Hoe Stef Blok de woningmarkt tegen het individu uitspeelde

Stef Blok maakte er geen geheim van in het praatje dat hij in 2014 hield als minister van wonen in Rutte II. Hij deed er van alles aan om onze huurmarkt interessant te maken voor wat hij investeerders noemde. Zoals meer ruimte voor prijsverhogingen en het introduceren van tijdelijke huurcontracten. En dat is hem gelukt. Met enige regelmaat wordt er bericht dat er weer honderden of duizenden woningen zijn opgekocht. Maar wat betekent het als investeringsmaatschappijen bestaande woningen opkopen? Kun je dat eigenlijk wel investeren noemen? En helpt het de hardwerkende Nederlanders? Investeren? Wanneer noem je iets eigenlijk investeren? Koop je een brood, dan noem je dat geen investering. Je koopt het om het te eten, je consumeert het. De economische waarde ervan verdwijnt. Koop je een huis, dan wordt het je bezit en dan kun je er in wonen. Maar de koop van een huis is ook geen investering. Het gebruik van het huis verandert nauwelijks iets aan de economische waarde. De woningprijs kan stijgen of dalen, zeker, maar dat staat los van jouw individuele aankoop. En mocht dat de reden voor koop zijn, dan is speculeren een beter woord. Een investering is iets dat nu geld kost, maar in de toekomst economische waarde oplevert. Koopt de bakker een oven, dan is dat een investering omdat hij er verse broden mee kan maken om te verkopen. Met andere woorden, overnames van grote aantallen sociale huurwoningen door investeringsfondsen hebben niets met investeren te maken. De huizen wisselen van eigenaar, maar er wordt geen economische waarde gecreëerd. Er komen nul huizen bij. Wel worden huren verhoogd en bieden tijdelijke contracten de mogelijkheid dat na afloop van zo’n contract weer te doen. Bij een toenemende vraag en een groeiende economie, waar Blok dus in 2014 al over sprak, betekent dat hogere rendementen voor de verhuurder. De huurder heeft steeds minder alternatieven en moet maandelijks die oplopende rendementen ophoesten. Hoe kijkt een liberaal naar investeren in de woningmarkt? Wat je wel als investering in de woningmarkt zou kunnen zien is geld steken in baksteen. In de bouw van nieuwe woningen waarmee je (meer dan) economische waarde toevoegt. En als liberaal wil je natuurlijk het individu de ruimte geven om zelf die investering te doen. De VVD is volgens haar beginselverklaring tenslotte Vóór de hardwerkende Nederlander die vorm en inhoud wil geven aan de eigen toekomst. Met dat in het achterhoofd is het goed even terug te gaan naar de woningbouw in de tijd die voorafging aan het ministerschap van Blok. De Nederlandse woningmarkt is, heel anders dan bijvoorbeeld in België, georiënteerd op grote partijen die grootschalig bouwen met geleend geld. Een projectontwikkelaar die 500 woningen wil neerzetten, financiert dan bijvoorbeeld 20 procent met eigen geld en leent 80 procent bij. De kredietcrisis had op die manier van ontwikkelen natuurlijk ontzettend veel effect. Want de ontwikkelaar kon fluiten naar krediet. Talloze projecten stil kwamen te liggen en in de kielzog daarvan de halve bouw. Zelfbouw Dat lokte verandering uit. Want in tegenstelling tot projectontwikkelaars konden veel particulieren nog best een hypotheek krijgen. En daarom kwam, ook in grote steden, het particulier en het collectief particulier opdrachtgeverschap in de belangstelling te staan. Zelfbouw dus, individueel of met een groep. Veel gemeenten zagen op dat moment brood in zelfbouw, omdat het een vorm van nieuwbouw was die wel doorgang kon vinden. Voorvechter van deze vorm van bouwen, Adri Duivensteijn, pakte dat als wethouder van Almere groot aan. Dat resulteerde in duizenden zelfbouwwoningen. Zo werden mensen toch aan nieuwe huizen geholpen en bleef de bouw ook nog aan het werk. Zelfbouw is liberalisme in optima forma. Want het is woningbouw die naadloos aansluit bij de behoefte van de toekomstige bewoners, omdat ze zelf bepalen wat er gebouwd gaat worden. Zo geven ze letterlijk vorm en inhoud aan hun eigen toekomst. Dat werd blijkbaar ook in Den Haag waargenomen, want zelfbouw werd opgenomen in het woonakkoord. Het ministerie van wonen zette een expertteam eigenbouw (zoals ze dat zelf noemde) op, om gemeentes die het wiel nog niet zelf hadden uitgevonden te faciliteren. Maar na een aanvankelijke toename van het aandeel zelfbouwwoningen in de totale woningbouwproductie, zakte het na 2016 weer terug. Wat Blok naliet is het inbedden van zelfbouw in de reguliere bouwpraktijk. Waarom heeft hij er bij nieuwbouw niet voor gezorgd dat zelfbouw uitgangspunt is geworden? Dat elk individu de kans heeft zelf z’n eigen woning te (laten) maken. Maar een structurele verandering van de woningmarkt was niet wat hij voor ogen had. Hij lifte mee met de opleving van zelfbouw, omdat het opportuun was. Nu loopt de zelfbouw weer terug en nemen projectontwikkelaars - de markt zoals Blok ze waarschijnlijk noemt - de woningbouw weer over. Verkoop sociale woningbouw Een andere maatregel die een liberaal in de positie van Blok had kunnen nemen heeft met de woningbouwcorporaties te maken. Woningbouwcorporaties verkopen af en toe bezit en dat is door de verhuurdersheffing toegenomen. En dat biedt particulieren - huurders, of niet - die graag een eigen woning willen natuurlijk een kans. Net als een liberale minister die graag het eigen woningbezit stimuleert. Dus waarom heeft hij niet bij wet afgedwongen dat corporaties louter aan particulieren konden verkopen? De fantoom-ideologie van de VVD Het probleem bij VVD-ers als Blok, is dat ze zijn vergeten dat het liberalisme ruimte zou moeten geven aan individuen. Het individu is in het VVD gedachtengoed synoniem geworden met de markt. En die markt is het enige waar ze het de afgelopen decennia over hebben gehad. Maar alles wat zich achter die term schuilhoudt wordt niet meer waargenomen. Daardoor ontbreekt bij de VVD het besef dat veel hedendaagse markten de vrijheid van het individu helemaal niet bevorderen. Zie de woningmarkt. Het liberalisme dat om het individu draait, het denken over de vrijheden van mensen, is een fantoomideologie geworden. Daar komt bij dat VVD-ers dat wat ze markt noemen vaak zelf niet goed begrijpen. In de loop van het ministerschap van Blok klaarde de woningmarkt op en begon de krapte weer toe te nemen. Krapte die niet opgelost kan worden door marktpartijen omdat ze wordt veroorzaakt door overheden. Zij maken bestemmingsplannen en gaan dus over de beschikbaarheid van grond voor woningen. Dus in plaats van marktpartijen te interesseren voor corporatiewoningen, had Blok zich beter kunnen bezighouden met de toekomstige beschikbaarheid van grond voor woningbouw. De schaarste die nu is ontstaan door de nalatigheid van Blok, wordt maximaal benut met huurverhoging op huurverhoging, door de investeerders die door Blok naar Nederland zijn gelokt. Tot slot De meest duurzame ontwrichting die de VVD en Stef Blok hebben veroorzaakt is misschien wel het afschaffen van het ministerie voor Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening. 'Ik ben de eerste VVD'er die een heel ministerie heeft doen verdwijnen!' zei hij (zonder ironie, aldus de interviewer) in het FD. [1] Hij leek trots op de kleinere overheid, maar zou de markt er ook blij mee zijn? Het ontbreken van een ministerie van VROM betekent jarenlange afwezigheid van sturing en regie op landelijke schaal. Terwijl er daarvoor, in de tijd van de Vinex, juist in het hele land woningbouwlocaties kwamen. De markt die bestaat uit bouwers had graag zo’n voortvarend ministerie gezien dat in overleg met provincies en gemeenten nu al jarenlang bezig was geweest met het zoeken van ruimte voor woningbouw. De markt die uit institutionele beleggers bestaat zal daarentegen blij zijn met de voortdurende schaarste. Dankzij Blok profiteert ze volop van een tekort dat mede door Blok is ontstaan. Het individu is van dit VVD beleid de dupe. Want de hardwerkende Nederlander die de VVD zo lief zegt te hebben, moet ondertussen wel heel hard werken om nog een woning te kunnen betalen. - - - - - [1] Dat klopt overigens niet helemaal, want VROM werd met de komst van Rutte I in 2010 opgeheven en Blok was als minister van wonen een minister zonder eigen ministerie. Maar een minister van wonen, of volkshuisvesting, of ruimtelijke ordening was na Rutte II in ieder geval verleden tijd. --------- Lees verder: De twee oorzaken van de wooncrisis en over opsluiting in de vrije huurmarkt Wat de VVD niet wil liberaliseren aan de woningmarkt

