Israel heeft het vooral op UNRWA-scholen en dito-gebouwen gemunt

Israel is bezig systematisch UNRWA-scholen en andere gebouwen aan te vallen en/of te vernietigen. Philippe Lazzarini, de Commissaris-generaal van UNRWA klaagde erover. In 10 dagen zijn tenminste acht scholen aangevallen waarvan er zes van UNRWA waren. ''De oorlog heeft meisjes en jongens van hun jeugd beroofd en van een jaar waarin ze naar school hadden gekund. Scholen niet er niet voor militaire doeleinden en worden niet voor gevechten gebruikt door enigerlei partij in een conflict. Ze zijn geen doelwit,'' twitterde hij. "De voortdurende flagrante schending van het internationaal recht gaat maar door. Alle oorlogswetten zijn opzij gezet in Gaza. Het mag niet nieuwe norm worden dat we onze gemeenschappelijke menselijkheid verliezen.'' Dinsdag werd de Al-Razi school in Nuseirat getroffen. Daarbij vielen minstens 23 doden en meer dan 70 gewonden. Eerder was er een andere school in Nuseirat doelwit. In een week tijd waren er toen vier aanvallen waarvan de dodelijkste een aanval op een school in Abesan bij Khan Younis waar een voetbalwedstrijd gaande was, Daarbij vielen 29 doden. In negen maanden oorlog zijn 190 UNRWA scholen getroffen, oftewel 70 procent van alle scholen. Dat gebeurde in 435 aanvallen waarbij 539 mensen die daar onderdak hadden gezocht zijn gedood. En tot overmaat van ramp hebben de Israeli's tijdens hun laatste offensief in Gaza-stad ook het hoofdkwartier van UNRWA, dat daar stond, volledig verwoest. Voeg daarbij dat bij alle aanvallen - bijvoorbeeld ook op distributiegebouwen van UNRWA - 197 medewerkers van UNRWA zijn gedood en dat de distributie door UNRWA, de enige organisatie dir over de mankracht en de organisatie beschikt om dat met succes te doen, al een paar maanden wordt gesaboteerd. en de conclusie ligt voor de hand: Israel breekt gewoon UNRWA apart. In de afgelopen 24 uur zijn er intussen weer 81 doden gevallen. De algemene klacht is dat de aanvallen weer opgevoerd zijn, na de laatste dodelijk actie op het Mawasi-gebied bij Khan Younis. (Ik berichtte daarover dat er meer dan 100 doden waren gevallen om Mohammed Deif te treffen. Het waren er uiteindelijk 90 en 300 gewonden. Mohammed Deif was daar overigens niet bij, waarschijnlijk evenmin als Rafi Salama, de commandant van Khan Younis, die volgens Israel wel zou zijn gesneuveld). Maar om een indruk te geven van hoe het gaat hier een overzicht van 27 doden van woensdagmorgen: 5 bij het bombardement van een huis in Abesan, 9 bij een bombardement nabij de Cairo-school in Rimal (Gaza-stad) waarvan drie kinderen, 2 in Noordwest-Rafah, 8 bij een bombardement van een moskee in Nuseirat en 1 elders in Nuseirat. Het gaat maar door. Er zijn nu volgens het regeringsmediabureau 38.794 slachtoffers in Gaza. Di getal is ter oriëntatie, er moeten volgens mij minimaal 10,000 niet gemelde doden bij worden opgeteld. Wat niet doorgaat is de levering van (drink)water aan de bevolking van Kufr Aqab, een wijk van Oost-Jeruzalem die aan de ''verkeerde'' (Palestijnse) kant van de Apartheidswal ligt. Er wonen zo'n 100.000 mensen in een gebied dat verwaarloosd is en van veel gemeentelijke zorgen is verstoken. Eén ervan is drinkwater. In een uiterst hete periode die nu al twee maanden duurt krijgen de bewoners tussen de vier en 12 uur per week water. Per week! De rest van de tijd komt er niets uit de kraan. In West- Jeruzalem barstte er een pijp en stonden de gemeentewerkers meteen klaar om het euvel te verhelpen, In Kufr Aqab gebeurt er niets met de klachten. Het is een jaarlijks terugkerende ellende in de zomer, maar dit jaar is het wel heel erg. Maar het zijn natuurlijk wel Palestijnen, hè.

