Iran wint WK in Qatar

De eerste acht wedstijden van het WK voetbal in Qatar zitten er op. De helft van alle teams hebben gespeeld en dit is de voorlopige stand: Iran                       4 punten Engeland             3 punten Denemarken     2 punten Dertien teams kijken tegen een erbarmelijke nul punten aan. Argentinië, Australië, Ecuador, Frankrijk, Mexico, Nederland, Polen, Qatar, Saudi-Arabië, Senegal, Tunesië, Verenigde Staten en Wales. Als het team van Iran zo doorgaat zal het de verrassing aller WK’s worden. Na één wedstrijd al de grote kanshebber voor de finale, hoe krijgt Iran dat voor elkaar? Dat krijgt de staat Iran niet voor elkaar. Alle lof komt het voetbalteam Iran toe. De spelers weigerden het volkslied te zingen. De actie sloot naadloos aan bij het statement dat aanvoerder Ehsan Hajsafi een dag eerder op een persconferentie gaf. Before anything else, I would like to express my condolences to all of the bereaved families in Iran (…) They should know that we are with them, we support them and we sympathise with them. Zo’n statement is niet zonder risico voor de spelers of hun familie. Het Iraanse regime treedt spijkerhard op tegen de protestbeweging die nu al ruim twee maanden aan de gang is. Hoewel velen dachten dat de Iraanse voetballers zich in Qatar tot hun sportieve opdracht zouden beperken, blijkt nu het tegendeel. Zoals Hajsafi zei: We are here but it does not mean that we should not be their voice Ook al gaat dit om een protestactie gericht tegen het Iraanse regime en niet tegen dat van Qatar, het Iraanse team verdient een volle vier punten. Gegeven alle omstandigheden was het buitengewoon moedig te demonstreren dat er ernstiger kwesties spelen dan voetbal. Zaken die nooit onbesproken horen te blijven. Op de tweede plaats staat voorlopig Engeland. Vlak voor de aftrap van de wedstrijd tegen Iran knielden de spelers op het veld. Als gebaar voor inclusiviteit en tegen racisme en discriminatie. Een actie die de Engelse spelers vaker uitvoerden bij eerdere gelegenheden. Nu wel heel toepasselijk want op gebied van inclusie is Qatar de weg kwijt. Dat werd nog eens bewezen toen diezelfde dag, niet veel later, voetbalfans getooid met regenboogkleuren de toegang werd ontzegd in het stadion waar Wales en de Verenigde Staten zouden spelen. De actie mag ook toepasselijk heten omdat de slavernij waarmee de stadions zijn gebouwd, ongetwijfeld  is geworteld in racisme en discriminatie. Een kleine drie seconden drukten de Engelsen hun knieën in het gras. Miniem gebaar, maar toch, vanwege de toepasselijkheid van het statement: drie punten. Denemarken haalde de voorlopig derde plaats. Om een simpele actie: de kleding is expres sober gehouden. Geen grote logo’s, geen opzichtige belettering. De leverancier van de sportkleding verklaarde niet zichtbaar te willen zijn tijdens een toernooi dat duizenden mensen het leven heeft gekost. En jawel, een van de outfits droegen de Deense spelers tijdens de opwarming voor de wedstrijd. Kleur: zwart. Als teken van rouw voor de omgekomen gastarbeiders. Denemarken scoorde daarmee twee punten. Slechts drie van de tot nu toe zestien optredende teams maakten dus een of ander gebaar. Bitter weinig. Maar dat was wel te verwachten nadat acht Europese teams vooraf aangekondigde acties (het dragen van de One Love-armband) schielijk introkken toen de FIFA met maatregelen dreigde. Nu het toernooi is begonnen, gaat het in de media vooral over het voetbal zelf. Alleen als een team op het veld, in de stadions, een statement maken, kan men er niet omheen. De beloofde reportages over de huidige situatie in Qatar blijven vooralsnog achterwege. Zelfs geen berichten of men om pad is gegaan en in welke mate men er in slaagt gastarbeiders te spreken. Kunnen we op enig moment nog wat van het Nederlandse team verwachten? Vooralsnog ziet dat er somber uit. Laten we  een paar opties voorstellen. Optie 1: Het hele team, niet alleen de aanvoerder, plus de begeleidende staf (inclusief Van Gaal!) gaan de One Love armband dragen. Zou de FIFA het aandurven een complete deelnemer op een gele kaart te trakteren en ze bij de volgende gelegenheid te schorsen? Optie 2: Laat het Nederlandse team in de twee stadions waar het deze ronde nog gaat spelen een krans leggen ter nagedachtenis aan de omgekomen arbeiders (in de geest van een eerder voorstel). Optie 3: Na de toss, of na het beginnend fluitsignaal, een minuut stilte houden ter nagedachtenis aan de omgekomen arbeiders. Een beetje leeuw durft dat aan. En als dat toch te veel vergt, speel dan de ‘copy cat’ en kniel drie seconden. Ondertussen houden wij in de gaten welk team op dit WK het meest presteert als het gaat om internationale solidariteit. Voor de ‘Get up – Stand up’-beker. Vandaag hopen we te zien dat Duitsland een of ander gebaar maakt. De Duitse voetbalbond is in ieder geval een sponsor kwijt. Supermarktketen Rewe stopt de sponsoring uit protest tegen het niet dragen van de One Love armband. België zal zwaar in de gaten gehouden worden door de FIFA, want de organisatie verbood het team niet alleen de One Love-armband te dragen, ook kleurrijke shirts en een shirt met het woord ‘Love’ er op werden verboden. Welke middelen heeft het team nog om expressie te geven aan protesten? Dat wordt dé kus van het WK (Jan Vertonghen gaat Eden Hazard een kus geven). Een belofte die Vertonghen snel weer van zijn Instagram verwijderde. Jammer. Japan kondigde eerder aan zich enkel bij voetbal te houden. Of Spanje, Costa Rica, Marokko en Kroatië enig statement gaan maken, is bij ons op moment van dit schrijven niet bekend.

