Is de magie uitgewerkt?

Ook wat zorgelijk is, kan interessant zijn. Wat er nu allemaal met de wetenschap gebeurt, stemt tot vrees, jazeker, en tot ontevredenheid. Maar zeker ook tot nadenken. De essayist en hoogleraar Slavische letterkunde Karel van het Reve (1921-1999) heeft eens geschreven over het wonderlijke feit dat mensen die nooit naar het Concertgebouw gingen bereid waren om toch mee te betalen aan het Concertgebouw. We kunnen constateren dat aan dit wonder langzamerhand een einde komt: een heel grote groep mensen is steeds minder bereid te betalen voor kunst en cultuur. Laten die linkse lui met hun grijze haar in een scheiding en koninklijke onderscheidingen op hun revers dat allemaal zelf maar betalen! De wetenschap en vooral het hoger onderwijs waren lange tijd uitzonderingen op die regel. Ik denk dat dit er minstens deels mee te maken heeft dat heel veel mensen hun kinderen of kleinkinderen graag een hogere opleiding gunnen – daar kun je immers een goede baan mee krijgen. Maar aan dat idee komt nu langzamerhand ook een eind. Niet alleen zie je dat aan de vrij moeiteloze manier waarmee mensen kennelijk aanvaarden dat er afgebroken wordt (de CDA-achterban komt niet in opstand vanwege de harde bezuinigingen waarin hun partij ook meestemt). Maar ook blijkt het aantal studenten dat zich bij de universiteiten inschrijft de laatste jaren af te nemen – en dat kan niet alleen geweten worden aan demografische ontwikkelingen. In het Amerikaanse Chronicle of Higher Education stond in 2019 een artikel van Simon During, die betoogde dat het droeve lot van de geesteswetenschappen een ’tweede secularisatie’ was. Het lot dat in de loop van de twintigste en eenentwintigste eeuw in sommige delen van de wereld de religie trof – een van marginalisatie – zou nu de geesteswetenschappen getroffen hebben: We all understand what religious secularization has been — the process by which religion, and especially Christianity, has been marginalized, so that today in the West, as Charles Taylor has famously put it, religion has become just one option among a smorgasbord of faith/no-faith choices available to individuals. The process (…), in which culture was consecrated in religion’s place, and that in more modest forms survived until quite recently, has finally been undone. We now live in a doubly secularized age, post-religious and postcanonical. The humanities have become merely a (rather eccentric) option for a small fraction of the population. We beleven deze ontwikkeling misschien nu wel sneller – en wie weet betreffen ze wel de hele wetenschap. De magie is ervan af. De hyperrijken laten zien dat je helemaal niet aan peer review hoeft te doen. Tegelijkertijd begint kunstmatige intelligentie dingen te kunnen die we lang hebben toegeschreven aan wetenschappers als het hoogste wat je kunt bereiken. De wetenschap, en het hoger onderwijs dat zijn prestige aan die wetenschap ontleent, verliest zo de glans die er lang omheen hang. Het is, zoals During schreef, een mogelijkheid onder velen. Ja, als je zin hebt om met je wiskundige of methodologische vernuft te pronken, ga je gang. Maar doe, zeggen de superrijken, niet alsof dat onze wereld stut. Als hogepriester van de wetenschap schud ik hierover natuurlijk het moede hoofd. Maar tegelijkertijd kijk ik gefascineerd toe hoe men mijn tempel afbreekt.

Closing Time | Beneath the Remains

Wellicht vragen mensen zich af, na gister en eergister, wat ik dan precies heb tegen genres als groove en nu metal (de vlaggen op de modderschuit, die er ook zeker tussen zitten, niets te na). Dit nummer illustreert het wel een beetje. Dit hadden we. Prachtige, technische, en complexe muziek, waarin lieflijk en rustig wordt afgewisseld met agressief en snel, waarbij de riffs je om de oren vliegen. En de ellende met groove en nu is niet zozeer het feit dat ze bestaan (voor ieder wat wils en ieder zijn ding enzo), maar ze zijn ten koste gegaan van dit! Sepultura is natuurlijk bij uitstek het voorbeeld daarvan, want zij zijn zelf geswitcht van stijl en werden één van de baanbrekers van groove en nu metal (hoewel ze recent weer prima muziek maakten). Maar ook in algemene zin hebben die genres meer traditionele genres als speed, thrash en heavy metal flink naar de marge verdrongen, voor een geruime periode. En dat is natuurlijk wel heel erg jammer.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Bron: Pixabay.com

Paarse-Krokodillenland

COLUMN - Ik kan hier denk ik wel duizend blogs over schrijven. Deze keer gaat het over formulieren die wij als artsen/ praktijkondersteuners in moeten vullen van de verzekering voor medicatie voor onder andere de behandeling van diabetes.

Er waren sinds de vorige nieuwe richtlijn van diabetes, nu een jaar of vijf geleden, twee formulieren die we voor twee medicijngroepen moesten invullen voordat de apotheek deze kon leveren aan de patiënt. Betuttelend, alsof wij niet na zouden denken dan wel de richtlijn zouden volgen als we medicatie voorschrijven aan patiënten. Je vult dan vragen in of de patiënt diabetes heeft en of de eerdere stappen uit de richtlijn al genomen zijn, vult de patiëntgegevens in en de arts moet een handtekening zetten. Deze gaat dan naar de apotheek, en vervolgens kan de patiënt de medicatie krijgen.

Dit geldt onder andere voor medicatie zoals de GLP-1, uit die groep kent iedereen het bekendste voorbeeld wel: Ozempic. Het stoort me dat er niet wordt gewerkt wordt vanuit vertrouwen en dat de zorgverzekeraar op onze stoel gaat zitten. Ze zullen dit bij laag en hoog ontkennen. Prima, ga je gang.

Inmiddels is er wel verbetering; voorheen was er voor een andere groep medicatie ook een formulier die we moesten invullen, dat is inmiddels vervallen. Moeten we nu blij zijn? Waar er één formulier verdwijnt, komen er drie voor in de plaats, is mijn gevoel. Het driekoppige monster wat nooit weggaat.

Er zullen vast redenen zijn waarom dit allemaal nodig is en de zogenoemde “gezondheidseconomen” zullen daar prachtige uitleg voor hebben waar ze alle zendtijd voor krijgen. Ja, dat beroep staat tussen haakjes voor mij want ik erken hun beroep niet. Zorg gaat om de connectie tussen mensen, is een basisrecht, en zou te allen tijde vergoed moeten worden, wat de patiënt ook nodig heeft (in die relatie met de zorgverlener, waarbij er gezamenlijk beslissingen worden gemaakt). Dat is het enige wat telt. Controversiële mening? Ik vind van niet.

Foto: Clare Jim (cc)

Hoe ver gaat Netanyahu?

Na anderhalf jaar oorlog moet het toch wel duidelijk zijn. De Israëlische regering kent geen grenzen in het gewelddadig optreden tegen Palestijnen. Gaza is verwoest, er zijn meer dan 50.000 doden gevallen. Het Israëlische leger ontziet niets of niemand, zelfs ongewapende en als zodanig herkenbare hulpverleners worden vermoord. Minister Veldkamp van Buitenlandse Zaken noemt de aanval “buitengewoon ernstig” en wil dat er een “stevig onderzoek” komt.

In Gaza neemt het Israëlische leger steeds meer gebieden in. De inwoners van Rafah in het zuiden zijn gevlucht, ook uit het noorden vluchten weer mensen zonder enige garantie dat ze elders niet getroffen zullen worden door voortgaande bombardementen. ‘In 24 uur werden er opnieuw ongeveer 100 mensen gedood, hun aantal is sinds 18 maart, de dag waarop Israel het staat-het-vuren verbrak gegroeid tot 1.163. Veel indruk maakte een aanval, gisteren op een al eerder eens getroffen UNWRA-kliniek waarbij 22 mensen werden gedood, van wie 16 kinderen. Ook werden veel tenten getroffen in het gebied van Khan Younis,’ schreef Abu Pessoptimist eind vorige week.

Op de Westbank krijgen kolonisten steeds vaker vrij spel om, al dan niet met hulp van het leger, Palestijnen te vermoorden. De Israëlische regering plant daar nieuwe stappen om meer ruimte te scheppen voor Jeruzalem en de apartheid in wegen en woongebieden verder door te voeren. Een nieuwe ‘apartheidsweg’ moet het hele gebied in tweeën knippen. Het is volgens Abu Pessoptimist ‘de opmaat tot de annexatie van het hart ven de Westoever en de totale isolatie van Jeruzalem voor de Palestijnen.’

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Algemene Rekenkamer: onafhankelijke controle op rijksfinanciën blijft probleem

Onafhankelijke controle op rijksfinanciën niet versterkt bij keuze minister .

Minister van Financiën Eelco Heinen (VVD) heeft niet gekozen voor een structurele oplossing om de onafhankelijke controle op de rijksfinanciën te versterken, tot teleurstelling van de Algemene Rekenkamer.

Jarenlang wordt er al gewerkt aan een beter controlebestel. Het laatste, door de Rekenkamer omarmde voorstel van oud-Kamerlid Evert Jan Slootweg zou kunnen leiden tot ‘een blijvende en goed uitvoerbare verbetering’. De minister kiest echter voor zijn eigen interne auditdienst. Het rapport-Slootweg pleit voor versterking van de onafhankelijke Algemene Rekenkamer en een nieuwe, adviserende rol voor een afgeslankte Auditdienst van het Rijk. ‘In deze variant worden circa 75 medewerkers van deze Auditdienst vrijgespeeld en naar diverse ministeries overgeheveld om daar het financieel beheer te versterken.’ De accountantstaken gaan naar de Rekenkamer, die voor de controle van de rijksfinaciën nu nog steeds afhankelijk is van de interne audits. ‘Vanwege haar onafhankelijke positie als externe controleur van het Rijk wordt in dit plan de controle versterkt en het bestel zuiverder. Dit is niet alleen in lijn met hoe het in andere EU-landen is georganiseerd, maar ook in lijn met de eisen die de minister van Financiën stelt aan accountants voor grote ondernemingen: ook daar mogen accountantstaken en advies niet door één organisatie worden uitgevoerd.’ Het plan levert volgens de Rekenkamer ook nog een flinke besparing op.

Closing Time | Crawl to Me

Voor de duidelijkheid: dit is een parodie op zogeheten ‘Nu Metal’, een muziekgenre dat populair werd in de jaren ’90, waarin elementen van hiphop vermengd werden met metal.

Bands als Korn, Limp Bizkit en Slipnot maakten naam met dit type muziek, en in de vroege jaren 2000 had je bands als Papa Roach en P.O.D. en niet te vergeten: Linkin Park, die schoeiden op deze leest.

Het knappe aan Kyle Gordon is dat ‘ie zo’n parodie nog goed kan laten klinken ook.

Closing Time | All Flowers in Time

‘All Flowers in Time Bend Towards the Sun’ is een nooit officieel uitgebracht lied van singer-songwriter Jeff Buckley met Elizabeth Fraser (Cocteau Twins).

Het is vermoedelijk opgenomen in 1995 of 1996. Het jaar daarop zou Buckley op dertigjarige leeftijd komen te overlijden. Hij verdronk tijdens een spontane zwempartij in een zijkanaal van de Mississippi.

Wetenschappen met THC

Ja, het is weer tijd voor wat wetenschap hier! Ik ga niet alles verklappen, want kijk vooral zelf dit uitermate onderhoudende filmpje uit de jaren 70, van een een wetenschapper in de VS die een student bestudeert die hij heeft marihuana toegediend. Het is natuurlijk goed dat dit soort onderzoek gedaan wordt. Anders hadden we nooit geweten dat je van marihuana rode ogen krijgt, hongerig wordt, enigszins dom gaat grijnzen, je er blij wordt, slaperig en, weet je, eeeeh, je er langzamer van gaat praten, you know?

Closing Time | Edge of Seventeen

In 1986 gaf Stevie Nicks een concert in het Red Rocks amfitheater in Colorado, het enige natuurlijk voorkomende amfitheater ter wereld.

 Bij de band bevonden zich onder meer drummer Mick Fleetwood en gitarist Peter Frampton. Het hele concert werd in 1987 op video uitgebracht als ‘Live at Red Rocks’.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Vorige Volgende