Quote van de Dag: Verdeeldheid

"Vrijheid van godsdienst is diep verankerd in de Nederlandse geschiedenis, de Nederlandse grondwet en de Nederlandse samenleving. Het heeft Nederlanders gemaakt tot wie we zijn. Toch worden vandaag de dag mensen vanwege van hun geloof in een hoek geduwd; alsof we bang moeten zijn voor iemand, alsof we een ander moeten bestrijden, enkel en alleen vanwege zijn geloof." "Met al zijn generalisaties zaait Geert Wilders verdeeldheid; hij zet groepen mensen tegen elkaar op. Dan wordt het zoals de hoofdpersoon Sameer in de film Firaaq op een gegeven moment zegt: er is geen 'ik' meer, alleen nog maar 'wij'." "Dan gaan mensen hun hele identiteit, hun hele wezen, ophangen aan wat in feite maar één kenmerk van hun leven is: hun godsdienst. Wilders maakt daarmee met zijn uitspraken Nederland een land van 'wij tegen zij'. Dat is niet het Nederland waar ik wil leven. Ik wil leven in een Nederland van gedeelde waarden." Minister van Buitenlandse Zaken Maxime Verhagen haalde woensdagavond fel uit naar Geert Wilders, tijdens de slotavond van het Movies That Matter-festival.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De meerderheid heeft gelijk

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Hieronder weer eens een stuk van SanteBrun, dat eerder op zijn eigen blog verscheen.

Geert... eet een ijsje (Foto: Flickr/jacco de boer)

Het optreden van Geert Wilders in het crisisdebat leek een beetje op aftreden, maar wij houden hem in de gaten. In de meer realistische peilingen is zijn partij derde, dus hij is nog geen premier.

Het was dan ook scoren voor open doel, nadat de zeer onwaarschijnlijke minkukel Van Geel had verklaard (en ik citeer uit het hoofd) dat ‘democratie goed is, maar niet moet uitdraaien op inspraak’. Dat is, als je er over nadenkt, intussen precies de kern van de democratie, al moet je dat natuurlijk niet zo zeggen. Officieel is het nog altijd zo dat het centrale kenmerk van een democratie is dat je rekening houdt met de mening van de minderheid, maar het is niet iedereen in de Tweede Kamer en daarbuiten gegeven te begrijpen wat dit eigenlijk precies betekent. Democratie is niet: ik heb altijd gelijk.

Het gekke is natuurlijk dat er weinig aan te doen valt. De coalitie komt doorgaans tot stand op grond van het feit dat de coalitiepartijen samen een meerderheid in het parlement hebben. Hadden ze die niet, dan begonnen ze niet eens aan een coalitie. In de praktijk komt de functie van de minderheidsfracties er op neer, dat ze genadeloos het voorgestelde beleid fileren en bij het grof vuil zetten; voor het beleid dat vervolgens wordt besloten heeft het geen gevolg, maar de aangevoerde argumenten kunnen er wel toe leiden dat het electoraat de volgende keer de oppositie de meerderheid verschaft, waardoor die (eventueel) een coalitie kunnen vormen ‘die kan rekenen op een vruchtbare samenwerking met het parlement’, het ligt de kannegin in de mond bestorven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

PVV en de postbodes

Logo SGC klein (Illustratie: Crachát)

Crosspost: Het nu volgende stuk verschijnt simultaan op Sargasso en GeenCommentaar. Het is geschreven door Steeph.

“Meer dan 3 miljard euro terug naar de mensen thuis. Postbodes, politieagenten, onderwijzers en vele anderen gaan er daardoor in de plannen van de PVV honderden euro?s netto per jaar op vooruit.”

“Maar gesteund door het andere Nederland, dat van de gewone mensen. De mensen die het niet cadeau krijgen. Mensen die niets meer verlangen dan het behoud van hun vrije Nederland, veiligheid, een redelijk salaris en een betere
toekomst voor hun kinderen. Mensen die geen andere stem hebben dan de Partij voor de Vrijheid.”

Twee stukken uit de inbreng van dhr Wilders (PVV) tijdens het debat over de miljoenennota, afgelopen najaar.

Lijkt me aan duidelijkheid niets te wensen over te laten. De PVV komt op voor de gewone man en vooral de postbodes.

Maar woorden zijn nog geen daden.

