Brussel

Voor de slachtoffers van de aanslag op het Joods Museum in Brussel maakt het niets uit wat de motivatie van de dader was. De obsessie met etniciteit grijpt naar aanleiding van de aanslag op het Joods Museum in Brussel weer om zich heen. Diverse rechtsgekkies smeken de Belgische politie om een signalement vrij te geven en weten zeker dat dit niet wordt vrijgegeven vanwege de verkiezingen. Want zij weten het al, en ze staan te trappelen om hun emmers haat over het internet leeg te storten. Diverse linksgekkies daarentegen weten natuurlijk ook al bijna zeker dat het een aanslag uit rechtsextreme hoek is, vriendjes van Wilders, en ook zij zitten nagelbijtend HLN.be te F5′en in de hoop dat de nieuwe Breivik is opgestaan. In de hoop inderdaad – ook die zijn vér heen.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Quote du jour | Niet vermeld

Je ziet het dagelijks in de krant en op de televisie: ‘Oost-Europeaan mishandelt man, Antillianen meest criminele bevolkingsgroep, Marokkanen beroven tankstation.’ Opvallend is dat de afkomst niet vermeld wordt wanneer het een autochtoon persoon betreft. Door dit in de berichtgeving te benadrukken, wordt er door de media een onderscheid gemaakt dat inspeelt op racistische onderbuikgevoelens in de maatschappij en de zichtbare verrechtsing van de politiek.

Lotte Houwing en Kwinten Keesmaat in de Volkskrant.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

‘Financiële nood maakt mensen racistischer’

Zo meldt The Independent:

People unwittingly become more racially aware and less generous towards those of a different skin tone when they feel financially squeezed, according to a study showing how racism thrives in an economic recession.

A series of psychological tests has revealed the deep-seated prejudices of white people towards black faces when they experience financial pressures resulting from an economic downturn similar to the global crash of 2008.

When times are hard, people are more likely to judge mixed-race individuals as “black”. Previous research in the US has shown that the more prototypically black a person is judged to be, the more likely they are to be socially excluded, shot when unarmed in police training tests, or sentenced to death after a guilty verdict.

Quote du jour | I have no racial prejudices

I don’t have many strong dislikes. I admit that as a teacher – I have no racial prejudices in general – but there were certain types, and conspicuous among them the Near Eastern populations, which I still dislike because they are fundamentally dishonest. And I must say dishonesty is a thing I intensely dislike. It was a type which, in my childhood in Austria, was described as Levantine, typical of the people of the eastern Mediterranean. But I encountered it later, and I have a profound dislike for the typical Indian students at the London School of Economics, which I admit are all one type – Bengali moneylender sons. They are to me a detestable type, I admit, but not with any racial feeling. I have found a little of the same amongst the Egyptians – basically a lack of honesty in them.

Hij deed gistermiddag aangifte tegen Geenstijl wegens racisme. Maar wie is Frank van der Linde?

Van directeur naar publicist/activist en sinds medio vorig jaar praktisch fulltime activist: ziedaar de ontwikkeling van Frank in een notendop. Zijn radicalisering betekent in ieder geval een streep door zijn carrièrekansen. “Dat klopt. Ik heb ook een megagrote financiële stap terug moeten doen. Vorig jaar heb ik een tijd in de kroeg gewerkt om rond te komen, nu heb ik gelukkig wat commerciële schrijfklussen. Ik heb even zwaar moeten schakelen. Maar nu heb ik dat volledig geaccepteerd.”

Quote du jour | Black country

He should emigrate to a black country. He does not have to live with whites.

William Henwood, kandidaat namens de UK Independence Party, reageert op een toespraak van komiek Lenny Henry, waarin laatstgenoemde opmerkte dat etnische minderheden ondervertegenwoordigd zijn op de Britse televisie.

Uit de oude doos: racisme in Antwerpen

A blast from the past! Tijden veranderen, attituden ten aanzien van vreemdelingen echter niet of nauwelijks.

Zo’n vijfentwintig jaar vóór het racistische geweld in Duindorp zond Panorama een reportage uit over de Seefhoek, een Antwerpse volksbuurt waar Willy Vandersteen nog gewoond heeft.

De parallellen tussen de uitlatingen van de bewoners daar en de Scheveningers zijn opmerkelijk: ‘Klapperaap’, ‘bomenklimmers’, ‘bananenvreters’, ‘en dan komt er zo’n boerka met een kameel’. De aversie tegen de gekleurde medeburger is tastbaar.

Het zou welhaast grappig zijn, als het niet gepaard ging met geweld en steun aan partijen die racisme en xenofobie om willen zetten in wetgeving die erop toegesneden is de burgerrechten van kleurlingen aan te tasten.

Hier nog een fragment uit ‘De Antwerpse Seefhoek’ (Panorama, 1988). De frustratie over de veranderende buurt, het karige pensioen, het gemeentebestuur enerzijds en het wantrouwen en de afgunst jegens vreemdelingen anderzijds spatten van het scherm.

Racisme en intimidatie in Den Haag

Daar kon je – gezien het huidige politieke klimaat – op wachten natuurlijk:

Ruiten die worden ingegooid, graffiti met hakenkruizen, intimidatie en een varkenskop tegen een gevel: in de Haagse volkswijk Duindorp zijn sinds eind vorig jaar minstens zes van zulke incidenten geweest tegen allochtone bewoners en woningzoekenden.

En in plaats van echte oplossingen krijgen we dit:

De corporatie kent een aantal buurtbewoners die betrokken zijn geweest bij de incidenten. De vestigingsmanager gaat met hen in gesprek om duidelijk te maken dat ze grenzen overschrijden.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende