Waarom heerst er een taboe op geweld en confrontatie? We doen vaak net alsof we boven geweld moeten staan en op een rationele rustige manier elkaar tegemoet moeten treden. Terwijl het geven en incasseren van klappen heilzaam kan zijn. We zijn bang voor geweld. Wie een klap uitdeelt in een café of discotheek, moet van het CDA een horecaverbod krijgen. Geregeld ligt het openbaar vervoer weer plat omdat een buschauffeur in zijn gezicht is gespuugd of een hengst voor zijn hoofd heeft gekregen. Politiemensen, ambulancebroeders en brandweermannen sjouwen steeds vaker camera’s mee om geweld tegen hen te registreren. En nu ligt er een actieplan klaar om geweldpleging tegen politieagenten op een landelijk uniforme wijze te bestrijden. Hoe vervelend we het ook vinden, geweld is een vast gegeven in onze samenleving. Het is er altijd geweest en zal er vermoedelijk nog heel lang zijn. Daar kun je op twee manieren op reageren.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Met enige regelmaat biedt Sargasso ruimte voor gastredacteuren. Vandaag weer een stuk van filosoof en jurist Ron Ritzen.
“Slechts 1.25% van alle delicten wordt bestraft” en “Wie na geweld aangifte doet, wordt dubbel gepakt“: twee vette koppen die niet zouden misstaan in de Telegraaf, maar die regelrecht uit de krant komen die zichzelf regelmatig op de borst klopt vanwege haar onovertroffen kwaliteit. NRC dus.
De koppen kwamen uit de mond van Paul Andersson Toussaint, die acht jaar lang vaste freelancemedewerker van M, het magazine van het NRC, was. Zijn meest recente boodschap is ontluisterend, althans zo lijkt het.
De boodschap was helder. De werkelijkheid voor veel gewone Nederlanders is dat er nauwelijks iets met hun aangifte bij de politie wordt gedaan. Deze geeft niet thuis, behandelt het slachtoffer als de echte crimineel of hoort met zichtbare tegenzin de verhalen van belaagden aan. Andersson Toussaint hoorde er tientallen verhalen over in zijn omgeving. Verhalen over mensen die werden bedreigd, soms met een vuurwapen of een samoeraizwaard, of geterroriseerd door buren. “Sommigen lukte het om aangifte te doen, maar nooit werd door justitie ingegrepen.” Hij weet uit eigen journalistiek onderzoek “dat in bepaalde wijken in Amsterdam het vertrouwen in de politie en justitie volledig is verdwenen en vrijwel niemand meer aangifte doet van bedreiging, geweld of diefstal.”
Op Europees niveau wil men dit:
“Applying the principle that no restriction may be imposed on the fundamental rights and freedoms of end-users, without a prior ruling by the judicial authorities, notably in accordance with Article 11 of the Charter of Fundamental Rights of the European Union on freedom of expression and information, save when public security is threatened in which case the ruling may be subsequent.”
vervangen door dit:
“Any measures liable to restrict those fundamental rights or freedoms may only be taken in exceptional circumstances and imposed if they are appropriate, proportionate and necessary within a democratic society, and shall be subject to adequate procedural safeguards in conformity with the European Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms and with general principles of Community law, including effective judicial protection and due process. In particular, any measures may only be adopted as a result of a prior, fair and impartial procedure ensuring inter alia that the principle of presumption of innocence and the right to be heard of the person or persons concerned be fully respected. Furthermore, the right to an effective and timely judicial review shall be guaranteed.”
Of in gewoon Nederlands, het is onder het nieuwe voorstel tot regelgeving toegestaan om mensen van internet af te sluiten na bepaalde (commerciële) overtredingen, zonder dat een rechter hierover vooraf een oordeel uitspreekt.
Waar gaat dit over? In Europa wil men de telekomwet aanpassen. Daarin moeten maatregelen komen te staan om misbruik, lees illegaal kopiëren muziek en video’s, van internet tegen te gaan. Onder druk van de industrie met het verouderde businessmodel (muziek en film) wil men de mogelijkheid hebben om gebruikers van het internet af te sluiten wanneer ze herhaaldelijk gewaarschuwd zijn voor hun illegale praktijk. En dit moet gebeuren zonder dat een rechter zich hiermee hoeft te bemoeien.
Vergelijk het met iemand die na drie waarschuwingen voor winkeldiefstal door de middenstand de toegang tot alle winkels in de wereld wordt ontzegt. Let op, hier staat niet bij dat de winkeldiefstal ook door een rechter aangetoond moet zijn. Het zijn de winkeliers die dat bepalen.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
“Van discriminatie is helemaal geen sprake. Belediging is het ook niet, want Borst bedoelde de vergelijking juist als een compliment. Van alleen ‘De Jood onder de insecten’ had ieder het zijne kunnen denken. Maar Borst legt het uit met ‘onuitroeibaar’. Joden zijn tenslotte het oudste volk op aarde, dat tal van pogingen tot uitroeiing heeft overleefd. En dan prijst Borst ook nog het grote aanpassingsvermogen van kakkerlakken en Joden.”
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Hezbollah builds bombs. Hezbollah also builds homes. What Congress decided was when you help Hezbollah build homes, you are also helping Hezbollah build bombs. That’s the entire theory behind the statute.
Landsadvocaat Elena Kagan verdedigde gisteren voor het Amerikaans Hooggerechtshof de anti-terrorisme wet die het verbiedt om hulp te geven aan terroristische organisaties. Het Congres heeft een brede formulering gehanteerd door niet alleen hulp in wapens of geld strafbaar te stellen, maar ook in de vorm van “training,” “personnel,” “service” en “expert advice or assistance.”
Omdat de Amerikaanse rechters kunnen toetsen aan de Grondwet (zij wel), is het mogelijk een uitspraak te krijgen of deze wet in strijd is met de constitutionele vrijheid van meningsuiting. En daarmee aanleiding voor juridisch existentiële discussies als de vraag of het geven van mondharmonicales aan terreurbewegingen dan ook strafbaar is.
Er is een deuk gekomen in het rookverbodverhaal.
Koninklijke Horeca Nederland vertaalt de stilte die minister Ab Klink laat vallen in zijn anti-rookbeleid. Nadat rechters zijn wetgeving om zeep hielpen, is het wachten op een nieuw voorstel om de Tabakswet te wijzigen. Intussen is het percentage cafés en discotheken met personeel waar gerookt wordt, gestegen tot 20% en is het aantal rookvrije kroegen gedaald van 83% in het voorjaar tot 73%.
“[The court needs to consider] the right of people who like cockfighting, who like dogfighting and who like bullfighting to present their side of the debate.”
Antonin Scalia, één van de negen rechters van het Amerikaanse Supreme Court, lijkt de kant te kiezen van de 69-jarige Robert Stevens uit Virginia tijdens de openbare hoorzitting gisteren. De man (“a dog lover”), was in 2005 tot meer dan drie jaar gevangenisstraf veroordeeld voor het verkopen van video’s met vechtende pitbulls.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.