Rechter Paris: ADO’s nieuwe stadionspeaker

Een bijdrage van GB, ook te lezen op Publiekrecht & Politiek. Mr. Paris, een voorzieningenrechter bij de Rechtbank Den Haag, heeft zich gemengd in de discussie over antisemitische spreekkoren in voetbalstadions. ADO Den Haag heeft een bevel aan zijn broek om: onmiddellijk adequate maatregelen te treffen indien zich tijdens door haar georganiseerde voetbalwedstrijden langdurig, dan wel – in geval van kortstondigheid – bij herhaling antisemitische spreekkoren voordoen, waarin het woord “joden” in enige samenstelling voorkomt, teneinde die spreekkoren te beëindigen en/of nieuwe spreekkoren te voorkomen, welke maatregelen zo nodig dienen uit te monden in het stilleggen van de betreffende wedstrijd. De motivering zit op zichzelf overtuigend in elkaar. Blijkens het vonnis had ADO allerhande sympathieke draaiboeken en richtlijnen overgelegd om zijn goede wil te tonen, maar beweerde het dat hen, anders dan misschien een klein incidentje hier en daar, niets was opgevallen.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Over joden en kakkerlakken

Israëlische vlag (Foto: Flickr/hoyasmeg)

“Dood! Dood! De graven met kakkerlakken zijn nog maar halfvol!” In 1994, voorafgaand aan en tijdens de genocide in Rwanda, waren dergelijke kreten met grote regelmaat te horen op radiostation Libre des Mille Collines. Het doel was duidelijk: de Hutu’s aansporen om de Tutsi’s en gematigde Hutu’s compleet uit te roeien. Het is in dat opzicht dus vreselijk dat Ajax-supporters naar de Feyenoordaanhang verwijzen als ‘kakkerlakken’.

Feyenoordfans zijn echter ook geen lieverdjes, met hun liederen over joden, de holocaust en Hamas. Echter, het zijn net zo min oproepen tot volkerenmoord als de verwijzingen naar kakkerlakken dat zijn. Bovendien, de spreekkoren van de Feyenoordsupporters hebben niks met antisemitisme te maken. Het is namelijk geen jodenhaat, maar Ajaxhaat, en dat is in feite niet zo heel vreemd. Dat doen voetbalsupporters namelijk; het eigen team aanmoedigen en de tegenstander beledigen.

Dat neemt echter niet weg dat de beledigingen ontzettend kwetsend zijn voor iedereen die de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog heeft meegemaakt. Dergelijke spreekkoren moeten dus aangepakt worden, daar kunnen we het over eens zijn. Maar het zijn niet alleen de Feyenoorders die ter verantwoording geroepen moeten worden. Gelukkig heeft de joodse lobby-organisatie CIDI dat inmiddels ook begrepen. In een open brief aan de supportersvereniging van Ajax wordt ze verzocht om niet langer de geuzennaam ‘joden’ te voeren. Ajax is namelijk geen jodenclub. De talloze Israëlische vlaggen in en op die modderschuit die Arena heet, zijn dan ook volkomen onzinnig.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.