Zo'n anderhalf miljard euro heeft de eerste detectie van zwaartekrachtgolven gekost. En volgens vrijwel iedereen die er een mening over heeft, was elke euro daarvan welbesteed. Astronomen hebben nu een nieuw 'venster op de kosmos' (die metafoor kwam ontelbare malen voorbij) en kunnen nu nóg dieper doordringen in de Oerknal. En dat is dringend noodzakelijk. Niet omdat zoiets nieuwe onverwachte praktische toepassingen gaat opleveren (uitvinders hebben de komende eeuw meer dan voldoende aan de ontdekkingen van de vorige eeuw), maar om een steeds nijpender probleem op te lossen. Nijpend voor astronomen – maar daarom niet minder dramatisch. Sinds een aantal jaren begrijpen ze namelijk niks meer van het heelal.
Marta Sebestyen is een Hongaars zangeres, meest bekend vanwege haar interpretaties van traditionele Hongaarse muziek met haar band Muzsikas.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
RECENSIE - In deze aflevering van de serie bespreek ik een boek: Is links beter dan rechts? van Frits Biefait. Hij betoogt dat het verschil tussen links en rechts het geloof in de maakbare samenleving is.
Volgens Bienfait is het verschil tussen links en rechts niet ‘gemeenschap versus individualisme’ [1] zoals ik in de vorige aflevering heb betoogd maar ‘verandering’: links ziet maatschappelijke problemen en wil daarom de maatschappij veranderen terwijl rechts zegt: ‘begin bij jezelf’ als je de wereld wilt verbeteren. Ik ben het niet eens met zijn interpretatie.
Laat ik op voorhand zeggen dat ik veel gebruik heb gemaakt van zijn werk. Behalve Norberto Bobbio, is Bienfait is een van de weinige auteurs, die ik ken die het onderwerp serieus nemen. Zijn beschrijving van de antropologie van het links-rechts dualisme en de manier waarop deze in Frankrijk is veranderd in een politiek onderscheid is een belangrijk inzicht. Voordat ik dit gelezen had, ging ik ervan uit dat dat wat nu ‘links’ en ‘rechts’ is geworden, op toeval berustte. Zoals ik zal laten zien, kan ik mij echter niet vinden in zijn conclusie over wat het verschil is tussen links en rechts.
Ik bespreek eerst hoe Bienfait tot zijn conclusie komt en zal daarna beargumenteren waarom niet verandering maar streven naar ‘gemeenschap versus individu’ een beter criterium is.
Een goede schrijver is altijd een dief. Ieder verhaal gaat minstens voor een deel over andere mensen. En door iemand anders verhaal op te schrijven, ontneem je die ander zijn verhaal.
De laatste weken woedt onder andere in NRC Handelsblad en op weblog Tzum een discussie over ‘culturele toe-eigening’ (cultural appropriation) in de literatuur: wat te denken van witte schrijvers die over zwarte personages schrijven? En wat als ze daarbij teruggrijpen op allerlei clichés?
Ik vind het een interessante kwestie en ik probeer er alles over te lezen wat erover gezegd wordt. Het lijkt me duidelijk dat je niemand het recht wil ontnemen om wat dan ook te fantaseren over wie dan ook. Het lijkt me ook duidelijk dat je kritiek moet kunnen hebben op verhaaltjes met een duidelijk racistische strekking. Waar ligt precies het redelijke midden?
De roman Lady Chatterley’s Lover van D.H. Lawrence is een interessant geval. Het verhaal is bekend: Constance Chatterley is getrouwd met de gehandicapte en veel te intellectuele schrijver Lord Chatterley, en ze valt voor diens boswachter Oliver Mellors, van wie ze een kind krijgt en met wie ze uiteindelijk gaat samenleven. Het is een heel krachtig verhaal, waarin je als lezer heen en weer wordt geslingerd tussen sympathieën voor alle personages, en van intellectuele discussies over het bolsjewisme tot zeer zinnelijke beschrijvingen van erotische vervoering.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Dit is het Sargasso-café van maandag 31-10-2016. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
COLUMN - Een parkeerboete. Dat heb ik weer. Maar misschien is dit juist waar ik op zat te wachten. Hoe zal ik het spelen?
Ja kijk, dat zat zo. Soms heb je iets in je achterhoofd en denk je: daar moet ik wat mee. Want zeg nou zelf: wie wil er niet minder betalen voor parkeren? Tijd voor wat burgerlijke ongehoorzaamheid. Ik parkeerde. Waar je eigenlijk moet betalen. En dat deed ik dus niet. Zomaar. Even je nek uitsteken, je zit in de politiek of niet hè.
Een boete dus, zo’n prent op m’n voorruit. Dat had ik mooi voor elkaar, precies zoals verwacht. Die zaak laat ik voorkomen! Hashtag voorbereiding, hashtag trots.
Dat verdient een tweet, wat zal ik eens schrijven?
‘Parkeren zonder betalen! Boete gekregen, ze kunnen m’n kont kussen!’
Nee, dat is wel erg plat. Ja, dit dan:
‘Parkeren zonder betalen, dat willen we toch allemaal! Ik ben er mee begonnen! Boete gehad: naar de rechter toe! #gratisparkeren #doemee‘
Hopla. Bam, dat worden retweets, twijfel ik niet aan.
Telefoon. Daar is de pers al.
Ik laat het voorkomen ja. Of ik me niet aan de wet moet houden? Ach kom, ik laat me niet in de luren leggen door zoiets. Die rechters zijn allemaal van die GroenLinks-anti-auto-geiten-wollen-sokken-figuren! Met hun bakfietsen. Ik doe wat miljoenen Nederlanders willen: minder parkeergeld, wat zeg ik, geen parkeergeld! M’n advocaat noemt het een uiting van een beleidsmatig verlangen. Ik pleegde een politieke daad! Zo. Die staat.
ANALYSE - In onze reeks over de aandacht voor klimaat in verkiezingsprogramma’s komen we nu aan de eerste partij toe die straks voor het eerst deelneemt aan de verkiezingen: Voor Nederland (VNL).
Dit weekend presenteerden ze het verkiezingsprogramma. Wij duiken er in.
En moesten even zoeken.
VNL besteedt niet apart aandacht aan de opwarming van de aarde. Kennelijk geen urgent probleem voor hardwerkende Nederlanders.
We vonden alleen dit in het hoofdstuk “Betere infrastructuur Voor Nederland”:
We stoppen met de subsidiëring van windmolens. We investeren alleen in rendabele, duurzame energievormen.
We stimuleren innovatie op dit terrein.
Dat komt heel dubbel over. Ja, innoveren met duurzame energie, maar nee, geen geld. En stimuleren is waarschijnlijk ook geen geld geven natuurlijk. Dat is aanmoedigen en praten.
Kunnen we dan op andere wijze afleiden hoe VNL staat ten opzichte van dit onderwerp?
Als we andere standpunten mogen geloven, is terugbrengen van CO2 uitstoot niet hun eerste prioriteit:
• Meer wegen. Pak de grootste fileknelpunten aan.
• Verbreed bestaande (provinciale) wegen. Dat komt niet alleen de doorstroming maar ook de veiligheid ten goede.
• Spitsstroken altijd open.
• Maximumsnelheid op snelwegen overal 130 kilometer per uur. Dat is veel duidelijker en dus veel veiliger.
• Weg met de 80-kilometerzones. Ze zorgen eerder voor gevaar dan voor veiligheid.
• Stop de trajectcontroles.
• Geen kilometerheffng.
• Hoogte van verkeersboetes omlaag. Boetes nooit gebruiken voor dichten van begrotingsgaten.
• We verlagen de BTW en accijnzen: de prijzen van benzine, diesel en LPG gaan fors omlaag
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Hangedup is een Canadees tweetal van het Constellation label; en de kenners weten dan al in welke hoek we het moeten zoeken: experimentele postrock. De bekendste acts van dit label zijn immers Godspeed You! Black emperor en A Silver Mount Zion….
De band bestaat uit niets meer dan een (ongelooflijk goede) violist (Gen Heistek) een een drummer/percussionist (Eric Craven) – en weet daarmee toch een verrassend vol geluid te creeren wat duidelijk afwijkt van de gangbare postrock.
“Dead people generally vote Democrat” – Doden stemmen nog in de VS, verkiezingsfraude?
Maar waar is het bewijs? Of is dit onderdeel van de strategie om straks de uitslag niet te hoeven erkennen?
Dit is het Sargasso-café van zondag 30-10-2016. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.