Bescherm homoseksuele leerlingen

Soms ben je blij dat een debat wordt uitgesteld, zodat je er nog wat aandacht aan kan geven. Afgelopen maandag was er zo'n debat. De Kamer zou die dag een aanpassing van de Algemene Wet Gelijke Behandeling (AWGB) bespreken. Na de aanpassing zal het op scholen verboden zijn om onderscheid te maken op iemands seksuele voorkeur. Maar het zal tegelijkertijd mogelijk blijven om een leraar of leerling van school te verwijderen als er uiting wordt gegeven aan één specifieke voorkeur: de homoseksuele. Homo-jongerenorganisatie Expreszo besteedde er aandacht aan en riep homo- seksuele jongeren op zich ziek te melden en naar Den Haag af te reizen om tegen het voorstel te protesteren. De oproep werd blijkbaar ook door de minister gehoord, aangezien zij zichzelf die dag ook ziek meldde. Dus ging het debat niet door.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De volwassen kinderen van de jaren 70 willen strenge scholen en strafwerk

085_frizzle_sizzle_alles_heeft_een_Het tijdschrift J/M heeft dankzij een (naar eigen zeggen) representatief onderzoek aangetoond dat ouders met kinderen in het basis- en voortgezet onderwijs strengere docenten willen. ‘Meer dan de helft van de ouders meent dat het huidige onderwijs niet het uiterste uit kinderen haalt. Slechts 5 procent vindt dat het echt goed gaat,’ aldus het onderzoeksbureau in dienst van J/M. De bezorgde ouders zijn zelfs voorpaginanieuws in de Volkskrant van dinsdag 25 augustus. Een libertijns ideaal in het onderwijs is kennelijk geen goede voedingsbodem meer.

Laten we ten eerste vaststellen dat het huidige onderwijsstelsel inderdaad op kritiek mag rekenen. Maar tegelijk moeten we dat compenseren met evenveel lof. Dag in dag uit staat de docent in zijn klas te zwoegen, en dat al jaren lang. Afgaand op de krantenberichten, peilingen en onderzoeksresultaten uit de Nederlandse geschiedenis is er altijd wat aan te merken op de meesters en juffen. Sinds de invoering van de Wet op het voortgezet onderwijs (geuzennaam: de Mammoetwet) in 1968 begon het onderwijs vorm te krijgen zoals we het nu kennen. Daarvoor was het onderwijs überhaupt elitair en verzuild.

De ouders van nu zijn ontevreden. Over de school van hun kroost. Althans, dat beweert onderzoeksbureau Qrius. ‘Scholen moeten strenger, ordelijker en gedisciplineerder zijn. Zo ziet 80% graag de strenge, maar rechtvaardige docent terug in de klas. Volgens 61% zou het helpen als leraren zich niet meer bij de voornaam laten noemen en 56% van de ouders pleit voor het herinvoeren van strafregels. Ruim eenderde vindt dat de school van hun eigen kind te soft optreedt tegen pesters en grote monden. Volgens de meeste ouders worden hun kinderen zeker niet overvraagd. Dat de druk om te presteren te groot is, vindt 60% dan ook ‘’onzin”.’

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Gereformeerde scholen: Plasterk kinderachtig

Ronald Plasterk (Foto: Rijksvoorlichtingsdienst/Wikimedia Commons)

“Kinderachtig.”

Zo beschrijven de Gereformeerde scholen minister Plasterk, omdat hij hen afgelopen maandag een brief stuurde waarin hij benadrukte dat het discrimineren op basis van geaardheid en ongehuwd samenwonen in strijd is met de wet. Bij monde van de VGS (Vereniging voor Gereformeerd Schoolonderwijs) zeggen ze het volgende:

“Wij doen ons best om onze visienota over dit onderwerp uit te voeren. Maar dan moet Plasterk ons daar wel de kans voor geven. Het is niet bevorderlijk als hij maar met dat vingertje blijft wijzen.”


Jawel, de VGS wil de kans krijgen om hun visienota uit te voeren. Als je de nota leest, dan valt wat mij vooral op dat men niet wil discrimineren, maar wel eist dat iedereen hun normen en waarden onderschrijft en daarnaar leeft. Er staat bijvoorbeeld in de nota dat “Personeelsleden met homoseksuele gevoelens het recht hebben op onze steun. Dat ligt anders bij mensen die bewust kiezen voor een homoseksuele relatie.”

Allereerst vraag ik me af wat ‘steun’ hier betekent, daarnaast was Plasterk al in september vorig jaar duidelijk in zijn reactie op de visienota: “De homoseksuele leraar mag niet vanwege het hebben van een homoseksuele relatie worden afgewezen, ook niet als zou blijken dat hij met deze relatie samenleeft.”