Quote du Jour | Never Mind

Minister Conny Helder van Sport, reisde namens Nederland af naar Qatar om daar het FiFa WK Voetbaltoernooi bij te wonen en, hopelijk, wat te lobbyen over gas en olie,  en wat issues ter tafel te brengen: mensenrechten, de werkomstandigheden van de migrantwerkers en om het Onelove regenboog speldje te dragen. Ze sprak  met de Qatarese minister van arbeid, Dr. Ali bin Samikh Al Marri, en met Soltan bin Saad Al-Muraikhi, minister van staat voor Buitenlandse Zaken. Met hem sprak ze over mensenrechten en energie.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Themeplus (cc)

Klokkenluider over misstanden in voetbalwereld zit al maanden vast

ELDERS - Tegen Rui Pinto, de klokkenluider achter Football Leaks, zijn 147 klachten ingediend. Pinto zit al negen maanden in een Portugese gevangenis na zijn arrestatie in Boedapest en zijn uitlevering aan Portugal. Hij mocht vlak voor de Kerst voor het eerst praten met journalisten van Der Spiegel, die met de Nederlandse NRC verslag hebben gedaan van zijn onthullingen over belastingontwijking en -ontduiking via belastingparadijzen. De publicaties waren het vertrekpunt voor een strafrechtelijke vervolging én veroordeling van Ronaldo. Ook werd duidelijk hoe Russische oligarchen en Arabische sjeiks hun dubieuze geld in Europese clubs investeren. Er lopen nog strafzaken tegen voetbalmakelaars en in België en Frankrijk wordt strafrechtelijk onderzoek gedaan. Maar de enige die tot nu toe vastzit is klokkenluider Pinto zelf.