De kans om een daad te stellen kregen ze echter deze week bij de stemmingen over de liberalisering van de postmarkt. Daar werden twee moties ingediend die beiden bedoeld waren om zeker te stellen dat postbodes in de toekomst ten minste het minimumloon zouden krijgen. Dus zou je verwachten dat de PVV voor zou stemmen. Niet dus. Beide moties worden door de PVV verworpen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

POPNED en Wakker Nederland, achtung: Jack van Gelder is pro-Wilders

boulahrouz
In november 2008 pleitte Ronald Kaatee, medeoprichter van de Populistische Omroep Nederland, op de opiniepagina in de Volkskrant voor meer pluriformiteit bij de publieke omroep. De zetels bij de publieke omroepen zouden immers teveel vastgekleefd zitten aan linkse zitvlakken. Ik citeer Kaatee: ‘In omroepland zijn de sociaal-liberale posities stevig verankerd. Zelfs een sportjournalist met sympathie voor Fortuyn – Hans Kraay sr. – kon vertrekken.’ Mogen wij even linkspopulistisch doen? Kaatee, maar ook de aanhang van Wakker Nederland mag zich verheugen op goed nieuws. Of niet, want het is een beduchte concurrent ‘op rechts’: NOS-medewerker Jack ‘glimmende rookworst’ van Gelder is pro-Wilders, lezen we vandaag in een interview in het Parool.

Van Gelder vindt de islam gewoon ouderwetsch ‘gevaarlijk’. ‘Als ze mij dingen door de strot willen duwen, verzet ik mij daartegen’. Welke ‘dingen’ het zijn? Kebab die niet kosher is? We dachten altijd dat sport juist verbroederde. Mooi voorbeeld is dat Cruyff ooit (tevergeefs) een lans brak voor Salomon Kalou, die van Verdonk in 2006 geen verblijfsvergunning kreeg. Of dat zo’n beetje elk elftal ter wereld multicultureel is. Jack zou Allah dankbaar moeten zijn als Khalid Boulahrouz voor Oranje het veld op rent. Dat wordt dringen voor de microfoon van de NOS in de kleedkamers van het nationale elftal. ‘Als ik op iemand stem, is het op Wilders,’ aldus Van Gelder in het Parool. Wilders zou volgens Van Gelder zelfs een geschikte gast zijn aan de (Ikea?)tafel bij een EK of een WK. Wel even Ibrahim Affelay of Khalid Boulahrouz, befaamd GroenLinks-sympathisant, weghouden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Poldermoslima Hoofddoekbrigade voor of tegen vrijheid?

Dit is de zevende gastbijdrage van Hoite Vellema, oud-student Internationale Betrekkingen aan de UvA.
moslima1Afgelopen week is voor de zoveelste keer de discussie over de hoofddoek opgelaaid. Dit alles naar aanleiding van de manifestatie “Eerlijke kansen op de arbeidsmarkt” van de Poldermoslima Hoofddoekbrigade. Op internet waren de usual suspects (Ephimenco, Elian c.s.) er weer als de kippen bij om één en ander streng te veroordelen. Een enkeling, zoals arabist Simon Admiraal, maakte het zelfs zo bont om een polemisch stuk in de Volkskrant geplaatst te krijgen waarin hij de indruk wekte bij de conferentie geweest te zijn, terwijl achteraf duidelijk werd dat dat helemaal niet zo was.

De vraag is dus wat er zo erg is aan poldermoslima’s die openlijk uitdragen graag een hoofddoek te dragen en voor gelijke kansen op de arbeidsmarkt pleiten. Ver van de Poldermoslima Hoofddoekbrigade sta ik niet als ze pleiten voor: “Loyaliteit aan de Nederlandse Grondwet, tegen vrouwenonderdrukking en voor gelijke rechten voor vrouwen, en voor alle mensen, ongeacht geloof, sekse, ras of afkomst. Poldermoslima’s zijn Nederlandse burgers die mee willen doen en ook een plek in de polder willen. Burgers die tegen geweld zijn en voor een vreedzame, tolerante samenleving.”

Dus waarom maken zovelen zich hier zo druk over?

Eerlijk gezegd heb ik ook lang geworsteld met de vraag wat ik nou van hoofddoekjes moest vinden. Is het een teken van onderdrukking van de vrouw aan de man of is het een uiting van een zelfbewuste moslima die haar geloof uitdraagt? Misschien ligt de waarheid er tussenin en wat moet ik er dan van vinden? Daarom is het goed dat de discussie nog maar weer eens gevoerd wordt.
moslima3
Tijdens mijn werk bij een grote telecomaanbieder had ik een afdeling onder mijn hoede met vele nationaliteiten, ook met meisjes met hoofddoekjes. Destijds heb ik er nooit zo over nagedacht en bij de sollicitatiegesprekken die ik voerde is het nooit een factor geweest. Stiekem vond ik zelfs de Turkse meisjes met hun kleurige hoofddoeken en strakke rokken ergens juist aantrekkelijk. Het leverde een soort van mystiek op, een contradictio in vestebus, met hoofddoek, maar ook met een zeer secuur opgemaakt gezicht en een lange rok maar dan wel lekker strak zodat je haar vrouwelijke vorm niet kunt missen. De moslima’s (met of zonder hoofddoek) die ik daar leerde kennen waren zonder uitzondering zelfbewuste jonge vrouwen. De meesten werkten nagenoeg fulltime en studeerden daarnaast ook nog.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Waar was Wilders?

