QvdD: The opposition between speech and action

"The basic opposition, the one without which the First Amendment could not get off the ground, is the opposition between speech and action. [...] Although I haven't space to defend the assertion here, let me say that there is no principled way to draw that line." De filosoof Stanley Fish fileert in de New York Times dat wat ook hier een favoriet discussieonderwerp is: de vrijheid van meningsuiting, of zoals de Yanks zeggen 'The First Amendment'. Een principe dat volgens Fish dus gebaseerd is op een niet te maken onderscheid tussen 'speech' en 'action'. Dat maakt het voor hem juist interessant, iets van vele miljoenen blogschrijvers en -lezers het met hem eens zijn. Dit essay is overigens een vervolg op een net zo goed eerder stuk over hetzelfde onderwerp.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote du Jour | Wilders, the warrior…

“I urge all Atlas readers in the UK and Europe to stand for the warrior Wilders. His fight is ours. He is the modern-day Churchill against the forces of darkness.” (Pamela Geller, de gekste blogger allertijden)

De extreemrechtse Britse groepering English Defence League (EDL) marcheert vandaag speciaal voor Geert Wilders door de straten van Londen. Trouw supporter van de EDL is Pamela Geller, een van de vele Amerikaanse Wilders-fans en op internet ook bekend als ’the looniest blogger ever’. Over Geller, die blogt op Atlas Shrugs, lezen we meer op Loonwatch, een site die alle hilarische islamofobie op het internet inventariseert. Een korte samenvatting:

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De inflatie van de vrijheid van meningsuiting

Voor uitspraken achter tralies (Foto: Flickr/Ben Beiske)

Als je wikipedia erop naslaat, dan staat onder het kopje ‘vrijheid van meningsuiting‘ het volgende: “de vrijheid van burgers om hun overtuigingen kenbaar te maken, zonder voor vervolging door de staat te hoeven vrezen”.

Let vooral op het gebruik van het woordje ‘staat’. Het gaat hier dus om vervolging van burgers door de staat, niet om vervolging door burgers onderling, via de rechtstaat of (dreigen met) geweld.

In die gevallen kan je je niet beroepen op de vrijheid van meningsuiting. Hoewel een burger uiteraard bescherming verdient tegen geweld door medeburgers, is de vrijheid om alles zomaar ongestraft te mogen zeggen er nooit geweest en zal er nooit zijn. Zo is laster niet toegestaan.

De laatste tijd treedt er echter een verwatering van het begrip vrijheid van meningsuiting op. Het wordt in de pers gebruikt als zijnde de vrijheid om alles altijd te mogen zeggen. Zo betekent vrijheid van meningsuiting tegenwoordig ook het recht om door de staat beschermd te worden tegen mensen die het oneens zijn met je mening en je daarom misschien wat aan willen doen en het recht om zonder gevolgen mensen te mogen beledigen.

Deze waarde-inflatie is een slechte ontwikkeling. Niet omdat ik vind dat je geen bescherming verdient als je je mening niet kan uiten, maar omdat als straks de vrijheid van meningsuiting misschien écht bedreigd wordt er velen zijn die de ernst van de situatie niet in zullen zien. De vrijheid van meningsuiting lag in Nederland toch al jaren onder vuur? Het ‘boy cries wolf‘-gevaar treedt op.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Democratie is geen spelletje

“Ik zie dat meer als een tactisch spel. Min of meer wel een provocatie. Maar ik denk niet dat [Wilders] dat zo echt bedoelt.”

Ik ben bang. In deze tijd volgt op zo’n opmerking vaak een tirade over de Islam. Niet voor mij. Voor mijn part komen er nog een miljoen moslims bij in Nederland. Dat is mij om het even. Ik heb nog nooit last gehad van wat voor moslim dan ook. Tevens vind ik moslima’s met hoofddoekjes, om een voorbeeld te gebruiken, geen vervuiling van het straatbeeld en ik vind dan ook niet dat ze in aanmerking komen voor een soort hondenbelasting.

Bang slaat ook niet op Geert Wilders. Wilders als individu is een triest persoon en de personificatie van de devaluatie van de vrijheid om je mening te uiten. Wilders als individu is echter ook machteloos. Hij bestaat en is groot bij de gratie van zijn achterban. En daar zit de crux. Zijn achterban, die beangstigt mij.

Neem Bob Ober. Hij mocht woensdag bij Pauw & Witteman aanschuiven als PVV- stemmer. Eerder op de dag stond hij aan de Parnassusweg. Hij demonstreerde bij het proces tegen Wilders. De quote die dit artikel opent komt uit zijn mond. Het is zijn reactie op de hoofddoekjesbelasting die Wilders propageert. Ik herhaal het graag:

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Quote du Jour | Terreurhulp

Hezbollah builds bombs. Hezbollah also builds homes. What Congress decided was when you help Hezbollah build homes, you are also helping Hezbollah build bombs. That’s the entire theory behind the statute.