Foto: copyright ok. Gecheckt 15-11-2022

De EU als motor voor het bedrijfsleven

ACHTERGROND, NIEUWS - De Europese Unie zal de komende maanden in de aanloop naar de verkiezingen voor het Europees parlement weer overladen worden met de kritiek. Maar het bedrijfsleven mag niet mopperen, zo valt te lezen in een rapport van Corporate Europe. In het Tweede Kamer debat over de Staat van de Unie was er vooral kritiek op andere landen. En (opnieuw) op het taalgebruik van de minister van Buitenlandse Zaken  Stef Blok.

Donald Tusk ziet de brexiteers het liefst in de hel branden. Jean-Claude Juncker vindt, in een reactie hierop, zijn baan als voorzitter van de Europese Commissie op zich al een hel. De actuele stemming van de Europese politieke leiders duidt er niet op dat de Europese Unie zich momenteel in een succesvolle fase van haar bestaan bevindt.

Politico-nieuwsduider Florian Ender sprak deze week in zijn dagelijkse nieuwsoverzicht van een Black Monday. De vierde februarti 2019, voorspelde hij, zal straks in de geschiedenisboekjes te vinden zijn als de dag waarop het streven van de EU om een rol te spelen in de wereldpolitiek een fatale slag te verduren kreeg. Hij noemde drie voorbeelden van mislukkingen van de buitenlandse politiek van de EU vanwege onenigheid tussen de lidstaten die begin deze week naar buiten kwamen. Hongarije blokkeerde een gezamenlijk standpunt van de EU en Arabische landen inzake migratie (the elephant in the room). Ondanks een duidelijke uitspraak van het Europees parlement over Venezuela slaagden regeringsvertegenwoordigers van de lidstaten er niet in met één gezamenlijk standpunt te komen inzake de erkenning van de Guaidó als interim-president. Hier liggen Italië en Griekenland dwars. Tenslotte bleef het van de kant van de EU opvallend stil toen eerst de VS en daarna Rusland het INF verdrag inzake kernraketten voor de middellange afstand opzegden. Deze verontrustende stappen van de grootmachten raken op de eerste plaats de veiligheid van Europa. Maar de lidstaten konden het ook op dit punt niet eens worden over een adequate reactie.

Is minister Blok al opgestapt?

Vandaag is het debat dat moet bepalen of minister Blok mag blijven. Sargasso maakte voor u (al een tijdje geleden) een handige site om dat bij te houden: https://opblokken.nl

Foto: Roel Wijnants (cc)

Misbruik van het staatsgeheim

OPINIE - Strooide minister Stef Blok te makkelijk met het label staatsgeheim om lastige vragen te omzeilen?

