Joris Demmink daagt AD voor de rechter
En Opstelten blijft achter zijn topman staan
Hoe herstel je het vertrouwen in de beroepsgroepen die de laatste tijd onder vuur liggen? De grootste stap moeten bankiers & co zelf maken: laat ze hun beroepseer weer hoog houden, stelt Timor El-Dardiry van denktank Politiek Ensemble. Voor bankiers, medisch specialisten, of bestuurders van woningcorporaties en onderwijsinstellingen is het geen prettige tijd om ’s ochtends de krant open te slaan. Elk van deze beroepsgroepen is de afgelopen jaren publiekelijk onder vuur komen te liggen. Soms is de maatschappelijke onvrede terug te voeren op aantoonbaar wanbeleid, zoals bij de corporatie Vestia en de onderwijsinstelling Amarantis. Andere keren overheerst de indruk dat te veel wordt verdiend in een sector die de samenleving toch al veel geld is gaan kosten, zoals de financiële wereld en de zorg. Voor hardwerkende mensen in deze sectoren is het af en toe even slikken. Een specialist in opleiding beklaagde zich afgelopen juni in NRC Handelsblad bijvoorbeeld over ‘de publieke opinie over ‘de specialist’, de grote graaier, die blijkbaar liever geld wil verdienen dan mensen helpen en genezen… De opinie verandert pas als men zelf op de stoel van de patiënt heeft gezeten.’ Au.
En Opstelten blijft achter zijn topman staan
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
COLUMN - It’s the singer, not the song, zong Mick Jagger ooit. En hij kon het weten. Maar de zanger en het liedje moeten wel bij elkaar passen. Anders wordt het niks.
Nu het partijbestuur van GroenLinks Jolande Sap het ravijn in heeft geduwd en zichzelf heeft laten meesleuren, lees ik in De Spits dat GroenLinks de tijd moet nemen om het partijprogramma onder de loep te nemen. GroenLinks zou een soort D66 Light zijn geworden en een te onduidelijke koers varen om kiezers mee aan te spreken.
Ik denk niet dat er zoveel mis was met het partijprogramma. Ik denk ook niet dat mensen niet op GroenLinks hebben gestemd omdat ze het partijprogramma onduidelijk vonden. Het gaat om degene die dat partijprogramma over het voetlicht moet brengen.
Het liedje van Femke Halsema
Het liedje dat Jolande Sap zong was gebaseerd op dezelfde melodie als het liedje dat Femke Halsema zong. Het liedje was door Femke Halsema zelf geschreven. Zij kon het met overtuiging zingen. Jolande Sap kon dat niet.
Je leest nu overal dat het een kapitale fout van Jolande Sap is geweest om met de Kunduz-missie in te stemmen. GroenLinks zou te machtsgeil zijn geweest en iets hebben gedaan wat helemaal niet bij haar aard paste. Hetzelfde met de deelname aan de coalitie formely known as the Kunduz-coalitie. Dat was op zich een prestatie van formaat, maar het lukte Sap niet om dat met volle overtuiging uit te dragen.
OPINIE - De Australische regering heeft na lang wikken en wegen besloten om Geert Wilders een visum te verstrekken. Wat je van een democratisch land mag verwachten is helaas niet altijd vanzelfsprekend. We herinneren ons Wilders’ vergeefse reisje naar Londen. Voor hem was het een publiciteitsstunt van de eerste orde, dat wel. Voor de Britse regering was het een beschamende vertoning met averechtse effecten.Wilders kreeg geen podium in Londen, maar in de hele wereld. Zijn boodschap werd volop ondersteund door de weigering van een kortzichtige regering die hem niet wilde horen.
En dat geldt ook voor veel andere affaires waarin beledigende, onfatsoenlijke, haatdragende uitingen autoriteiten een aanleiding hebben gegeven om de vrijheid van meningsuiting en de onbelemmerde uitwisseling van ideeën te relativeren of daadwerkelijk te belemmeren uit vrees voor verstoring van de openbare orde.
Het provoceren van de islam is schadelijk voor de vrijheid van meningsuiting, schreef Rob de Wijk vorige week in Trouw. De heftige onlusten in islamitische landen, de doden die vallen bij demonstraties, de moord op Amerikaanse diplomaten in Benghazi, het zijn de bewust beoogde gevolgen van provocateurs op oorlogspad. De Wijk: “Al die uitingen zijn vooral provocaties om reacties teweeg te brengen die een selffulfilling prophecy zijn. In de ogen van de provocateurs bevestigen de reacties op hun maaksels datgene wat zij allang vonden: Moslims zijn lichtgeraakt, kunnen niet tegen kritiek en zijn gewelddadig. Onder het mom van de vrijheid van meningsuiting wordt hier met moderne middelen een middeleeuwse godsdienstoorlog uitgevochten.”
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Helaas zijn de zompige boterhammen in de kantine er geen van.
BRIEF - Geachte mevrouw Halsema,
Sinds u weg bent als lijsttrekker van GroenLinks is het er nog geen week rustig geweest. Kunduz, Dibi, Lenteakkoord, verkiezingen; er was constant iets aan de hand en geen van die gebeurtenissen pakte uit in het voordeel van de partij. Uiteindelijk leidde het tot het totale demasqué van GroenLinks dit weekend. Ik stel me voor dat u het allemaal met lede ogen heeft aangezien.
Toen u in 2010 wegging, duwde u Sap naar voren als uw opvolgster. Ik heb natuurlijk geen idee of dat was uit armoede, of dat u echt in haar geloofde, maar hoe dan ook bent u sindsdien wel achter haar blijven staan. Dat is klasse. Ondanks uw zwak voor Dibi, koos u voor Sap toen het tussen die twee ging. Toen vrijdag Sap en het partijbestuur rollend met elkaar over straat gingen, liet u er weer geen misverstand over bestaan aan wiens kant u stond. U twitterde: “Zo, ‘partijtop’, mij hoeven jullie voorlopig niet meer te bellen.”
Het ging vrijdagmiddag opeens allemaal heel snel. Om 13.19u schreef het NRC dat ‘bronnen’ hadden gemeld dat de positie van Jolande Sap onhoudbaar was geworden. Een uurtje later, om 14:21 zei Sap op de website van GroenLinks dat ze er inderdaad mee stopte, aangezien het partijbestuur het vertrouwen in haar had opgezegd. Een verklaring van het partijbestuur, die natuurlijk niet kon uitblijven, volgde om 15:58u. Ze hadden het liever intern opgelost, maar doordat het gekibbel via NRC naar buiten was gekomen, moest het maar op deze manier. Ze noemden ook nog het woord gremia, maar dat begreep verder niemand.
ANALYSE - Het snelwegennet van Nederland wordt steeds beter. Alleen zijn de snelheidsafspraken onbegrijpelijk. En meer asfalt leidt zoals te verwachten tot meer afgelegde kilometers. Dit blijkt uit de rapportage van de minister voor Infrastructuur en Milieu.
Het plaatje van alle varianten van de snelheden die je op ’s lands rijkswegen mag rijden spreekt voor zich:
En de toename van het aantal afgelegde kilometers houdt gelijke tred met de groei in asfalt. We kunnen dus hooguit een jaar of 5 “genieten” van de extra verbredingen voor het opnieuw vast gaat lopen.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Hilarisch: politie reageert overspannen op kunstenaars met illegale houseparty.
Het Gregoriaans werd gecomponeerd door paus Gregorius I (540-604), veronderstellen veel mensen nog. Het is echter niet waar, zoals uit musicologisch-historisch onderzoek in de Benedictijner abdij te Solesmes (een dorpje in de buurt van Le Mans) is gebleken. De monniken aldaar zetten zich in voor het Gregoriaans en proberen het in oude luister te herstellen. Ze hebben ook vele oude handschriften in facsimile uitgegeven.
In het jaar 754 draagt Pepijn de Korte, koning der Franken, Chrodegang (712-766) op om de liturgie en de begeleidende zang te hervormen. Chrodegang was bisschop van Metz en stichter van de abdij van Gorze (dorpje in de buurt van Metz). In die abdij ontstond de vroegste vorm van Gregoriaanse zang. Die vorm werd chant messin (Latijn: cantilena metensis) genoemd en moet ongeveer zo hebben geklonken. Voor het eerst werd er pas over Gregoriaanse zang gesproken rond het jaar 850. Toen werden er ook portretten van paus Gregorius I gemaakt met een duif op zijn schouder. Die duif zou de Heilige Geest zijn geweest, die hem de noten van het Gregoriaans influisterde. U weet nu dus dat dat onzin is.
Voordat die chant messin algemene invoering kreeg, werd er op vele, per landstreek verschillende wijzen gezongen: Gallicaans, Oud-Romeins, Beneventaans, Ambrosiaans etc. Dat veranderde toen Karel de Grote (742-814), koning der Franken en later keizer van het Romeinse Rijk, standaardisering in zijn rijk nastreefde, op werelds maar ook op religieus gebied. Het notenschrift voor het Gregoriaans bestond sinds de 9e eeuw uit neumen. Later kwamen er ‘kopjes’ op die neumen en nog weer later ontstond hieruit de mensurale notatie.
Commissie Samson velt hard oordeel
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.