Door: Foto: Foto van eerder getroffen school: United Nations Photo (cc)

Closing Time | Papillon

‘Papillon’ verwijst natuurlijk naar die beroemde film over een ontsnapping uit een Franse gevangeniskolonie. Ik had eigenlijk gedacht dat het boek waarop de film gebaseerd is veel ouder zou zijn, maar dat stamt uit 1969.

Henri Charrière was een Franse crimineel die – naar eigen zeggen onschuldig – veroordeeld werd voor moord, en in 1934 naar een strafkolonie in Frans Guyana werd gedeporteerd. Hij hoorde daar allerlei verhalen over gewaagde ontsnappingspogingen, die hij in zijn autobiografie ‘Papillon’ als de zijne voorstelt.

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.

Foto: Directie Voorlichting (cc)

Gaat de minister Ter Apel helpen?

COLUMN - Een week geleden ging de kersverse asielminister op geheim bezoek in Ter Apel. Zoals die dingen gaan, was er niets geheims aan. Het ontbrak er nog maar aan dat haar baas (nee, niet Schoof of die van Oranje-Nassau, maar G.W.) het bezoek per tweet aankondigde.

Iedereen, en zeker de direct betrokkenen, waren natuurlijk benieuwd wat ze zou gaan zeggen. De opgetrommelde pers (hoe wist die eigenlijk dat het een geheim bezoek was?) kon het volgende noteren:

De minister gaat de instroom van asielzoekers inperken én de spreidingswet gaat intrekken. En wel meteen. ‘Ik houd van parallelle processen, dus ik doe het tegelijk’ zo sprak de minister.

Zoals het een geslepen politicus betaamd, werden concrete details listig omzeild.

Jawel, de minister gaat voor een ‘maximale beperking’ van de instroom. “Dat gaat ook gewoon gebeuren. De kraan moet dicht.”
We moeten nog een complete zomervakantie plus nog wat weken wachten op het hoe en hoeveel want: “We hebben een mooi akkoord op hoofdlijnen en dat wordt omgezet in beleid. Ik ga ervan uit dat we met Prinsjesdag beter kunnen vertellen wat het gaat worden.”

En wordt Ter Apel ondertussen nog geholpen en ontlast? Nou dat kost tijd, maar omdat er nog geen tentjes voor de poorten van Ter Apel staan verwacht de minister niet dat er asielzoekers buiten moeten slapen. “Het is niet zover. Dus ik ga ervan uit dat dat niet gebeurt.”

Foto: János Korom Dr. >23 Million Views (cc)

De erfenis van Rutte

NIEUWS - Opmerkelijke uitspraken van een vertrekkend officier van justitie: ‘Veertien jaar ‘vrijheid-blijheid’ van Mark Rutte leidde tot slappe aanpak van arbeidsuitbuiting’, zegt landelijk officier mensenhandel Warner ten Kate bij zijn afscheid.

„We hebben een maatschappij die draaiende wordt gehouden door de onderkant: pakketbezorgers, arbeidsmigranten in de glastuinbouw, noem maar op. In feite zeggen we: we hebben lak aan jou, loop maar voor een hongerloontje elke dag de deuren af. En als we je niet meer nodig hebben, dan schoppen we je de straat op. Als je de verhalen leest over arbeidsmigranten die nadat ze zijn ontslagen meteen ook hun huis verliezen – omdat hun huisbaas ook hun werkgever is – en dakloos in het Haagse bos belanden: dat is de realiteit. We proberen altijd over de ruggen van anderen beter te worden.”

Ten Kate wijt dit aan het ontbreken van overheidsbeleid. Regels voor uitzendbureaus zijn zodanig versoepeld dat iedereen zoiets kan beginnen. ‘Het is volkomen uit de bocht gevlogen’. En zowel de Arbeidsinspectie als het OM staan vrij machteloos. De lat om arbeidsuitbuiting te bewijzen ligt veel te hoog. Het aantal zaken dat tot een veroordeling van uitzendbureaus of werkgevers leidt is erg klein in vergelijking met zaken die worden aangekaart. De financiële belangen blijken elke keer weer te groot. ‘Als je het hebt over een betere arbeidspositie voor pakketbezorgers of mensen die werken in een distributiecentrum, dan kom je aan het verdienmodel van Nederland. Als we écht willen dat werknemers in Nederland netjes worden behandeld, dan betekent het bijvoorbeeld dat een aantal grote agrarische bedrijven zal omvallen. En dat is blijkbaar te ingewikkeld.’