Rui Pinto wordt aangeklaagd wegens hacken en schending van het briefgeheim. Hij mag zijn proces niet in vrijheid afwachten omdat Justitie vreest dat hij dan het onderzoek kan dwarsbomen. De strafzaak tegen Pinto is mede gebaseerd op een aangifte door marketingbureau Doyen. Doyen runde een schimmig netwerk van bedrijven, met geld van oligarchen uit Kazachstan, en zette clubs op allerlei manieren onder druk. Justitie verdenkt Doyen inmiddels van witwassen en belastingontduiking. Pinto verdenkt de Portugese autoriteiten hem vast te houden om te voorkomen dat hij met de Franse autoriteiten, die hem aanvankelijk wilden beschermen, deze zaken verder zou gaan onderzoeken.

Foto: ASDD Engineering (cc)

Ondertusssen in Qatar (3)

COLUMN - U valt natuurlijk ook even in een gat nu u niet meer dagelijks het nieuws over Qatar volgt. Gelukkig scoorde onze Sifan Hassan twee medailles met o.a. haar indrukwekkende 1500 meter. Zonder dat was het Nederlandse atletiekteam met nul medailles huiswaarts gegaan.  De vorige WK atletiek (Londen 2017) bracht het NL team nog 4 medailles naar huis.

Vol spanning keek u natuurlijk ook uit naar wat de atleten zouden melden over de omstandigheden ter plaatse. Zouden ze nog iets zeggen over de arbeidsomstandigheden van de vele gastarbeiders die o.a. het stadion verbouwde waar de WK plaatsvond? Zou iemand nog het lef hebben te protesteren tegen de schending van mensenrechten in Qatar?

Het bleef beperkt tot geklaag van Daphne Schippers over haar huisvesting en de protesten van de Spaanse atleet Ortega die ten onrechte een bronzen medaille misliep. Verder leidde een protest tegen camera’s gericht op de intieme delen van atleten tot het censureren van de beelden.

Dat bepaalde regimes het minder nauw nemen met mensenrechten en arbeidsomstandigheden is al erg genoeg, maar ook sportkoepels zien sporters vooral als slaven van hun ambities. De omstandigheden kunnen dan onverantwoord verhit zijn, lopen zullen ze!

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Quote du Jour | Voetballen op een kerkhof

Voetbal ís politiek. En voetballen in Qatar is voetballen op een kerkhof. Ze moeten zich kapotschamen.

In een column voor RTL Nieuws schrijft Olaf Koens waarom Ajax en PSV hun overwintering niet in Qatar hadden moeten doen.

Het mag bij iedereen ondertussen bekend zijn: De opbouw van de hele infrastructuur ten behoeve van het WK Voetbal in 2022 heeft tot nu toe de levens gekost van honderden gastarbeiders.

Foto: Cassim Shepard (cc)

Het WK begint

COLUMN - Nog zes dagen en dan begint het WK in Qatar.  Het WK Atletiek, welteverstaan.

In de hoofdstad Doha gaan ruim 2000 atleten uit 200 landen (waaronder 30 uit Nederland) hun krachten meten in het Khalifa Stadion. Gemiddelde temperatuur is 40 graden, maar Qatar heeft haar technisch vernuft aangewend om het Khalifa International Stadium van een gigantische airconditioning te voorzien, zodat het in dit openluchtstadion (!) rond de 25 graden sporten en aanmoedigen wordt.

Dat zal van 27 september tot en met 6 oktober, naast de sportieve prestaties, wel het meest dominante nieuws worden over Qatar.

Het zou een wonder zijn als er ergens tussen de medaille-uitreikingen ineens een officiële herdenking is voor de Britse technicus Zac Cox en de Indiase timmerman Jagdesh Kumar, die in 2017 bij de renovatie van het stadion om het leven kwamen.

Eerder zijn zo’n 1200 arbeiders overleden bij de nieuwbouw en renovatie van stadions voor het WK voetbal in 2022 (volgens een rapport uit 2014). En dat is dan het allertrieste dieptepunt, naast de inmiddels alom beruchte arbeidsomstandigheden, die nog steeds niet volledig op orde zijn.

Honderden arbeiders uit o.a. Kenia, Nepal, India en Bangladesh hebben hun loon nog niet gekregen. En ondanks beloften van de Qatarese overheid, lukt het haar niet daar verbetering in te brengen (rapport Amnesty International, september 2019).

