De DNA-killer

COLUMN - Is Zwitserland het bewijs dat een liberale wapenwet meer veiligheid kan bieden? Het blijkt van niet.

Vorige week in de kranten: 60 procent van de winkeliers pleit voor het recht een wapen onder hun toonbank te hebben. Twintig procent blijkt dat wapen zelfs al onder de toonbank te hebben liggen. Ook geldtransportbedrijf Brink’s zou zijn medewerkers graag bewapenen.

Hoewel dit soort standpunten door de gevestigde politiek (nog) niet op de agenda wordt gezet, is er duidelijk een verschuiving in de publieke opinie gaande. Bij incidenten waarin burgers het recht in eigen hand namen komt doorgaans veel sympathie los. Met inbrekers heeft niemand medelijden, zelfs een staatssecretaris niet. En wat heeft een wapenverbod voor zin als illegaal wapenbezit mogelijk niet wordt vervolgd?

De argumenten voor een meer liberale wapenwetgeving klinken soms logisch. Als criminelen weten dat winkeliers bewapend zijn, dan bedenken zij zich vast wel twee keer voordat ze een overval plegen, toch? Bovendien houdt een verbod op wapens vooral de mensen tegen die toch wel geneigd zijn zich aan de wet te houden. Een verbod op wapens is dus eigenlijk een ontwapening van de verkeerde mensen.

De tegenargumenten klinken echter net zo logisch. Criminelen zullen heus niet braaf thuis blijven zitten wanneer winkeliers zich bewapenen. Ook zij zullen zich zwaarder bewapenen, en bij een confrontatie eerder schieten. Daarbij valt de wereld niet in te delen in goede en slechte mensen. Wie vandaag een wapen onder zijn toonbank legt om zich te verdedigen, kan morgen op het idee komen het op een verkeerde manier te gebruiken. Of er gebeurt gewoon een dom ongeluk mee, al dan niet veroorzaakt door een verhit hoofd.