Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Quote van de Dag: Maakbaarheid volgens Ahmed Marcouch
[qvdd]
Marokkaanse en Antilliaanse gemeenschappen hebben er enorm veel belang bij om de norm te stellen en die uit te dragen. Hoe? Marokkanen en Antilianen, stel dat mooie carrièreperspectief bij het bedrijfsleven uit en solliciteer bij de politie.
Ahmed Marcouch vindt blijkbaar stiekem dat Marokkanen en Antillianen eerst maar de problemen in hun eigen gemeenschap op moeten lossen voordat ze mee gaan doen aan de Hollandse carrièrejacht. Dat is zo’n beetje hetzelfde als zeggen dat iedereen die uit een links nest komt eerst maar eens de problemen in bestuur en ambtenarij moet gaan oplossen voor dat men zich in het bedrijfsleven kan begeven. Volstrekte waanzin dit. Individuen zijn verantwoordelijk voor hun eigen gedrag, niet voor het gedrag van de ‘gemeenschap’ waartoe anderen hen rekenen. Marcouch moet de bal op dit punt bij de politie leggen, en niet bij de Marokkaanse en Antillianse ‘gemeenschappen’.
Was drama Alphen te voorkomen?
De Telegraaf is er vandaag stellig over. En ook het ooit degelijke Het Parool wist het gisteren zeker: als de politie niet had liggen slapen, was het schietdrama in Alphen a/d Rijn voorkomen. In de nasleep van door mensen veroorzaakte drama’s is het begrijpelijk dat er naar schuldigen wordt gezocht, maar dat geeft journalisten en onderzoekers nog geen vrijbrief om bokkesprongen te maken met causaliteit.
De redenering is als volgt: zeven mensen hadden nu nog geleefd als Tristan van der Vlis zijn geweer niet had leeggeschoten als hij geen geweer had aangeschaft, als de politie zijn vergunning niet had geblokkeerd, als de politie wist van zijn psychiatrisch verleden als de politie maar goed in zijn eigen papierstapel had gekeken en het bericht had gevonden dat Van der Vlis in 2006 gedwongen was opgenomen in een kliniek.
In een ideale wereld, kom je met zo’n verklaring weg.Achteraf is het causale pad makkelijk te construeren. Maar draai je het tijdspad om en kom je in de echte wereld, dan ziet het beeld er anders uit. Op ieder beslismoment is niet sprake van één vaststaande mogelijkheid om verder te gaan, maar van meerdere. Misschien had de betreffende agent wel het bericht gevonden over de opname in de kliniek, maar vond hij die niet relevant. Niet zo’n gekke gedachte, omdat in Nederland dit soort schietpartijen tamelijk uniek zijn. En ook al had Van der Vlis geen vergunning gekregen, wellicht had hij dan andere opties dan een legaal geweer overwogen – een mes, een illegaal vuurwapen, een explosief. Misschien had de jongeman uit frustratie een grotere daad willen plegen en was de schade nog groter geweest. Van der Vlis liet zich inspireren door Columbine. Misschien had hij zijn plan gewijzigd en was hij een kinderdagverblijf binnengelopen.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Quote van de Dag: Persoonlijk de stekker eruit
[qvdd]
Als het een vechtmissie wordt, dan trek ik persoonlijk de stekker eruit.
Aldus een strijdvaardige Rutte. De kans dat de missie in Kunduz een vechtmissie wordt is voor hem “niet aanwezig”. Waarvan akte.
Plan
Deze bijdrage is van Karin Spaink en terug te vinden op haar site.
De ICT van de politie is na een decennium van geschutter nog niet op orde. Elke poging om tot een systeem te komen waarin aangiftes, signaleringen en onderzoeken landelijk beschikbaar zijn, blijkt de ellende te hebben vergroot in plaats van verkleind. Na elke nieuwe investering kan het systeem juist minder.
Inmiddels is de programmatuur bij de politie zo vakkundig gemold dat aangiftes geregeld niet in het systeem zijn terug te vinden en getuigenverhoren soms spoorloos verdwijnen. Het systeem is bovendien gebruiksonvriendelijk, instabiel en omslachtig. Agenten rukken zich de haren uit het hoofd.
Ook met C2000. het landelijke netwerk voor de hulpdiensten, is het al jaren miserabel gesteld. De dekking is gatenkaas, het systeem is onbetrouwbaar, telefoons vallen zomaar uit. De brandweer wil er inmiddels niet meer mee werken: te gevaarlijk.
Krap een jaar geleden besloot vtsPN – de club die de ICT van de politie regelt – daarom schoon schip te maken. De inhuurkrachten eruit, snoeien in het serverpark, de programmatuur opschonen. vtsPN kenschetste deze klus indertijd als ‘een openhartoperatie’. Kennelijk is de patiënt inmiddels overleden: de website politie-ict.nl – onderdeel van vtsPN – doet het al een tijdje niet meer. Configuratiefoutje. Niemand die het doorheeft.
Helderziende vindt geen lijken in Texas
Het wtf-momentje van de dag: in Texas is een achtertuin omgespit in een zoektocht naar tientallen lijken na een tip van een… helderziende. Eerst meldden de media dat er 30 lijken waren gevonden, maar uiteindelijk bleek dat alles wat de politie vond stank (afval, geen lijken) en bloed op de veranda (van een eerdere zelfmoordpoging van een ex-schoonzoon van de eigenaar) waren.
De politie had zich de moeite kunnen besparen. Na zo’n tip staat de uitkomst van de zoektocht namelijk al vast, er is immers nog nooit een zaak opgelost met behulp van helderzienden, tenzij de helderziende valsspeelde of gewoon geluk had.
En of het feit dat de Texaanse politie actie ondernam na zo een tip nog niet kaakzakkend genoeg is, gaat ze ook nog bekijken of ze de helderziende kunnen vervolgen wegens het geven van een valse tip. Een intern onderzoek en het ontslaan van de verantwoordelijken lijkt me meer op z’n plaats.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Surveillance loont, of toch niet?
Surveillance loont. Minister Opstelten (Veiligheid & Justitie) lanceerde onlangs zijn voorstel om Automated Number Plate Recogntion (ANPR) aanzienlijk uit te breiden. Camera’s met ANPR-software scannen kentekens om die langs verschillende opsporingslijsten en zwarte lijsten te leggen. Het voorstel heeft hem vanavond terecht een Big Brother Award opgeleverd.
Maar ANPR levert ook de staatskas een leuk zakcentje op. Onze Steeph vond in de begroting van 2014 een bedrag van drie miljoen euro ingeboekt. Niet als kosten, maar als opbrengsten. Met ANPR kun je makkelijker controleren. Aangezien de plannen erin voorzien om het systeem landelijk uit te rollen en mogelijk ook camera’s van het ministerie van Infrastructuur in te zetten, wordt continu overal iedereen gecontroleerd.
In Engeland boekte de politie hiermee veel succes. Alleen al in 2008 haalde de Engelse politie 185.000 onverzekerde auto’s van de weg met behulp van ANPR. Dat is veel, maar nog niets vergeleken met de hoeveelheid reisbewegingen die dagelijks in een database worden gestopt (en worden bewaard), namelijk 10 tot 14 miljoen. Per dag.
Die gegevens staan in een centraal systeem, waar verschillende veiligheids- en opsporingsdiensten kunnen bijhouden. Ook, zo blijkt, kunnen inzittenden vaak ook geïdentificeerd worden. Dat was niet de bedoeling, maar is wel handig.
Boetes en het schuldgevoel van de agent
Mijn vader zat vol vernieuwende ideeën voor de publieke ruimte. Een daarvan was het invoeren van absurd hoge boetes voor afval op straat of asociaal gedrag in het verkeer. “Gewoon 100.000 euro boete. 100.000. Dan is het meteen afgelopen. Heb je ook minder agenten nodig.”
Als economie-student leerde ik dat de combinatie van twee variabelen van belang: de pakkans en de hoogte van de boete. 10% pakkans en 100 euro boete zou het zelfde moeten opleveren (of kosten) als een pakkans van 1% en 1000 euro boete. In de les kwam dan natuurlijk de vraag op: waarom dan de boetes niet flink omhoog doen? Waarom niet 100.000 euro? Dan kun je toch met minder agenten toe en ontzie je toch de staatskas?
De laatste jaren vinden we deze gedachte terug in beleid. In 2008 gingen de boetes al met gemiddeld 20% omhoog, in 2011 komt daar nog eens 15% bij. Door rood licht rijden kost nu 186 euro. Afval op straat kost 104 euro. Zo haalt dit kabinet 50 miljoen euro binnen (en compenseert het misschien het afschaffen van de bonnenquota en het niet leveren van die 3000 beloofde agenten). Maar de oppositie kan er ook wat van: voor de PvdA mag de boete voor het op straat gooien van een leeg patatbakje of colablikje best naar 150 euro. Het gaat al aardig richting de 1000 dollar die je er in Singapore voor neer mag tellen.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.