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022 copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Geen bal op tv | Juventus – Ajax

COLUMN - Mijn zoon mocht de eerste helft kijken. Zijn hart bonkte uit zijn borst, zo spannend vond hij het. Mijn vrouw vroeg hoe het ging. Ik riep dat Juventus duidelijk beter was. Mijn zoon vond van niet. Oké, ze hadden meer balbezit dan Ajax, maar het leidde nergens toe. Niet lang daarna kopte Ronaldo de 1-0 binnen. Zo gaat dat. Ik had er een hard hoofd in. Mijn zoon bleef optimistisch. Niet lang daarna werd het 1-1. Mijn zoon kwam bij mij op schoot zitten. Of eigenlijk op mijn buik.

In de zomer van 2007 was ik met mijn lief op vakantie in Sicilië. Onze zoon zou er nog twee jaar niet zijn. In Agrigento ontmoetten wij een Ierse jongen met wie ik sprak over de Champion’s League Finale van Manchester United tegen Bayern München in 1999. In de zesde minuut kwam München op voorsprong. In de 91e minuut werd het 1-1. En in de 93e minuut won Manchester met 2-1. De Duitsers bleven ontgoocheld achter. Historische avond, ook omdat het de eerste keer was dat de Ierse jongen ’s avonds op mocht blijven om samen met zijn vader een voetbalwedstrijd te kijken. 

Omdat Ajax in tweede helften vaak boven zichzelf uitstijgt, was een historische avond niet langer ondenkbaar: mijn zoon mocht blijven kijken. Terwijl Ajax in de tweede helft inderdaad weer een stuk beter speelde, was ik op mijn telefoon bezig om te kijken of we dit jaar naar Vietnam zouden gaan. Eigenlijk hadden we vorige week al willen boeken, maar toen puntje bij paaltje kwam, raakte ik in paniek. Inmiddels was ik al wat meer aan het idee gewend. Mijn zoon vond niet dat ik niet zo met mijn telefoon bezig moest zijn. Hij had gelijk. Ik legde mijn telefoon weg. (Inmiddels besloten om naar Slovenië te gaan.)

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: © VPRO Screenshot Zomergasten 2018 met Louis van Gaal copyright ok. Gecheckt 15-03-2022

Recensie Zomergasten met Louis van Gaal

RECENSIE - De recensie van de Zomergastenuitzending met Louis van Gaal wordt vandaag verzorgd door filmmaker Robin van Erven Dorens, onder meer bekend van zijn documentaires In Groove We Trust (over Defunkt-frontman Jospeh Bowie), over Michail Gorbatsjov en Lagonda  (over zijn grootvaders sportwagen die in handen van Prins Bernhard is gevallen).

Jammer dat ik niet méér mag vertellen”, zegt de gelauwerde voetbalcoach Louis van Gaal vlak voor het einde van de uitzending. En we begrijpen hem, want we hebben drie uur zitten kijken en luisteren naar een man die niets liever doet dan vertellen wat hij te vertellen heeft.

En dat is veel. Hij heeft overal tot in de puntjes over nagedacht. Over voetbal vooral, maar ook over hoe het leven in elkaar zit, met als basis van zijn filosofie het ‘totale mens principe’. Hij ziet zijn spelers niet alleen als voetballers maar als mensen in een fase van hun ontwikkeling en hij ziet het als zijn taak om ze zo goed mogelijk in die ontwikkeling te begeleiden. Om ze beter te maken en ze zodoende beter te laten functioneren in het team. “Ik ben een relatiecoach, ik ga met de spelers een relatie aan”.

Foto: Ajith Kumar (cc)

Zomergasten 2018 met Louis van Gaal

NIEUWS - Zal Louis van Gaal in de tweede aflevering van Zomergasten 2018 zijn voor het publiek onbekende kanten laten zien? Of moet Janine Abbring dat er uit zien te wringen? Bij Van Gaal’s profiel zegt hij zelf: “Het zal een avond zijn over de mens en de coach Louis van Gaal. Voor mijn familie zal het herkenbaar zijn, voor de rest van Nederland eventueel een openbaring.”

We gaan het zien. En morgen natuurlijk nabeschouwen in Sargasso’s Zomergastenrecensie (hier te lezen) , die deze keer op uitnodiging van Sargasso zal worden verzorgd door filmmaker Robin van Erven Dorens, onder meer bekend van zijn documentaires over Michail Gorbarsjov, over Defunkt-frontman Jospeh Bowie en over zijn grootvaders sportwagen die in handen van Prins Bernhard is gevallen.

Robin van Erven Dorens over zomergast Louis van Gaal:

Van Gaal is natuurlijk een interessante man, een leraar die veel te vertellen heeft, maar die ook op een irritante manier belerend kan zijn. Zou hij ons alleen maar gaan vertellen hoe het zit, of ontstaat er ook iets van een dialoog? Ik hoop het wel want voetbal is een geweldig gespreksonderwerp.

Van Gaal’s verleden biedt legio schitterende verhalen, maar ook zijn visie op techniek, tactiek en strategie (kan het nu eindelijk eens afgelopen zijn met dat Hollandse gezever over de zogenaamde superioriteit van ‘aanvallend’ voetbal?), de sociale en psychologische aspecten, het werken met jonge spelers, die rijk en populair zijn, en vol met hormonen, maar nog geen weet hebben van het leven. Allemaal onderwerpen die mij doen uitkijken naar aanstaande zondag. Maar voetbal is ook een bepalend ritueel van onze cultuur geworden, een sublimatie van oorlogvoeren, met zijn eigen steeds weer veranderende gebruiken, regels, priesters en hogepriesters. Misschien gaat het interview daar ook iets van vangen. Dat zou mooi zijn, want is niet Zomergasten zelf ook een bijna religieus ritueel geworden?”

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Global Panorama (cc)

Zwitserse conservatieven willen vrij personenverkeer afschaffen

ELDERS - Een nieuwe rem op buitenlandse werknemers in Zwitserland. Maar goeie voetballers zijn natuurlijk altijd welkom.

Albert Rösti, de voorzitter van de SVP, de Zwitserse Volkspartij, heeft een referendum aangekondigd over de afschaffing van het vrije personenverkeer met EU-landen. Als daar een meerderheid voor te vinden is betekent dit dat mensen uit EU-landen niet meer vrij zijn in Zwitserland te gaan werken. Volgens Rösti bedreigt het vrije personenverkeer op den duur de welvaart van het land. De SVP, de grootste regeringspartij, wil dat het land zelf weer de volledige bevoegdheid krijgt voor het verlenen van werkvergunningen. Het referendum zou in september moeten plaatsvinden. Vorig jaar was er volgens een poll van Le Matin Dimanche nog slechts 37% te vinden voor het beëindigen van het vrije personenverkeer met de EU.

In 2014 kreeg de SVP in een referendum een meerderheid voor een plan dat de immigratie vanuit EU-landen sterk aan banden wilde leggen. Dat leidde tot spanningen met de EU over voortzetting van allerlei (vrijhandels)verdragen die Zwitserland met de EU heeft afgesloten. Het Zwitserse parlement heeft het oorspronkelijke SVP-plan daarom uiteindelijk sterk afgezwakt aangenomen.

De aankondiging van het nieuwe referendum zet de besprekingen van Zwitserland met de EU over de toekomst van de onderlinge relaties nu opnieuw onder druk. De minister van Buitenlandse Zaken, Ignazio Cassis (FDP,  Liberalen) heeft deze week een nieuwe deal aangekondigd. In ruil voor verlichting van regels voor buitenlandse bedrijven zou de EU conflicten niet langer  kunnen voorleggen aan het Europese Hof van Justitie, maar komt er een aparte arbitrage-instantie. De deal, die wordt aangevochten door de vakbonden, zou een voorbeeld kunnen zijn voor een van de regelingen die in het kader van de Brexit getroffen moeten worden.

Volgende