Protestsongs. Lastig onderwerp voor mij. Waarom? Niet omdat ik niet van het protest ben. Of niet omdat ik me zelden opwind over iets, of kwaad maak of me ergens aan erger, of mijn tanden knars over een irritant personage (hetzij privé, hetzij anderszins), nee, ik ben het er ook vaak niet mee eens. En Poetin moet gewoon dood natuurlijk en alle auto’s moeten vanaf morgen op pindakaas rijden, en die sukkels die hun McDonalds verpakkingstroep in de berm flikkeren mogen natuurlijk een gevoelig bedragje overmaken als ze betrapt worden – maar. Op de een of andere manier is het uiting geven van het onbehagen tegen deze wantoestanden middels een liedje, altijd, bij mij tenminste, een heikel punt.
Het is meestal zo ‘in your face’ zeg maar. De zanger, of de zangeres, is meestal vrij rechtstreeks in zijn of haar boodschap. En dan ben ik vrij gauw uitgeluisterd.
Ja, oorlog is fout. En vrede is goed. Ja, de politie is fout en die anderen zijn goed, of in ieder geval, iets minder fout. Het levert niet de beste kunst op, uitzonderingen daargelaten natuurlijk.
De boodschap wordt duidelijk verkondigd, en soms nog uitgespeld ook nog. Tegen dit, tegen dat. Luister ik hier naar een pamflet of naar een song? Dat gaat ten koste van het luisterplezier. Waar is de subtiliteit?
En voor een boodschap ga ik wel naar Dirk.
Nou moet ik wel zeggen dat ik de niet-protestsongs van die zangers beter te verteren vind. Het ligt niet aan de persoon, wou ik maar zeggen.
Ben Harper. Dit nummer kende ik helemaal niet van hem. Een protestsong, een aanklacht tegen een vervuilende oliemaatschappij, en of de heren hun verantwoordelijkheid maar willen nemen.
‘Meneer, neemt u mij niet kwalijk, maar die olie in de zee, is die van u? En die luchtvervuiling, is die ook van u?’
Excuse me mr.
lend me your ear
or are you not only blind
but do you not hearexcuse me mr.
isn’t that your oil in the sea
and the pollution in the air mr.
whose could that beexcuse me mr.
but I’m a mister too
and you’re givin’ mr. a bad name
mr. like youso I’m taking the mr.
from out in front of your name
cause it’s a mr. like you
that puts the rest of us to shame
it’s a mr. like you
that puts the rest of us to shameand I’ve seen enough to know
that I’ve seen too muchexcuse me mr.
can’t you see the children dying
you say that you can’t help them
mr. you’re not even trying