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zuid-Afrika: Leerlingen tegen geweld

Iedere twee weken publiceert Sargasso een kort filmpje uit de serie Niet in het Nieuws van Lokaalmondiaal. Lokaalmondiaal informeert mensen over wereldse onderwerpen en wil bewustwording creëren over internationale samenwerking en begrip voor andere culturen bevorderen.

Johannesburg – Niet alleen in Zuid-Afrika, ook bij ons komt het steeds vaker voor: geweld op scholen. Zuid-Afrika en Nederland slaan de handen ineen om samen te werken aan geweldloos onderwijs.

Het was op het eerste gezicht raar om te zien dat leerlingen op vrijdag een roze shirt en een blauwe spijkerbroek aanhadden. Raar omdat ze normaal in een uniform naar school gaan. Een week eerder was een zes jaar oud meisje verkracht en vermoord. De kleding waarin zij voor het laatst werd gezien was een roze shirt en een blauwe spijkerbroek. En dus trokken leerlingen door het hele land op de dag van haar begrafenis dezelfde kleur kleding aan. Voor een dag mochten kinderen in Zuid-Afrika zonder uniform naar school en konden ze zo hun medeleven betuigen aan de familie van het meisje.

Geweld is in Zuid-Afrika van alledag, ook op scholen. Bijna elke leerling heeft wel een vriendje of een vriendinnetje dat slachtoffer is geworden van geweld. Victoria van 14 vertelt: ‘Tijdens de lunchpauzes blijf ik in de klas, alleen op deze manier kan ik het geweld ontvluchten’.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Ouders moeten kinderen opvoeden

Air school kids (Foto: Flickr/dhammza)

Je zou denken, een inkoppertje: ouders moeten kinderen opvoeden. Maar nee hoor: Acht van de tien schoolbesturen vinden namelijk dat zij als scholen ook opvoeding als taak hebben. Nu is dit geen nieuw debat, aangezien docenten vorig jaar ook al vonden dat ouders tekortschoten in de opvoeding. Sterker nog, zelfs ouders willen al een hele tijd dat de school de opvoedtaak op zich neemt.

Ze zijn natuurlijk niet de enige instantie die zich met de opvoeding van kinderen bezighouden. Voordat een kind de leeftijd bereikt om naar de basisschool te gaan is er al een batterij aan deskundigen overheen gegaan: peuterspeelzaal of kinderopvang, consultatiebureaus (binnenkort vanuit de nieuwe Centra voor Jeugd en Gezin), of als het in de ontwikkeling van het kind ‘fout’ gaat ook nog alles van opvoedondersteuning tot gezinscoaching en maatschappelijk werk tot jeugdzorg. Je hebt er als ouder een dagtaak aan om dat allemaal bij te houden. Maar werkt het ook?

Het gaat goed
Saai, maar waar: met de meeste jongeren in Nederland gaat het goed, dus met hun opvoeding zit het dan ook wel snor zou je denken. Het Sociaal Cultureel Planbureau meldde over de jeugd in Nederland een aantal jaren geleden hoopvolle cijfers. Hun onderzoek toonde aan dat de meeste jeugdigen positief zijn over hun leven en weinig emotionele problemen hebben:

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Marcouch: “Meer religie op openbare scholen”

Rij boeken (Foto: Flickr/babasteve)

Een week geleden veroorzaakte Ahmed Marcouch wat ophef door te stellen dat hij meer mogelijkheden wilde zien voor religie in het openbare onderwijs. Dat het hem niet om alle geloven gaat bewijst hij met de uitspraak dat “het uitgangspunt moet zijn dat een moslimjongere in het openbaar onderwijs terechtkan zonder zijn religie te verloochenen”.

Volgens hem zijn moslimscholen “uit nood” geboren, omdat moslims op openbare scholen niet voldoende ruimte krijgen voor hun geloof en zou meer religie op zulke scholen het godsdienstonderwijs weg kunnen halen uit de moskee, wat kan leiden tot radicalisatie.

Ik neem aan dat Marcouch het goed bedoelt, maar dit kan toch wel een van de domste uitspraken van het jaar tot nog toe genoemd worden. Want hoe zit het dan met het christelijke onderwijs in al zijn soorten en maten, het joodse onderwijs, het hindoe-onderwijs, en het eventuele, want ook belangrijke, vliegend spaghettimonster-onderwijs?

Snapt hij niet dat het toelaten en faciliteren van één religie het toelaten van alle religies betekent, en misschien zelfs het toelaten van alle overtuigingen? En dan wil hij ook nog dat het scheppingsverhaal aan bod komt naast de evolutietheorie, daarmee de ruimte van atheïsten op de openbare school beperkend. En dan laten we een woeste roedel wetenschappers (en bloggers) nog maar even buiten beschouwing die dit ook geen goed idee zullen vinden (understatement).

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige