De grootste drogredenen om op kunstsubsidies te bezuinigen (3)

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. De komende dagen is dat Robbert van Heuven met een serie over de grootste drogredenen om te bezuinigen op kunstsubsidies. De stukken verschenen eerder op zijn eigen weblog, maar hij herschreef ze voor GeenCommentaar. Niet alleen kabinet PVC 1 dat er aan zit te komen, wil flink schrappen in de kunstsubsidies. Vorige week bleek dat ook het demissionaire kabinet in kunst een mooie pot ziet om financiële gaten mee te dichten. Los van de vraag of dat verstandig is en of de bestuursrechter zulk onbehoorlijk bestuur toe zal laten – de huidige afspraken liggen voor het grootste deel tot 2012 vast - is het een zorgwekkende voorsortering op een culturele kaalslag de komende jaren. Op nieuwssites lopen de reactieboxjes alweer vol met allerhande voorspelbare reacties als: Frans Bauer kan het ook zonder subsidie, kunst is alleen voor rijken dus waarom betaal ik er aan mee en andere onzin. De opmerkingen zijn zelden gebaseerd op cijfermatige onderbouwing of op kennis van de sector. Natuurlijk moeten we discussiëren over het waarom van kunstsubsidies, maar dan wel graag op basis van feiten, in plaats van via de onderbuik of makkelijke oneliners. Daarom: de zes grootste drogredenen op een rij en waarom ze onzin zijn. Deel 1 en deel 2 verschenen eerder. Hieronder deel 3.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De grootste drogredenen om op kunstsubsidies te bezuinigen (2)

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. De komende dagen is dat Robbert van Heuven met een serie over de grootste drogredenen om te bezuinigen op kunstsubsidies. De stukken verschenen eerder op zijn eigen weblog, maar hij herschreef ze voor GeenCommentaar.

Nederlands Dans Theater (foto: flickr/Haags Uitburo)

Niet alleen kabinet PVC 1 dat er aan zit te komen, wil flink schrappen in de kunstsubsidies. Vorige week bleek dat ook het demissionaire kabinet in kunst een mooie pot ziet om financiële gaten mee te dichten. Los van de vraag of dat verstandig is en of de bestuursrechter zulk onbehoorlijk bestuur toe zal laten – de huidige afspraken liggen voor het grootste deel tot 2012 vast – is het een zorgwekkende voorsortering op een culturele kaalslag de komende jaren. Op nieuwssites lopen de reactieboxjes alweer vol met allerhande voorspelbare reacties als: Frans Bauer kan het ook zonder subsidie, kunst is alleen voor rijken dus waarom betaal ik er aan mee en andere onzin. De opmerkingen zijn zelden gebaseerd op cijfermatige onderbouwing of op kennis van de sector. Natuurlijk moeten we discussiëren over het waarom van kunstsubsidies, maar dan wel graag op basis van feiten, in plaats van via de onderbuik of makkelijke oneliners. Daarom: de zes grootste drogredenen op een rij en waarom ze onzin zijn. Deel 1 verscheen eerder. Hieronder deel 2.

(3) Kunst steelt van de armen en geeft aan de rijken

Quote du Jour: Kollektief neergemaaid…

,,Ze hebben je nog net geen geladen pistool gestuurd, dat je jezelf voor je kop kan schieten. Maar daar lijkt het wel erg veel op, ja.”

Aldus Willem Breuker, ’s Neerlands boegbeeld van gesubsidieerde jazz en componist van een aantal, onder de meeste Nederlanders geheel onbekende, orkestwerken als Denk toch aan moeder, Aanpakken en wegwezen en Onleesbaar III. Willem kan het niet geloven: na 35 jaar draait het Fonds voor de Podiumkunsten de subsidiekraan voor hem dicht. Nooit meer kollektief freeweelen. Nooit meer voor de gein valse noten. Nooit meer Circus Breuker. Einde voorstelling. Het is genoeg geweest!

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De grootste drogredenen om op kunstsubsidies te bezuinigen (1)

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. De komende dagen is dat Robbert van Heuven met een serie over de grootste drogredenen om te bezuinigen op kunstsubsidies. De stukken verschenen eerder op zijn eigen weblog, maar hij herschreef ze voor GeenCommentaar.

Nederlands Dans Theater (foto: flickr/Haags Uitburo)

Niet alleen kabinet PVC 1 dat er aan zit te komen, wil flink schrappen in de kunstsubsidies. Vorige week bleek dat ook het demissionaire kabinet in kunst een mooie pot ziet om financiële gaten mee te dichten. Los van de vraag of dat verstandig is en of de bestuursrechter zulk onbehoorlijk bestuur toe zal laten – de huidige afspraken liggen voor het grootste deel tot 2012 vast – is het een zorgwekkende voorsortering op een culturele kaalslag de komende jaren. Op nieuwssites lopen de reactieboxjes alweer vol met allerhande voorspelbare reacties als: Frans Bauer kan het ook zonder subsidie, kunst is alleen voor rijken dus waarom betaal ik er aan mee en andere onzin. De opmerkingen zijn zelden gebaseerd op cijfermatige onderbouwing of op kennis van de sector. Natuurlijk moeten we discussiëren over het waarom van kunstsubsidies, maar dan wel graag op basis van feiten, in plaats van via de onderbuik of makkelijke oneliners. Daarom: de zes grootste drogredenen op een rij en waarom ze onzin zijn.

