Europa als Minotaurus

Arjan Vliegenthart heeft een helder pamflet over de crisis in Europa geschreven. Volgens hem wordt het tijd dat we het geldverslindend monster in Europa aanpakken. In het boekje ‘Minotaurus aan banden’ wordt de historie van de EU en de Euro stap voor stap besproken. Hoe is Europa in crisis geraakt en hoe komen we daar weer uit? Na het faillissement van Griekenland zitten we met een geldverslindend monster, maar er is meer aan de hand. Volgens Arjan Vliegenthart zijn de problemen rond het Europese integratie het gevolg van belangrijke weeffouten. De belangrijkste weeffout is ontstaan door het Verdrag van Maastricht. Door de versnelde invoering van de Euro kennen we nu een monetaire unie, maar een politieke unie ontbreekt. Als we beter naar de geschiedenis hadden gekeken, dan hadden we kunnen weten dat een gezamenlijke munt zonder politieke unie niet werkt. Honderd jaar geleden maakten verschillende Zuid-Europese landen ook al eens deel uit van de Latijnse muntunie.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 23-02-2022

Een links conservatieve bitch fight

DATA - Tot aan de verkiezingen komen we dagelijks met een opmerkelijke, niet al te serieuze correlatie, of zetten we een aantal partijen tegen elkaar af op gemeenteniveau. Vandaag: wat valt waar te halen voor SP, PvdA en PVV?

Een interessante stemmenstelerij speelt zich af tussen drie partijen, met SP in het midden. De PvdA lijkt stemmers weg te zuigen ter ‘rechterzijde’ van de SP. De SP op zijn beurt lijkt weer stemmers weg te zuigen bij de linkse PVV’ers. Er kan nog een paar dagen campagne gevoerd worden. Als we de partijen tegenover elkaar projecteren, krijgen we een idee waar de laatste inzet nut heeft, want sommige gemeenten lijken zeer stevige voorkeuren te hebben. Die kun je wellicht beter links laten liggen.


In onderstaande interactieve grafiek heb ik de SP afgezet tegen PVV en tegen de PvdA. Als je een denkbeeldige lijn trekt van linksonder naar rechtsboven, zie je in welke gemeenten meer voor de ene partij dan voor de andere wordt gestemd. Wat in het midden zit, verreweg de meeste gemeenten, is mogelijk interessant. Een aantal gemeenten echter kun je met je campagnebus zo voorbij rijden.

De PVV heeft bijvoorbeeld weinig te zoeken in Boxmeer. In 2010 stemde 34 procent van het electoraat op de SP. Niet zo verwonderlijk, het is de thuisbasis van Roemer. Twaalf procent stemde PVV. Ook Sint-Anthonis is een SP-bolwerk: 24 procent voor de rooien, 10 voor de bruinen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: copyright ok. Gecheckt 11-03-2022

Ik kies toch maar de SP

Waarin de auteur, als trouw lid van de PvdA, toch maar SP gaat stemmen.

Je hoeft geen economisch genie te zijn om te zien dat het kapitalisme in een diepe crisis verkeert, dat er nu al vijf jaar gemodderd wordt en dat na al het zuur het zoet voor de meeste mensen nog niet in zicht is. Of dat zij die wél van de crisis profiteren niet per se degenen zijn die het hardst werken, of het meest bijdragen aan het gemeenschappelijk welbevinden. Dat er dus hervormingen nodig zijn van dat vermolmde systeem. Wat mij betreft, moeten die hervormingen worden uitgevoerd langs de moeilijke, langzame, democratische weg en dat maakt me dus tot sociaal-democraat.

Ik zie daarom met bloedend hart dat er twee sociaal-democratische partijen zijn die allerlei kleine inhoudelijke verschillen opblazen en elkaar de hele tijd om de oren slaan met het verleden. (‘Maoïst!’, ‘Neoliberaal!’) Terwijl het enige echte verschil cultureel is: de een wat volkser dan de ander, de ander wat bestuurlijker dan de een. Wat zou ik er niet voor geven als die twee opgaan in een brede partij waarin mensen elkaar vinden in de constatering dat het zo niet langer kan.

Omdat je nu eenmaal niet op twee partijen kunt stemmen, heb ik een tijdje gedacht: ik houd een boekhouding bij. Iedere keer als een prominent lid van de ene sociaaldemocratische partij iets onaardigs zegt over de ander, krijgt de eerste partij een minpunt. Degene die het dichtst bij nul weet te blijven, krijgt mijn stem. Die strategie mislukte doordat beide partijen razendsnel naar een duizelingwekkend dieptepunt zakten.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Brief aan Emile Roemer

Geachte heer Roemer,

Het leek erop dat het wel eens uw feestje kon worden op 12 september. De peilingen waren goed en er werd serieus rekening mee gehouden dat u wel eens premier zou kunnen worden. U beging afgelopen week echter een misstap die weer duidelijk maakte wat een clown u werkelijk bent. ‘Over my dead body’ zei u, over het betalen van een boete aan Europa. Wie denkt Europa wel niet dat ‘ie is? Hunnie moeten gewoon zelf betalen en stoppen met graaien. Het moet eerlijker voor de mensen!