Deze vraag stelde Trouw gisteren naar aanleiding van een Kamerdebat waarin het parlement opheldering wil over de levering door Nederland van ‘non-letal’ goederen aan Syrische rebellen.

Blok beroept zich herhaaldelijk op het staatsgeheime karakter van het hulpprogramma, schrijft de krant, waardoor hij in het openbaar geen antwoorden kan geven. Dat zou mensenlevens op het spel zetten. Bovendien waren er inlichtingendiensten en bondgenoten betrokken bij de steun. Beiden zegt hij niet in de schijnwerpers te kunnen zetten. Daarmee bezorgt hij het parlement in zijn controlerende functie een probleem. Kern van de verhouding tussen regering en parlement in een democratie is dat de eerste zich verantwoordt tegenover de laatste. Zodat wij als burgers weten waar we aan toe zijn en ons standpunt kunnen bepalen als we onze stem weer eens mogen uitbrengen.

Staatsgeheimen passen slecht in een democratie. Openheid is een voorwaarde voor democratische besluitvorming. Geheimhouding van staatszaken voor volksvertegenwoordigers is een hardnekkig restant van ouderwetse, autoritaire opvattingen over de verhouding tussen staat en burgers. Tot halverwege de vorige eeuw was het heel gewoon dat de staat bij voorkeur zo weinig mogelijk openbaarde. Alleen als het moest. Aandrang van volksvertegenwoordigers of journalisten kon zonder grote problemen worden gepareerd. Sinds de democratiseringsbeweging uit de jaren zestig en zeventig is openheid een vanzelfsprekend vereiste voor alle vormen van bestuur. De praktijk blijkt echter weerbarstig als we kijken naar de geschiedenis van de wetgeving over openbaarheid van bestuur. Of naar de afloop van tal van gevoelige politieke thema’s, niet zelden gelieerd aan oorlogsvoering, waarbij de openheid moest komen van onderzoeksjournalisten die bewinsdslieden al dan niet met een beroep op staatsgeheimen in de problemen brachten (zie onder meer hier, hier en hier)

Foto: Conservatives (cc)

Hunt voor het Blok

COLUMN - Heeft u wel eens dat u denkt: ik wou dat het een keertje nergens over ging? Dan kom ik u daarin nu tegemoet.

Minister van Buitenlandse Zaken Stef Blok, nog steeds in functie ondanks zijn ambt beschadigende uitlatingen, ontmoet aanstaande donderdag zijn Britse collega Jeremy Hunt.

Die is nog maar net in functie en moet nog wat wennen, maar zijn eerste uitglijder heeft hij al op zak. Tijdens zijn bezoek aan China noemde hij zijn eigen vrouw een Japanse, terwijl ze in Xi’an is geboren.

U moet begrijpen dat voor een minister van Buitenlandse Zaken dit een beetje bizar is. Hij hoort op de hoogte te zijn van de eeuwenlange rivaliteit tussen China en Japan en een Chinees laat zich niet zomaar voor Japanner uitmaken. En andersom.

Hij mag dus van geluk spreken dat hij niet onmiddellijk China werd uitgezet. Sterker nog: dat hij bij thuiskomst er weer in mocht van zijn vrouw.

Dus u kunt wel nagaan waar die twee het donderdag zeker over zullen hebben. Onze minister vraagt de Britse minister hoe zijn kersverse nieuwe baan hem bevalt. Waarop die zegt dat het hem reuze meevalt. Je hoeft nergens wat van te weten, kan zeggen wat je wilt en toch wordt je salaris overgemaakt. Dat weet jij toch wel, zegt de Brit tegen de Hollander.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: nathan williams (cc)

Stef en het groepsdenken

COLUMN - Vorige maand deed minister van Buitenlandse Zaken Stef Blok (VVD) een aantal controversiële uitspraken op een bijeenkomst voor ambtenaren in den vreemde. Naar bekend patroon volgden voorspelbare reacties van zowel links als rechts. Daarnaast verscheen een derde soort reacties.

