KRAS | Farce

Met Donald Trump weet je het nooit, natuurlijk, maar vooralsnog ziet het ernaar uit dat hij de 45ste `precedent` van de Verenigde Staten gaat worden. Hij is een republikein, dus hij zal wel een oorlog beginnen en de economie aan de grond laten lopen. De vraag is vooral of zijn cyclus in de geschiedenis een tragedie of een farce zal blijken te zijn. Ik gok op een farce. Waarom de moeite nemen van een echte oorlog als je via Twitter ook een halve schermutseling in Jemen of zo kunt opblazen tot een glorieuze overwinning? En waarom de internationale handel systematisch afknijpen als je met een paar gerichte salvo's richting Ford en GM mensen al het idee kunt geven dat hun belangen behartigd zijn? Als je ook nog een fantastisch bedrijf te runnen hebt, moet regeren tenslotte niet teveel tijd in beslag nemen.

Door: Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten
Foto: copyright ok. Gecheckt 12-02-2022

De achilleshiel van GeenPeil

OPINIE - Ze beweren zelf het tegendeel. Toch zeg ik: een stem op GeenPeil is weinig waard. En dat ligt aan de werkwijze van GeenPeil zelf: geen grondbeginselen, geen beleidsrichting, geen garanties. Geen enkel idee wat er met de zetels gaat gebeuren.

Ik heb de hele lijst van ‘standpunten‘ doorgelezen, de eerste regel van GeenPeil-club is: er zijn geen standpunten. En daar gaat het dus al mis.

GeenPeil in het kort

De pagina met ‘standpunten’ is een vraag-en-antwoord pagina waaruit we de GeenPeil-club regeltjes kunnen halen.

GeenPeil:

  • heeft geen politieke standpunten
  • gaat geen wetten maken, medestanders zoeken of op andere manieren ‘politiek bedrijven’
  • doet niets met amendementen (= wijzigingsvoorstellen op voorliggende besluiten)
  • doet niets met moties (= niet bindende opdrachten aan de regering), behalve moties van afkeuring of wantrouwen (die laatste is wel bindend)
  • Kamerleden (KL) nemen niet deel aan commissievergaderingen of debatten
  • KL stemmen allemaal naar de meerderheids-uitkomst van de leden-peiling
  • KL zullen wel vragen stellen aan ministers om bestaand beleid te controleren
  • KL mogen hun volledige vergoeding houden

Er komt een online discussie platform voor de leden, waarop informatie over de onderwerpen beschikbaar komt en men overlegt over de voorstellen. Voor elke dag van stemming in de Tweede Kamer is er een leden-peiling, zodat de Kamerleden weten of ze voor of tegen het voorstel moeten stemmen.

Foto: Vrijheid, gelijkheid en broederschap. (bron: Thermidorimage)

Links en rechts, deel 6: Vrijheid, gelijkheid en gemeenschap

ACHTERGROND - Als iedereen het altijd met elkaar eens zou zijn was politiek overbodig. Alleen in een totalitaire staat is er eenheid. Meningsverschillen over wat waar of onwaar is en wat goed of fout is, zijn onvermijdelijk in de politiek. Verdeeldheid is daarom altijd onderdeel van elke goed functionerende democratie. Maar meningsverschillen die ontstaan omdat we elkaars taal niet begrijpen, zijn onnodig polariserend. Daarom is het belangrijk de betekenis van de woorden die we gebruiken goed duidelijk is.

Ik bespreek vandaag drie begrippen die centraal staan in de strijd tussen links en rechts: vrijheid, gelijkheid en gemeenschap. Inderdaad: dit zijn de begrippen die we ook kennen van de Franse Revolutie: liberté, égalité et fraternité. Ik zal laten zien dat deze begrippen voor links en rechts een andere betekenis hebben.

Het links-rechts-argument

Het politieke argument van rechts tegen links gaat in grote lijnen als volgt:

Links wil meer gelijkheid. Volgens rechts, dat denkt een realistisch beeld te hebben van de menselijke natuur, is dat onmogelijk. [Het] gelijkheidsidee botst voortdurend met de realiteit’. Mensen zijn altijd uit op eigen voordeel en bovendien is ‘de ene mens … nu eenmaal slimmer dan de andere’. Omdat links, Gutmensch die zij nu eenmaal is, een onstuitbare drang heeft de wereld te ‘verbeteren’ kan zij alleen ‘alle mensen gelijk […] maken onder dwang [door] repressie en nivellering. Als links de kans krijgt gebruikt zij daarvoor de macht van de staat. Waar dit toe leidt is bekend: Stalin, Mao, Pol Pot en Kim Jong-un. Daarom moet de (macht van de) staat ingeperkt worden.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Democratie, populisme en openbaar bestuur

ACHTERGROND - Kan de zege van het rechtse populisme nog worden gekeerd? Wat is er nodig aan onderhoudswerk aan onze democratie? Het zijn simpele vragen onder druk van de komende verkiezingen in Nederland, Frankrijk en Duitsland. De uitvoering van de Brexit maakt het nog ingewikkelder. Maar antwoorden die hout snijden zijn er maar weinig.

In dit stuk en misschien nog een volgend verhaal, probeer ik te verkennen wat er aan de orde is en hoe de gematigden de middelmatigheid der populisten het hoofd kunnen bieden. Ik onderscheid het politieke proces (besluiten wat we willen) van het bestuurlijke proces (regelen dat we het bereiken).

Waarheid en redelijk overleg

Democratie is een systeem van regeren, met pijlers van waarheid en redelijk debat. Onze vertegenwoordigende organen mogen niet worden voorgelogen. Ons politiek debat vraagt niet naar macht, maar om uitwisselen en afwegen van argumenten.

Democratisch besluiten is aan regels gebonden: de belangrijkste is dat de meerderheid beslist. Ook belangrijk is dat optimaal rekening gehouden wordt met de minderheid. Hoe beslissingen worden genomen, is ook in diverse regels vastgelegd. Ik noem maar eens wat: het onderwerp moet tevoren bekend worden gemaakt en de beslissers moeten zich kunnen voorbereiden. Op opvattingen staat geen straf, er is een veilige rechtsstaat. Of: elke uitgave moet gedekt zijn door een politieke beslissing.

Foto: -JvL- (cc)

Wie mogen er straks naar de verkiezingsdebatten?

In aanloop naar de verkiezingen waar dit jaar waarschijnlijk een zeer hoog aantal partijen zullen deelnemen, loopt nu al de discussie hoog op wie er mag aanschuiven bij de verkiezingsdebatten.
Het is soms niet duidelijk wat de criteria zijn die bepalen of een partij net wel of net niet bij de gelukkigen zit. Om die keuze transparant te maken heb ik een model opgesteld op basis van de inbreng van diverse deskundigen.
Het model houdt rekening met het verleden (continuïteit van bestuur is ook relevant), of een partij nu in de regering zit, hoeveel leden een partij heeft (vaste stemmers) en hoe ze er nu voor staan in de peilingen.

Op basis daarvan komt er een rangorde uit. Afhankelijk van hoeveel partijen aan tafel passen, kan men dan zien welke dat zijn.

Aan u de vraag of dit model beter kan.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende