Tony Blair adviseert Trump over toekomst Gaza

Het plan van Trump om Gaza na de oorlog te veranderen in een soort Riviera voor de rijken is inmiddels ondanks wereldwijde verbijsterde reacties verder uitgewerkt door de Amerikaanse regering. Het plan houdt in dat twee miljoen inwoners van Gaza vertrekken naar een ander land of naar omheinde gebieden binnen het grondgebied. De in puin gelegde enclave moet herbouwd worden tot een toeristische bestemming, en tot een centrum voor technologie. Minder bekend is dat ook de denktank van oud-Labour premier Tony Blair betrokken was bij de plannen. Vorige week was Blair in het Witte Huis om de plannen te bespreken met de Amerikaanse president. Diens schoonzoon en zakenpartner Jared Kushner was ook aanwezig. Kushner heeft al ervaring met een soortgelijk project. Hij gaat met zijn vrouw Ivanka op het Albanese eiland Sazan een luxe resort realiseren, het resultaat van een 'vriendschapsgebaar' van de Albanese premier Edi Rama aan Trump. Begin juli werd bekend dat leden van Blairs denktank, Tony Blair Institute for Global Change (TBI), meewerkten aan Trumps Gazaplan. Het project wordt geleid door Israëlische zakenmensen en maakt gebruik van financiële modellen ontwikkeld door het Amerikaanse adviesbureau Boston Consulting Group (BCG). TBI zou een “Gaza Economic Blueprint” hebben ingebracht. Het instituut ontkende overigens betrokken te zijn geweest bij een in dia's uitgewerkt plan dat aan Trump en rijke Arabische leiders zou worden voorgelegd. Onder de tien "megaprojecten" in het document vallen de snelwegen "MBS Ring" en "MBZ Central" – vernoemd naar de leiders van Saoedi-Arabië en de Verenigde Arabische Emiraten – en een "Elon Musk smart manufacturing zone". Bij de bespreking van het plan, vorige week, zou Blair tegen Trump hebben gezegd dat hij de hoop op een vredesakkoord nog niet moet laten varen. Blair verwees naar eigen onderzoek van zijn TBI onder Palestijnen waaruit gebleken zou zijn dat een meerderheid wel wat voelt voor een nieuw leiderschap voor Gaza in een constructie zoals van de Arabische Emiraten. Een soort nieuwe Golfstaat, dus.  Dat Blair bij Trumps Riviera plan betrokken is hoeft niet te verbazen. De voormalige Britse premier is al jaren als zakenman actief in het Midden-Oosten. Daarnaast was hij tot tien jaar geleden speciale gezant van Het Kwartet (VK, VS, Frankrijk en Rusland) op zoek naar een oplossing voor vrede in het Midden-Oosten. In die hoedanigheid is hij onder vuur komen te liggen vanwege mogelijke verstrengeling van belangen met zijn ondernemening Tony Blair Associates. In 2016 ontliep hij vervolging door het Haagse Internationaal Strafhof na een onderzoek naar zijn rol in de Irak oorlog. Als premier was Blair een van de drijvende krachten achter de aanval op Irak. Vriend van Israël Blair staat al langer bekend als een grote vriend van Israël. Een recent openbaar gemaakte document van de Britse regering uit het begin van deze eeuw laat onder andere zien dat Blair als premier een geprivilegieerd partnerschap in gedachten had voor Israël, zowel met de NATO als met de EU. Het document dateert uit oktober 2004 toen het Israëlische leger 165 Palestijnen doodde, voornamelijk in Gaza, “the deadliest month for Palestinians” sinds 2002 noteert een ambtenaar van Buitenlandse Zaken.  De Britse onderzoeksgroep Declassified UK concludeert op basis van vorig jaar vrijgegeven documenten dat de Britse regering de afgelopen twintig jaar volledig op de hoogte is geweest van het geweld van Israël tegen de Palestijnen. Alle soorten van geweld van het IDF tegen onschuldige Palestijnen werden lang geleden al in rapporten aan de regering genoemd. Een legerofficier schrijft dat de militairen van het IDF 'neerkijken op de Arabieren en hen verachten… Het moet gezegd worden dat de gemiddelde Israëliër het leven van een Arabier niet gelijkwaardig acht aan dat van een Joods.' Het heeft premier Blair niet op andere gedachten gebracht. En zijn geest waart nog steeds rond in Britse regeringskringen. De huidige Labourregering lijkt er ook nog niet van verlost. Declassified onthulde dat Britse militaire opleidingen ook na 7 oktober 2023 Israëlische militairen hebben opgeleid. Minister van Buitenlandse Zaken David Lammy: "Het Verenigd Koninkrijk biedt natuurlijk militaire cursussen aan onze bondgenoten, maar we benadrukken in al die cursussen altijd het cruciale belang van het internationaal humanitair recht." De arrestatie van honderden betogers in Londen, enkel omdat ze zich aansloten bij het protest van de pro-Palestijnse groep Palestine Action, die vanwege het besmeuren van legervoertuigen met rode verf een terrorisme label heeft gekregen, zet deze claim op 'humanitair recht' wel in een vreemd daglicht. 

Closing Time | Hot Sh*t

Claire Hinkle is een singer-songwriter die al optreedt sinds haar 15e. Enkele jaren terug studeerde ze af aan The New School in Greenwich Village, New York met diploma’s in muziek en filosofie.

Na haar terugkeer naar haar geboortestad in Texas vormde ze een rockband die volgens eigen zeggen vooral Country Americana speelt.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: David Lisbona (cc)

Israel is Gaza met precisie aan het liquideren en pakt intussen ook de Westoever keihard aan

ANALYSE - Francesca Albanese, de VN-waarnemer voor de mensenrechten in de bezette gebieden, probeert ons bij de les te houden. Ze herhaalt regelmatig twee dingen. Eén is dat, volgens het genocideverdrag, de landen van de wereld verplicht zijn op te treden tegen een genocide. We zouden – onder bescherming van de Algemene Vergadering van de VN – in actie moeten komen en een interventie plannen. Of anders zoveel schepen als mogelijk moeten bemannen en daarmee als een oversized hulpkonvooi naar Gaza varen. Het andere dat ze herhaalt, is dat op 17 september aanstaande, volgens een uitspraak van het Internationaal Gerechtshof van verleden jaar, de onwettige bezetting van Gaza en de Westoever zou moeten zijn beëindigd en Israel zou moeten overgaan tot het betalen van compensatie.

Haar voorstellen zijn gebaseerd op het internationaal recht. Haar eerste voorstel gaat terug op de ”Uniting for Peace” resolutie uit 1950. Ten tijde van de Koreaanse oorlog weigerde de Sovjet-Unie in actie te komen in de Veiligheidsraad, omdat de SU dan ook de Volksrepubliek China haar zetel zou moeten gunnen in de Raad. De overige leden grepen toen naar dit middel om de V-Raad te passeren en hun interventie in de oorlog te laten plaatsvinden onder de vlag van de VN. Ook haar voorstel voor een  maxi-flottilla naar Gaza is domweg wettig, omdat de Israelische belegering en afsluiting van Gaza net zo onwettig is als de bezetting van Gaza zelf. En de uitspraak van het hoogste rechtscollege, het ICJ, spreekt voor zichzelf, zelfs al werd hij dan gedaan in de vorm van een adviserende opinie.

Een pleidooi voor het bijna niets doen | Zomergasten met Herman Koch

RECENSIE - We moeten ons Herman Koch als een gelukkig mens voorstellen. Tenminste, als we hem op zijn woord geloven. Wat nog maar de vraag is, want Herman Koch mag de werkelijkheid graag wat mooier maken dan hij is. Zo bleek tijdens deze laatste aflevering van Zomergasten 2025. Ooit schreef Koch een verhaal over zijn oom Ron die hem had meegenomen naar het popfestival in Monterrey waar hij een paar woorden met Jimi Hendrix had gewisseld. Als mensen hem naar dit verhaal vroegen, dan gaf hij toe nooit met Jimi Hendrix te hebben gepraat. Het bestaan van oom Ron werd nooit in twijfel getrokken.

Een grotere leugen toedekken met een kleinere, heet dat in de poëtica, legde Koch uit. Misschien liegt hij wel altijd. Misschien liegt hij zelfs dat hij liegt. In zijn lagere schooltijd spelde hij zijn ouders een verhaal op de mouw over twee rivaliserende groepen op zijn school. Hoe weten wij of dit verhaal over dit verhaal wel waar is?

“Herman, verzin jij eens een leuk bruggetje”
Tegen het einde van deze laatste aflevering van Zomergasten 2025, vertelde hij tegenwoordig het liefste niets te doen, een verlangen dat nogal eens wordt verstoord door dingen waartoe hij zich verplicht voelt. Presentatrice Griet op de Beeck vroeg naar een voorbeeld van iets wat hij moet doen. ‘Zomergasten’, zei Koch. Dat vond Op de Beeck een flauw grapje. En Koch gaf toe dat het een grapje was. Maar misschien was het wel een grapje dat het een grapje was. 

Closing Time | Rebels Without Applause

Rip-Hop Soulcore Crush, dat klikt toch megavet? Naar ik begreep zijn dit de bandleden van de ter ziele gegane metalbands Znowhite en Cyclone Temple, en damn dit klinkt echt heel anders… meer funky, wat meer groove. Ik heb eigenlijk geen flauw idee hoe ik dit zou moeten noemen, qua stijl. Boeit ook niet, want het is leuk. Gaat dat luisteren!

Foto: VPRO Zomergasten met Herman Koch Foto © Bas Losekoot

Zomergasten 2025 met Herman Koch

[Lees hier de recensie van Zomergasten met Herman Koch]

De VPRO sluit de Zomergastenserie van dit jaar af met schrijver Herman Koch.

