Op 14 oktober 2011 kwam een traumahelikopter tijdens een vlucht in aanvaring met een meeuw. De vogel ging dwars door het glas van de cockpit heen en kwam terecht op de zitplaats naast de piloot. Normaal zit daar een HEMS-verpleegkundige die de piloot assisteert bij opstijgen en het landen. De vogel had ook de piloot kunnen raken, met een helikoptercrash als meest waarschijnlijke uitkomst. Naast piloot en HEMS-verpleegkundige vervoert de traumaheli ook een trauma-arts en soms gaat er een patiënt mee. Een crash van een traumaheli heeft niet alleen gevolgen voor de mensen aan boord, maar kan ook desastreuze gevolgen hebben op de grond. Waar meeuwen eigenbelang hebben bij het vermijden van helikopters, zijn gebruikers van drones zich niet altijd bewust van de risico’s die zij nemen; laat staan dat bij hen een levensbelang speelt. Drones worden ingezet bij incidenten – niet alleen door professionals of journalisten, maar ook door omstanders en hobbyisten.
Constateert de kamer middels een parlementaire enquete dat de overheid voor meer dan een miljard verspilt aan ICT grootheidswaanzin en dat een giftige combinatie van sluwe maar falende ICT bedrijven, ongeïnteresseerde ambtenaren en onkundige politici daar achter zit. Dan richt je een nieuwe ICT-projecten waakhond op. En wie zet je dan aan het hoofd?
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
ONDERZOEK - De Nederlandse overheid lijkt geen gebruik te maken van de open data die zij zelf beschikbaar stellen, blijkt uit onderzoek van de Open State Foundation
De onlangs gelanceerde upgrade van het open dataportaal van de overheid (data.overheid.nl) bestaat voor een groot deel uit verwijzingen naar datasets van het Centraal Bureau voor de Statistiek (3.623) en het Nationaal Georegister (2.560). De kwaliteit is ten opzichte van vorig jaar weliswaar verbeterd maar nog steeds werken van de datasets naar het Nationaal Georegister 888 (34,6%) links niet. Het Centraal Bureau voor de Statistiek scoort het best in de kwaliteit, alle links werken. Van de 345 overige datasets hebben 31 datasets geen enkele werkende link (8,9%). Uit het onderzoek van de Open State Foundation blijkt dat 14% van de opengestelde datasets niet toegankelijk is doordat zij geen één werkende link hebben.
Er zijn weinig tot geen datasets te vinden van de grootste ministeries. Ook decentrale overheden hebben de weg naar het dataportaal van de rijksoverheid nog niet gevonden. Uitgezonderd 16 datasets van de Europese Commissie, zijn er op het portaal 329 datasets van ministeries, gemeenten en een aantal andere overheidsorganisaties te vinden. Hiervan bestaat iets minder dan de helft uit datasets van ministeries en zijn 141 datasets van 13 gemeenten te vinden.
In het kader van de komende verkiezingen gooide Diederik Samsom een grafiek op Facebook om te laten zien hoe sociaal de PvdA als regeringspartij is. Maar dat riep vervolgens elders de reactie op als zou de PvdA traditiegetrouw de overheid weer laten groeien.
Daar we in het verleden al eens gekeken hebben naar de relatieve prestaties van regeringspartijen op vlak van staatsschuld, leek het ons wel aardig om ook de groei/krimp van de overheidsuitgaven eens op dezelfde manier te beschouwen.
Hier eerst het resultaat voor de periode 1970-2013:
We kiezen hier voor de uitgaven als percentage van het BBP, zoals elders ook gebruikelijk. Een stijging in uitgaven (zoals in het plaatje van Samsom), kan dus nog steeds een relatieve krimp van de overheidsuitgaven ten opzichte van het BBP betekenen.
En ja, regeringen met PvdA zorgen gemiddeld genomen voor een licht groeiende overheid. De kampioen is overigens CDA.
Maar in dit overzicht zitten natuurlijk nog de jaren met ideologische veren van Den Uyl. Wat heeft Kok betekend voor de PvdA? We doen hetzelfde voor de periode 1996-2013. Dan ziet het er als volgt uit:
U ziet, alle partijen werken eendrachtig aan de krimp van de overheidsuitgaven.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Nieuwe fractievoorzitter van GroenLinks, Jesse Klaver, wil grotere (rol) overheid
COLUMN - Het is om je de haren uit de kop te trekken. Westerse overheden treden de wet met voeten, en zetten je weg als zeur of softie als je er iets van zegt. Wanneer je metterdaad aantoont dat de burgers willens en wetens worden belogen, belanden niet zij, maar jij in de gevangenis: je hebt staatsgeheimen verraden, het land in gevaar gebracht.
De Europese dataretentie-richtlijn, die lidstaten verplichtte om alle informatie over het belgedrag en internetverkeer van de 450 miljoen EU-burgers op te slaan, is door het Europees Hof ongrondwettelijk verklaard. ‘Ach,’ zei minister Opstelten vorige maand welgemoed, ‘dan passen we de wet toch aan?’ Alsof je een onterechte inbreuk op het Europees Handvest en de mensenrechten kunt omzeilen met een Nederlands gelegenheidswetje.
Ik heb altijd hartstochtelijk in de politiek geloofd: jezelf engageren, jezelf informeren, luisteren en nadenken, je stem laten horen, steunen wat slim is, en waar nodig met meningen en feiten proberen het beleid te veranderen. Ik heb altijd geloofd in de macht van het woord, en vooral: in recht, rechtvaardigheid, en de kracht van de waarheid.
Maar dat geloof begint danig te tanen.
Vorige week publiceerde het Amerikaanse Congres een lijvig rapport over martelingen door de CIA, een praktijk die de CIA zelf vergoelijkend afdeed als enhanced interrogation. (Op Twitter schreef iemand dat verkrachting volgens die logica eigenlijk niks anders dan ‘enhanced dating’ is.) Verdachten werden in kerkers opgesloten, anaal verkracht, tientallen keren achtereen gewaterboard, moesten urenlang in pijnlijke posities staan, werden dagen en nachten aaneen wakker gehouden. Iemand die later godbetere per abuis als verdachte bleek te zijn bestempeld, stierf door hun toedoen aan onderkoeling.
Al sinds de jaren tachtig is de overheid aan het bezuinigen. Soms wat meer, soms wat minder. Maar bezuinigingen op korte termijn leveren meestal op de lange termijn veel extra kosten op.
Het meest pijnlijk is dit bijvoorbeeld zichtbaar bij de inkoop van IT binnen de overheid.
Vaak leiden bezuinigingen ertoe dat projecten om budgettaire redenen tegen het eind van het jaar worden afgebroken (anders overschrijding) om dan later, tegen veel meer kosten, weer opnieuw te worden opgestart.
Een andere factor is dat door zaken als loonmatiging zowel de IT-afdelingens als managers binnen de overheid veel kwaliteit hebben zien wegvloeien naar de markt. En daardoor moeten ze steeds weer gebruik maken van dure inhuur.
Nog belangrijker, de overheid kan in grote IT projecten de marktpartijen gewoonweg niet aan en wordt daardoor opgezadeld met veel te hoge kosten en niet-functionerende systemen.
En dit geldt vast ook voor veel andere aspecten binnen de overheid.
Penny wise, pound foolish.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
NIEUWS - Het College voor de Rechten van de Mens (voorheen Commissie Gelijke Behandeling) rapporteert dat de politiek compromissen boven mensenrechten stelt. Ook is de overheid te weinig actief om discriminatie aan de kaak te stellen. In haar rapport (pdf) benoemt het College een aantal zaken uit het afgelopen jaar, waarbij de overheid te weinig prioriteit aan mensenrechten heeft gegeven.
OPINIE - Stef van der Ziel vertelt hoe schadelijk de datahonger van de overheid kan zijn aan de hand van een persoonlijke ervaring:
En toen verbazing. Die boeken waren geen gewone boeken. Het waren archieven. Registers. Kasboeken. En brieven. Elk Joods gezin uit Delfzijl was er keurig in opgeschreven. Waar ze woonden. Dit waren archieven van de gemeente Delfzijl. Van voor de Tweede Wereldoorlog. Een (vermoedelijk) medewerker van de gemeente had de boeken gestolen. Om te voorkomen dat ze in Duitse handen zouden vallen.
En dit is een ‘veilige schatting’:
“De rijksoverheid heeft haar ICT-projecten vaak niet in de hand voor wat betreft de kosten, de tijd of zelfs het eindresultaat”, aldus het rapport.
Ook is er vaak geen sprake van aansturing, is er geen enkel inzicht in de kosten en vraagt de politiek vaak om beleid zonder dat wordt nagegaan of dit technisch haalbaar is.