Wat (buiten) je bubbel je brengt

Dat de samenleving bestaat uit verschillende sociale groepen, is niets nieuws. We omringen ons graag met mensen die op ons lijken omdat dat comfortabel voelt. Maar wat brengt het je om toch uit je bubbel te stappen? Een artikel van Inge Engel. Als je de media mag geloven is Nederland verdeelder dan ooit. "Nederland segregeert en verbubbelt" kopte NRC vorig jaar. Hoog tijd om hier met wetenschappers over in gesprek te gaan. Langzaam druppelen de gasten De Hondekop binnen met als doel om uit hun bubbel te breken. Vanavond staat in het teken van lekker eten, een goed gesprek en een dosis wetenschap: deze drie ingrediënten komen samen tijdens onze Dialoog Diners. Sommige mensen komen alleen, anderen hebben iemand meegenomen die zelf niet zo snel deze plek zou bezoeken, en weer anderen komen met hun vertrouwde groepje vrienden of collega's. Het belooft een enerverende avond te worden want de gasten vinden op de tafels gesprekskaartjes die helpen het gesprek te faciliteren en bovendien aanzetten tot denken: “Onze sociale identiteit komt tot stand door deel uit te maken van verschillende groepen. Welke groepen maken wie jij bent?” Deze vraag blijkt nog niet zo gemakkelijk te beantwoorden. Want je kan student, activist, basketballer of schilder zijn, maar hoe bepalend is dat voor jouw identiteit? Daar wisselen de antwoorden, maar duidelijk is dat de mensen met wie wij een groep vormen vaak dezelfde normen en waarden hebben. Met andere woorden: we leven in sociale bubbels met ongeschreven regels. Je bubbel is comfortabel, maar ook beperkend Tijdens het voorgerecht moeten de gasten meteen uit hun bubbel, want de één krijgt een bord met slechts sla en de ander met ceviche van tomaat en tijgermelk. Samen met een (soms onbekende) tafelgenoot moeten ze de borden samenstellen tot één gerecht. Nadat het ijs aan tafel is gebroken vertelt sociaal psycholoog dr. Marieke Vermue (Universiteit Utrecht) hoe het kan dat we ons zo graag omringen met mensen die op ons lijken. “Mensen voelen een fundamentele basisbehoefte om ergens bij te horen. Deze behoefte vervul je door deel te nemen aan een groep want dat biedt je zekerheid, veiligheid, erkenning en soms zelfs betekenis,” vertelt Marieke. De sociale identiteitstheorie stelt dat deze groepen jouw sociale identiteit vormen: een deel van je zelfbeeld wordt bepaald door de groepen om je heen. Afhankelijk van de context kan een van deze groepsidentiteiten meer actief worden. Een gast in het publiek herkent dit zelf ook en geeft aan dat hij zich juist Nederlander voelt wanneer hij op vakantie in Griekenland is. De groepen waartoe je behoort maken dus wie jij bent, maar wat zorgt ervoor dat we ons veiliger voelen bij mensen die op ons lijken? In je eigen bubbel is alles relatief rooskleurig en zelden ongemakkelijk. Je weet precies om welke politieke grappen je vrienden zullen lachen en iets wat de buitenwereld als ordinair zou zien vindt jouw bubbel brat! Je