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: woodleywonderworks (cc)

Experimenteren met (arme) mensen

LONGREAD - Ik las laatst wat schandaligs. Er wordt geëxperimenteerd met zieke mensen. Door gezonde mensen nog wel! Waarom mogen gezonde mensen experimenteren met zieke mensen? Experimenteren met zieke mensen, het is even bijzonder als zorgelijk dat dit kennelijk door een ethische commissie is goedgekeurd.

Kritiek op experimenten

Bovenstaande is een bewerking van enkele zinnen uit een opinieartikel in de Volkskrant van een tijd terug, van Tim ’s Jongers en Laura Batstra: “Opinie: Experimenteren met arme mensen, het is even bijzonder als zorgelijk”. In plaats van zieke en gezonde mensen, spreken zij er schande van dat er wordt geëxperimenteerd met arme mensen, door mensen die het goed hebben. Het stuk ageert specifiek tegen een experiment van het Kansfonds.

Hun punten, kort samengevat, is dat dergelijk onderzoek onnodig is omdat we al voldoende kennis hebben, het gedaan wordt door ‘hoopvollen’ op ‘hooplozen’ om te kijken ‘of ze meer op henzelf gaan lijken als we ze een beetje geld geven’ en het onethisch is dat er een controlegroep is.

Initiators en intenties

Het Kansenfonds kan prima voor zichzelf spreken maar ik ga toch nog reageren op de algemene strekking van dit artikel. Full disclosure voor de mensen die het niet weten: ik was zowel ambtelijk projectleider als wetenschappelijk onderzoeker naar een soortgelijk experiment onder bijstandsgerechtigden in Nijmegen. Dat ging, net als het experiment van het Kansenfonds, uit van meer vertrouwen in mensen en het gaf hen de ruimte om meer bij te verdienen naast de uitkering. Het had ook zo’n vermaledijde controlegroep.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Closing Time | Concrete Jungle

Bob Marley schreef ‘Concrete Jungle’ nadat hij vanuit Jamaica naar de Verenigde Staten was geëmigreerd om bij zijn moeder te kunnen zijn.

Het is het eerste lied op de plaat Catch a Fire uit 1973, en beschrijft poëtisch de vervreemding die Marley als zwarte man ervaart in de verstedelijkte omgeving van de VS.

No chains around my feet
but I’m not free
I know I am bound here in captivity

Closing Time | Beautiful Country

Van glampop tot countryrock: David Sylvain heeft een lange muzikale reis gemaakt. De voormalige zanger van Japan blijft eigenzinnig.

In 2018 zei hij dat hij geen toekomst meer voor zichzelf zag in de kunsten, omdat de meeste mensen niet houden van werkelijke creativiteit. Intussen blijft hij echter wel materiaal uitbrengen en deelnemen aan artistieke projecten.

Britse aardappeltelers in moeilijkheden

Nieuwe aardappelboerderijen verdwijnen in het Verenigd Koninkrijk bij bosjes, zo meldt het online agromagazine Fresh Talk Daily. Hoofdoorzaak? Britse boeren kunnen nauwelijks seizoensarbeiders vinden.

Vóór Brexit werden die vooral betrokken uit de Europese Unie, maar de Britse bevolking vond al die buitenlanders die zomaar binnen konden wandelen maar niks. Men wilde de controle over de eigen grenzen terug. De Britse overheid heeft wel visumprogramma’s opgezet om Europese seizoensarbeiders tijdelijk toe te kunnen laten, maar die blijken onvoldoende te werken.

Closing Time | Lily of the Valley

Hoe zullen we dit eens noemen? Symfonische prog-folk? Dikajee is een onafhankelijke Russische singer-songwriter die in het Verenigd Koninkrijk woont en werkt.

Haar debuutalbum Forget-Me-Nots stamt uit 2021. Er loopt op dit moment een campagne op Kickstarter voor een tweede plaat.

Vorige Volgende