“De recente uitspraken van Stef Blok, maar ook beweringen van andere politici voeden racistische onderstromen in onze maatschappij.” Zo begint de open brief aan politici op www.degoedezaak.org, de website van een zelfverklaarde “progressieve burgerbeweging.” De brief is afgedrukt in De Volkskrant en inmiddels ondertekend door zo’n 2.500 personen.

Het is een bekend patroon in ons land: klinkt er kritiek op het ideaal van de multiculturele samenleving, dan volgt een ‘debat’ gedomineerd door twee soorten reacties. Enerzijds wordt geschokt gereageerd, wordt uiting gegeven aan verontwaardiging, en wordt spijtbetuiging geëist; anderzijds wordt geroepen dat de kritiek ‘de waarheid’ is die niet verteld mag worden.

Nu ging het in het geval van Blok niet louter om kritiek op multiculturalisme. Althans, Blok haalde er uiterst controversiële zaken bij, zoals opperen dat genetica een rol zou spelen. Ook kreeg hij kritiek omdat hij als minister uit zijn rol viel. Blok reageerde per Kamerbrief: zijn doel was om “te prikkelen” en “een open uitwisseling” over multiculturalisme te stimuleren.

Foto: man_vrouw_vraagtekens_2814937_960_720_pixabay.com

Dé discussie

COLUMN - De discussie rond de uitspraken van minister Stef Blok loopt hoog op. Ik heb me er ook aardig over opgewonden en schreef dat van me af met dit artikel. Er zijn een paar dingen die me opvallen aan de argumenten van zijn medestanders.

Ten eerste dragen ze de hele tijd allerlei oorlogen en genocides aan. Maar daar zijn verschillende oorzaken voor geweest. Ordinaire landjepik en/of machthebbers die de schuld van economische problemen afschuiven op een bepaalde bevolkingsgroep. Religie zou je nog kunnen noemen, maar ik denk dat je die uiteindelijk wel kunt onderbrengen in een van die andere twee.

Het tweede argument in de discussie is dat genetische aspect. De mens zou van nature bang zijn voor vreemden, want dat is evolutionair logisch. Maar dat is hooguit de helft van het verhaal.

In NRC schrijft Lucas Brouwers: “Mensen binden zich gemakkelijker aan ‘vreemden’ dan elke andere diersoort en zodoende is de moderne mens een genetische hutspot.” Ook dat is evolutionair logisch, want samen sta je sterk. Bovendien voorkomt het inteelt. Als iedereen maar binnen zijn eigen stam was gebleven, waren we allang uitgestorven. Of tenminste niet zo geavanceerd geworden als we nu zijn.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Ministerie van Buitenlandse Zaken (cc)

Voor het blok

COLUMN - Karin van der Stoop ziet VVD’ers voor de PVV werken.

Vandaag in de categorie VVD-er met PVV-corvee natuurlijk ons aller Stef Blok. Tot voor kort de grijze muis op het Binnenhof: “Stef Blok, de man over wie niemand iets wil weten”. Het prototype voor Rutte’s Normaal. Doen. In het kabinet Rutte II kreeg hij steevast de laagste publieke waardering, maar die eer heeft hij nu af moeten staan aan minister (k)Wiebes. Dat raakt Stef niet, Stef is stoïcijns en gunt een ander de spotlights. Zo willen ze er wel meer van hebben in Den Haag. Ze gaan allemaal voor het Blok.

Geen geblunder

In het gelinkte artikel in de Volkskrant, geschreven rond de tijd van de formatie, staat een prachtige quote: “Het hoogste goed straks tijdens Rutte III: stilte. Geen onhandige interviews, geen wilde teksten, geen geblunder in de debatten.” Nou dat hebben we gemerkt, met de memo-affaire en de jokkebrok Halbe Zijlstra. En natuurlijk Klaas Dijkhoff die graag grapjes maakt over dobbernegers en uitkeringstrekkers – kortom al die armoedzaaiers die te stom zijn om zich in te vechten.

