2,5 jaar strafkamp voor een video van Rammstein

Andrej Borovikov, ex-coördinator van Aleksej Navalny’s Fonds voor Corruptiebestrijding (FBK) in Archangelsk, werd op 29 april 2021 in één klap een Russische beroemdheid. Op die dag werd hij veroordeeld tot 2,5 jaar strafkamp voor het opslaan van de videoclip ‘Pussy’ van Rammstein in zijn profiel op het sociale medium vk.com in 2014. De rechter achtte het bewezen dat de activist met de clip van de Duitse rockband ‘pornografie had verspreid’.  Eerder kreeg Borovikov al boetes en een taakstraf van 400 uur wegens uiteenlopende protestacties. Ardy Beld sprak vorige week met de echtgenote van Andrej, Darja Borovikova. Was je aanwezig in de rechtszaal? ‘Voor de eerste drie zittingen werd ik opgeroepen als getuige. Ik maakte toen gebruik van mijn recht te zwijgen om mijn echtgenoot niet te belasten. Bij latere zittingen en de veroordeling werd ik niet meer toegelaten. Als reden werd de pandemie aangevoerd.’ Hoe verliep de veroordeling? ‘We hadden natuurlijk alles al vooraf met Andrej besproken en gingen uit van de trieste mogelijkheid dat we elkaar langere tijd niet zouden zien. We liepen samen naar de rechtbank. Andrej ging met zijn advocaat naar binnen. Ik bleef voor de rechtbank achter met een aantal anderen. We konden het proces via een stream op Instagram volgen. De verbinding was slecht en de rechter sprak, zoals gebruikelijk, vreselijk onduidelijk en snel, zodat we niet direct begrepen dat Andrej twee jaar en zes maanden de gevangenis in zal gaan. Eerst hadden we zes maanden verstaan. Dat zou nog te doen zijn geweest, maar nee, twee jaar en zes maanden. Het was een heel naar moment. Iedereen was diepbedroefd.’ Traden er getuigen op in de rechtszaak? ‘Er waren enkele getuigen, maar de belangrijkste was Aleksandr Doerynin, een voormalig vrijwilliger van het fonds. In februari 2020 kwam hij, zoals later bleek, met een verborgen camera naar het FBK-kantoor. Hij knoopte een provocerend gesprek aan met Andrej. Hij zei tegen hem: “Ik zag dat jij een vreemd filmpje in je VK-profiel hebt staan, ben je niet bang dat je voor het verspreiden van pornografie de gevangenis in moet?” Andrej was die video allang vergeten, hij had hem immers in 2014 opgeslagen! Ze bekeken het nummer toen samen. Tijdens dit gesprek, dus tijdens de opname met de verborgen camera, verwijderde Andrej de video. Hij moest er nog om lachen en zei dat het grappig zou zijn voor pornografie de gevangenis in te moeten. Hij maakte er een geintje over en uiteindelijk werd het trieste realiteit.’ Waarschijnlijk zijn er honderden VK-gebruikers die deze videoclip in hun profiel hebben staan… ‘Ja, er zijn er meer dan tweehonderd. Maar ze hebben alleen Andrej gepakt. Het is duidelijk waarom. Ze konden gewoon niets anders vinden. Zo hadden ze een geldige reden.’ Waar bevindt Andrej zich nu? ‘Hij zit in detentiecentrum nummer 4 niet ver van Archangelsk. Tot zijn hoger beroep zal hij daar blijven. En daarna gaat hij naar een strafkamp.’ Wanneer is het hoger beroep? ‘Er waren nu de feestdagen in mei, alles heeft daardoor vertraging opgelopen. Wij hebben de documenten al afgegeven, maar de rechter beslist. Onze advocaat zei dat het waarschijnlijk eind mei of begin juni wordt. Ik probeer zo vaak mogelijk een pakketje af te geven bij de gevangenis.’ Mag je hem bezoeken? ‘Hij heeft een straf volgens het “algemeen regime” gekregen, de openbare aanklager eiste het zogenaamde “streng regime” maar dat is dus niet gelukt. “Algemeen regime” is iets beter, ik mag hem tot maximaal 30 kg per maand aan pakketjes, kleding en levensmiddelen doorgeven. Bovendien mag ik hem twee keer per maand bezoeken. Bij een “streng regime” had dat zeker niet gekund. Ik heb hem inmiddels al één keer mogen bezoeken.’ Wanneer was dat? ‘Op 12 mei ben ik samen met zijn moeder bij hem geweest.’ Hoe ging het met hem? ‘Hij maakte grapjes. Zodat we ons minder zorgen maken, natuurlijk. Hij zag er goed uit, hij had zijn gewone kleren aan. Hij liep er netjes bij. We moesten natuurlijk via een telefoon en een glazen wand communiceren. Ik kon hem niet omhelzen, dat was heel erg.’ Andrej werd pas in 2019 coördinator van het FBK. Hoe is zijn relatie met Navalny en waarom verliet hij het fonds weer? ‘Hij is sinds 2017 actief in de oppositionele politiek. Dat was vlak voor de verkiezingen. Omstreeks die tijd werd een FBK-kantoor in Archangelsk geopend. Andrej meldde zich toen aan als vrijwilliger. Daarna waren er nog andere acties, zoals tegen de hervorming van de pensioenen. Natuurlijk kreeg hij boetes opgelegd voor deelname aan protesten. In 2019 werd de aanleg van een stortplaats aangekondigd. Daartegen werd een enorme demonstratie op touw gezet waar heel veel mensen aan deelnamen. Andrej was een van de redenaars. Na de protestactie werd een zaak tegen hem aangespannen volgens dezelfde nieuwe wet als waarvoor de activist Konstantin Kotov is veroordeeld. Andrej nam toen contact op met het FBK in Moskou en Navalny vroeg hem of hij coördinator van de staf in Archangelsk wilde worden. Andrej dacht er eerst een tijdje over na en ging uiteindelijk akkoord. Tot de herfst van vorig jaar is hij coördinator gebleven.’ En waarom gaf hij die positie op? ‘Het probleem was dat Andrej al heel veel boetes en rechtszaken achter de rug had. Daardoor was het onmogelijk voor hem om nog als kandidaat aan eender welke verkiezingen deel te nemen. Ook wilde hij de jongere generatie een kans geven. En er waren onenigheden met de staf in Moskou. Maar hij is in contact gebleven met enkele medewerkers in de hoofdstad. Ze hebben hem ook in de “pornografiezaak” juridisch ondersteund. Het FBK beschikt natuurlijk over uitstekende advocaten. Al die tijd bestond er een goede verhouding tussen Andrej en het fonds. Ook Navalny heeft hem altijd zo goed mogelijk ondersteund.’ Wat voor werk deed Andrej vóór het FBK? ‘Hij werkte voor een reclamebureau. In de verkoop, hij sloot contracten af met bedrijven. Toen hij coördinator werd voor het FBK, diende hij zijn ontslag in. Na zijn tijd bij het fonds was hij actief als freelancer. Hij had nog een paar oude contacten uit de reclamewereld.’ Kun je iets vertellen over de politieke thema’s waar hij mee bezig was? ‘Het belangrijkste van de afgelopen tijd was zeker de stortplaats. Én de gouverneursverkiezingen, hij had daarvoor een aantal onderzoeken naar corruptie gepubliceerd. Andrej ging ook veel in op individuele problemen die mensen uit de regio hadden met de overheid. Zo maakte hij bijvoorbeeld met het team een film over een vertegenwoordiger van de regeringspartij Verenigd Rusland die als bestuurder van een kleine nederzetting in de buurt zijn boekje te buiten ging.’ Wat zou de reden kunnen zijn dat de overheid zo hard tegen hem optreedt? ‘In ieder geval niet die onzin met de videoclip. Andrej is hier een van de leiders van de oppositie. Hij hield goede redes in een duidelijke en gewone taal. Dat sprak de mensen aan. Ze kwamen graag naar hem luisteren. Dat vond het plaatselijke bestuur zeker niet fijn. Ik denk dat de gedachte was, dat als ze hem gevangenzetten, iedereen bang wordt en het afgelopen zal zijn met de protestacties.’ Hebben bandleden van Rammstein steun betuigd? ‘Andrej is al vanaf zijn tiende een groot fan van Rammstein. Hij vond het heel jammer dat hij nooit op een concert was geweest. Er kwam telkens iets tussen. Toen de rechtszaak in september 2020 tegen hem begon wegens het opslaan van die videoclip, probeerde hij de manager te bereiken en de bandleden zelf. Hij dacht dat het misschien zou helpen als ze aandacht aan zijn zaak zouden kunnen besteden. Maar er kwam überhaupt geen reactie. In menselijk opzicht hebben ze hem zwaar teleurgesteld. Alleen de gitarist heeft na de veroordeling een berichtje op Instagram gezet.’ Waren er mensen uit de muziekwereld die wél reageerden? ‘Ja, de punkband Tarakany (kakkerlakken) uit Moskou. De zanger van die band heeft overal op de grote trom geslagen om de zaak van Andrej bekend te maken. Dat was geweldig. Ik hoop dat er vóór het hoger beroep nog anderen zijn die er ruchtbaarheid aan willen geven, dat kan alleen maar positief zijn.’ Worden jullie ondersteund door het fonds van Navalny? ‘Mensen van de lokale staf en vrienden hebben gezamenlijk een actie gestart om geld in te zamelen. Ze zeiden tegen me: “Je zit in de dertigste week van je zwangerschap, hoe ga je dat alleen redden?” Dat kon ik niet weigeren. Ik ben ze er heel dankbaar voor.’ Nawoord: De oppositiekrant Novaja Gazeta had Till Lindemann, zanger van Rammstein, gevraag om stellingname rond de zaak van Andrej Borovikov. Lindemann antwoordde op 20 mei geen commentaar te willen geven. Novaja Gazeta maakte eveneens bekend dat de leider van de Duitse band de gehele lente in Rusland had vertoefd. Hier werd hij volgens de krant gezien met verschillende Russische popsterren die bekend staan om hun loyale houding tegenover het regime van Poetin. Ook nam Lindemann in de Hermitage samen met een symfonieorkest een remake van het Sovjetlied ‘Ljoebimij gorod’ (geliefde stad) op voor de viering van 9 mei, de ‘Dag van de Overwinning’. [Foto: Andrej Borovikov (links) en Aleksej Navalny, privé archief Borovikov]

