Zuid-Amerika: voetbalgeweld, social media protestanalyse, Snowden (zucht)

Deze week vanuit Latijns-Amerika: journalisten kwijlen de kolommen vol over Snowdenjacht en vergeten de inhoud, Brazilianen kunnen ook scheidsrechtermoorden en aardige analyse van de tweets die demonstranten in Brazilië de wereld insturen.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 06-11-2022
Foto: copyright ok. Gecheckt 28-09-2022

Zuid-Amerika: Argentijnse schuldencrisis, Braziliaanse protestduiding, catfight!

ELDERS - Deze week uit Latijns-Amerika: Argentinië stapt naar het Amerikaanse Hooggerechtshof om een schuldencrisis te voorkomen, in diverse media is het tijd voor duiding van de Braziliaanse protesten en in Peru gingen dragqueens met elkaar op de vuist.

De ruzie tussen de Argentijnse regering en hedgefondsen krijgt een nieuwe aflevering: Argentinië is naar het Amerikaanse hooggerechtshof gestapt, de laatste strohalm voor de regering om te voorkomen dat er een nieuwe schuldencrisis ontstaat. Erg veel kans heeft het beroep niet, zo schrijft FT, hoewel de eventuele implicaties voor hoe overheidsschuldsaneringen in de toekomst geregeld zullen worden misschien een argument kunnen zijn om de zaak toch te horen. Ook bij dat argument zijn niettemin de nodige vraagtekens te plaatsen. Ondertussen zijn de twee nieuwe overheidsobligaties die Argentinië aankondigde in werking getreden: ongedeclareerde dollars mogen nog twee maanden straffeloos gebruikt worden om deze obligaties te kopen, daarna zijn illegale dollarbezitters strafbaar. De relatief lage rente op de nieuwe schuldpapieren maakt het echter niet waarschijnlijk dat de zwarte dollarmarkt snel zal ophouden te bestaan.

In Brazilië blijven de demonstraties het grootste nieuws en is het ondertussen tijd voor wat afstand en duiding. Brazilaanse columnist Elio Gaspari schrijft in een fijn New York Times stuk over ‘twee Braziliës: eentje [van het volk] waar men geacht wordt te schreeuwen, maar slechts in stadions, en een ander [van de politieke elite], waar men doet wat men blieft.’ Americas Quarterly ziet vanwege de diversiteit van redenen om te protesteren meer parallellen met de Occupy-beweging dan met de ‘Arabische lente’. En het FT valt het op dat demonstranten reclameleuzen lenen en hele andere betekenissen geven.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: copyright ok. Gecheckt 24-02-2022

Zuid-Amerika: Braziliëprotesten, Snowden, derde termijngeruchten Kirchner

Deze week uit Zuid-Amerika: demonstraties in Brazilië, Snowden ook richting Ecuadoraans grondgebied en mislukte Argentijnse justitiële hervormingen leiden tot speculaties over verdergaande plannen.

Brazilië is boos: over de verhoging van prijzen in het openbaar vervoer, die symptoom zijn van de aanstaande wereldbeker en tegelijkertijd van het meer algemene “onvermogen van de overheid om de aspiraties van Brazilianen te verwezenlijken“. The Guardian ziet een verband tussen Arabische lente, Occupy, Turkije, Brazilië en schijnbaar elk groot protest van de afgelopen twee jaar. Alle demonstraties zouden gaan over “de spanning tussen een communicatierevolutie die nieuwe vormen van samenwerken mogelijk maakt, versus gesloten netwerken van macht waarin overheden en corporaties zijn verbonden.” Ondertussen heeft presidente Dilma Rousseff voorgesteld een referendum te houden over politieke hervormingen.