Alweer een schrijver? Da’s dan de derde in deze 2025-editie. In de vorige uitzendingen hadden we al schrijver, columnist, programmamaker Özcan Akyol en schrijver, journalist Simon Kuper.

Bij de 200ste Zomergasten (vorig jaar, met acteur Pierre Bokma) maakten we al gewag van het feit dat schrijvers (auteurs) lijstaanvoerders zijn van de top-10 meest voorkomende beroepen in Zomergasten. Die positie is dit seizoen dus verstevigd.

Met Herman Koch, die de laatste jaren lijkt te schrijven of zijn leven er van  af hangt. Excuses voor deze wat morbide formulering, maar sinds 2020 heeft Koch prostaatkanker onder de leden en sindsdien zijn er vijf romans van hem uitgekomen. En hij is nog hard aan het werk aan nieuwe boeken.

Griet op de Beeck zal vanavond wellicht vragen of er enig verband zit tussen zijn ziekte en zijn arbeidsdrift. Het zou zomaar kunnen: als een mens ineens niet meer zeker is van de uiterste houdbaarheidsdatum en nog barst van de ideeën, ja, dan ga je hard aan de slag. In een eerder interview lezen we dat het eigenlijk min of meer toevallig zo kwam:

Foto: Plenaire zaal Tweede Kamer, foto Dassenman, CC BY 4.0 via Wikimedia Commons.

Kamervragen als campagnemiddel

Met de verkiezingen in aantocht duiken de lijstjes op over welke Kamerleden het meest actief zijn. Wie doet de meeste debatten? Welke partij dient de meeste moties en amendementen in? Nieuwsmedia zoals NOS, de Groene Amsterdammer, en eerder ook Nieuwsuur, RTL en NRC, deden uitgebreid verslag van de ‘prestaties’ in de Tweede Kamer.

Eén belangrijk instrument ontbrak in die verslagen: de Kamervraag. En dat is opvallend want juist het aantal schriftelijke Kamervragen groeide de afgelopen decennia explosief, schrijven Anchrit Wille en Mark Bovens.

Alle dagen Kamervragen

Aan het einde van de vorige eeuw, in 1998, publiceerde voormalig D66-kamerlid Hans Jeekel, een terugblik op zijn Kamerlidmaatschap. Zijn boekje had de omineuze titel ‘Duizend dagen Kamervragen’. Tot zijn grote teleurstelling bestond het Kamerwerk vooral uit het stellen van eindeloze hoeveelheden vragen aan de regering. Toen Jeekel in de Kamer zat werden er nog maar 1500 Kamervragen per jaar gesteld. Figuur 1 laat zien dat het aantal Kamervragen sindsdien is verdubbeld. In 2019 werd een record bereikt met 3078 schriftelijke Kamervragen. Dat zijn gemiddeld 20 vragen op elke parlementaire werkdag.

De grafiek stijgt van ongeveer 250 in 1960 naar 1750 in 1972. Vanaf 1978 daakt get gestaat weer naar ongeveer 700 in de beginjaren 1990. Vanaf 1996 ligt het op ongeveer 1500 en vanaf 2007 schommelt het tussen de 2000 en 3000

Figuur 1. Aantal schriftelijke vragen per jaar, Tweede Kamer 1960-2024 (abs)

Waarom komt die toename vandaan?

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Quote du Jour | Ihattaren

QUOTE - Normaal gesproken doen we niet zo veel met voetbal op deze site, maar deze quote van de voetballer Mohammed Ihattaren is wel interessant. Hij speelt momenteel bij Fortuna Sittard, en koos onlangs voor het Marokkaanse in plaats van het Nederlandse nationale elftal. Hij zegt daarover:

“Ik heb fouten gemaakt. Zoveel fouten. Maar het is jammer hoe je erop afgestraft wordt. Het is topsport natuurlijk, maar je kunt ook echt overdrijven. Als je het goed doet, dan ben je een Nederlander. Als je het slecht doet, dan ben je een Marokkaan. Als ik word aangehouden, ben ik een 20-jarige Utrechter met een Marokkaanse afkomst. Als ik weer scoor, vragen ze waarom ik niet voor het Nederlands elftal kies.”

Op websites en diverse sociale media zie ik veel mensen piswoest reageren. Maar de beste jongen heeft toch echt een punt.

Closing Time | Annisokay

Hadden we hier al eens Duitse post-hardcore gehad? Nee he? Nou voorruit, dan wordt het hoog tijd denk ik. Ik kreeg deze als tip in de digitale brievenbus, en wie ben ik om dan te weigeren? Annisokay, met het album Aurora uit 2021.

Closing Time | Song 3

Babymetal kwam hier al eerder langs, maar Slaughter to Prevail nog nooit. Bij deze dus! De mensen die opletten zien overigens dat dit al de derde keer is dat een samenwerkingsprojectje van Babymetal langs komt – het blijkt dat hun nieuwe album Metal Forth bestaat uit vrijwel alleen maar samenwerkingen. Leuk!

Vorige Volgende