Landsadvocaat Elena Kagan verdedigde gisteren voor het Amerikaans Hooggerechtshof de anti-terrorisme wet die het verbiedt om hulp te geven aan terroristische organisaties. Het Congres heeft een brede formulering gehanteerd door niet alleen hulp in wapens of geld strafbaar te stellen, maar ook in de vorm van “training,” “personnel,” “service” en “expert advice or assistance.”

Omdat de Amerikaanse rechters kunnen toetsen aan de Grondwet (zij wel), is het mogelijk een uitspraak te krijgen of deze wet in strijd is met de constitutionele vrijheid van meningsuiting. En daarmee aanleiding voor juridisch existentiële discussies als de vraag of het geven van mondharmonicales aan terreurbewegingen dan ook strafbaar is.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het Saillant | Zeggen wat je wil

SaillantLOGO
Akkoord. Een politicus moet kunnen zeggen wat hij wil. Maar dan mag Geert Wilders ook worden doodgewenst op internet.

Eigenlijk had ik er deze week ook moeten staan, tussen de rechtse mafketels voor de rechtbank waar Geert Wilders zich moest verdedigen. Een burger of volksvertegenwoordiger mag zeggen wat hij wil, zonder dat een gedachtenpolitie hem voor de rechter daagt. Maar met Wilders heb ik geen medelijden.

Toen een aantal webloggers eind 2003 een geslaagde poging deed om de zoekterm “raar kapsel” in Google naar de biografie van Balkenende te laten verwijzen, was er geen enkele reaguurder die de naam Wilders noemde. Niemand kende hem toen namelijk nog. Wilders was, ondanks zijn ongewone uiterlijk, een relatief anonieme backbencher bij de VVD. Die bekendheid kwam een jaar later. Niet, zoals zijn wikipedia-pagina meldt, omdat hij een afwijkend standpunt over Turkije innam, maar omdat hij tegenover iedere vertegenwoordiger van de pers op hoge toon gilde dat hij op een of ander internetforum werd bedreigd.

Het tekende de verdere modus operandi van Wilders. Voortdurende escalatie met “de waarheid zeggen”, waarbij hij regelmatig aangifte deed en mensen liet veroordelen voor het uiten van bedreigingen en soms zelfs een wens dat Wilders onder de trein kwam, of in een mes viel, of met een kettingzaag werd bewerkt. Daarbij zadelde hij de belastingbetaler ook nog op met de kosten van een busje met kleerkasten en een bomveilige woning.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Donaties

“Because speech is an essential mechanism of democracy – it is the means to hold officials accountable to the people – political speech must prevail against laws that would suppress it by design or inadvertence.”

Het limiet op donaties door bedrijven aan politieke campagnes in de VS is verworpen. Het Amerikaanse Hooggerechtshof besloot dat de wet en daarmee het limiet indruist tegen de Amerikaanse grondwet. Daarmee maakt het hof de weg vrij voor grote bedrijven om met geld te smijten als hun belangen op de tocht staan. Het hof verwijst in haar verantwoording naar de vrijheid van meningsuiting.

President Obama is niet blij met het ongeldig verklaren van de wet:

“With its ruling today, the Supreme Court has given a green light to a new stampede of special interest money in our politics. It is a major victory for big oil, Wall Street banks, health insurance companies and the other powerful interests that marshal their power every day in Washington to drown out the voices of everyday Americans.”

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wat kost de PVV – en dan nu het laatste woord

U weet het vast nog. Eind vorig jaar lanceerde ik doodleuk watkostdepvv.nl, dat per 1 januari los zou barsten. Linkse hobby!

Dit project moest iets tongue-in-cheekerigs worden waarbij ik Geert Wilders en zijn gevolg een spiegel wilde voorhouden, als reactie op de tendentieuze initiatieven van de PVV. We benaderden vrienden en we porden collega’s in de zij. Het leek me wel mooi, een ventiel losdraaien. Even de hetze proberen te keren. Nogal naïef.

Mensen zegden toe, twijfelden, trokken het plan in twijfel om een politieke beweging van zo’n omvang te analyseren. En zo gek is het niet. Het was in eerste instantie natuurlijk ook ridicuul, maar dat was het leuke eraan. Vandaar dat ik ook enkele toezeggingen kreeg voor dit initiatief.

Maar ik kreeg vooral berichten van talloze verontwaardigde PVV-stemmers. En, o ironie, ik kreeg veel ingevulde formulieren die onder het kopje ‘Bent u / Kent u een PVV’er?’ stonden. Nu Circus Wilders definitief van start is gegaan met dat hele proces – waar ik in beginsel helemaal niet negatief tegenover stond – wordt de sfeer rond de PVV steeds banaler.

Het is een gladiatorenstrijd zonder gladiatoren. De hele discussie rond Geert Wilders is zinloos. Er wordt te veel geluld over leegheid. Dit is verspilde energie. Stop met flyeren tegen, stop met de stille marsen, stop met petities, met aanklachten en ander gelul rond de PVV. Voor alle Nederlanders, van links tot rechts, schreef ik eenmalig op de site watkostdepvv.nl een gedicht.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige Volgende