Ierse regeringscrisis bezworen [?]

Een opgedoken email op het ministerie van Justitie kostte vice-premier Fitzgerald bijna de kop [...of uiteindelijk toch nog? zie update]. De Ierse premier Leo Varadkar en zijn vice-premier Frances Fitzgerald hebben deze week alle zeilen bij moeten zetten om een regeringscrisis en nieuwe verkiezingen te voorkomen. Varadkar moest zich in alle bochten wringen vanwege een affaire op het ministerie van Justitie die ons in Nederland bekend voorkomt: wist de minister (Fitsgerald) nu wel of niet van het bestaan van een document? Varadkar beschuldigde het departement van misinformatie, maar hield zijn vice-premier de hand boven het hoofd. Met succes. En met steun van de man waar alles mee begon: klokkenluider sergeant Maurice McCabe. Het begon allemaal jaren geleden. Ierland kent een strafpuntensysteem voor kleinere verkeersovertredingen. Wie twaalf punten heeft voor door rood licht rijden, te hard rijden of telefoneren tijdens het rijden verliest zijn rijbewijs. Sergeant McCabe onthulde dat er zijn district bij sommige, bekende mensen, punten werden gewist door politiefunctionarissen. Dat zette een affaire in gang waarin in 2012 aan het licht kwam dat er wel honderdduizend strafpunten gewist zijn bij vijftigduizend mensen, waaronder collega-politieagenten en hun familieleden. Klokkenluider McCabe kwam onder vuur te liggen binnen zijn organisatie. Zijn chef Callinan vond McCabes gedrag in 2014 quite disgusting, wat uiteindelijk bijdroeg aan Callinans vervroegde pensionering. Huidig premier Varadkar, nam het toen als minister van Verkeer op voor McCabe. Hij vroeg Callinan zijn opmerkingen te herroepen en noemde de klokkenluider “distinguished”. Callinan werd opgevolgd door Nóirín O’Sullivan. De aanpak van O’Sullivan bij het onderzoek naar de malversaties bij de politie startte de huidige regeringscrisis.

Foto: Guy Renard (cc)

De politie is je beste vriend

OPINIE - Saskia Belleman, van wie ik tot voor kort nog nooit had gehoord, houdt op Twitter een bijna real-time verslag bij van het proces tegen twee van de vijf agenten die betrokken waren bij de dood van Mitch Enriquez. Het is teveel om door te lezen, maar wat ik ervan gezien heb, is bloedstollende lectuur.

Ze is van De Telegraaf, dus ik had – bevooroordeeld als ik ben – een licht tot zwaar vooringenomen verslag verwacht, maar daarin werd ik gelukkig teleurgesteld: Belleman verslaat heel accuraat en weet in korte, soms droogkomische, commentaren de meer emotionele reacties en suggesties van repliek te dienen. Iemand die meent dat Henriquez het allemaal aan zichzelf te danken heeft, beantwoordt ze met: “Henriquez staat hier niet terecht”. Aan iemand die de agenten beschuldigt van het plegen van meineed, legt ze uit dat verdachten niet onder ede staan, alleen getuigen (dat wist ik ook niet). Voor iemand die zich boos maakt over de agenten, die zichzelf zouden afschilderen als slachtoffer, geeft ze aan dat ze alleen de vraag van de rechter beantwoordden hoe ze zich nu voelden.

Al heb ik eerder wel eens geblogd over een paar kanttekeningen die ik had bij deze zaak en nog steeds heb. Een mening heb ik nog niet en heb ik misschien wel nooit, maar wat uit Bellemans verslag wel duidelijk wordt, is dat deze zaak alleen maar verliezers kent. Ik begin te vermoeden dat niet iedereen die terecht zou moeten staan ook terecht staat, of misschien wel dat de verkeerde mensen terecht staan. De kanttekening die ik eerder had over het nijpende gebrek aan training van de politie blijkt nog lang niet het hele probleem te omvatten, dat is veel groter. Een bloemlezing.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Mike Licht (cc)

Hoe de politie de sociale media afstruint

ONDERZOEK - Als alles goed gaat mogen we volgend voorjaar een oordeel geven over de bevoegdheden van de inlichtingendiensten volgens de zogenaamde ‘sleepwet’. Buro Jansen & Janssen kreeg onlangs inzage in stukken over de ‘sociale media surveillance’ van de Nederlandse politie. Ook daar zijn nog wel wat vragen bij te stellen.

Buro Jansen & Janssen heeft door middel van een aantal Wob-verzoeken inzicht proberen te verkrijgen in ‘social media surveillance’ in Nederland. De Nederlandse overheid is niet transparant en heeft slechts een beperkt aantal documenten openbaar gemaakt. De bevindingen van Jansen & Janssen zijn hier te vinden. Ik haal er een paar punten uit.

Publiek-private samenwerking

Het eerste dat opvalt is dat de politie voor het napluizen van de sociale media gebruik maakt van commerciële bedrijven. Genoemd worden Coosto, OBI4wan en HowAboutYou. Dit zijn zogenaamde reputatiemanagementbedrijven die het internet afzoeken op uitingen over opdrachtgevers. Die kunnen daar vervolgens hun pr en marketing op afstemmen. De technologie van Coosto en OBI4Wan wordt ingezet bij het verwerken van meldingen en aangiften en in Real Time Intelligence Centers (de meldkamers waar alle info van het internet bij elkaar komt), bij de opsporing en in het algemeen voor social media surveillance.

Foto: Guy Renard (cc)

Corruptie en agenten met migratie-achtergrond

ANALYSE - In onderzoek van het WODC naar corruptie binnen vier rechtshandhavingsorganisaties (politie, douane, marechaussee, FIOD) is naar voren gekomen dat ambtenaren met een migratie-achtergrond vaker dan hun autochtone collega’s betrokken zijn bij ernstige integriteitsschendingen in relatie tot georganiseerde misdaad. Het gaat vooral om politieagenten. Terwijl 7 procent van de agenten een migratie-achtergrond heeft, heeft 40 procent van de bij corruptiezaken betrokken agenten die achtergrond.

Dat er in 2012-2016 256 signalen van corruptie en 80 ernstige zaken waren, en dat dat mede komt door de reorganisatie, is op zich al groot nieuws. De media leggen in hun berichtgeving de nadruk op de oververtegenwoordiging van ‘allochtone’ agenten. Ik bespreek hier enkele kanttekeningen bij de verklaring die hiervoor door de onderzoekers wordt gegeven.

Waarom die oververtegenwoordiging?

De onderzoekers schrijven in het rapport (p.62-64) dat het mogelijk is dat hun oververtegenwoordiging het gevolg is van “overmatige aandacht binnen de diensten die belast zijn met onderzoek naar integriteitsschendingen voor gevallen waarbij functionarissen met een migratie-achtergrond zijn betrokken.” Dit noemen ze selection bias.

Hoewel het niet volledig kan worden uitgesloten, denken de onderzoekers echter dat “we hier niet te maken hebben met een selection bias.” Zowel de kwantitatieve als de kwalitatieve data zouden hiertoe voldoende aanwijzingen geven.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Alan Cleaver (cc)

Rammelende conclusies over criminaliteit onder asielzoekers

ANALYSE - De politie maakte vorige week cijfers bekend over verdachte asielzoekers. De Telegraaf en de Volkskrant meenden te weten dat asielzoekers crimineler zijn dan de Nederlandse bevolking. Maar die vergelijking kan niet zomaar worden gemaakt.

De Telegraaf berichtte vrijdag en zaterdag over ‘criminele asielzoekers’: “Schokkend beeld misdaad kansloze asielzoekers”. Andere media volgden en verschillende cijfers deden de ronde. Wat opvalt is dat de verslaggeving erg onduidelijk was: geen verwijzing naar bronnen, inconsistentie in definities (overigens ook door schuld van de politie: 10.000 verdachte statushouders bleken vreemdelingen te zijn). Hierdoor is het moeilijk om cijfers en beweringen van journalisten te checken, mocht de lezer daarvoor überhaupt tijd hebben (alle documenten staan hier). En dat checken is nodig, want journalisten die schrijven over criminaliteitsstatistieken, dat gaat nogal eens mis.

In dit geval ging het onder andere mis toen journalisten de vraag stelden of asielzoekers “crimineler” zijn dan “gewone burgers” en “niet-westerse allochtonen”. De Telegraaf maakte deze vergelijking in een kort artikel met nota bene de titel ‘Cijfers schieten tekort’. De Volkskrant maakte eenzelfde vergelijking in een poging de bewering in de Telegraaf te checken.

De journalisten lijken zich echter niet te realiseren dat de politiecijfers zodanig tekortschieten dat hierover geen zinnige uitspraak valt te doen.

Foto: Jeanne Menjoulet (cc)

Meerderheid verwacht voor Macron bij Franse parlementsverkiezingen

ELDERS - Na de Britten gaan de Fransen zondag opnieuw ter stembus voor de eerste ronde van de parlementsverkiezingen.

Volgens de peilingen gaat de partij van Macron, La République En Marche (REM), een absolute meerderheid behalen. In de buitenlandse kiesdistricten is de stemming al achter de rug. In tien van de elf regio’s won de kandidaat van Macron. De opkomst was echter zo laag (gemiddeld 19,1%) dat een tweede ronde noodzakelijk is. Voor de Benelux kreeg Pieyre-Alexandre Anglade, de kandidaat van REM, 52% van de stemmen, bij een opkomst van 21,4%. Het minimum is echter 25%, dus zal hij het in de tweede ronde alsnog op moeten nemen tegen de tweede kandidaat, Sophie Rauszer van de linkse partij La France Insoumise van Jean-Luc Mélenchon.

De centrumpartij van de Franse president zou volgens de peiling 29,5 procent van de stemmen behalen tijdens de eerste ronde op 11 juni. Met een ruime voorsprong op de andere partijen zou dat na de tweede ronde, op 18 juni, 385 tot 415 van de 577 zetels in de Assemblée Nationale opleveren. In de tweede ronde gaat het in elk district tussen de twee kandidaten die in de eerste ronde de meeste stemmen hebben behaald. Als de opiniepeilers gelijk krijgen zou Macron de grootste parlementsmeerderheid krijgen sinds De Gaulle.  Van de andere partijen zouden de Republikeinen 105 à 125 zetels behalen, de Socialistische Partij 25 à 35, La France Insoumise 12 à 22 en Front National amper 5 tot 15. Voor de twee laatste partijen zal het er om gaan de drempel van 15 zetels te halen. In dat geval worden ze erkend als aparte fractie, met bijbehorende rechten.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Domiriel (cc)

Van hoofddoek tot D66-rechter

Mag een agente een hoofddoekje dragen? Nee toch? Het is immers onwenselijk dat een agent toont welke overtuigingen zij of hij heeft, om de suggestie van vooringenomenheid weg te nemen. Ik ben daarom tegen alle soorten zichtbare geloofsuitingen. Je geloof uitdragen doe je maar in je vrije tijd.

Zoals ik het hierboven beschreef dacht ik er lang over. Maar ergens begon het steeds meer te knagen. Want als je een kledingstuk al de suggestie van vooringenomenheid toekent, geef je dan niet het verkeerde signaal af? Want de vooringenomenheid is natuurlijk niet weg als het kledingstuk weg is én het suggereert dat uiterlijk er toe doet. Wat betekent dat  voor moeilijker “af te zetten” eigenschappen, zoals huidskleur? Waarom zouden die dan geen vooringenomenheid suggereren? Mag een Marokkaanse Nederlander twijfelen aan de vooringenomenheid van een witte agent of rechter, net zoals iemand blijkbaar mag twijfelen aan de neutraliteit van een een hoofddoek dragende rechter of agent?

De afgelopen jaren viel me ook iets anders op: een toenemende focus op overtuigingen die je juist niét kan zien. Rechters die D66 zouden stemmen bijvoorbeeld, en daarom slap straffen. En wetenschappers die GroenLinks “zijn” waardoor je a priori elke conclusie die ze trekken bij het grofvuil kan zetten, in hoeveel peer reviewed tijdschriften ze ook publiceren.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Moslims in het blauw

COLUMN - Wanneer ik problemen met de vermeende neutraliteit van de politie had? Ergens in de jaren tachtig, toen de politie fors had uitgebreid en elke onervaren gup, nog schonkig in zijn uniform, zichzelf een snor aanmat, hopend dat hem daarmee de begeerde autoriteit zou toevallen. Het bangelijke machismo droop van ze af en vertrouwen boezemden ze me echt niet in. Zulke agenten meed ik als de pest.

Mijn vertrouwen in de politie steeg met elke stap naar diversiteit. Meer vrouwen in de gelederen hielp enorm om de politie ook tot mijn vriend te maken. Een beter homobeleid (‘roze in het blauw’) scheelde eveneens: dat verzekerde me ervan dat er agenten waren die zulke dingen snapten. Om diezelfde reden is een korps dat moslims in de gelederen telt, een uitstekend plan. En wil je ook moslima’s in het korps hebben – en dat wil je – dan sta je voortaan een hoofddoekje onder de uniformpet toe.

Kom niet aan met onzin als ‘alweer gewetensbezwaarden’. De trouwambtenaren die indertijd weigerden huwelijken van een mannen- of vrouwenkoppel te voltrekken, wilden hun taak allee selectief uitoefenen: namelijk wanneer het hen uitkwam Ze onttrokken zich daarmee aan de wet. Momenteel hebben we het over moslimvrouwen die een eed willen zweren om de rechtstaat – de héle rechtstaat – te zullen naleven en de wet – de héle wet – te willen eren.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Neutraliteit

Wanneer u toevallig een weldenkende blanke ongelovige bent, is het logisch dat u meent dat een blanke, niet zichtbaar gelovige agent neutraliteit uitstraalt. Hij ziet er immers uit als u en u bent de meerderheid in dit land, dus veel neutraler kan het niet. Een agent die zichtbaar moslima is, wijkt daarvan af en is dus niet neutraal. Begrijpelijk dat u dat denkt.

Maar iedere straatmarokkaan hier in Rotterdam West weet: de politie is helemaal niet neutraal. Die heeft de pik op hem. Dat los je niet op door een moslima in een afwijkend uniform te hijsen. Evenmin als je een kaaskop aanpraat dat een wout met een tulband gewoon een wout is. Het probleem zit niet om de oren maar ertussen.

Foto: Guilhem Soulas (cc)

Politie-video’s als propaganda

OPINIE - Sinds een paar jaar plaatst de Rotterdamse politie korte video’s op YouTube. Slick gemonteerd, maar ze hebben weinig te maken met wat de politie werkelijk doet, aldus Sander Zwaard.

Wekelijks verschijnen er nieuwe filmpjes op het PRO247-kanaal. De filmpjes zijn populair op andere social media zoals Dumpert en Reddit, omdat er altijd wel wat in gebeurt – een achtervolging, een vechtpartij. Ze zijn ‘slick’ gemonteerd, inclusief een suspense-voice-over en opzwepende muziek. Het grote probleem met die filmpjes: ze geven een vertekend beeld van wat de politie doet en kan, en dat gaat geheid problemen geven doordat mensen totaal overspannen verwachtingen hebben van de politie zal doen als hun iets overkomt.

De mythe van keihard ingrijpen

In zo’n filmpje wordt bijvoorbeeld een inbreker op heterdaad betrapt en na een spannende achtervolging aangehouden. Iedereen die weleens melding heeft gedaan van een inbraak ‘op heterdaad’ weet dat de praktijk heel anders is. De politie komt – buiten hun schuld – vaak te laat, want zelfs al is het politiebureau een kilometer verderop, agenten moeten maar net ‘in de buurt’ en beschikbaar zijn. Dan moeten ze op basis van een onduidelijk signalement (‘een man in een spijkerbroek met een petje op’ – ja, daar zijn er honderden van in een grote stad) iemand zien te vinden die ondertussen al lang en breed vier straten verderop is. Het is niet voor niets dat het oplossingspercentage van inbraken maar zo’n 8% is.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Vorige Volgende