Het is een wetmatigheid dat een crisis polariserend werkt. Als mensen het slecht (denken te) hebben of ontevreden zijn, gaan ze op zoek naar een partij die zich afzet tegen de gevestigde orde. Ze komen dan uit bij de partijen op de flanken, normaal gesproken de SP en de PVV. Door de gedoogconstructie heeft de PVV als protestpartijechter aan geloofwaardigheid  ingeboet. Zij hebben te lang tegen het establishment aan geschuurd. Ergo, u gaat aan kop in de peilingen.

Een greep uit uw partijprogramma:

“De huidige crisis is geen natuurramp, maar het gevolg van politieke keuzes. Van bange politici, die geen verantwoordelijkheid durfden te nemen en hoopten dat de markt voor hen alle problemen zou oplossen. Ons rijke land is door onverantwoord gedrag van bankiers, beleggers en bestuurders in grote problemen gekomen. Mensen met de minste schuld aan de crisis dreigen nu de rekening te moeten betalen. Werknemers en kleine zelfstandigen, jongeren en studenten, ouderen en zieken. Zij leveren in, terwijl degenen die de economie lieten ontsporen grotendeels buiten schot blijven. Zij gunnen elkaar belachelijke salarissen, bizarre bonussen en woekerwinsten, terwijl burgers niet eens meer weten of hun geld nog wel veilig is, hun baan blijft bestaan en er straks nog pensioen voor hen is. Maar het kan ook anders. Als u dat wilt.”

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 18-03-2022

De Rooien komen!

Premier Roemer ja. Het zou zomaar kunnen. Je ziet nu al mensen vol schrik reageren dat de communisten zouden zijn geland. Maar uiteindelijk heeft de SP met het socialisme nauwelijks wat uit te staan. 

Die paar kaasschaafvoorstellen van de SP om “de rijken” wat meer te laten betalen zijn boterzacht, en verder lijkt de SP de kracht van solidariteit uit het oog verloren te zijn. Waar zijn de echte socialisten als je ze nodig hebt?

Maar ze komen met hun tengels aan mijn salaris!

Valt erg mee. Ja, de SP wil de Balkenendenorm invoeren, maar dat is alleen voor alle functies in de publieke en semi-publieke sector. Dus voor topfuncties in ziekenhuizen, in het onderwijs en bij woningbouwverenigingen.

Draconisch links? Mwah. Het blijft gemeenschapsgeld nietwaar? De Balkenendenorm is twee ton per jaar. Lijkt me zeker niet kinderachtig betaald.

Maar al het talent gaat dan naar het buitenland!

Zou het? Wie echt hart heeft voor zijn werk, die gaat toch niet naar het buitenland als hij minder verdient dan twee ton per jaar? Wie dat wel doet gaat voor de buit en niet voor de baan en kunnen we missen als kiespijn. In ieder geval in de publieke sector toch?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wat Roemer echt deed in Boxmeer

Emile Roemer moet een zware week gehad hebben. Niet alleen werd hij door rechts en links bekritiseerd om zijn uitspraken over het Europese begrotingsbeleid, maar eerder deze week werd er getwijfeld aan zijn premierwaardigheid. Want: als wethouder van Financiën in Boxmeer had hij onder curatele gestaan.  Blijkbaar kan Roemer niet met geld omgaan. Reaguurder G. de Vader biedt enige context aan dat nieuws.

Wat waren ze blij bij de Roze Rioolput. Emile Roemer had als wethouder van financiën in Boxmeer onder curatele gestaan. FEIT!, want het stond op Twitter.

Feit 1: Emile Roemer was van april 2002 tot november 2006 wethouder in zijn hometown Boxmeer.
Feit 2: De gemeente Boxmeer stond tussen 2004 en 2007 onder curatele van de provincie Noord-Brabant omdat de gemeentelijke financiën niet op orde waren.
Feit 3: Verantwoordelijke voor die cashflowfaal was Emile Roemer, wethouder van Financiën.
Feit 4: Het ging om ‘structurele tekorten’ (van 1.494.432,40 euro, om precies te zijn).
You do the math!, kirt de telegraafredacteur vervolgens triomfantelijk.
Nou vooruit dan maar.

Wel even voorop gesteld. Feit 3 is nogal gecharcheerd, want niet een wethouder maar de gemeenteraad besluit over de uitgaven. Maar goed, je werkt niet voor niks bij De Telegraaf. Hieronder the math.

Feit 5: Eind 2003 werden diverse gemeenten in Noord Brabant onder preventief toezicht geplaatst, Boxmeer onder meer na tegenvallers bij de realisatie van een brede school en een nieuw gemeentehuis, waartoe niet de wethouder maar de gemeenteraad in eerdere zittingstermijnen had besloten. Daarnaast valt te lezen in de raadsstukken dat centralisatie van rijkstaken en rijksbezuinigingen resulteerden in een aanmerkelijk lagere algemene uitkering uit het gemeentefonds. Niet echt schokkende zaken dus, en het tekort (1,4 mio) viel ook wel mee maar zou met name door de lagere afdracht van het Rijk wel structureel zijn.

