Het was geen pretje in Nederlands-Indië. In ieder geval niet volgens Thérèse Hoven, die in 1892 het boek Vrouwen lief en leed in de tropen publiceerde. Bij de titel van dat boek kun je je afvragen wat het woord lief daar doet, want voor vrijwel alle vrouwen in het boek is het een en al leed wat de klok slaat. Hoven kruidde haar verhaal op het eerste gezicht met een behoorlijke scheut onbekommerd kolonialisme en seksisme. De hoofdlijn gaat over de Nederlandse Nelly die verliefd raakt op de koloniaal Theodoor en met hem mee terug naar Indië gaat vanuit Den Haag.
Suus van den Akker is illustrator en live-tekenares voor evenementen.
Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.
De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.
Ook de redactie van Sargasso wordt bestookt met nepnieuws (vroeger heette dat propaganda). Meestal klikken we het ongezien weg, maar af en toe is het zo schaamteloos dat het schreeuwt om een weerwoord. Bijvoorbeeld in het geval van het bericht “Joden sterven, Turken vieren feest” van het Gatestone Institute, waarin de nagedachtenis van de Turks-Joodse zakenman Ishak Alaton voor het karretje van een onfrisse boodschap wordt gespannen.
Eerst even dit: uiteraard bestaat er jodenhaat in Turkije, zo zeker als er moslimhaat bestaat bij het Gatestone Institute. Dat er aan alle kanten selectief gewinkeld wordt in feiten en halve waarheden ligt voor de hand. De manier van werken is inwisselbaar. Verander in dit citaat van Gatestone “Islamitische staat” in “Joods complot” en “Joden” in “Moslims”, en je ziet dezelfde manier om geweld en boze tweets op gelijke hoogte te stellen.
Wat is dan het verschil tussen gewapende terroristen van de Islamitische staat, die Joden met een bloedbad bedreigen? En ongewapende Turkse Twitter-gebruikers die Joodse doden vieren en pleiten voor het uitmoorden van meer Joden?
Maar om dat soort agitprop-trucjes gaat het even niet. Mijn aandacht werd getrokken door het volgende zinnetje: “Twee belangrijke Joden hebben de laatste tijd hun leven verloren: Shimon Peres, de negende president van Israël, en Ishak Alaton, een Joods zakenman uit Turkije.” Die eerste kende ik, de tweede niet.
ANALYSE - En zo zijn we toegekomen aan de laatste van de zittende politieke partijen. Vandaag behandelen we wat D66 in haar verkiezingsprogramma (concept) zegt te gaan doen tegen opwarming van de aarde.
Omdat het congres van D66 al is geweest, is ook al bekend welke amendementen op het programma het gehaald hebben. Die behandelen we aan het einde. De definitieve versie van het programma staat nog niet online.
We beginnen bij de het samenvattende overzicht van de belangrijkste punten onder de noemer “Waar zet D66 zich de komende jaren voor in?”. Daar vinden we het onderdeel “Schone economie: Nederland loopt voorop”:
– Wij sluiten alle kolencentrales, te beginnen met de oude en meest vervuilende;
– Wij bouwen 100.000 betaalbare energieneutrale huurwoningen. Zo komen sociale huurwoningen weer beschikbaar voor wie ze bedoeld zijn;
– Energiezuinig leven loont. Wie elektrisch rijdt of zelf stroom opwekt, betaalt minder belasting;
– Wij investeren in innovatie en groene ondernemers om zo uitdagingen als klimaatverandering en het energievraagstuk te veranderen in kansen. Wij nemen knellende regelgeving weg en de overheid koopt duurzaam in;
– Wij richten een publieke investeringsbank op om met publiek geld private investeringen aan te jagen, gericht op maatschappelijk relevante doelen zoals duurzame energietransitie en digitale infrastructuur;
….
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Hiphop, jaren dertig swing en een smekende viool die zo uit een Oost-Europees ghetto lijkt te komen – gooi het allemaal door elkaar en je hebt bovenstaand nummer van Smokey Joe & The Kid (uit Bordeaux), dat ondanks de titel helemaal niks met blues te maken heeft.
Is de islam gevaarlijk? Wil ze echt de wereld veroveren? Kunnen terroristen hun gruwelijke daden écht recht-vaardigen met een beroep op de Koran?
En hoe zit het met zaken als eerwraak, kledingvoorschriften, uithuwelijken, lijfstraffen, jihadisme? Is dat allemaal islam? Of is de islam een religie van vrede? En hoeveel vrouwen mag een moslim eigenlijk hebben?
In mijn nieuwe boek Wie is er bang voor Mohammed?, dat morgen verschijnt, ga ik in op deze vragen én op actuele ontwikkelingen.
Ik probeer in dit boek vooral uit te leggen hoe de islam ‘werkt’: hoe imams omgaan met de bronnen van de islam, en zo tot controversiële uitspraken kunnen komen. Maar ook hoe islamitische intellectuelen in de negentiende eeuw de strijd aanbonden met het ongelovige Westen, en hoe hun oproep tot verzet uiteindelijk leidde tot het jihadisme. Ik behandel salafisten én moslimgeleerden die de islam juist willen vernieuwen.
Het is een boek, kortom, dat een hard maar (naar mijn eigen bescheiden mening) desondanks eerlijk oordeel velt over een religie die na eeuwen van successen in een diepe crisis is terechtgekomen.
Hieronder treft u een voorproefje aan.
***
In het Westen wordt de islam vaak beschouwd als een monolithisch geloof dat ‘onze’ waarden en cultuur bedreigt. Maar ondertussen beschouwen moslims juist ‘het Westen’ als een bedreiging. Zij zien een monsterverbond, een soort van Grote Samenzwering, bestaande uit de westerse regeringen, westerse organisaties, de westerse media en Israël, die wordt gesteund door corrupte Arabische leiders. Doel van dit monsterverbond is de verzwakking van de islam. Die overtuiging is diep verankerd.
Voor de podcast Het Verhaal praat Monique Huijdink met schrijvers over hun boek, in deze aflevering met Gerrit Jan Zwier over zijn boek De omweg naar Paaseiland.
‘Reizen is een verjongingskuur’, zegt reisschrijver Gerrit Jan Zwier. Hij studeerde biologie, geografie en antropologie en debuteerde in 1978 met De noordkromp en andere verhalen. Later publiceerde hij romans, vele reisboeken en een antropologische thriller.
Als schrijver en reisjournalist is hij gespecialiseerd in noordelijke gebieden maar voor dit boek ging hij naar het zuiden, via Chili op zoek naar het mysterie van Paaseiland.
Deze podcast is ook te beluisteren via iTunes en Stitcher.
Monique Huijdink is tekstschrijver. Ze heeft tevens een thriller op haar naam staan over de intriges achter de schermen van de Tour de France.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Bits of Freedom komt in actie tegen het wetsvoorstel Computercriminaliteit III. Daarin staat de bevoegdheid van de politie om in te breken op computers, tablets en telefoons. Dat schaadt volgens BoF de veiligheid en de privacy van alle internetgebruikers.
Dit is het Sargasso-café van zondag 20-11-2016. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
De NAM heeft grote invloed gehad op het nieuwe gaswinningsbesluit van minister Kamp.
Uit via de WOB verkregen correspondentie blijkt een innige samenwerking tussen het Ministerie van Economische Zaken en het gasbedrijf.