(1) Als we 18 miljard moeten bezuinigen, mag kunst en cultuur niet buiten schot blijven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

het Saillant | Kunstsubsidies niet heilig

SaillantLOGO

Kunstsubsidies zijn niet heilig. Bij de komende bezuinigingsoperaties moet de sector kunst en cultuur niet langer ontzien worden.

Voor het eerst in vele jaren lijkt de kunstensector niet te ontkomen aan bezuinigingen. Het kabinet heeft negentien werkgroepen aan het werk gezet om een grote bezuinigingsoperatie in gang te zetten die 80 procent van de rijksbegroting bestrijkt. Wat bijvoorbeeld wel buiten de bezuinigingen gaat vallen zijn zaken als rechtspraak, sport, jeugd- en regionaal beleid.

Ten opzicht van de kunsten blijkt de houding van de Kamer nu opmerkelijk verhard. VVD’er Han ten Broeke diende samen met PVV’er Martin Bosma een motie in waarin minister Plasterk wordt opgeroepen alsnog te kijken of er op kunst bezuinigd kan worden. Zo staat in de motie dat er ‘geen taboes mogen rusten op beleidsterreinen die in aanmerking komen voor de brede heroverwegingen’. Met steun van CDA, D66, SGP en Verdonk werd de motie aangenomen.

En terecht. Kunst mag dan een waarde op zich vertegenwoordigen, de subsidiëring van kunst is niet belangrijker dan bijvoorbeeld geld voor kinderopvang.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Landbouwcommissaris: voer EU productie op

farmsubsidiesDat de Europese landbouwsubsidies moeten worden afgebouwd daarover is iedereen (behalve de franse boeren) het wel mee eens. Maar volgens de Europese Commissaris voor Landbouw Mariann Fischer Boel moet Europa haar voedselproductie op peil houden, zo niet zelfs nog verder opvoeren. Een Europa dat voor haar voedselvoorziening afhankelijk is van onstabiele landen zou een nachtmerrie scenario zijn. Dat zegt de uit Denemarken afkomstige bloggende EU commissaris in een interview met Euractiv. Het interview behandelt enkele punten uit de recente inventarisatie van het gezamelijke Europese landbouwbeleid: “CAP Health Check”, dat o.a. uitfasering van melkquota en ontkoppeling van subsidie en productie bepleit.

De Europese landbouw speelt volgens Fischer óók een rol in de mondiale voedselzekerheid, zeker als de wereldbevolking doorgroeit naar 9 miljard. Maar in de laatste jaren is Europa in toenemende mate ruwe landbouwstoffen gaan importeren zoals soja voor het voeden van de eigen veestapel? Fischer wil juist dat Europa zich verder profileert als exporteur van hoogwaardige eindproducten als worst en kaas.

Volgens Fischer moet er meer biotechnologie, waaronder GMO, worden aangewend voor de productie op peil te houden. Zeverdedigt de Europese landbouwsubsidies als “veel minder handelsverstorend dan die Amerikaanse subsidies”. Bovendien benadrukt ze dat als je het totale Europese landbouwbudget -waarvan altijd gezegd wordt dat het zo hoog is- wegzet tegen het BNP van de lidstaten het maar 0,4% bedraagt.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Verdeling EU landbouwsubsidies openbaar

farmsubsidiesDit jaar zijn de EU lidstaten voor het eerst verplicht een gedetailleerd overzicht te geven hoe de Europese landbouwsubsidies worden verdeeld, 50 miljard euro in totaal. Duitsland weigerde eerst nog, maar toen Neelie begon te blazen kwam het alsnog over de brug. Een grassroots initiatief vanuit FollowTheMoney.eu verzamelde en ontsloot alle data op FarmSubsidy.org (leuk knutselmateriaal voor een excellende burgerjournalist met veel vrije tijd!). De Amerikaanse krant New York Times dook in de data en kwam met een lijst van grote en opmerkelijke ontvangers van Europees landbouwgeld.

Helaas legt het NYT artikel veel nadruk op de rariteiten wat dankzij luie sensatie-journalistiek dan weer leidt tot het voeden van anti-Europese sentimenten. Zo ontvangt de Britse adel en de katholieke kerk geld voor het beheren van hun landbouwgrond. So what? Het doet er niet toch toe of een ontvanger rijk is of oubollig? Het enige wat telt is of ze voldoet aan de criteria voor het ontvangen van landbouwsubsidie.