Feit 6: Preventief toezicht wordt ingesteld wanneer de begroting niet materieel in evenwicht is en de meerjarenraming niet aannemelijk maakt dat er een herstel van het evenwicht komt. Dat is dus aan enige interpretatie onderhevig. Om een zetje in de juiste richting te geven, lekte de plaatselijke VVD begin 2004 stukken naar de krant alsof Boxmeer reddeloos verloren was. Inclusief alle beschimpingen aan het adres van wethouder Roemer. Zie de bijdrage in dit verslag van mevrouw Van den Brand. Gedeputeerde Staten ging mee; de SP was toen nog in geen enkele provincie vertegenwoordigd en had daar (ook nu nog) weinig vrienden. Overigens is preventief toezicht een milde toezichtsvorm (toezicht achteraf), in tegenstelling tot repressief toezicht.

Feit 7: Roemer liet zich niet kisten en in de daarop volgende drie jaar werd de taakstelling om 10% op de gemeentelijke begroting te bezuinigen keurig gerealiseerd.

Feit 8: De prestaties van Roemer gingen niet onopgemerkt voorbij aan de partijleiding van de SP, die hem in 2006 naar Den Haag haalde. Bij zijn vertrek werd grote waardering uitgesproken voor zijn kwaliteiten als wethouder, ook door de VVD. Niet in de laatste plaats omdat hij gezonde gemeentelijke financiën achterliet.

Feit 9: Korte tijd later trok de Provincie het preventieve toezicht in, omdat de structurele tekorten netjes waren weggewerkt.

Feit 10: Boxmeerse wethouders van VVD en CDA vinden dat Roemer als wethouder uitstekend heeft gefunctioneerd.

Feit 11: Boxmeer werd tijdens het wethouderschap van Roemer uitgeroepen tot beste woongemeente van Noord-Brabant.

Feit 12: De Telegraaf is een NSB blaadje dat selectief feiten presenteert om haar eigen politieke voorkeur over te brengen.

Via Retecool.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Is de SP klaar voor de macht?

In de serie leeservaringen met verkiezingsprogramma’s neemt Tom van Doormaal nu de SP de maat: het oordeel is: weinig ideeën om van op te kijken, maar intens fatsoenlijk. Een kans voor een “volksfront-regering”?

De SP schrijft met een mooie zelfbewustheid. Niet wij gaan voor, wij streven naar, maar “er komt”, “er wordt beperkt”, “wij zullen”… Dat leest plezierig, maar het gaat net als bij de andere programma’s wel meer dan zeventig pagina’s voort. Aan de overladenheid met details ontkomt ook de SP niet.

In mijn vorige teksten zocht ik naar begrip voor de wereld van de betreffende partij en hoe je daar zou kunnen uitkomen, want dat bepaalt de gevolgen van je stem. Je hoeft geen socialist te zijn, te geloven in het einddoel, om te verwachten dat een stem op de SP tot een socialer wereld zal leiden, op een redelijk korte termijn. Ik bedoel: het einddoel telt en de weg er heen.

Bij mijn studie van andere programma’s vond ik mijn vraagstelling bij Claus Offe terug:

  • Wat is de wenselijke organisatievorm van samenleving en staat en hoe kunnen we laten zien dat het allemaal werkbaar is, dus in overeenstemming met onze basale normatieve en feitelijke aannames over sociaal leven?
  • Foto: copyright ok. Gecheckt 04-10-2022

    SP wil niets aan Europa veranderen

    Wat wil de SP nu eigenlijk veranderen aan Europa? Uiteindelijk helaas maar heel weinig.

    De SP heeft haar mond vol over dit neoliberale en ondemocratische Europa, en eist “een ander Europa”. Maar veel alternatieven biedt zij niet.

    Economie

    Stop het neoliberale Europa, zegt de SP: we willen een sociaal Europa! En dat klinkt goed. Het huidige Europa bestaat uit landen die elkaar zure leningen toeschuiven met het vriendelijke doch dringende verzoek “de economie kapot te bezuinigen”. Een mentaliteit die de financiële markten de stuipen op het lijf jaagt overigens.

    Als er één partij is die recht van spreken heeft hierin dan is dat de SP, nietwaar? De partij waarschuwde immers in de jaren 90 al tegen een al te vrije markt. De partij pleit in haar verkiezingsprogramma dan ook voor een plan waarbij Noord-Europa de economie gaat stimuleren en de werkloosheid aan gaat pakken. Mooi gezegd, maar het rijmt niet met de veel krachtiger geuite wens voor minder afdrachten naar Brussel. En toen er daadwerkelijk een noodfonds werd voorgesteld stemde de SP dan ook tegen. Tot zover de solidariteit en het maken van een vuist tegen de macht van financiële markten. Want een noodfonds heet tegenwoordig aantasting van onze “soevereiniteit”.

    Doneer!

    Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

    In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

    Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

    De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

    In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

    Vorige Volgende