hoeft dus minder op je hoede te zijn, omdat je weet wat je kunt verwachten. Toch juicht Marieke het mensen toe om uit hun bubbel te stappen: “Het risico dat op de loer ligt wanneer je heel erg in je eigen bubbel zit, is dat het je blik op de werkelijkheid vertekent.” Als je alleen maar in een welvarende bubbel leeft, wordt het lastiger om voor te stellen dat sommige mensen, die bijvoorbeeld minder welvarend zijn, andere keuzes maken in het leven. Daarom is het belangrijk om je bewust te zijn van je eigen kader, om zo begrip voor andere groepen op te brengen. De grenzen van je bubbel zijn minder hard dan je denkt Want samen vorm je de samenleving. Uit een onderzoek van SCP komt naar voren dat veel mensen in Nederland zich zorgen maken om polarisatie. Op sociale media en in kranten wordt hier vaak over gesproken en hierdoor denkt zelfs driekwart van de mensen dat de polarisatie toeneemt. Wetenschap laat iets heel anders zien: mensen denken over veel onderwerpen nog steeds hetzelfde. Is Nederland echt zo gepolariseerd? “Het is belangrijk om hier onderscheid te maken tussen twee soorten polarisatie. We spreken van ideologische polarisatie wanneer tegenstellingen tussen politieke opvattingen extremer worden”, vertelt socioloog en politicoloog dr. Jona de Jong (Universiteit Utrecht). Hierbij kun je denken aan thema’s als migratie en integratie. Hoewel het debat in Nederland op deze thema’s is verhard, zien we eigenlijk niet echt dat ideologische polarisatie is toegenomen. "Wil je uit je bubbel breken? Probeer dan groepen te vinden die niet homogeen zijn op het gebied van politiek." Affectieve polarisatie gaat over de gevoelens richting de andere groep: ook wel de wederzijdse afkeer tussen aanhangers van verschillende politieke stromingen. De Jong ziet dat mensen weliswaar sterke negatieve emoties richting de ‘abstracte’ andere groep hebben, maar dat wanneer dit concreet een buurman of collega betreft dit eigenlijk wel meevalt: “In bijvoorbeeld Amerika kunnen Republikeinen en Democraten echt niet aan elkaar zien welke politieke voorkeur ze hebben. Wat je wel ziet is dat iemand ook van voetbal houdt of naar de kerk gaat. Politieke voorkeur wordt dan snel minder belangrijk omdat je ook andere overeenkomsten hebt waar je over kunt praten,” verklaart hij. Het wordt pas problematisch als mensen zich volledig identificeren met hun politieke groepsidentiteit. Dit is ook het handelsperspectief dat de twee sprekers meegeven aan het publiek aan het eind van de avond. Wil je uit je bubbel breken? Probeer dan groepen te vinden die niet homogeen zijn op het gebied van politiek. Zoals een muziekschool of een sportclub. Op deze manier ontmoet je mensen met andere achtergronden, terwijl je wel een gezamenlijke hobby deelt en gebaseerd daarop een band kan opbouwen. Want, zo concluderen ook deze sprekers: er is altijd meer dat ons verbindt dan dat ons van elkaar scheidt. Dit artikel verscheen eerder bij Studium Generale Utrecht.

Door: Foto: July Pastorello (cc)
Foto: Rasande Tyskar (cc)

Institutioneel racisme in Nederland

, door

LONGREAD - Institutioneel racisme wordt wel gedefinieerd als een vorm van racisme die zichtbaar wordt in de praktijken van politieke en sociale instituties. Het is een vorm van onzichtbaar racisme die zich manifesteert naast openlijk of alledaags racisme. In deze empirische verkenning probeert Jan de Jonge institutioneel racisme zichtbaar te maken aan de hand van cijfers op het gebied van onderwijs, arbeidsmarkt en inkomen.

In Nederland zijn recentelijk een aantal onderzoeken gepubliceerd (o.a. door het Sociaal Cultureel Planbureau en het Centraal Plan Bureau) die uitkomsten naar personen met en zonder migratie-achtergrond geven. Zo kunnen verschillen tussen Turkse, Marokkaanse, Surinaamse en Antilliaanse Nederlanders en Nederlanders zonder migratieachtergrond met elkaar vergeleken worden. Ik heb gekeken naar het onderwijs, de arbeidsmarkt en naar de relatieve inkomensverschillen.

Het is duidelijk dat daarmee geen beeld wordt gegeven over de omvang van institutioneel racisme in Nederland. Ik kijk niet naar de rechtspraak, het politie-optreden, het handelen van de belastingdienst of de praktijken in de horeca, de woningsector en dergelijke. In die zin pretendeer ik niet een alomvattend onderzoek te hebben gedaan naar het vóórkomen van institutioneel racisme in Nederland. Ik beschouw de uitkomsten van het onderwijs, de arbeidsmarkt en de inkomens-verschillen als relevante indicatoren, maar niet als doorslaggevend.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Quote du Jour

Quote du Jour | Charlotte is a wake up call

, door

Some still think that this nation is doing just fine except for those ugly pockets of poverty and segregation that routinely explode like Baltimore or Chicago. Others know better, but hope to move away from, and thus avoid addressing, the persistence of ugly racial injustice and the cries for help coming from black families. Charlotte is their wake up call.

In Charlotte, North Carolina zijn rellen uitgebroken nadat de politie weer eens een zwarte man overhoop knalde.

Foto: EU2016 NL (cc)

“Wat een voorzichtig gedoe!”

, door

OPINIE - Scholen worstelen met integratieproblemen bij leerlingen. Volgens een recent onderzoek herkent meer dan de helft van de docenten en schoolleiders in de grote steden het beeld van mislukte integratie en scheiding van culturen. In de vier grote steden zegt gemiddeld 14% van de basisschoolleraren en 13% van de leraren in het voortgezet onderwijs dat bepaalde onderwerpen (homoseksualiteit, de coup in Turkije en de populariteit van de PVV) niet in de klas besproken kunnen worden. Voor de overgrote meerderheid van de scholen geldt dit overigens niet. Wat Kamerleden er niet van heeft weerhouden om woorden als ‘dramatisch’, ‘heftig’ en ‘ronduit zorgelijk’ in de mond te nemen.

Ex-docente Wendy Vianen verwijt de schoolleiding een gebrek aan steun. In een uitzending van ‘Dit is de Dag’ op Radio 1 van 14 februari zei ze dat schoolleiders bepaalde thema’s tot taboe verklaren. ‘Ik kreeg van de schoolleiding te horen dat ik beter niet kon vertellen dat ik ervaring heb als agent.’ Praten over de recente coup in Turkije werd expliciet verboden. Petra van Haren, voorzitter van de Algemene Vereniging van Schoolleiders vond dat leraren het probleem vooral onder elkaar en met de schoolleiding moeten uitpraten. Je moet je schoolpopulatie en de verschillen tussen leerlingen goed kennen.Scholen willen ruimte bieden voor verschillende identiteiten, volgens Van Haren.

Foto: Ingmar Zahorsky (cc)

Welkom aan boord van Israëls ‘apartheidsbus’

, door

NIEUWS - De Israëlische minister van Defensie Moshe Ya’alon heeft onder druk van de kolonisten op de Westoever een order uitgevaardigd die tot effect heeft dat Palestijnse arbeiders die in Israël werken, geweerd worden uit de bussen waarmee kolonisten naar de bezette gebieden reizen.

Ya’alon kwam met zijn order ondanks het feit dat de opperbevelhebber van het Centrale Commando van het Israëlische leger (waaronder de Westoever ressorteert), generaal Nitzan Alon, van mening is dat de Palestijnen op die bussen geen veiligheidsrisico vormen. Het is veeleer zo dat de kolonisten er genoeg van hebben dat ze op die bussen niet meer onder elkaar zijn en dat er mensen in zitten die Arabisch spreken.

Om een van hen te citeren: ‘Met deze bussen rijden is niet te doen. Ze zitten vol Arabieren,’ aldus Moti Yogev, die tevens lid is van het parlement voor de rechtse Bayit Hayehudi partij.

De maatregel van Ya’alon gaat volgende maand in.

Om het segregerende karakter van de maatregel te verhullen, wordt het niet expliciet verboden dat Palestijnen met dezelfde bussen meerijden als de Israëlische kolonisten. Het gebeurt op een wat subtielere manier.

