Afschrijvingen | De prijs van een prijzenoorlog

Maandag werd bekend dat supermarktketen Plus in een brief leveranciers opriep mee te betalen aan de prijzenslag die Albert Heijn is begonnen. ‘De huidige marktontwikkeling treft de marge van een groot aantal A-merkproducten in het assortiment. Dit is een wezenlijke bedreiging voor de positieve omzetontwikkeling bij Plus in 2013. Daarom zijn wij genoodzaakt het opgetreden margeverlies bij u in rekening te brengen,’ schreef commercieel directeur Eric Leebeek in de brief. Het is een bekend fenomeen: het slagveld van een prijzenoorlog ligt achterin de keten. Ergens moet de pijn terechtkomen. Maar de consument wint in ieder geval, toch? 

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 10-02-2022

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Gerard Stolk (cc)

Wie betaalt rekening van nieuwe prijzenoorlog?

INTERVIEW - Tien jaar na de laatste prijzenoorlog tussen supermarkten, heeft Albert Heijn vorige week opnieuw een offensief ingezet: 1000 A-merk artikelen werden in prijs verlaagd. Met de voortslepende crisis en bijbehorende bezuinigingen, wordt een volle boodschappenkar voor een zacht prijsje met open armen verwelkomd door de consument. Maar wie betaalt hiervoor de rekening?

Hebben we dan al die tijd teveel betaald voor onze boodschappen of komt die mogelijkheid tot permanente prijsverlaging ergens anders vandaan? Sanne van der Wal, onderzoeker bij SOMO, praat ons bij. ‘Wie de gevolgen van de prijzenslag merkt, hangt af van waar de pijn gelegd wordt. Dat kan bij de eigen winstmarge van de supermarkt, maar een prijzenslag kan ook ten koste gaan van de winstmarge van producenten. Hiervoor voeren stuntende supermarkten aan dat producenten meebetalen aan een groter marktaandeel.’ Sommige kortingen betalen supermarkten dus uit eigen zak en voor andere kortingen wordt de  producent aangesproken.

Zowel de supermarkten als producenten moeten daarom bezuinigen om zulke prijsverlagingen te bekostigen. Zo gingen er bij de vorige prijzenoorlog zo’n 440 banen verloren op het hoofdkantoor van Albert Heijn, want de meest flexibele kosten zijn nu eenmaal vaak de arbeidskosten. Tegelijkertijd werd bijna de helft van alle prijsverlagingen verhaald op de producenten.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.