Hunt voor het Blok

COLUMN - Heeft u wel eens dat u denkt: ik wou dat het een keertje nergens over ging? Dan kom ik u daarin nu tegemoet.

Minister van Buitenlandse Zaken Stef Blok, nog steeds in functie ondanks zijn ambt beschadigende uitlatingen, ontmoet aanstaande donderdag zijn Britse collega Jeremy Hunt.

Die is nog maar net in functie en moet nog wat wennen, maar zijn eerste uitglijder heeft hij al op zak. Tijdens zijn bezoek aan China noemde hij zijn eigen vrouw een Japanse, terwijl ze in Xi’an is geboren.

U moet begrijpen dat voor een minister van Buitenlandse Zaken dit een beetje bizar is. Hij hoort op de hoogte te zijn van de eeuwenlange rivaliteit tussen China en Japan en een Chinees laat zich niet zomaar voor Japanner uitmaken. En andersom.

Hij mag dus van geluk spreken dat hij niet onmiddellijk China werd uitgezet. Sterker nog: dat hij bij thuiskomst er weer in mocht van zijn vrouw.

Dus u kunt wel nagaan waar die twee het donderdag zeker over zullen hebben. Onze minister vraagt de Britse minister hoe zijn kersverse nieuwe baan hem bevalt. Waarop die zegt dat het hem reuze meevalt. Je hoeft nergens wat van te weten, kan zeggen wat je wilt en toch wordt je salaris overgemaakt. Dat weet jij toch wel, zegt de Brit tegen de Hollander.

Waarop onze minister zegt: zeker, zeker. Je moet soms wat stof happen, maar dat is zonder enig risico.

Maar Jeremy Hunt is er natuurlijk ook voor zaken. Dus legt hij Stef voor: of jullie blijven zaken met ons doen als wij Brexit gaan, of we gaan met de Chinezen in zee.

Waarop Stef zegt: mij kun je niet voor het blok zetten want ik ben het blok. Gaan jullie maar in zee. Alles wat over zee komt, sturen wij terug.

Nou, daar zullen de Britten wel van afdruipen.