Politiek correct gekwaak

Mijn reactionaire visie op de wetenschap is geen geheim. Begin eens met het herstel van voldoende brede opleidingen. Of liever, denk aan een alternatief voor de universiteit, want het huidige instituut is slecht voor het personeel, slecht voor de wetenschap en slecht voor de samenleving. Verder is mijn enige politieke oordeel dat mensen die het hebben over “rechts” of “links”, doorgaans weinig interessants te zeggen hebben. Ooit hadden die woorden betekenis. Namelijk toen “rechts” stond voor het bewaren van gevestigde normen en waarden, die immers het cement van de samenleving vormen, en toen “links” stond voor het kritisch bevragen van de heersende ideologie, die immers voortdurende herijking verdient aan de veranderende omstandigheden. Maar die betekenissen zijn vergeten. Al in 1982 wees Renate Rubinstein erop dat het woordenpaar op zoek was naar betekenis. Inmiddels worden “links” en “rechts” alleen nog gebruikt ter typering van degenen waarmee je het oneens bent. Betekenisloos.   Grote Ontdekkingen Nou ja, toch. Even. Ik had het ergens gehad over de Grote Ontdekkingen. U weet wel, de periode vanaf pakweg 1400, toen Hendrik de Zeevaarder begon aan de systematische verkenning van de Afrikaanse westkust. Portugese zeelieden zeilden steeds verder. Bartolomeu Dias bereikte Kaap de Goede Hoop, Vasco da Gama India. De zeelieden constateerden dat je over de equator kon gaan zonder van de hitte te bezwijken. Dat was anders dan Aristoteles had gezegd. Ze ontdekten ook dat je om Afrika kon zeilen. Dat was anders Ptolemaios had beweerd. Christoffel Columbus bereikte Amerika en Amerigo Vespucci begreep als eerste dat dit een nieuw continent was. Er waren meer dan drie werelddelen. Wat weer betekende dat de Grote Volkenlijst uit de Bijbel incompleet was. Waar immers pasten de bewoners van Amerika? De drukpers maakte dat al deze verontrustende informatie over de wereld ging. De Reformatie was een eerste gevolg, de Wetenschappelijke Revolutie een tweede. Denk aan Simon Stevin en de rest. Deze mensen stelden alle bestaande kennis rücksichtslos ter discussie. Nou ja, vrij rücksichtslos. De matrozen zullen de consequenties niet hebben overzien, maar degenen die ze wel doorgrondden, waren intellectuele reuzen. Dat wij neerkijken op de toenmalige boekenwijsheid is omdat we staan op hun schouders. Ik vind het verhaal van de Grote Ontdekkingen en de Wetenschappelijke Revolutie  mooi en inspirerend. Mocht u het verleden relevant vinden – dat komt voor – dan hebt u hier bovendien een mooie parallel voor het heden: verwarrende informatie, een nieuw medium om snel informatie te verspreiden, een dataexplosie, informatiebubbels. De duivel met Beëlzebub verdrijven Maar nee. Blijkbaar zijn schoonheid, inspiratie en relevantie niet genoeg. Althans, ik kreeg van academisch links doorgegeven dat ik deze periode had moeten aanduiden als het “Begin van de Europese Exploitatie”. Wat een politiek correct gekwaak. Ik ontken niet dat Manhattan voor spiegeltjes en kralen is gekocht. En ik weet dat in de specerijenhandel grof geld omging. De naam “Grote Ontdekkingen” dekt niet de volledige waarheid. Maar om de “Grote Ontdekkingen” nou om te dopen tot “Begin van de Europese Exploitatie”, dat is de duivel met Beëlzebub verdrijven. Ontdekkingsvreugde Er bestaat namelijk zoiets als ontdekkingsvreugde. En die mag je benoemen. Sterker nog, dat moet. Het lijkt er namelijk op dat we het zoeken naar het goede, schone en ware (lees: ontdekkingen) alleen nog maar mogen presenteren als streven naar winst. Er mogen geen mooie motieven zijn. Het goede, schone en ware moeten verdacht worden gemaakt. Reactionair als ik ben zou ik hebben verwacht dat men juist ter linkerzijde de heersende neoliberale ideologie zou bevragen, de reductio ad pecuniam zou hebben doorgeprikt en erop had gewezen dat mensen ook weleens positieve motivaties hebben. [eerder verschenen op Mainzer Beobachter]

Foto: V.T. Polywoda (cc)

Amerikaanse toestanden

OPINIE - Raakt Nederland besmet?

De staat moet zich onthouden van bemoeienis met godsdienst, de vrijheid van meningsuiting, de persvrijheid, of vreedzame volksvergaderingen. Zo luidt ongeveer het First amendment van de Amerikaanse grondwet, traditioneel het voorbeeld voor alle tegenstanders van censuur. De bescherming van het vrije woord tegen ingrijpen van de overheid laat onverlet dat Amerikaanse burgers elkaar nog steeds kunnen aanspreken op uitingen die in strijd zijn met lokale zeden of het dominante geloof. In de afgelopen jaren hebben we met enige verbazing, juist vanwege dat beeld van vrijheidslievende Amerikanen, kennis kunnen nemen van incidenten op Amerikaanse universiteiten waar een ver doorgevoerd beleid van politiek correct handelen geleid heeft tot een drastische inperking van de vrijheid van meningsuiting. Linkse studenten op Amerikaanse universiteiten plegen censuur op ideeën, taal en sprekers die hun niet bevallen. Volgens critici ondermijnen zij hiermee de universiteit als debatplek bij uitstek. Het opmerkelijkste argument van de studenten om bepaalde sprekers, of ook onderdelen uit de historische of literaire canon, niet te willen horen, is dat die hen stress zou bezorgen, en zo lichamelijke klachten, waartegen zij zich dus ook fysiek mogen weren.

Dat de studenten het vooral hebben begrepen op uitingen vanuit de rechtse, conservatieve hoek, en dan met name uitingen die strijdig zijn met respect voor hun verschillende identiteiten, roept een reactie op met grote risico’s voor de traditionele Amerikaanse free speech. Want wat blijkt? President Trump heeft gehoor gegeven aan klachten uit zijn achterban over de toestand op de ‘linkse’ universiteiten. Hij dreigt academische instellingen nu te gaan korten op hun researchgelden als ze geen free speech voor hun studenten en personeel kunnen garanderen. Het presidentiële decreet  beroept zich op het First amendment maar is natuurlijk als zodanig juist volledig in strijd met de Amerikaanse grondwet die overheidsingrijpen moet voorkomen.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Quote du Jour | Politically Correct

In truth, it is racism that is the forbidden subject. If you object to that evil, you are “politically correct”, an oppressor and a threat to free speech. Missiles are fired at those of us who speak up. Some internet abuse is worse than being spat at. I am told by some leading lights that preference for one’s own sort is “natural” and that minorities have been spoilt by having protective laws and “special privileges”.

Foto: Viola Renate (cc)

Politiek Correct

COLUMN - Politiek correct, dat zijn de centrale waarden van vrijheid, gelijkheid, en broederschap. De rechtsstaat, scheiding van kerk en staat, en de mensenrechten. Wie wil dat nu níet zijn?

De kerk van de zelfhaat?

In Trouw stond een tijdje terug weer zo’n artikel in de trend waarvan er wel meer verschijnt, dit keer getiteld ‘de Kerk van de Haat’. Die kerk, dat was de ‘linkse kerk’, ziet u? Die haat, dat is de zogenoemde linkse zelfhaat.

Het steeds terugkerende verwijt? Zogenaamde antiracisten en feministen zouden een religie van de zelfhaat verkondigen. Mensen zouden zich volgens die antiracisten en feministen schuldig moeten voelen voor de wandaden van hun voorvaderen. Schuldig, omdat ze wit, nee sorry, blank zijn.

Beweringen als in het kerk-van-de-haatartikel hebben we al eerder gezien, zoals bij Heleen Mees, Elma Drayer, en Theodoor Holman, bij GeenStijl, de Post Online, ach, de hele reut aan sensatieschrijvertjes van kwaad-rechts verkettert “links” met die kritiek. Ze worden gretig gelezen, verdienen er een leuke boterham mee. En in Terstalls pamflet “vrij links” kregen deze mensen die het wagen op te staan tegen discriminatie ook al een veeg uit de pan. Opkomen voor de rechten van een groep mensen zou maar verdeeldheid zaaien onder links, moeten we niet willen.

Foto: You want the truth? You can't handle the truth! copyright ok. Gecheckt 27-09-2022

Fuck yeah, ik ben van de elite, had je wat?

Hallo, boosburgers van Nederland. Een geheime vergadering van miljoenen andere inwoners van dit land heeft mij aangewezen als woordvoerder van de linkse elite. Iemand moet het doen. Iemand moet u vertellen dat u niet jarenlang onderdrukt bent, om de tuin geleid, gekoeioneerd, ongehoord gebleven, alsmede misleid en achteloos terzijde geschoven.

U heeft het zelf laten liggen. Als u al reden tot klagen heeft, dan over uw eigen lamlendigheid. Wilt u iets veranderen, kom dan van uw luie reet. We zijn dat “ik ben boos, dus jij moet iets doen” zat. Ga zelf iets doen. Ik neem even een aantal punten met u door.

  • De elite is arrogant. Yep. Ja hoor. Als u zich daar beter van voelt. Maar een beetje onvolwassen is het wel, hoor, als u anderen moet neerhalen om uzelf moreel verheven te voelen. En dan maar hopen dat we u van de weeromstuit minderwaardig gaan vinden. Zit er niet in. U bent niet zielig, onderdrukt, miskend, whatever. Als dat zo was, namen we u in bescherming. Zo zijn wij weekhartige theedrinkers namelijk. U echter bent een gelijkwaardige tegenstander waar we bij voorkeur gehakt van maken. Stop met dat underdog gemiesemuis in de hoop meelij op te wekken. Clementie is voor mietjes.
  • Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

    De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

    In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

    Foto: Radomir Cernoch (cc)

    Correct denken en carnaval in Keulen

    COLUMN - De communicatie van de autoriteiten in Keulen toont nogal wat enge hobbels: het was rustig, het was niet rustig, het lag aan de politie, de politie had geen mankracht, de politiechef wordt ontslagen om het vertrouwen te herstellen. Ik ruik een doortrapte strateeg, die het debat in Duitsland wel even een slag gaat draaien.

    Het genadeloze en respectloze van het islamitisch radicalisme maakt mij ziek. Misschien is het geen correct denken, maar ik vind het niet te verdragen. Misschien is het importeren van dit radicalisme niet helemaal vermijdbaar, maar eigen kweek moet voorkomen worden.

    Ik geloof niet dat dit politiek correct is. Alleen is er meer: waarom stopt het kritisch besef in de media? Waarom vraagt niemand meer eens door, met veel achterdocht?

    “Aanslag” Parijs

    Ik geef een paar voorbeelden: in Parijs is weer een aanslag gepleegd. Het was een eenling, hij riep Allahu Akbar en had een mes en een bomgordel bij zich. In de publiciteit zie je een robot, die het lijk benadert. De Franse politie heeft geschoten en tamelijk raak; maar het lijk is nog riskant.

    Dan blijkt: het is een twintigjarige uit een vluchtelingenkamp uit Noordrijn-Westfalen. Hij had een criminele achtergrond, meerdere identiteiten, de bomgordel was nep. Ik denk dan: een klein boefje, wanhopig en ontspoord, pleegt ritueel zelfmoord door zich als terrorist te gedragen.

    Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

    KRAS | Wegkijker

    ‘Wegkijker’ vind ik een van de moeilijkste nieuwe woorden die er is. Het suggereert dat je niet bereid bent feiten onder ogen te zien, maar het betekent dat je niet bereid bent een hele groep de schuld te geven van het gedrag van een deel van hun leden. Gegeven de krakkemikkige taalbeheersing die het woord uitstraalt, is de bedenker ervan vermoedelijk te zoeken in extreemrechtse kringen.

    Hoe dan ook, wegkijken is dus een lastig woord voor pathologische ijzerenheinigheid tegen het groepsdenken. Laat ik een voorbeeld geven: persoonlijk ben ik een wegkijker waar het de PVV betreft. Ik vind niet dat je dat een fascistische beweging mag noemen, enkel omdat een deel van het kader en de achterban daar aanleiding toe geeft. Dat wordt me door sommigen ongetwijfeld aangerekend, maar tegen hen zeg ik: u bekijkt het maar met uw politieke correctheid.

    Steun ons!

    De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

    Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

    Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

    Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

    Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

    Foto: copyright ok. Gecheckt 23-02-2022

    KORT | Opsporing Verzocht

    Marokkanenrelletje nummer zoveel: de overheid en de leiding van NPO zouden druk uitoefenen op Opsporing Verzocht om minder Marokkaanse en allochtone verdachten te laten zien.

    Bron van het verhaal is Libben Reeskamp voor de Nieuwe Revu, die enkele politiemedewerkers voor het programma (anoniem) uithoorde.