Logo PVV

Zodra een imam haatzaaiende teksten in zijn vrijdagpreek verwerkt, of als er antisemitische uitspraken worden gedaan op een Marokkaans forum, staat Geert Wilders op de barricaden. Terecht. En ook wel prettig dat onze ‘nieuwe premier‘ zo consequent en betrouwbaar reageert op deze prikkels. Althans, dat dacht ik. Want Geert Wilders is de laatste week opvallend afwezig, ondanks de duidelijke dreiging van religieus gemotiveerde ordeverstoringen.

De media berichten al vele dagen over het stel haatzaaiende, homohatende Christenen van de Westboro Baptist Church, die de herdenking van de recente vliegramp op Schiphol wilden verstoren. In een pamflet (.pdf) maakten ze duidelijk dat God homo’s en Nederland hartgrondig haat. We zullen branden in de hel en dat er een vliegtuig neerstort is dan ook helemaal onze eigen schuld! Het is bijna lachwekkend, als het niet zo vreselijk gestoord zou zijn. In de geweldige documentaire van Louis Theroux* wordt duidelijk hoe eng de denkbeelden van de groep zijn. Gelukkig bestaat de beweging van Fred Phelps slechts uit enkele honderden mensen, maar hun acties zijn er niet minder fanatiek en zichtbaar om.

Ondanks de oorverdovende stilte uit de hoek van de PVV, gaat het hier wel degelijk om een stel haatzaaiende geloofsfanataci. Ik durf het bijna niet te vragen, maar wat zouden we van Wilders gehoord hebben als het een stel homohatende, djellaba- en baarddragende imams was geweest? Het antwoord op die vraag blijft gissen, maar je kan met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid zeggen dat Wilders de media een paar pittige soundbytes had laten optekenen. Het ‘one-issue’ karakter van de PVV is dankzij de recente mediastilte voor de zoveelste keer bevestigd. Een slechte ontwikkeling. Je fel tegen extreme uitingen van de Islam keren, daar is niks mis mee, maar wees als voorvechter van de vrijheid dan wel zo consequent om extreme uitingen van andere religies met gelijke kracht te veroordelen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het talent van Geert Wilders

Geert Wilders (Foto: Wikimedia Commons/Groep Wilders)

Terwijl de halve wereld zich druk lijkt te maken over de holocaust ontkennende bisschop Williamson, windt het Vaticaan zich zelf op over hele andere dingen. In Israël heeft de populaire komiek Lior Shlein het gewaagd Jezus en Maria belachelijk te maken en dat mag natuurlijk niet. Je reinste blasfemie!

Humor als politiek instrument, geweldig. Het blijft leuk om te lezen dat die hulpsinterklazen in hun Roomse enclave belachelijk gemaakt worden en zich daarover opwinden, helemaal als daardoor de wereld voor de zoveelste keer getuige is van hun hypocriete houding. Maar tijdens het lezen van het artikel betrapte ik mezelf op een nog veel grotere hypocrisie. Want vond ik Geert Wilders met zijn spitsvondige commentaar op de Islam niet een haatzaaiende engerd? Het klinkt dubieus, maar het nieuwsitem over Lior Shleins beledigingen aan het adres van Christenen heeft mij een lesje geleerd over mijn eigen houding ten opzichte van Wilders.

Ik ben tot inkeer gekomen. Mijn politieke voorkeur is niet veranderd, maar mijn mening over Geert Wilders wel. Ik ben vooral zijn stijl opnieuw gaan evalueren, hoe hij iedere keer weer met originele vergelijkingen en bijzondere avonturen de pers haalt. Het is overduidelijk dat de man ontzettend veel talent heeft op het gebied van onrecht aan de kaak stellen, met ‘overdrijving‘ en ‘cynisme‘ als meest gebruikte stijlfiguren. Toch lijkt hij met zijn beledigende uitspraken vaak zijn doel voorbij te schieten.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende