Zwarte man in auto

Voor Philando Castile was het ongeveer de honderdste keer dat de politie hem aanhield: dat schijnt normaal te zijn voor zwarte mannen in Amerika, en helaas soms ook in Nederland. De agent die Castile voorbij had zien rijden en hem tot stoppen had gedwongen, claimde later dat ‘diens neus’ hem deed denken aan die van een gezochte inbreker. Castiles vriendin Diamond, die de auto bestuurde, deed het raampje open. Als rechtgeaard Amerikaanse wapenbezitter zei Castile meteen dat hij een wapen in de auto had liggen en zijn vergunning bij zich had. Castile bleef rustig: hij had vaker met nerveuze agenten te maken gehad. Yanez wilde papieren zien, Castile reikte langzaam naar zijn broekzak, of wellicht naar het dashboardkastje, en Yamez vuurde acuut, vijf keer achtereen. Castile stierf op slag.

Foto: Roel Wijnants (cc)

Staatsgeweld is een blinde vlek bij middenklassers

OPINIE - Staatsgeweld is een blinde vlek bij academici, politici, journalisten en middenklassers die de status quo niet hoeven uit te dagen, en die ook niet zwart zijn. Zij weten niet tot welk geweld de staat overgaat als zij uitgedaagd wordt, ook in Nederland, schrijft David Hollanders.

De staat bezit het geweldsmonopolie en dus eindigt elk werkelijk politiek moment met geweld. Afgelopen zaterdag werden in het Van Gogh museum kunstenaars gearresteerd die protesteerden tegen sponsoring van het museum door Shell. In Spijkenisse werden begin 2017 demonstrerende feministen gearresteerd. Vreedzame anti-zwarte Piet demonstranten werden in 2016 te Rotterdam afgetuigd door politieagenten. Maagdenhuis-bevrijders werden in 2015 door stillen opgepakt en een week lang gevangen gezet. Een demonstrante werd tijdens de koningskroning in 2012 opgepakt. Soms wacht de staat overigens niet tot het politieke moment zich materialiseert. In 1997 werden aan de vooravond van de Eurotop te Amsterdam honderden mensen opgepakt die zouden kunnen demonstreren. Wie het zwaard opneemt tegen de staat – of ook maar zou kunnen opnemen – zal door het zwaard omkomen.

Iedere politicoloog weet dat het definiërende kenmerk van de staat het monopolie op geweld is. Wie staat zegt, zegt geweld. En wie geweld bestudeert, kan niet heen om de staat als grootgebruiker daarvan. De reële gevolgen van dat in tekstboeken vermelde geweldsmonopolie worden – behalve door mensen die omwille van hun zwarte lichaam door de politie worden vernederd in een praktijk die eufemistisch etnisch profileren genoemd wordt – door de middenklasser niet ondervonden. Tot het moment dan dat die middenklasser de staat of de status quo – en de staat is natuurlijk altijd hoeder van de status quo – uitdaagt. Dan volgt geweld.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Quote du Jour | Charlotte is a wake up call

Some still think that this nation is doing just fine except for those ugly pockets of poverty and segregation that routinely explode like Baltimore or Chicago. Others know better, but hope to move away from, and thus avoid addressing, the persistence of ugly racial injustice and the cries for help coming from black families. Charlotte is their wake up call.

In Charlotte, North Carolina zijn rellen uitgebroken nadat de politie weer eens een zwarte man overhoop knalde.

Foto: Veldwachter Bromsnor leest landloper Swiebertje de les (NRCV) copyright ok. Gecheckt 11-02-2022

Oom agent als opvoeder

Aangezien ik mijn rijbewijs nooit heb weten te halen, is een programma als Wegmisbruikers aan mij eigenlijk sowieso niet besteed. Toch blijf ik er wel eens bij hangen. Geen beter vermaak dan leedvermaak, nietwaar?

Hart van het programma is de menselijke interactie in een conflictsituatie (dat is trouwens ook wat De Rijdende Rechter of Ik Vertrek haar charme geeft). De politie zet een verkeersovertreder aan de kant, en dan kan het tragikomische zedenspel beginnen. De ene bestuurder reageert gelaten, de ander laconiek, de meesten zelfrechtvaardigend, en sommigen ronduit verontwaardigd. Het is natuurlijk het leukst als iemand volstrekt uit zijn plaat gaat.

Een programma als Wegmisbruikers laat zien dat de politie vooral ook een pedagogische taak heeft: keer op keer zien we dienders die bestuurders aan de hand van camerabeelden tonen waar dezen in de fout zijn gegaan en hoe dat een gevaarlijke situatie oplevert. Niet zelden zien we hoe zij de hele pedagogische en retorische trukendoos open moeten trekken om tegenwerpingen en smoesjes te omzeilen of omver te halen.

Hoezo, de politie is geen pedagogisch instituut? Dat was namelijk een van de interessantere tegenwerpingen die ik kreeg op dit stukje van mijn hand over de noodzaak van reflectievermogen en pedagogische vaardigheden bij agenten.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

‘Rotte appels’ en gebrek aan reflectie: waarom de politie kinderen molesteert

De diender liet me een filmpje zien.

Twee agenten bovenop een Marokkaans-Nederlandse tiener in een winkelstraat. Vader loopt aan, wil weten wat er met zijn zoon gebeurt; hij krijgt een paar tikken met de wapenstok. Er verzamelt zich een meute, die zich ermee gaat bemoeien. Een dreigende situatie ontstaat, even lijkt het zelfs uit de hand te lopen. De politie roept versterking in. Met de knuppel wordt de menigte uiteengeslagen.

Ik keek nog eens goed naar de mannen in uniform. “Ben jij dat?”

Hij knikte.

“Maar dat het zo uit de hand liep, dat hebben jullie ook wel een beetje aan jullie eigen gedrag te wijten”, begon ik.

Dat was niet de reactie waar hij op zat te wachten.

Escalatie

Hij legde me enigszins geagiteerd uit hoe de situatie was ontstaan. De politie was naar een winkel geroepen om het een of ’t ander te uit te zoeken. Laat het een diefstalletje of onenigheid geweest zijn, daar wil ik verder vanaf zijn.

Tijdens dat bezoek begon een jongen uit de buurt zich ermee te bemoeien. Hij werd door een agent gesommeerd weg te gaan zodat de politie haar werk kon doen. Uiteraard lokte dat een negatieve reactie bij de jongen uit. Hij bemoeide zich er nog wat nadrukkelijker mee. Daarop werd hij nog een keer gesommeerd op te krassen. Dat deed hij niet.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Schutters openen vuur tijdens Black Lives Matter-demonstratie

Vermoedelijk twee, mogelijk drie sluipschutters hebben het vuur geopend op een demonstratie in Dallas, Texas, waarin politiegeweld tegen zwarte mannen aan de kaak wordt gesteld.

Afgelopen dinsdag werd een straatverkoper door twee politieagenten overmeesterd, en een aantal maal in de borst geschoten, nadat agenten een pistool in zijn zak bemerkten. Volgens een kennis had Alton Sterling het wapen aangeschaft nadat een aantal straatverkopers waren beroofd. De politie hield hem aan omdat Sterling geen vergunning had om CD’s op straat te verkopen.

Foto: Cartoon against violence https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Geweld.jpg?uselang=nl

Haat voor de staat – politie, geweld en muziek

LONGREAD - “Fuck the police! … I’m a motherfuckin COP KILLER!!!” Jawel, rapper Ice-T was onlangs in Nederland, met zijn metalband Body Count. Het titelnummer van de debuut-cd kon daarbij niet ontbreken. Zoals dat hoort bij metal lekker controversieel, en uiteindelijk door de platenmaatschappij van de cd gehaald vanwege het promoten van geweld tegen de politie.

Dat is jammer, want het nummer was juist bedoeld als protest tegen geweld en discriminatie door de politie, onder andere naar aanleiding van de zaak Rodney King: een donkere Amerikaan die zonder aanwijsbare reden werd neergeknuppeld door een aantal agenten. Die overigens allen werden vrijgesproken, ook al was het hele gebeuren gefilmd.

Het nummer is akelig actueel. In de Verenigde Staten trad de politie het afgelopen jaar een aantal keer met dodelijk (en naar het zich laat aanzien buitenproportioneel) geweld op tegen donkere Amerikanen. Zoals Mike Brown, die ongewapend was, maar twaalf keer (‘uit zelfverdediging’) werd neergeschoten. Of Eric Garner, die stikte in een verwurging door een agent (een verwurging die de politie eigenlijk niet mocht gebruiken). Terwijl drie andere agenten Garner in bedwang hielden en Garner een paar keer riep dat hij geen lucht kreeg. Ook in deze beide gevallen gingen de betrokken agenten vrijuit. Wat dat betreft lijkt er, helaas, weinig veranderd in de VS.

Maar ook in Nederland komt controversieel politiegeweld voor. Afgelopen week was uitgebreid de tragische dood van Mitch Henriquez in het nieuws. Hij werd gearresteerd, en al snel gingen filmpjes rond waarin is te zien hoe vijf agenten bovenop hem zitten, terwijl één van hen hem aan het verwurgen is. Ooggetuigen geven aan dat één van de andere agenten voor het filmen begon nog een aantal klappen aan Henriquez heeft uitgedeeld met zijn wapenstok. Henriquez wordt bewegingsloos een arrestatiebusje ingedragen. Later blijkt hij te zijn overleden door zuurstofgebrek.

Allochtone journalist: “Rotterdamse politie mishandelde me in cel!”

Journalist Kevin P. Roberson heeft een naam opgebouwd als luis in de pels van de lange arm der wet. Regelmatig stelt hij gevallen van politiegeweld en institutioneel racisme door politie-agenten aan de kaak.

Op Facebook vertelt hij nu hoe hij afgelopen vrijdag op het bureau gemolesteerd werd door een aantal agenten, na zijn arrestatie op de Pegida-bijeenkomst te Rotterdam.

Saillante bijkomstigheid: er werd ook een tegendemonstratie georganiseerd, en burgemeester Aboutaleb zou de politie hebben opgedragen iedereen die er ‘links’ uitzag onder de tegendemonstranten op te pakken. (Vermoedelijk om te voorkomen dat Antifa-types en Pegida-aanhangers met elkaar op de vuist zouden gaan)

Rijksrecherche: Mitch Henriquez gedood door politiegeweld

Geen verrassing:

Sporen op het lichaam van de Arubaan Mitch Henriquez duiden er op dat zijn dood het gevolg is van het geweld van agenten tijdens zijn arrestatie. Dat staat in het onderzoeksrapport van de Rijksrecherche, dat RTL Nieuws heeft ingezien.

De onderzoekers van de Rijksrecherche schrijven dat ‘uitwendig mechanisch samendrukkend geweld op de hals’ veroorzaakt door ‘verwurging in het kader van een nekklem’, goed kunnen verklaren ‘dat verstikkingseffecten zijn ontstaan met zuurstoftekort (..) en uiteindelijk overlijden’. […]

In het rapport staat ook dat de patholoog-anatoom de dood van Henriquez niet op een andere manier kan verklaren dan door het geweld van de agenten.

Omstreden nekklem wordt afgeraden op de politieacademie

Agenten die de nekklem gebruiken, rechtvaardigen dat door te zeggen dat ze deze hebben geleerd op de politieacademie, maar volgens Jaap Timmer, die onderzoek doet naar politiegeweld aan de VU, zit de nekklem niet in het programma van de politieacademie.

Het wordt volgens hem zelfs afgeraden; de techniek zou afkomstig zijn van de straat en de sportschool.

Een woordvoerder van de politie bevestigt dat de nekklem niet als techniek wordt aangeleerd. Wel wordt de nekklem in de lessen besproken om leerlingen te wijzen op de risico’s.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Vorige Volgende