    Veel verder dan hun beklag dat er af en toe “felle discussies” met de programmaleiding zijn gevoerd of er niet wat minder gekleurde verdachten in de kijker gezet konden worden, komt Reeskamp niet, maar met een suggestieve intro en een paar citaatjes van Martin Bosma en Mohammed Rabbae lijkt het zo al gauw heel wat.

    Het naakte nieuwsfeit: er wordt door de redactie van Opsporing Verzocht gediscussieerd over de vraag of een wekelijkse uitzending tjokvol gekleurde verdachten niet het beeld mee helpt scheppen dat allochtonen hoofdzakelijk crimineel zijn.

    Het beeld dat de elkaar napapegaaiende media neerzetten: de politiek en de leiding van de NPO oefenen druk uit op de redactie van Opsporing Verzocht om Marokkanen en allochtonen uit de wind te houden. Daar is weliswaar geen enkel bewijs voor, maar wat maakt dat uit? De meeste mensen kunnen toch niet kritisch lezen.

    Zolang het maar verkoopt, nietwaar?

    Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

    Politiek Kwartier | Politiek correct

    COLUMN - De moderne angst voor het ‘politiek correct zijn’ houdt de integratie tegen.

    Bij het overlijden van Nelson Mandela wist Nederlands grootste roddelblad de associatie met zwarte piet weer snel te leggen. Het zoveelste incident in een lange reeks. Gordon, Jack Spijkerman, Daphne Bunskoek, allemaal deden ze eerder een duit in het grappenzakje.

    Daar moet je maar tegen kunnen, is een veel gehoorde reactie. Thierry Baudet legde het ons een paar weken terug nog uit: racistische grappen mogen hier, juist omdat het in Nederland voor de rest ‘wel goed zit’.

    Maar dat is juist het probleem. Het zit hier helemaal niet goed.

    Mensen met een andere kleur ervaren  met grote regelmaat dat heel veel mensen ‘net zo grappig zijn als Gordon’. Zangeres Anouk gaf ons een inkijkje: telkens als er een kind geboren wordt uit haar ‘gemengde relatie’ stroomt er hatemail bij haar binnen die alles behalve grappig overkomt.

    Daar blijft het helaas niet bij. Een bedrijf als Mike de Wilde Electronics grapte onlangs vrolijk mee. Een geintje? Misschien. Maar uit recente onderzoeken wordt duidelijk dat in het Nederland ‘waar alles wel goed zit’ sollicitanten met een buitenlandse achternaam twintig tot zestig procent minder kans hebben uitgenodigd te worden voor een sollicitatiegesprek. Daarnaast worden mensen met een buitenlands uiterlijk door de politie extra vaak gecontroleerd.

    Doe het veilig met NordVPN

    Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

    Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

    In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

    Foto: Pablo (cc)

    Niet Zwarte Piet is het probleem, maar Sinterklaas

    OPINIE - De discussie over de huidskleur van Zwarte Piet komt vroeg dit jaar. Terwijl het probleem eigenlijk de huidskleur van Sinterklaas is.

    Iedereen die de afgelopen jaren het Sinterklaasjournaal gezien heeft, weet dat de Sint een een warrige oude blanke man is, die het dagelijks beheer van de bv Pakjesboot al lang heeft overgedragen aan directeur Hoofdpiet. Je kunt er een symbool in zien van een vermoeide westerse wereld, die bezig is zijn dominantie te verliezen aan een jonge, globale generatie.

    Niet iedereen is het met dat beeld eens. Sommigen houden liever vast aan Sinterklaas als een koloniale slavendrijver, die zijn zwarte knechten afbeult en vernedert – om daar vervolgens schande van te spreken. Ze hebben natuurlijk gelijk. De machtsverhouding tussen blank en zwart in het Sintgebeuren is een reliek uit vroeger tijden, een symbool dat zijn betekenis verloren heeft, tenzij je er voortdurend op blijft hameren. Zo zijn het ironisch genoeg vooral de tegenstanders van Zwarte Piet die zijn slavenverleden levend houden.

    De doorgaans geopperde remedies zijn dan ook weinig zinvol. Geef Piet een andere kleur en hij onderdrukt Chinezen, Indianen of Smurfen; een regenboogkleur en hij staat symbool voor homo-onderdrukking. Het doet er niet toe welke kleur Piet heeft. Het probleem is Sinterklaas. Hij is een oude blanke baas met een schier oneindige schatkamer, die hij ongetwijfeld niet op koosjere wijze gevuld heeft. Er is geen beginnen aan om alles op te sommen wat er niet aan hem deugt.

    Volgende