Esarhaddon (5) – Het Troonopvolgingsverdrag

Het is 672 v. Chr. Esarhaddon is ziek. Al zijn gewrichten doen pijn en door een hevige koorts is hij aan bed gekluisterd. Koude rillingen lopen over zijn rug, zijn ogen zien rood en zijn huid zit onder de blaren. Zijn eetlust is hij ook verloren. Esarhaddon heeft wel vaker last gehad van deze ziekte. Meestal slaat deze ziekte in korte tijd zeer hevig toe, waarna de symptomen weer enkele maanden achterwege blijven. De beste artsen van het land hebben hem al onderzocht, maar geen van hen kan een diagnose stellen. Een ziekte als deze hebben ze nog nooit gezien. Esarhaddon is radeloos. Hij weet dat hij niet lang meer te leven heeft. De vloek van Sargon Over hoe Esarhaddon zijn ziekte ervaren heeft valt veel te speculeren. Mogelijk zag hij zijn ziekte als onderdeel van de vloek die op zijn familie rustte. Deze vloek was al begonnen bij zijn grootvader Sargon II, die door een staatsgreep aan de macht was gekomen en later op het slagveld was gesneuveld. De vloek leek ook aan zijn vader Sanherib te hebben gekleefd, die door twee van zijn eigen zoons was gedood nadat hij de heilige stad Babylon had verwoest. Esarhaddon had gedaan wat hij kon om de vloek af te wenden. Hij had zelfs de heilige stad Babylon laten herbouwen, maar blijkbaar was het tevergeefs. Blijkbaar kon ook hij niet aan de vloek van Sargon ontkomen.

Door: Foto: Verloren Oudheid
Foto: Carmen Rodriguez (cc)

Royal Baby

COLUMN - De Britten hebben sinds gisteren een troonopvolger. Vier uur na de geboorte, zo’n beetje precies op prime time – en dat mag u toeval noemen maar dan zijn we het oneens – kregen we bericht vanuit Paddington of Islington of Kensington of whatever. Het is een jongetje. Welcome to the Truman Show, knul.

Wij worden opgevoed met de gedachte dat een prins of prinses zijn zo’n beetje het hoogst (on)haalbare is. Prinsen en prinsessen figureren in sprookjes als onwezenlijk mooie, onnoemelijk wijze en ontzettend lieve mensen en het komt dan ook niet snel in ons op om het leven van een jonge troonopvolger vanuit een negatief standpunt te bekijken. Jawel hoor, denkt u nu, republikeinen genoeg die vinden dat ze maar een baan moeten zoeken. Maar dat bedoel ik niet. Natuurlijk hebben ze “alles” en zijn ze stinkend rijk en zo, maar hoe vrij is het jochie?

Want stel je nou voor dat de jonge Windsor een baan wil zoeken. Over vijf jaar wil hij brandweerman worden, zoals we allemaal wel wilden op die leeftijd. Het hoogst haalbare voor hem is echter dat ze hem in een ceremonieel brandweeruniform hijsen om Beschermheer der Britse Brandweer te worden. In die functie mag je hooguit een brandje blussen in een trainingscentrum, scherp gecontroleerd door professionals die echt brandweerman mochten worden. Vijf minuutjes voor de photo op, babbeltje met de commandant, klaar, op naar het volgende lint om door te knippen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.