Diezelfde Klaas die zelfs ik als linksig vrouwtje een tijdje geleden nog best sympathiek vond. En nu gaat grijze muis Stef Blok ook al over de schreef!

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022 copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Geen bal op tv | Stef Blok

COLUMN - Stef Blok gaat diep door het stof, hoor ik Mariëlle Tweebeeke zeggen. Ik zie Blok zeggen dat hij dingen heeft gezegd die hij niet had moeten zeggen tijdens de bewuste ‘besloten bijeenkomst met Nederlanders die werkzaam zijn bij internationale organisaties’.

De Volkskrant vroeg zich af of er opzet in het spel was, want: ‘Op beelden die vorige week dinsdag zijn gemaakt, is duidelijk te zien dat de camera recht voor de neus van Blok moet hebben gestaan.’ Oftewel: hij wist dat hij werd opgenomen. Dat klopt, alleen zijn de beelden die wij te zien krijgen niet gemaakt door de camera die daar recht voor Bloks neus stond. De beelden die Zembla had bemachtigd, zijn beelden van de tv waarop de beelden te zien waren waar de betreffende camera opnames voor maakte. Stef Blok werd gefilmd, zodat ook mensen die in een belendend zaaltje zaten op een groot scherm konden meegenieten van zijn woorden. Dat scherm is vervolgens gefilmd. 

Hoe komt zo’n opname van een opname tot stand, vraag ik me dan af. Wie besluit om het scherm te gaan filmen waarop Blok zijn speech geeft?

Eerste mogelijkheid is dat iemand van tevoren heeft besloten om de complete speech (was het eigenlijk een speech, of was het meer een geïmproviseerde Q&A?) van Stef Blok op te nemen. Dat soort mensen bestaan. Misschien hebben we hier met een Blokfan te maken. Iemand die alle media-optredens van Blok opneemt. Koffie drinkt uit een Blokmok. Slaapt onder een dekbedovertrek met het uitvergrote gezicht van Blok die, aan zijn zelfgenoegzaam glimlach te oordelen, net aan zijn ambtenaren heeft gevraagd om een land op te noemen waar verschillende culturen vreedzaam naast elkaar leven. Maar zou zo’n dergelijke fan z’n beelden aan de staatszender geven?

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Ministerie van Buitenlandse Zaken (cc)

Huurverlaging

Het resultaat van het beleid van Stef Blok is een overspannen koopmarkt en een huurmarkt die op apegapen ligt. Het afslijpen van de scherpste randjes van dit beleid (huurverlaging) is vaak een wassen neus en niet genoeg geweest om een gezondere woningmarkt te creëren. Daarvoor is het wachten op een volgend kabinet. 

In tijden van “alternatieve feiten” moeten we alert zijn met de officiële berichten: kloppen ze wel, wat is de betekenis? Onlangs dwarrelde een brief van Minister Blok op mijn bureau. Doorgaans is mijn aandacht matig, want ik zie minister Blok als de zwakste bewindsman die ooit de volkshuisvesting bestierde. Maar het begrip huurverlaging trok mijn aandacht.

Beleidsvoornemens gerealiseerd?

Misschien is zwak voor Blok niet helemaal het juiste woord, want de “beleidsvoornemens zijn gerealiseerd, maar de koopmarkt is overspannen en de huurmarkt ligt op apengapen”. Dat is de conclusie van Hugo Priemus in de NRC van 28 januari, aan het einde van zijn ingezonden brief.

Dat is wonderlijk: het Regeerakkoord is uitgevoerd en Blok gaat zijn politieke loopbaan vervolgen met een Ministerschap op V en J, als opvolger van minister van der Steur. Het programma dat Blok moest uitvoeren, bevatte weinig goeds voor de socialehuisvesting. Zo komt het: Blok is tevreden, maar zijn beleid is een flop.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Volgende