Veel rumoer vandaag in de journalistieke wereld. Een columnist valt journalisten aan. Ze zouden hun journalistieke taak niet serieus nemen en teveel doen aan activisme. En dat is slecht voor het proces en slecht voor de burger. Waar ging dat dan over? Over TTIP. Dat handelsverdrag waar al jaren in besloten overleg over onderhandeld wordt, maar waar pas recent het publiek is wakker geschud. Er valt nogal wat aan te merken op de stelling van de columnist. Om te beginnen is het zo dat er tot een maand of drie geleden helemaal geen breed gedragen debat was in Nederland over TTIP. En dat terwijl TTIP vergaande consequenties kan hebben voor iedere burger van de EU. Je zou verwachten dat zo'n belangrijk onderwerp vanaf het begin door politici en journalisten op de publieke agenda zou zijn gezet. Niets is minder waar. Onder het mom van moeilijk moeilijk moeilijk schreven de meeste journalisten er nauwelijks over. Het was ook nog eens iets dat in Brussel gebeurde, dus saai en niet goed voor de waan van de dag. Maar ook politici durfden er weinig over te zeggen. De weinige politici die zich uitspraken, met name over het volledige gebrek aan transparantie, zat in... jawel, Brussel. Dus daar hoorde je hier weinig over.
Na TTIP volgt TISA met geheime internationale afspraken over diensten en internet. Bijvoorbeeld op verbod lokale dataopslag of verplichting commerciële software te gebruiken. Gelukkig lekt ook hier iemand af en toe de documenten.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Antwoord Ploumen op kamervragen over TTIP, mede op basis Sargassopost: ja, de Tweede Kamer moet stemmen over
TTIP. Niet alleen EU gaat daar over.Ja. Nederland is van mening dat TTIP een gemengd akkoord is. Dit betekent dat nationale parlementen op twee momenten een stem hebben in de aanvaarding van TTIP: voor de EU-bevoegdheden via de Raad, en voor de nationale bevoegdheden via de nationale ratificatieprocedure.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Gelekt TTIP voorstel: EU landen moeten inderdaad eerst hun nieuwe wetten laten toetsen op impact bedrijven. Daarmee krijgen bedrijven een grotere inbreng in wetgeving dan burgers. Nieuw voorstel gaat verder dan eerdere voorstellen.
ANALYSE - Dit gaat over TPP (de Pacifische TTIP) maar is voor ons van belang omdat het net zo goed over TTIP had kunnen gaan.
_________
(Voor een linksdraaiende kritiek op TPP, zie bijvoorbeeld Noam Chomsky hier, en merk op dat de bezwaren identiek zijn aan die bij TTIP: het is geheimzinnig, on- en antidemocratisch, en slecht voor milieu en (gemiddelde) werknemer en consument.)
¯¯¯¯¯¯¯¯¯
In The New York Times mogen Roger C. Altman en Richard N. Haass (investeringsbankier en CFR-president, respectievelijk) de allengs toenemende volksvrees voor TPP proberen weg te nemen, en doen dit door drie ‘mythes’ recht te zetten die volgens hen ten onrechte afbreuk doen aan de populariteit van TPP:
Ruim anderhalf jaar lang lukte het niet om de Transatlantic Trade and Investment Partnership op de publieke agenda te krijgen, maar vorige week was TTIP, het handelsverdrag tussen de Europese Unie en de Verenigde Staten, trending topic op Twitter. Daarmee is aan een van mijn beleidsprioriteiten aangaande dit verdrag voldaan: maximale transparantie.
Minister Lilianne Ploumen complimenteert Arjen Lubach voor het op de publieke agenda zetten van het TTIP-verdrag. Ze heeft zelf namelijk zo verschrikkelijk hard haar best gedaan, maar het is haar niet gelukt. De lijst met initiatieven van Lilianne Ploumen om de onderhandelingen zo transparant mogelijk te laten verlopen, is natuurlijk eindeloos. Zo vond ze het geen probleem dat de onderhandelingen in het diepste geheim plaatsvonden. Oh wacht, dat is niet echt transparant.
VERSLAG - Columnist Marcel Canoy vind al die aandacht voor de onderhandelingen over het TTIP-verdrag maar onzin. Alle kritiek is verworden tot een hetze volgens hem. Op die stellingname kwam, terecht, kritiek.
Voor wie zelf wil beoordelen of het echt een hetze is, kan dit integrale verslag van een discussiebijeenkomst over het TTIP-verdrag tussen minister Lilian Ploumen, journalist Hella Hueck en hoogleraar economie Robert Went bekijken. Enig zitvlees is wel vereist.
Free trade isn’t about trade. Free trade is about bureaucrats. And guns. Simple stories about how one country is good at making wine, and should trade with another country that is good at making cloth, explain very little about today’s trade agreements. Instead, agreements are about which bureaucrats make decisions about markets that operate between countries. Who has the power to settle international disputes between massive multinational corporations and the states they do business with? This issue, otherwise known as investor-state dispute settlement, is at the heart of the controversial Trans-Pacific Partnership (TPP) President Obama is seeking to sign with twelve Asia-Pacific region countries.
Een lang, maar lezenswaardig stuk van Robert Went en Hella Hueck over globalisering voor op een druilerige zondag. Onderwerp:
Het is fijn om voor een habbekrats de wereld over te kunnen vliegen en overal de vertrouwde H&M binnen te kunnen lopen. Maar wat hebben we straks zelf nog te zeggen over de kwaliteit en productie van de spullen die we kopen als het voorgenomen vrijhandelsverdrag (TTIP) tussen de VS en de Europese Unie er komt? De euro en democratie lijken in toenemende mate met elkaar op gespannen voet te staan, en eurokritische partijen krijgen steeds meer aanhang. Wat gaat er mis? En hoe kan het beter? Daarover gaat deel 4 van de reeks De economie van overmorgen, waarin Hella Hueck (RTL Z) en econoom Robert Went van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR) de kennis van vandaag proberen te vertalen naar de samenleving van de toekomst.
Draft tekst deel TTIP over beschermen belangen investeerders (ISDS) gelekt.
Update: Nog wat problematische aspecten toegelicht
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
