SG-café zaterdag 29-07-2017
Dit is het Sargasso-café van zaterdag 29-07-2017. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Zwart of wit, je ziet het er niet van af. Mwah, hier en daar een beetje misschien. Het doet er ook niet toe. Romare Bearden - Spring Way, 1964. Romare Bearden - Autumn Lamp, 1983. hier de hoek om a.u.b.
Dit is het Sargasso-café van zaterdag 29-07-2017. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Beeldtaal is de overdracht van gedachten waarbij het geschreven of gesproken woord – geheel of gedeeltelijk – vervangen is door beeld. In de maanden augustus en september publiceert Willem Visser (beeldend kunstenaar, psycholoog en tekstschrijver) op zaterdagochtend een reeks artikelen over beeldtaal aan de hand van voorbeelden uit kunst, psychologie en alledaagse waarneming.
Om met de deur in huis te vallen en bovenstaande definitie te illustreren: een verkeersbord is beeldtaal.
De boodschap op een verkeersbord moet eenvoudig en eenduidig zijn. Er is in het verkeer nu eenmaal weinig tijd om complexe mededelingen te verwerken.
Toch spreken ze niet automatisch voor zichzelf.
Kijk maar naar dit bord:

Dit zal ongetwijfeld een eenvoudige manier zijn om de boodschap over te brengen dat als twee voertuigen elkaar tegemoetkomen, er één moet stoppen. Maar het vereist wel enige kennis over de betekenis van de gebruikte kleuren en symbolen. Weet je namelijk niet dat rood stoppen betekent en de pijlen verkeersstromen aangeven, dan is de interpretatie lastig.
Daarmee heb ik meteen twee elementen genoemd die kenmerkend zijn voor beeldtaal: symbool en kleur.
Een gedachte of boodschap vertalen in beeld is niet eenvoudig en de uitkomst spreekt niet altijd vanzelf.
Onlangs kwam ik dit tegen:

COLUMN - Het is 671 v. Chr. Een lange stoet Assyriërs trekt over de duinen van de Sinaïwoestijn. De brandende zon staat bovenaan de hemel. Het woestijnzand reikt zover het oog kan zien. Onder het woestijnzand liggen giftige slangen verscholen die elk moment kunnen toeslaan. De muizen en sprinkhanen die ‘s nachts de voedselvoorraad aanvreten zijn met geen geweld tegen te houden. De Assyriërs zijn aan de goden overgeleverd. Enkel het vooruitzicht weldra de paradijselijke Nijldelta te zullen bereiken en Egyptische schatkamers te zullen plunderen houdt hen op de been.
Gelukkig heeft Esarhaddon zijn veldtocht naar Egypte goed voorbereid. Dat was ook wel nodig. Een eerdere poging om Egypte via de Sinaï binnen te vallen, drie jaar eerder, was namelijk uitgelopen op een drama. Een groot aantal soldaten liet toen het leven door uitputting, uitdroging en slangenbeten. Tot overmaat van ramp werd het leger ook nog getroffen door een plaag. Ditmaal heeft Esarhaddon echter met hulp van zijn Arabische gidsen zijn route door de woestijn goed uitgestippeld. Zo weet hij precies waar hij waterputten moet slaan. Hij heeft lederen waterzakken meegenomen om het drinkwater in op te slaan en van de Arabieren uit de omgeving heeft hij dromedarissen geleend om zijn vracht te dragen. Als hij dit zou overleven en met het merendeel van zijn enorme leger de Nijldelta zou bereiken, zou de overwinning binnen handbereik zijn.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Op de Summer of Love volgde de deceptie en op de deceptie volgde de punk. Een van de eerste bands die opteerde voor zelfdestructie en snoeiharde muziek was The Stooges uit Detroit, met als voorman James N. Osterberg Jr., beter bekend als Iggy Pop. Het in 1969 uitgebrachte “I wanna be your dog” (inderdaad, drie akkoorden en drie minuten, dus klassieke punk) is hun bekendste nummer.
Iggy Pop vertelde later dat hij het nummer losjes had gebaseerd op het één jaar oudere “A thing called love” van Jerry Reed, waarmee Johnny Cash later furore zou maken. Het zal waar zijn dat Pop andermans muziek naar zijn hand zette, maar het consequente gebruik van een arresleebel was toch echt zijn eigen idee.
DATA - En we zijn alweer aanbeland bij de 10e editie van de wereldtemperatuurreeks! In ruim 7 jaar tijd zijn de gebruikte reeksen versprongen qua referentieperiode, zijn er reeksen bijgekomen of zijn reeksen naar een nieuwe versie gegaan. Zo ook dit keer de enige satellietreeks die we nog gebuiken. REMSS is eindelijk naar versie 4 voor TLT gegaan. Versie 3 was al een tijdje niet correct meer. En daarmee gebruiken we die reeks vanaf nu. En dat maakt de tiende grote verandering.
Afijn, dit geneuzel is alleen interessant voor de klimaatnerds. Het doet weinig af aan de trend. Alle langjarige gemiddelden staan opnieuw op een record. En de gemiddelde maandafwijking in deze reeks is al 40 maanden niet onder de 0,5 gekomen.

Voor wie als klimaatalarmist graag feestjes wil verpesten hier nog een reeks deprimerende artikelen die geheid tot verhoogde alcoholconsumptie zullen leiden.
– Hockey stick 3.0
– Klimaatscepticisme is eigenlijk politiek cynisme
– Een “peer reviewed” onderzoek dat alle datafraude aantoont, blijkt niet peer reviewed te zijn en doet precies het omgekeerde.
– We moeten nog sneller van de CO2 af dan al gedacht.
– Maar de praktijk van de laatste jaren geeft een heel somber beeld in de haalbaarheid daarvan
– Een kritische film over de klimaatwetenschap kritisch bekeken.
– De voorspellende klimaatmodellen van de afgelopen decennia voorzien van de actuele ontwikkeling…
ELDERS - Europa wordt deze weken geteisterd door een tsunami aan vrijwillige werktijdverkorting. Hoewel, vrijwillig? De schoolvakantie 8 juli tot 4 september) is van overheidswege opgelegd. De bouwvakvakantie is sinds 1981 geen verplicht nummertje meer, het advies is wel in de schoolvakantie het werk neer te leggen (24 juli tot en met 25 augustus). De politiek gaat daar braaf in mee (7 juli tot en met 11 september).
In andere Europese landen gelden grofweg dezelfde perioden. Ofwel: voor wie graag ziet dat Europa op haar gat ligt moeten dit gouden tijden zijn.
Vakantie is een beleving en biedt de mogelijkheid Europa te ervaren. De meeste vakantiegangers doen in deze periode een of meerdere Europese landen aan en kunnen dus zien waar van Europese eenheid sprake is of juist van Europese diversiteit.
Bijvoorbeeld: op de 14e juli kun je in Frankrijk dezelfde futloze braderietjes aflopen, die ook onze Koningsdag kenmerken. Men is in Frankrijk wel veel verder met het idee van centraal georganiseerde en uitgevoerde vuurwerk. Hele dorpen lopen uit om het spektakel te bekijken en de collectieve oh’s en ah’s verhogen het pittoreske sfeergevoel.
Braderietjes hetzelfde, vuurwerk een heel verschil. Is dat kenmerkend voor de Europese eenheid?
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Dit is het Sargasso-café van vrijdag 28-07-2017. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
“Dat er wel wat vaker metal op Sargasso mag komen“. Geen probleem hoor, graag zelfs. Ad Noctum is een nummer van het derde album van Borknagar, The Archaic Course (1998). Het nummer klinkt erg lekker, en is verrassend toegankelijk voor een band wiens muziek een combinatie is van black metal en andere (meer melodieuzere) stijlen.
Dit is het Sargasso-café van donderdag 27-07-2017. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.