Ook heeft het artikel moeite met subsidie voor ‘aan landbouw gelieerde bedrijven’ zoals vleesverwerkers en suikerproducenten, toch maken deze bedrijven gewoon deel uit van de agrarische keten? Terecht worden er vraagtekens gezet bij de 3 ton subsidie aan suikerverwerkende snoepfabrikant Haribo, dit lijkt mij een schakel te ver doorgeschoten. Maar het overgrote deel (37,5 miljard euro) gaat gewoon direct naar landeigenaren en boeren. Relevanter in dit verhaal is de oneerlijke verhouding met ontwikkelingslanden die nog steeds worden overspoeld met gesubsidieerde Europese (en Amerikaanse) landbouwproducten waardoor de eigen boeren worden weggedrukt. Om dit debat weer aan te slingeren is het ontsluiten van deze gegevens uiteraard ook geschikt.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Vooringenomen subsidiesponzen

Het is weer feest met die subsidies de laatste tijd. Eerst natuurlijk de regelmatig terugkerende dans rondom de kunstsubsidies. Dan worden de groepen boos die muziek maken op instrumenten wiens leeftijd slechts dat van het hoogbejaarde en rijke publiek overtreft of filmfestivals waarvan er in NL eigenlijk teveel zijn maar die toch nog geld kregen voor hun inmiddels extreem commerciële activiteiten.
En toen was het deze week de beurt aan de milieuorganisaties. Die zouden toch geen geld mogen krijgen voor hun zeer vooringenomen werk? Dat kan nooit de bedoeling zijn geweest van subsidie door een “neutrale” overheid. Cramer gaat onderzoek doen om te zien of “er sprake is van een eenzijdige of onvolledige informatie of ondemocratisch gevoerd maatschappelijk debat“.
Er gaat maar liefst 8 miljoen naar die subjectieve clubs met een agenda tegen de overheid. Dat is makkelijk besparen.

Misschien kan er dan ook gekeken worden naar een andere subsidiestroom naar vooringenomen organisaties? Die stroom is minimaal 15 miljoen euro per jaar groot. En de betrokken organisaties zijn bijzonder gekleurd, brengen met regelmaat rapporten uit die alleen maar in hun straatje passen, hebben erg veel invloed op het besluitvormingsproces en krijgen het ook nog eens voor elkaar dat de overheid hun meest manipulerende mensen een riant salaris betaalt.
U snapt natuurlijk al om welke organisaties het gaat.

Het zijn de politieke partijen. Neem het CDA. Die krijgt op landelijk niveau toch al snel 2,6 miljoen euro. En dan hebben we het nog niet over het gezamenlijke salaris van de 41 kamerleden à 92.000 euro. Toch ook snel weer 4 miljoen.
Dan hebben we nog de wachtgelden, de leden van de Provinciale Staten en de leden van de gemeenteraden. Het zal me niet verbazen als alleen al het CDA op jaarbasis 50 miljoen incasseert. En dat allemaal om zo gekleurd mogelijk een oordeel te geven. Wie heeft er nou boter op zijn hoofd?
Je gaat met toch niet vertellen dat de Betuwelijn er gekomen was als alle politieke partijen verantwoord wetenschappelijk onderzoek hadden gedaan? En juist dat is een voorbeeld waarom er zoveel mogelijk verschillende belangenclubs moeten zijn om toch een beetje in de buurt van een “fair” evenwicht te komen in de besluitvorming van de overheid.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Varkenshandel met Afrika

En weer hebben we een voorbeeld van de kracht van handel om ontwikkeling ongedaan te maken: deze keer is het de export van varkensvlees vanuit de Europese Unie, die boeren in ontwikkelingslanden in grote problemen brengt.

We kennen de lange reeks van verhalen over oneerlijke handel: de export van rundvlees die Zuid-Afrikaanse veeboeren hun inkomen ontnam, blikjes Italiaanse tomatenpuree die de markt in Ghana overspoelden, melkpoeder die de ontwikkeling van de Tanzaniaanse zuivelsector onder druk zette totdat deze door een importtarief werd beschermd. Meer recentelijk brachten uien exporten naar Senegal lokale boeren tot vertwijfeling. En het waren importen van bevroren kippenpootjes die pas na massaal verzet van boeren in Kameroen werden stopgezet door de regering van het land. Ghanese boeren stranden daarentegen op een veto van Internationale Financiële Instellingen toen zij het parlement zover hadden gekregen een zelfde importmaatregel aan te nemen. Niet in overeenstemming met het liberaliseringbeleid dat het mondiale handelsbeleid bepaald. Een beleid wat actief wordt selectief lijkt toe te passen als het gaat om het Europese landbouwbeleid.

Op 29 november neemt de Europese Commissie een verordening aan (nr. 1410/2007) via welke zij een exportrestitutie op varkensvlees naar Afrika opnieuw introduceert. Men wil voorkomen dat de Europese export van varkensvlees zou lijden onder de stijgende prijzen op de wereldmarkt. Met de exportrestitutie zijn Europese boeren in staat om hun varkensvlees onder de wereldmarktprijs te verkopen. Een slimme truc, die al eerder werd toegepast, getuige de lange reeks van voorbeelden die hierboven reeds genoemd zijn.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige