Het Britse parlement wil noch een Brexit-exit, noch een no-deal Brexit, noch de enige beschikbare yes-deal Brexit. En zelfs die totale besluiteloosheid wordt haar nu ontnomen door een man die voorwendt wél een beslissing te gaan nemen, maar in werkelijkheid onvast aankoerst op één van de drie dingen die het parlement niet wil. Prorogatie is Brexit op zijn best: als het echt spannend wordt gaan de Britten elkaar om de oren slaan met ongeschreven regels uit het tijdperk van Geoffrey of Monmouth. Ergens vaag knaagt het bij mij dat buitenspel zetten van het parlement ondemocratisch is en dus verworpen dient te worden. Maar dan denk ik weer aan de wijze woorden van Alan B'Stard dat het Britse parlement begrepen moet worden als een sitcom, niet als een volksvertegenwoordiging. Prorogatie is een komische plottwist, maar geen fundamentele ingreep in de programmaformule.
Gisteren werd bekend dat Pink Floyd op 29 november een nieuwe box – The Later Years – uitbrengt met o.a. 13 uur aan niet eerder uitgebracht materiaal. Met in totaal 16 schijven lijkt deze release dus vooral gericht op de hard core verzamelaar / liefhebber.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
RECEPT - Woehoe, de zomer is terug! Ik was al bijna weer aan de erwtensoep (niet vega, ik weet ‘t, maar wel een van mijn favorieten). Gelukkig laat de zon zich weer volop zien, en dan is het wat mij betreft saladetijd.
Deze venkel-peersalade is heerlijk en verfrissend. Voor de avondmaaltijd raad ik hem o.a. aan bij de paddenstoelenpasta, die smaken passen perfect bij elkaar. Maar ik eet hem ook graag bij de lunch, dan heb je die vitaminebom alvast maar binnen. Naast de bepalende ingrediënten kun je eindeloos variëren, de mijne is in elk geval nooit hetzelfde. Ik hou ’t zelf wel altijd bij witte of groene groentes, maar dat is een (esthetische) keuze. Qua smaak is er niets tegen tomaatjes of rode paprika bijvoorbeeld. Ik gebruik als topping altijd geroosterde pijnboompitten, maar de liefhebber kan er gerust ook kaas of croutons over gooien.
Dit is de variant die ik de laatste keer maakte:
1 hele venkel
1 flinke peer, niet al te rijp
½ komkommer
½ bakje tuinkers
½ zakje gemengde rucolamelange
½ citroen
50 gr. pijnboompitten
2 eetlepels mayonaise
1 theelepel mosterd
1 theelepel gedroogde dille (dragon is ook lekker)
aangelengd met volle yoghurt naar smaak
(tip: ik gebruik in plaats van deze dressing ook vaak gewoon een half bakje selleriesalade)
ELDERS - Er komen te veel immigranten naar Duitsland, maar ze zijn ook nodig.
Vier jaar na de zomer van Merkel’s ‘Wir schaffen das‘ laat Duitsland tegenstrijdige geluiden horen over immigratie. Een recent onderzoek van de Bertelsmann Stichting wijst uit dat een kleine meerderheid vindt dat er te veel immigranten in Duitsland zijn. Tegelijkertijd vindt een ruime meerderheid eveneens dat zij een positief effect hebben op de economie, ook al belasten ze de verzorgingsstaat. ‘Duitsland heeft immigranten nodig, maar wil ze niet’, kopt Der Spiegel. Volgens Jörg Dräger, voorzitter van het onderzoeksinstituut, hebben de Duitsers inmiddels een pragmatische houding ontwikkeld tegenover migratie. “De bevolking begrijpt de uitdagingen van migratie duidelijk, maar ziet ook kansen voor een verouderende samenleving.”
Zondag zijn er verkiezingen in twee Oost-Duitse deelstaten, Brandenburg en Saksen. De verwachting is dat de anti-immigratie partij AfD grote winst gaat boeken. In Brandenburg zou de partij de grootste kunnen worden. De SPD staat daar in de meest recente poll op gelijke hoogte. In Saksen lijkt de CDU uiteindelijk toch groter te worden dan de AfD. Mocht deze trend zich doorzetten dan is dat een flinke opsteker voor Merkel’s coalitieregering van CDU en SPD, die de afgelopen tijd zwaar onder druk is komen te staan.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Dit is het Sargasso-café van donderdag 29-08-2019. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
ANALYSE - van Prof.Dr. Bert van den Braak.
Bij de mogelijke sluiting van de zitting van het Britse Lagerhuis en latere opening van een nieuwe zitting, is het aardig om naar de Nederlandse regeling te kijken.
Anders dan in het Verenigd Koninkrijk kent ons land sinds de Grondwetswijziging van 1983 geen parlementaire zittingen meer die worden gesloten en geopend. Er is wel een zittingsduur bepaald voor beide Kamers. Die is voor beide Kamers vier jaar, maar kan korter zijn bij tussentijdse ontbinding.
Voor de Tweede Kamer geldt bovendien dat de zittingsduur niet langer mag zijn dan vijf jaar. De Eerste Kamer kan een langere zittingsduur hebben dan vier jaar, als bij wet is bepaald dat de zittingsduur van Provinciale Staten is verlengd.
Beide Kamers kunnen worden ontbonden. Er moeten dan wel altijd direct verkiezingen worden uitgeschreven en de ontbinding gaat pas in op het moment dat de nieuw gekozen Kamer aantreedt.
Op Prinsjesdag, de derde dinsdag van september, geeft de Koning (of eventueel een minister) een uiteenzetting van het regeringsbeleid (de troonrede). Via een wet kan worden bepaald dat dit op een ander tijdstip plaatsvindt.
Tot 1983 kenden we zittingen van het parlement, zoals het VK dus nog steeds kent. De gewone zitting werd (sinds 1888) op de derde dinsdag van september geopend en eindigde lange tijd op de zaterdag vóór Prinsjesdag. De sluiting ging met een rede en enig ceremonieel vertoon gepaard. Bij (reguliere) verkiezingen werd de zitting al eerder gesloten en werd een buitengewone zitting geopend. Tot 1922 gebeurde dat vaak door de Koning(in). Die buitengewone zitting werd ook kort voor Prinsjesdag gesloten.
COLUMN - Daar zit je dan. In de rechtszaal – niet als belangstellende, maar als gedaagde. De officier van justitie houdt zijn openingsbetoog, waarin hij de zaak tactvol uiteenzet en de strafeis bekend maakt. Je hebt naar eer en geweten gehandeld, betoogt de vertegenwoordiger van het Openbaar Ministerie, en hij laat een betekenisvolle stilte vallen. Dan meldt hij de formele beschuldiging tegen je: moord.
Die paradox – iemand die je zojuist nog hebt geroemd vanwege haar gewetensvolle afweging en haar keurige wijze van handelen, plompverloren van moord betichten – is de crux. Het is de parallelle paradox van wat de wet eist: dat volledig wilsbekwame mensen die, alles overziend, vaststellen dat ze euthanasie willen als ze later wilsonbekwaam zijn geworden, met hun kapotte wil hun oude besluit bekrachtigen.
Ga er maar aan staan. Het kan gewoon niet. Red je daar maar eens uit.
Deze arts, die alles heeft gedaan om volgens de regels der kunst te handelen – ze heeft zich terdege vergewist van de wilsverklaring van de vrouw, van haar dossier, van haar eerdere motieven en overwegingen, van haar actuele gedrag en haar gemoed; ze heeft familie, deskundigen en SCEN-artsen geraadpleegd, en iedereen kwam tot dezelfde conclusie – is verstrikt geraakt in de mazen van de wet. Net zoals zoveel mensen die vertrouwden op hun wilsverklaring nu vastzitten in die mazen: hun vastgelegde wens kan niet worden gehonoreerd omdat hun wil kwijt is, en ze niet meer bij machte zijn hun zo stellige besluit te bevestigen.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
NIEUWS - Vluchtelingenkamp Moria op Lesbos heeft plek voor 3000, maar er wonen nu 9500 mensen, meldt de NOS. Tijdens de opmaak van deze waanlink kregen we ook een bericht binnen dat vanavond nog eens 13 boten aankomen.
Op Samos is het niet beter: meer dan 4000 vluchtelingen zitten vast op een plek waar capaciteit is voor 650 mensen.
De laatste maand is de druk op de Griekse opvangcentra enorm toegenomen, terwijl de doorstroom uiterst traag verloopt:
Girlpower! Wat een geweldige cover van The Chain van Fleetwood Mac is dit zeg. Vierstemmig. Met viool. En wat een heerlijk divers clubje ook, allemaal prachtig op hun eigen manier. Het plezier en de passie spatten gewoon van het beeld. Dat geldt trouwens net zo goed voor de mannen op de achtergrond. Wat is ’t toch mooi om te zien als muzikanten met elkaar iets tofs neerzetten.
Dit is het Sargasso-café van woensdag 28-08-2019. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.