Tourziekte: verliezen

We zouden het bijna vergeten, maar er is een Tour de France aan de gang. Het wielrennen kent verhalen en geheimen, dames en heren, waar Mart Smeets en Maarten Ducrot contractueel verplicht over zwijgen. Hier hoort u ze toch. Kampioenen vallen niet. En wie valt, wordt geen kampioen. Dat is een ijzeren wielerwet. Dus de wielerjuristen onder ons wisten het al na de kasseienrit vorige week: Lance Armstrong gaat nooit meer de Tour de France winnen. Wat maakt wielrennen mooier dan alle andere sporten? De zichtbare teleurstelling die de kampioen uitstraalt als hij weet dat zijn beste dagen achter hem liggen. De lege uitdrukking, de lijdensweg, de ploegmaats die voorzichtig tegen hem fluisteren dat het straks ècht beter gaat. In het wielrennen is de gifbeker oneindig diep. En hij moet helemaal leeg. Het verlies van een WK-finale? Dat is feest met een zuurtje. Zoals Willem-Alexander sip kijkend naast zijn feestende ambtsgenoot op de tribune zat. Grappig, eigenlijk. Maar het Grote Verliezen in de Tour is een show. Een mooiere show dan de juichende armen van de winnaar, als je het mij vraagt.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Tour 2009, Acte 2 (vervolg)

tourdujour Dramatis Personae

Acte 2, scène 3

EXT – veldslag op de flanken van een berg in Frankrijk, juni
Op: Alberto Contador, Cadel Evans en Luis Leon Sanchez

AC :
De voorbereidende schermutselingen, de tests voor de grote oorlog.

LLS :
Zo is het, dit land, dit grote land, wordt niet gedeeld door koningen.

CE (aan de overzijde van het podium):
Frankrijk is mijn gedroomde geliefde, en nooit was ik dichterbij dan vorig jaar. Ach, en wee! De broeders uit Luxemburg zagen hun kans schoon om de Paus aan de macht te helpen – een slag uit blinde hoek, een nooit verwachte coup.

AC:
Hier nu, hoef ik niet te pieken, dit is enkel aftasten. Laat mijn benen over drie weken pas geweldig zijn – mijn spieren als staalkabels, mijn geest van wit blikkerend marmer, om de hitte van de zon te weerkaatsten, en de afgunstige ogen van hen die mij dwarsbomen te verblinden.

LLS:
Gij zijt een waardig man, maar in uw huis spant men samen tegen u.

AC:
Helaas, zo is ‘t.

CE:
Ik reed, ik reed, ik kon de overwinning ruiken. Doch zij, die twee broeders aan mijn grenzen, zij kaapten mijn titel – dat wat míj toekomt, en schonken het Sastre.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Parkoersen

Sagasso's Tour de FranceOf het nu om paardenrennen of om autoraces gaat – Fabian Cancellara kan elke wedstrijd winnen.

Het lijkt wel mode om wielerwedstrijden te organiseren op parkoersen die normaal voor andere races worden georganiseerd.
Zo maar wat voorbeelden uit het recente verleden:

  • de zevende etappe van de ronde van Italië eindigt in 2007 op het circuit van Mugello, een formule 1 baan die toebehoort aan het automerk Ferrari. Petacchi wint gemakkelijk de massasprint
  • een jaar later asfalteert de plaats Varese speciaal voor het het wereldkampioenschap een paardenracebaan, om al dat asfalt er na de wedstrijden weer uit te laten halen
  • dit jaar in de Vuelta d’España wordt de eerste rit afgehaspeld op het TT circuit van Assen.


Ook de Tour heeft vandaag over wegen gereden die we kennen uit een andere sport waar snelheid centraal staat: Formule 1. Het stratencircuit van Monaco is misschien wel de belangrijkste wedstrijd van het jaar, en nu dus ook deels gebruikt voor het Grand Depart.

Maar voor de mooiste wedstrijd die gebruik maakt van wegen die bekender zijn door een andere sport, moeten we weer terug naar Italië. Het is misschien wel de wedstrijd met de mooiste naam van allemaal, wat in een taal die misschien wel de mooiste van de hele wereld is niet mag verassen: Montepaschi Strade Bianche – Eroica Toscana. Zoals de naam verraadt, bestaat het parcours van deze wedstrijd voor een groot deel uit ‘Strade Bianche’: typisch Toscaanse kronkelweggetjes van aangeklopt kalkgruis.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Quote du Jour | Ofwel ik verander in een psychopaat…

,,Sprinten is zo intens dat je alle emoties wegduwt: je angst om te vallen, de stress vanuit de ploeg, je frustratie als je het foute wiel hebt gekozen, je woede om de roekeloosheid van anderen. Pas als ik over de streep rij, explodeert er iets in mijn hoofd: ofwel win ik en word ik gek van blijdschap, ofwel verlies ik en verander ik in een psychopaat. Dan zou ik iemand kunnen wurgen.” (Mark Cavendish, sprinter)

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Vorige Volgende