Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Closing Time | Excuse Me Mr. (Acoustic)
, door
Protestsongs. Lastig onderwerp voor mij. Waarom? Niet omdat ik niet van het protest ben. Of niet omdat ik me zelden opwind over iets, of kwaad maak of me ergens aan erger, of mijn tanden knars over een irritant personage (hetzij privé, hetzij anderszins), nee, ik ben het er ook vaak niet mee eens. En Poetin moet gewoon dood natuurlijk en alle auto’s moeten vanaf morgen op pindakaas rijden, en die sukkels die hun McDonalds verpakkingstroep in de berm flikkeren mogen natuurlijk een gevoelig bedragje overmaken als ze betrapt worden – maar. Op de een of andere manier is het uiting geven van het onbehagen tegen deze wantoestanden middels een liedje, altijd, bij mij tenminste, een heikel punt.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Closing Time | The Oil Song
, door
Als Schoolgirl was ik fan van Steve Forbert. In het kader van de serie Moeder Aarde hier op Sargasso- Closing Time heb ik van hem The Oil Song opgediept.
Steve zingt hier, in 1980, over vier olierampen:
- Aangespoeld aan de kust van Delaware in mei 1978 door een ontplofte tanker bij een raffinaderij.
- De Argo Merchant die op 15 december 1976 aan de grond liep bij Nantucket
- Het olieplatform Ixtoc dat ontplofte in de Golf van Mexico op 3 juli 1979
- De Amoco Cadiz die bij Bretagne aan de grond liep op 16 maart 1978
Closing Time | Winter Time Blues
, door
Het is wat wel ‘ns de Engelse ziekte wordt genoemd: als wij de Engelse wijze van schrijven over zouden nemen. Niet de woorden aan elkaar, maar los. Dus geen Wintertime blues , maar ook: winter, time en blues. Hoedanook, die blues heeft Michael Tomlinson tot in z’n shoes, want dat rijmt.
Toen ik dit filmpje beluisterde op youtube, sprong die aan het eind verder naar het volgende nummer van MF Tomlinson: Cloud. En dat heb ik ook helemaal beluisterd, want wat heeft Michael een prettige bariton, en wat brengt hij het rustig en verzorgd.
Closing Time | While You Were Sleeping
, door
Elvis Perkins is een singersongwriter die in februari 2007 zijn debuutalbum uitbracht. Het openingsnummer van die plaat is While You Were Sleeping.
Daarna ging de carriere van Elvis Perkins door. Hij schreef nog meer liedjes, liet zijn baard staan, bracht een nieuwe elpee uit, liet zijn haar groeien, ging op tournee naar Euopa, knipte zijn haar weer kort, schoor zijn baard weer af, maar een mooier liedje dan While You Were Sleeping, heeft hij nooit meer gemaakt.
Closing Time | Alice Phoebe Lou
, door
Zij maakt een gat in het hek en laat haar ellendige gevangenis achter haar. Maar ja, waar te gaan? Zoveel was er tot aan de horizon niet meer te zien. Een door hebzucht kaalgevroten wereld…
Dan maar naar Mars?
Singer-songwriter Alice Phoebe Lou bezingt de onrust van iemand die zich in deze roerige wereld niet meer thuisvoelt, maar ook niet goed weet waar ze heen kan.
Of dit een autobiografisch liedje is vermelden de annalen niet. Maar Alice Phoebe Lou lijkt wel een ietwat rusteloos bestaan achter de rug te hebben. Geboren in Zuid-Afrika, een uitstapje naar Parijs gemaakt en de boterham verdiend als fakkeljongleur.
Closing Time | This Room (Acoustic)
, door
De muziek is, net als de Horeca, een vangnet, een vluchthaven waar veel mensen uiteindelijk terecht komen. Geen diploma, school niet afgemaakt, te eigenwijs om voor een baas te werken, rugzakje – enfin, u krijgt het plaatje. Ik ook, want ik weet waar ik over schrijf, want ik beschrijf nu net mezelf. Ja hoor, dat ben ik, daar herken ik mezelf wel in. Even zwaaien (en duim opsteken).
Ik ben ooit een opleiding tot B- Verpleegkundige (dat is psychiatrie) begonnen, en die heb ik niet afgemaakt. Drop Out. En destijds kon je zonder diploma nog her en der wel werken in de zorgsector, maar dat is nu ook wel wat minder. Vandaar dat ik nu in de horeca werk. Maar hoe kom ik op dit onderwerp? O ja, daar kom ik misschien wel vaker mensen (‘gasten’ noemen we ze) tegen die knettergek zijn, dan in het ziekenhuis.
Clsoing Time | Van twee kanten
, door
Als je iets van twee kanten bekijkt, kom je erachter dat je het eigenlijk niet goed kent. Een ‘tegeltjeswijsheid’ die maar weinig mensen in praktijk weten te brengen. Jammer…
Maar Joni Mitchell is ‘back in town’! Althans, dat was ze 24 juli op het Newport Folk Festival. Het festival waar zoveel singer -songwriters en folkartiesten groot zijn geworden. Onder andere Joni Mitchell zelf, die in 1967 voor het eerst op het festival optrad.
Closing Time | Our Song
, door
Joe Henry heeft betere songs, aantrekkelijk nummers, vlotter, meer aansprekend, commerciëlere, minder weerbarstig dan deze Our Song, die maar amper vooruit lijkt te komen, er lijkt zoveel gezegd te moeten worden, er zit zoveel dwars in deze klaagzang.
Joe Henry, of de verteller van deze song, voert in de eerste regel ene Willie Mays op. En die heeft bestaan. Hij was een bekend basebalspeler, en die klaagt indringend over wat er met zijn land gebeurt en gebeurd is. En welke zorgen en dromen hij heeft. Later is de verteller van de song toch niet helemaal zeker of die persoon wel Willie Mays was. Hij had ook iemand anders kunnen zijn. Goeie tekst.
Closing Time | Kings Road
, door
Suzie Ungerleider komt uit Canada, maar toen ze begon als artiest, dacht ze dat het waarschijnlijk commercieel handiger was om een pakkende naam te bedenken die op het affiche zou komen te staan. Het is O Susanna geworden, naar dat liedje.
En ik zou O Susanna allang vergeten zijn, als ik niet, bij de Closing Time van gisteren, haar naam was tegengekomen: BJ Baartmans had met haar samengewerkt. Nou ja zeg, wat kan de wereld toch soms klein zijn. De Brabander buurt met de Canadese.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.