Het tweede nieuws zingt ook al even rond maar komt nu ook op de Latijns-Amerikaanse radar: Edward Snowden, NSA klokkenluider, wil en mag naar Ecuador komen. Net als Assange, die onlangs een jaar op de embassade volmaakte. Maar zal Snowden ook daadwerkelijk afreizen? Hij lijkt een geraffineerd kat-en-muisspelletje te spelen met de pers, een ‘epic trololo‘ zo u wilt (vergeet vooral de commentsectie vol fijne woordgrapjes niet). Voor geïnteresseerden in internationale politiek en betrekkingen is het smullen, de fallout van Snowden’s publicaties en zijn reis door de belangrijkste rivalen van de VS op het internationale toneel. Rafael Correa, Ecuador’s president, lijkt meer dan bereid de volgende scène in zijn antagonisme tegenover de VS te spelen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 11-02-2022

Boze, grote, stonede middenklasse

ACHTERGROND - Wat is het nieuws elders in de wereld? De presidente van Argentinië ging slecht om met protesten van de middenklasse in haar land, en hoe beïnvloeden de verkiezingen in de VS de drugskartels in Mexico?

Hét nieuws van deze week in Argentinië was de ‘#8N’ megaprotestmars tegen de regering van presidente Cristina Fernández de Kirchner. Met luid pannengekletter, het zogenoemde cacerolazo, gaven met name middle class Argentijnen uiting aan hun woede over groeiende onveiligheid en corruptie, hoge inflatie en economisch wanbeleid.

Hoe dat economisch beleid, dat onder meer protectionisme gebruikt als middel tegen kapitaalvlucht en inflatie, precies in elkaar steekt laat dit artikel in Businessweek door middel van een paar sprekende voorbeelden mooi zien. Zo moet Porsche om onderdelen te mogen importeren naar Argentinië inmiddels eerst genoeg olijven en wijn het land uitsturen. Het is wachten op de eerste bolide die op Malbec-ethanol draait en gesmeerd wordt met olijfolie.

De middenklasse was ook boos vanwege de Oostindisch dove presidente. Haar respons de dag na de mars was bijna cabaretesk. Ze tweette: “Deze week waren er twee belangrijke gebeurtenissen. De Amerikaanse, en de Chinese presidentsverkiezingen.” In your face, #8N. In. Your. Face.

Die presidentsverkiezingen waren niet het enige nieuws uit het noorden met grote invloed op Zuid-Amerika. Ook referenda over het homohuwelijk en legalisering van marihuana haalden het nieuws. Die twee samengenomen produceerden bovendien deze 24-karaats gouden dijenkletser.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Bahreins blogger Mahmood opgepakt

Vannacht is de populaire Bahreinse blogger Mahmood Al Yousif van zijn bed gelicht en gearresteerd. Sargasso volgt Mahmood al sinds 2003. Mahmood is een moslim die moskee en staat graag gescheiden houdt. Mahmood weet wat er in de wereld te koop is, hij is getrouwd met een Schotse en voor zaken reist hij regelmatig naar Europa en Amerika. Hij brak internationaal door met foto’s van (lokale) pitspoezen op de Formula 1 in Bahrein en zijn persoonlijke reddingsactie van een echte poes uit een benarde situatie. Maar Mahmood is ook niet te beroerd zich te roeren in fundamentelere kwesties en dat bracht hem al vaker ‘in contact’ met de autoriteiten. Zo trekt hij de rechtspraak door mullah’s in twijfel. Tijdens de Deense cartoonrellen en de daarop volgende Arabische boycot pleitte hij voor een scheiding tussen business en religie. De overheid zette zijn website op zwart, maar kwam hier op terug toen het schrok van de internationale reactie. Tijdens de vorige (minder succesvolle) Arabische Lente uitte hij kritiek op de demonstrerende sjiietische Al-Wefaq partij die zich volgens hem sektarisch gedroeg en te veel op Iran leunde. Maar hij hield ook zijn mond niet over de in zijn ogen overdreven positieve ontvangst van ex-Guantanamo gevangenen die terugkeerden naar Bahrein. Mahmood is iemand die zich niet in een hokje laat duwen, ook letterlijk niet: zijn zoon twitterde een paar uur terug dat hij contact heeft gehad met zijn gearresteerde vader, volgens zijn zoon behandelen ze hem als gast en hoeven we ons geen zorgen te maken. Laten we hopen dat hij ook nu weer ongeschonden uit deze nieuwe aanvaring met de autoriteiten komt. Internationale aandacht heeft zich in het verleden al bewezen als probaat preventiemiddel voor erger, de rest kan de slimme Mahmood heel goed zelf oplossen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Jemen als voorbeeld voor de regio

“Jemen is met zijn vrije en eerlijke verkiezingen en economische aanpassing een voorbeeld voor de regio” oreerde Eveline Herfkens minister van Ontwikkelingssamenwerking in 1998. Herfkens die naar eigen zeggen verliefd was op Jemen zorgde ervoor dat Nederland een van de weinige landen was die haar ontwikkelingshulp continueerde na de openlijke steun van Jemen aan Saddam Hussein. De Nederlandse ambassade en het ministerie staken steevast de loftrompet over het regime en woven kritische kanttekeningen over ‘oneerlijke verkiezingen’ weg. Dit kwam hen op de kritiek van Herman Wijffels te staan en ook in Washington en Londen fronsten men de wenkbrauwen.

Dertien jaar later lijkt het inmiddels niet meer zo goed te gaan met de democratisering in Jemen. Al twee maanden lang protesteren tienduizenden mensen voor hervormingen. President Saleh heeft toegezegd in 2013 op te stappen maar dat is niet genoeg zo vinden de demonstranten. De laatste dagen vielen er tientallen doden bij het neerslaan van demonstraties in de hoofdstad Sanaa. Parlementariërs legden hun functie neer uit protest, de VN ambassadeur nam ontslag en vandaag sloten meerdere hoge militairen zich hier bij aan. Het eindspel is ingezet en een regime change lijkt nabij. Gelukkig dat staatssecrataris Ben Knapen zojuist heeft besloten om Jemen, na het schrappen van 18 andere landen, aan te houden als partnerland voor OS-geld dan kan er -met de kennis van nu- gelijk geinvesteerd worden in een ontluikende democratie in de regio!

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

het Saillant | Kamerlid protesteert in Marokko

SaillantLOGO Het Tweede Kamerlid Khadija Arib moet wegblijven bij demonstraties in Marokko.

Tweede Kamerlid Khadija Arib (PvdA) meent dat ze het recht heeft om mee te demonstreren in Marokko. Bij Marokkanen bashers zal deze actie van Arib waarschijnlijk direct in het verkeerde keelgat schieten. Ze is hiermee het voorbeeld van de vermeende dubbele loyaliteit van Kamerleden met twee paspoorten. Maar wat te denken van europarlementariër Hans van Baalen die een jaar geleden faam maakte als revolutionair in Nicaragua? Arib motiveerde haar actie op BNR ochtendradio als volgt: “de Tweede Kamer neemt ook besluiten over Afghanistan en Afrika dus hier mag ik mij ook mee bemoeien”. Ikzelf ben er nog niet helemaal uit. Maar mijn onderbuik gevoel zegt me dat Arib hiermee een grens heeft overschreden die haar functioneren als Kamerlid op zaken die Marokko aangaan kan schaden. Omgekeerd, zouden wij het tolereren dat IJslandse parlementariërs mee zouden lopen in onze demonstraties?

update: eerste doden gevallen tijdens demonstraties in Marokko.
update 2: bedankt voor uw reacties, zoals ik al schreef twijfelde ik over mijn stellingname in deze, maar uw reacties hebben mij laten inzien dat Arib het formeel recht heeft om te demonstreren in Marokko. Of deze keuze de meest optimale is geweest om haar invloed aan te wenden betwijfel ik echter.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende