Duizenden onterecht als verdachte in politieregister
, door
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Quote van de Dag: Maakbaarheid volgens Ahmed Marcouch
, door
[qvdd]
Marokkaanse en Antilliaanse gemeenschappen hebben er enorm veel belang bij om de norm te stellen en die uit te dragen. Hoe? Marokkanen en Antilianen, stel dat mooie carrièreperspectief bij het bedrijfsleven uit en solliciteer bij de politie.
Ahmed Marcouch vindt blijkbaar stiekem dat Marokkanen en Antillianen eerst maar de problemen in hun eigen gemeenschap op moeten lossen voordat ze mee gaan doen aan de Hollandse carrièrejacht. Dat is zo’n beetje hetzelfde als zeggen dat iedereen die uit een links nest komt eerst maar eens de problemen in bestuur en ambtenarij moet gaan oplossen voor dat men zich in het bedrijfsleven kan begeven. Volstrekte waanzin dit. Individuen zijn verantwoordelijk voor hun eigen gedrag, niet voor het gedrag van de ‘gemeenschap’ waartoe anderen hen rekenen. Marcouch moet de bal op dit punt bij de politie leggen, en niet bij de Marokkaanse en Antillianse ‘gemeenschappen’.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Was drama Alphen te voorkomen?
, door
De Telegraaf is er vandaag stellig over. En ook het ooit degelijke Het Parool wist het gisteren zeker: als de politie niet had liggen slapen, was het schietdrama in Alphen a/d Rijn voorkomen. In de nasleep van door mensen veroorzaakte drama’s is het begrijpelijk dat er naar schuldigen wordt gezocht, maar dat geeft journalisten en onderzoekers nog geen vrijbrief om bokkesprongen te maken met causaliteit.
De redenering is als volgt: zeven mensen hadden nu nog geleefd als Tristan van der Vlis zijn geweer niet had leeggeschoten als hij geen geweer had aangeschaft, als de politie zijn vergunning niet had geblokkeerd, als de politie wist van zijn psychiatrisch verleden als de politie maar goed in zijn eigen papierstapel had gekeken en het bericht had gevonden dat Van der Vlis in 2006 gedwongen was opgenomen in een kliniek.
In een ideale wereld, kom je met zo’n verklaring weg.Achteraf is het causale pad makkelijk te construeren. Maar draai je het tijdspad om en kom je in de echte wereld, dan ziet het beeld er anders uit. Op ieder beslismoment is niet sprake van één vaststaande mogelijkheid om verder te gaan, maar van meerdere. Misschien had de betreffende agent wel het bericht gevonden over de opname in de kliniek, maar vond hij die niet relevant. Niet zo’n gekke gedachte, omdat in Nederland dit soort schietpartijen tamelijk uniek zijn. En ook al had Van der Vlis geen vergunning gekregen, wellicht had hij dan andere opties dan een legaal geweer overwogen – een mes, een illegaal vuurwapen, een explosief. Misschien had de jongeman uit frustratie een grotere daad willen plegen en was de schade nog groter geweest. Van der Vlis liet zich inspireren door Columbine. Misschien had hij zijn plan gewijzigd en was hij een kinderdagverblijf binnengelopen.
Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.
De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Quote van de Dag: Persoonlijk de stekker eruit
, door
[qvdd]
Als het een vechtmissie wordt, dan trek ik persoonlijk de stekker eruit.
Aldus een strijdvaardige Rutte. De kans dat de missie in Kunduz een vechtmissie wordt is voor hem “niet aanwezig”. Waarvan akte.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Plan
, door
Deze bijdrage is van Karin Spaink en terug te vinden op haar site.
De ICT van de politie is na een decennium van geschutter nog niet op orde. Elke poging om tot een systeem te komen waarin aangiftes, signaleringen en onderzoeken landelijk beschikbaar zijn, blijkt de ellende te hebben vergroot in plaats van verkleind. Na elke nieuwe investering kan het systeem juist minder.
Inmiddels is de programmatuur bij de politie zo vakkundig gemold dat aangiftes geregeld niet in het systeem zijn terug te vinden en getuigenverhoren soms spoorloos verdwijnen. Het systeem is bovendien gebruiksonvriendelijk, instabiel en omslachtig. Agenten rukken zich de haren uit het hoofd.
Ook met C2000. het landelijke netwerk voor de hulpdiensten, is het al jaren miserabel gesteld. De dekking is gatenkaas, het systeem is onbetrouwbaar, telefoons vallen zomaar uit. De brandweer wil er inmiddels niet meer mee werken: te gevaarlijk.
Krap een jaar geleden besloot vtsPN – de club die de ICT van de politie regelt – daarom schoon schip te maken. De inhuurkrachten eruit, snoeien in het serverpark, de programmatuur opschonen. vtsPN kenschetste deze klus indertijd als ‘een openhartoperatie’. Kennelijk is de patiënt inmiddels overleden: de website politie-ict.nl – onderdeel van vtsPN – doet het al een tijdje niet meer. Configuratiefoutje. Niemand die het doorheeft.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Helderziende vindt geen lijken in Texas
, door
Het wtf-momentje van de dag: in Texas is een achtertuin omgespit in een zoektocht naar tientallen lijken na een tip van een… helderziende. Eerst meldden de media dat er 30 lijken waren gevonden, maar uiteindelijk bleek dat alles wat de politie vond stank (afval, geen lijken) en bloed op de veranda (van een eerdere zelfmoordpoging van een ex-schoonzoon van de eigenaar) waren.
De politie had zich de moeite kunnen besparen. Na zo’n tip staat de uitkomst van de zoektocht namelijk al vast, er is immers nog nooit een zaak opgelost met behulp van helderzienden, tenzij de helderziende valsspeelde of gewoon geluk had.
En of het feit dat de Texaanse politie actie ondernam na zo een tip nog niet kaakzakkend genoeg is, gaat ze ook nog bekijken of ze de helderziende kunnen vervolgen wegens het geven van een valse tip. Een intern onderzoek en het ontslaan van de verantwoordelijken lijkt me meer op z’n plaats.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Surveillance loont, of toch niet?
, door
Surveillance loont. Minister Opstelten (Veiligheid & Justitie) lanceerde onlangs zijn voorstel om Automated Number Plate Recogntion (ANPR) aanzienlijk uit te breiden. Camera’s met ANPR-software scannen kentekens om die langs verschillende opsporingslijsten en zwarte lijsten te leggen. Het voorstel heeft hem vanavond terecht een Big Brother Award opgeleverd.
Maar ANPR levert ook de staatskas een leuk zakcentje op. Onze Steeph vond in de begroting van 2014 een bedrag van drie miljoen euro ingeboekt. Niet als kosten, maar als opbrengsten. Met ANPR kun je makkelijker controleren. Aangezien de plannen erin voorzien om het systeem landelijk uit te rollen en mogelijk ook camera’s van het ministerie van Infrastructuur in te zetten, wordt continu overal iedereen gecontroleerd.
In Engeland boekte de politie hiermee veel succes. Alleen al in 2008 haalde de Engelse politie 185.000 onverzekerde auto’s van de weg met behulp van ANPR. Dat is veel, maar nog niets vergeleken met de hoeveelheid reisbewegingen die dagelijks in een database worden gestopt (en worden bewaard), namelijk 10 tot 14 miljoen. Per dag.
Die gegevens staan in een centraal systeem, waar verschillende veiligheids- en opsporingsdiensten kunnen bijhouden. Ook, zo blijkt, kunnen inzittenden vaak ook geïdentificeerd worden. Dat was niet de bedoeling, maar is wel handig.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Boetes en het schuldgevoel van de agent
, door
Mijn vader zat vol vernieuwende ideeën voor de publieke ruimte. Een daarvan was het invoeren van absurd hoge boetes voor afval op straat of asociaal gedrag in het verkeer. “Gewoon 100.000 euro boete. 100.000. Dan is het meteen afgelopen. Heb je ook minder agenten nodig.”
Als economie-student leerde ik dat de combinatie van twee variabelen van belang: de pakkans en de hoogte van de boete. 10% pakkans en 100 euro boete zou het zelfde moeten opleveren (of kosten) als een pakkans van 1% en 1000 euro boete. In de les kwam dan natuurlijk de vraag op: waarom dan de boetes niet flink omhoog doen? Waarom niet 100.000 euro? Dan kun je toch met minder agenten toe en ontzie je toch de staatskas?
De laatste jaren vinden we deze gedachte terug in beleid. In 2008 gingen de boetes al met gemiddeld 20% omhoog, in 2011 komt daar nog eens 15% bij. Door rood licht rijden kost nu 186 euro. Afval op straat kost 104 euro. Zo haalt dit kabinet 50 miljoen euro binnen (en compenseert het misschien het afschaffen van de bonnenquota en het niet leveren van die 3000 beloofde agenten). Maar de oppositie kan er ook wat van: voor de PvdA mag de boete voor het op straat gooien van een leeg patatbakje of colablikje best naar 150 euro. Het gaat al aardig richting de 1000 dollar die je er in Singapore voor neer mag tellen.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.