan de Partij voor Linkse Hobby’s, Bakfietsers, Tentenbouwers, IJslolly’s, Quizfanaten en Afgevallenen Plus. De LHBTQI+ Partij. Het verzinnen van stekelige, absurdistische slogans is me op het lijf geschreven. En dan ga ik verkleed als een boerderijdier – suggesties zijn welkom – heel serieus bij een of ander praatprogramma zitten om mijn standpunten te verdedigen.
* Overigens doen ze ook serieuze dingen, met name op lokaal niveau. Ze gebruiken de subsidie die ze ontvangen om projecten te financieren die mensen zelf bedenken.