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 12-10-2022

Vijf jaar na rellen zeggen zelfs de grootste tegenstanders nu: dat azc viel eigenlijk best mee

De zoveelste bevestiging dat de komst van een asielzoekerscentrum helemaal niet zo erg is:

De straatstenen vlogen door de lucht toen de gemeente Rotterdam aankondigde in de Beverwaard een asielzoekerscentrum te openen. Nu, vijf jaar later, sluit het azc de deuren. Hoe kijkt de Beverwaard terug op deze periode? Van woede is nauwelijks meer sprake. Klinkt gek, maar dat azc viel eigenlijk best mee, zo zeggen de meeste wijkbewoners.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sfeerbeeld van de 'kamer in t rond' in het Dordrechts Museum © foto Wilma Lankhorst.

Kunst op Zondag | ontdekt Dordtse kamer in ’t rond

VERSLAG - Tijdens een ‘Rondje Dordt’ ontdekte ik een bijzondere schildering: een kamer in ’t rond. Dit fenomeen is te zien in een speciaal ontworpen kamer in het museumrestaurant ‘Art & Dining’ van het Dordrechts Museum. In dit museumrestaurant met de oude boogramen, hangt altijd een selectie uit de kunstcollectie van het museum. Ook tijdens de huidige coronabeperkingen kun je de unieke kamer in ’t rond en de geselecteerde kunstwerken zien.

Kamer in t rond Dordrechts_Museum © foto Wilma_Lankhorst

Kamer in ‘ t rond, museumrestaurant van het Dordrechts Museum © foto Wilma Lankhorst.

Een kamer in ’t rond

Wat is een ‘een kamer in ’t rond’? Dit is een serie schilderingen op behang die op bestelling precies passend in de kamerbetimmering werd gemaakt. Ik kende dit type schilderingen niet. Het doet me wel denken aan de kunstkamer, een genre uit het begin van de zeventiende eeuw die vooral in Antwerpen (de zuidelijke Nederlanden) voorkwam. Er zijn wel enkele verschillen: In een kunstkamer hangen zijn de vier kamerwanden vol met verschillende kunstwerken en schilderijen van allerlei kunstenaars. Bij een kamer in het ’t rond zijn de werken door een of in dit geval twee samenwerkende kunstenaars gemaakt met een verbindend thema. Een tweede verschil is dat de schilderingen voor een kamer in ’t rond op behang én precies passend op maat zijn gemaakt voor een specifieke ruimte.

Foto: restroom (bewerkt) via Pixabay

Weg met hij, leve zij

COLUMN - In de discussie over persoonlijk voornaamwoorden zijn er twee partijen: de een vindt dat alles bij het oude moet blijven, er zijn twee persoonlijk voornaamwoorden voor de derde persoon enkelvoud, hij en zij en dat moet altijd zo blijven. De andere groep vindt dat de verzameling voornaamwoorden moet worden uitgebreid met bijvoorbeeld hen of die, om niet-binaire mensen mee aan te duiden. De afgelopen weken kon je verschillende mensen in de media horen hannesen omdat de media-persoonlijkheid Raven van Dorst zich had geout als non-binair, en mensen nu dus over hen moesten spreken.

Maar dat schiet allemaal natuurlijk niet op. Ik snap eigenlijk niet waarom er geen mensen zijn die pleiten voor niet drie persoonlijk voornaamwoorden, niet twee, maar slechts één. Een aantal progressieve media heeft de afgelopen tijd aangekondigd het aantal pronomina uit te breiden, terwijl het veel meer voor de hand zou liggen de verzameling juist in te krimpen.

Verplicht

Het is een van de absurditeiten van de Nederlandse taal dat je als je over iemand praat voortdurend het geslacht van die persoon moet noemen. Je hebt het over Anne de Vries, en omdat je in je tekst niet voortdurend Anne of De Vries wil zeggen, grijp je af en toe terug op een voornaamwoord. Maar waarom moet dat dan altijd hij of zij zijn? In welke context je het ook over Anne hebt – eigenaar van een doodgereden hond, winnaar van een puzzelwedstrijd, pleger van een terroristische aanslag –, altijd moet je als spreker weten wat Annes gender is. Ieder ander aspect van iemands identiteit – waar die is geboren, hoe oud die is, of die op mannen of vrouwen valt – kun je onbenoemd laten als je het niet relevant acht, maar geslacht moet.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Closing Time | Helena

Nieuw, net uit. Afkomstig van die nieuwe plaat met de tot nu toe leukste titel van het jaar: The Monster Who Hated Pennsylvania En wat is het een mooi liedje, Helena van Damien Jurado. Rustig stapvoets wordt de zang begeleid. Geen solo, geen spetterend eind, geen machogedoe, geen rock, maar alleen dit bezonken liedje. Zo, en nu ga ik ook maar even lekker op de trap liggen.