Nu is het al zo dat Palestijnen die in Israël gaan werken, zich ’s ochtends door het zogenoemde Eyal checkpoint moeten wurmen. Daar worden ze uitgebreid gecontroleerd en er zijn lange wachttijden. Ook moeten ze er met apart transport naar toe, want de kolonisten op de Westoever die in Israël werken, gaan met de bus door andere checkpoints, waar Palestijnen niet doorheen mogen. De Palestijnen dienen dus vroeg op te staan.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Waan van de dag

Media en segregatie

, door

Er wordt in de Nederlandse media wel over maar niet door Nederlandse Turken geschreven. En dat leidt tot een stroom bedroevend eenzijdige berichten over alles wat er fout gaat in Turkije en slecht is aan Turken. In dit geval in de Volkskrant, maar ik zie het ook in andere zogenaamde redelijke media.

Het stuk van Tayfun Balçik is om veel meer redenen de moeite waard (vooral zijn uitsmijter over Turkse hypocrisie ten opzichte van Nederlandse Koerden is briljant), maar voor mij maakte het in een slag duidelijk dat Nederlandse Turken niets te zoeken hebben bij Nederlandse media. Dat ze zich niet zullen herkennen en geen nieuws zullen vinden dat voor hun relevant is. Alleen maar gezeik.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het Saillant | Gemeenten moeten niet experimenteren met schoolkinderen

, door

SaillantLOGOMet een sterk beperkte schoolkeuze – zoals in Utrecht – gebruiken overheden kinderen voor sociale experimenten. Niemand is daar bij gebaat.

Het is weer schoolkiestijd in Utrecht. Nadat begin volgende maand de uitslag van de Cito-toets bekend is, mogen kinderen hun voorkeur voor twee scholen kenbaar maken. In de afgelopen weken hielden alle scholen open dagen en proeflessen. En zo was er ook deze twaalfjarige dame die mij vertelde dat ze bij vier middelbare scholen op bezoek geweest. En na de open dagen kwam het Gerrit Rietveld College bij mevrouw als één van de favorieten uit de bus. Een school met 60% allochtone leerlingen en een nieuwe directeur die hard zijn best doet om witte leerlingen aan te trekken met vernieuwende onderwijsvormen. Vooral het Technasium, een soort beta-VWO, was helemaal haar ding. “Veruit het leukste pakket van alle scholen”, vond ze.

Nu is het een meisje dat dit soort zaken serieus neemt. In een netjes gesorteerde map komt alle info te zitten. En met een soort multivariate criteriummatrix scoort ze alle scholen. Het criterium lespakket weegt zwaar (gewicht: 3) en kreeg bij het Rietveld 9 punten. Ook qua afstand en schoolgebouw (beiden gewicht: 1) scoorde de school goed. Maar ja, omdat de open dag op een zaterdag was, was er toch ook wel nieuwsgierigheid naar de sfeer op de school tijdens een niet-open-dag. Niet zonder een traantje werden een paar dagen later factoren die betrekking hadden op sfeer, veiligheid en thuisvoelen gescoord. Jammer, want de aanpak van het Gerrit Rietveld College is zondermeer uitdagend. Maar de cultureel en religieus nogal eenzijdige en onevenwichtige samenstelling van de schoolpopulatie is een enorme drempel.

Waan van de dag

Onderwijs: leidt segregatie tot betere resultaten?

, door

Daar lijkt het wel op. Niet alleen voor de leerlingen die gemakkelijker leren maar ook voor kinderen die minder gemakkelijk leren. Aldus het CPB in een nieuwe studie die past bij meer recent onderzoek. Met mogelijk grote gevolgen voor een optimale inrichting van ons onderwijs.

http://nos.nl/artikel/2112245-leerling-beter-af-in-klas-van-gelijk-niveau.html

Doe het veilig met NordVPN

Mededeling

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Volgende