Uitstervende talen
Vorige week las ik dat 2500 van alle 6500 talen met uitsterven worden bedreigd. Die ontwikkeling stemt mij treurig. Waarom eigenlijk? Toch handig, als we allemaal dezelfde taal spreken? Ik zie dat anders. Als we allemaal dezelfde taal spreken, hetzelfde eten, in dezelfde woningen zitten, in wat voor saaie wereld leven we dan? De charme van verscheidenheid, is juist de eigenheid van de verschillende gebieden. De streekgerechten, het locale dialect/taal en de typische architectuur. Die eigenheid, maakt de wereld interessant. Dat maakt voor mij, het leven interessant.
Taal en geschiedenis
Mensen die geen zier geven om het uitsterven van talen, zullen zich waarschijnlijk ook niet interesseren voor geschiedenis. Taal is verweven met cultuur, met mensen en hun geschiedenis. Als een taal sterft, dan sterft daarmee een levende cultuur en de doden in die cultuur sterven een tweede keer. Wellicht theatraal omschreven, maar daarom niet minder waar. Kleine talen en kennis over het verleden hebben net zoveel of zo weinig nut als je het zelf toekent. Ze produceren geen tastbaar goed, ze zijn ‘slechts’ goed voor onze gezamenlijke kennis. En wat is er kostbaarder dan dat? Moet alles een direct aanwijsbaar economisch nut hebben om zinvol te zijn? De vraag stellen, is hem beantwoorden.