Foto: LaVladina (cc)

Geheim

COLUMN - Met het in ontvangst nemen van je diploma in de gezondheidszorg teken je een onzichtbaar contract: het contract van geheimbewaarder. Patiënten komen naar jou toe met hun vertrouwelijke informatie, en praten daar vrijelijk over. Ze verwachten dat je je taak serieus neemt en je verdiept in de informatie: graag zien ze dat je je ingelezen hebt in hun dossier met wat er de afgelopen tijd gebeurd is. En terecht.

Wat samenvalt met die verwachting is dat je dit geheim houdt. Je verteld aan niemand dat dit deze patiënt was, met die geboortedatum, die daar woont: niets van dat alles.

Natuurlijk vertel ik thuis verhalen over patiënten aan mijn wederhelft, om mijn dag te bespreken, om mijn hoofd leeg te maken. Heel normaal. Alleen vertel ik daar dan geen details bij die de privacy van de patiënt kunnen schaden.

Genoeg binnenpretjes heb ik al gehad over de jaren heen, gniffelen om een grappige naam of combinatie van voornamen en daarmee initialen: het even opkijken als het een (semi) bekende Nederlander is waar je zorg voor mag dragen. Iedereen is mens, ieder heeft een lijf, die soms wat onderhoud nodig heeft. Wij zijn daarin de onpartijdige hulpverlener die dit mag ondersteunen.

Foto: International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies (cc)

Buiten de poort houden

‘Fort Europa’. Ooit een spookbeeld in debatten over het migratiebeleid. Inmiddels harde werkelijkheid. Met man en macht wordt langs de grenzen van de Europese Unie getracht vluchtelingen en economische migranten (het onderscheid telt nauwelijks meer) buiten de poort te houden. Gisteren stond hier een artikel van Nora Stel die schreef: ‘Dubbelzinnige wetten, ondoorzichtige beleidskaders, vrijblijvende afspraken en vage mandaten vormen steeds meer de kern van het Europese vluchtelingenbeleid en worden bewust in stand gehouden om vluchtelingen te ontmoedigen.’ En wie geen andere opties heeft of zich niet laat ontmoedigen wordt illegaal uitgezet, door de Europese grensbewakingsorganisatie Frontex en, als je die weet te vermijden, door de Griekse politie. Of door Kroatische agenten. Of door Spaanse militairen.

De Britse krant The Guardian meldt dat het afgelopen jaar naar schatting 40.000 mensen zijn tegengehouden. Bij de illegale pushbacks kwamen tweeduizend mensen om het leven. De analyse van The Guardian is gebaseerd op rapporten van VN-agentschappen, gecombineerd met een database met incidenten verzameld door niet-gouvernementele organisaties. Volgens hulporganisaties is met het ontstaan van Covid-19 de regelmaat en wreedheid van pushback-praktijken toegenomen. De Kroaten schijnen het wreedst op te treden. Agenten beroven, misbruiken en slaan vluchtelingen. Ook verklaren vluchtelingen dat de politie een rood kruis op hun hoofd spoot, zogenaamd om hen “te genezen van corona”.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Closing Time | Paradise

Is dit nou luisteraartje tergen? Een liedje vals jengelend laten beginnen en dan in de zang je slissen beslist niet verdoezelen. Haast een statement. En dan verder met een dameskoortje in het refrein en willekeurige, lijkt het, gitaaruitbarstingen. Maar alles bij elkaar levert het een song op die blijft fascineren. Het Australische  Tropical Fuck Storm is geen band die de noten netjes tussen de balken plaatst. Ze mikken, zeker niet met hun naam, op airplay op de radio en facebook zal ook wel een probleem hebben met het woord ‘fuck’. Maar ze gaan hun eigen gang. Niet een liedje dat ik elke dag wil horen, daarvoor is het te ongemakkelijk,  maar de eigenzinnigheid en het dwarse kan ik erg waarderen.

Vorige Volgende