Onderdrukking = winst

Hier in het Westen zwaaien we graag met ons vingertje naar dictatoriale regimes. Via de voordeur geven we waarschuwingen af en doen we verontwaardigd als er weer eens een opstand in bloed wordt gesmoord. Via de achterdeur helpen we deze regimes gewoon in het zadel te blijven. Simpelweg omdat we daar veel geld aan verdienen. De Electronic Frontier Foundation is het zeer mooie initatief gestart om eens in kaart te brengen welke Westerse bedrijven profiteren van de onderdrukking van complete bevolkingsgroepen. Zo dadelijk het overzicht. Al deze bedrijven hebben een 'corporate responsibility'-beleid. Nu ben ik op dat punt nogal een scepticus en zie dat soort beleidjes vooral als 'kijk ons ook eens iets goed doen'-praatjes. Eentje zegt bijvoorbeeld: "We seek to bring benefits to people globally by using the power of Motorola's world-wide business. We strive always to do the right thing in everything we do. This is our corporate responsibility." Of deze hoogpraat: "Oracle works actively to address community needs and improve the quality of life in the communities in which it does business. Preferring to solve problems, rather than manage their consequences, Oracle Corporation and its employees focus on bringing about positive change in four key areas: education, giving, community partnerships, and volunteerism."

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Word nooit een Model-Marokkaan

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag een stuk van Ewoud Butter, dat eerder op zijn eigen blog verscheen.

Model bij show van Marokkaan Aziz (Foto: Flickr/Natashenka)

Mevrouw Van der Vaart is welzijnswerkster en erg betrokken bij de multiculturele samenleving. Ze maakt zich oprecht zorgen over de hoge criminaliteit onder Marokkaanse jongens.

“Die jongens zouden een voorbeeld moeten nemen aan al die jongens die het wel zo goed doen, zoals die meneer Marcouch en die schrijver, Hafid Bouazza, en die enige mode- ontwerper, Aziz, en dan heb je nog die leuke voetballer, hoe heet ie ook al weer?” “Afellay, Bouhlarouz, Boussaboun, Aissati, ..” “Ja, die laatste… denk ik. Echt een model-Marokkaan.”

Model-Marokkaan. Je zult het maar zijn. “En Mo, wat wil je later worden?” “Model-Marokkaan pappa.” “Zou je dat nou wel doen jongen?” Rolmodel is al erg, Troetel-Turk is vreselijk, maar Model-Marokkaan is echt bijna dodelijk.

Toch zijn er heel veel goedbedoelende mensen in de politiek en het welzijnsland die hun heil zoeken in de Model-Marokkaan als rolmodel. Succesvolle Marokkanen zouden een voorbeeldfunctie moeten vervullen. Het is een uitgangspunt van verschillende projecten. Maar is het wel verstandig?

Over Nederlanders wordt wel eens gezegd dat ze maar beter niet met hun kop boven het maaiveld uit kunnen steken. Voor een Marokkaan is een kruin al snel veel te hoog.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Verbod op dierenseks is onzin

Esthetisch verantwoorde foto van paardenvlieg (Foto: Flickr/Thomas Shahan)

En daar is weer een stukje “wij vinden het vies, dus moet het verboden worden“-wetgeving. Ik kan met niet anders dan aansluiten bij, kuch, Sybe Schaap (VVD), die zei dat het voorstel niets toevoegde aan bestaande wetgeving, en Rob van de Beeten (CDA) die de nieuwe wet symboolwetgeving noemde.

Nu staat er dus een stukje wetgeving dat in dezelfde categorie geplaatst kan worden als het verbieden van homoseks. Vies, bah! Ja, het is ook mijn ding niet, maar kan iemand me even vertellen waar hier het slachtoffer is? De meeste beesten merken er waarschijnlijk niets van. Denk je dat een paard of koe er een mening over heeft? En als er schade wordt aangericht, dan hebben we daar wetten voor tegen dierenmishandeling, op basis waarvan kan worden bestraft. Daar is geen nieuwe wet voor nodig.

Dit soort wetgeving is dus niet alleen onzin, het is ook gevaarlijk. Het laat zien dat ons parlement anno 2010 nog steeds in staat is iets te verbieden, alleen maar omdat men het zelf niet zou doen en het tegennatuurlijk vindt.

Bah!

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Radicalisering en polarisering

Een rapport over radicalisering en polarisering in Nederland hield de afgelopen week de gemoederen bezig (samenvatting / volledig). Het ging dan vooral over uitspraken over de PVV en de vermeende politieke achtergrond die de Minister zou hebben gehad bij het aanvragen van het rapport. Een beetje vreemd, aangezien eenzelfde rapport ook in 2008 werd aangevraagd, en het rapport het gehele maatschappelijke veld betreft. Het rapport bevat eigenlijk twee veel interessantere punten dan uitgekauwde opmerkingen over de PVV.

Ten eerste komt ‘links’ er een stuk slechter vanaf dan ‘rechts’. Leze men met name de opmerkingen over met name de SP vanaf pagina 104:

“Extreemlinks socialisme heeft op personeel niveau banden met politieke partijen als de Socialistische Partij of de zich in Nederland regionaal manifesterende communistische partijen. De Socialistische Partij verenigt, met name op lokaal niveau, diverse formaties met een extreemlinks socialistisch ideeëngoed, dat deels teruggaat op de Trotskistische en Maoistische stromingen die de partij in zijn beginjaren kenmerkten.”


Opmerkingen van dergelijke aard kunnen we echt niet terugvinden in het stuk over de PVV. Ook wordt de bekende trom geslagen betreffende het leiderschap van Marijnissen:

“Medio 2007 ontstond intern onenigheid vanwege onder meer het ontslag van de hoofdredacteur van het partijblad Tribune, de royementen van dissidente leden, de vermeende interne censuur van weblogs, en de autoritaire stijl van leidinggeven van Jan Marijnissen.” (p.105)

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De inflatie van de vrijheid van meningsuiting

Voor uitspraken achter tralies (Foto: Flickr/Ben Beiske)

Als je wikipedia erop naslaat, dan staat onder het kopje ‘vrijheid van meningsuiting‘ het volgende: “de vrijheid van burgers om hun overtuigingen kenbaar te maken, zonder voor vervolging door de staat te hoeven vrezen”.

Let vooral op het gebruik van het woordje ‘staat’. Het gaat hier dus om vervolging van burgers door de staat, niet om vervolging door burgers onderling, via de rechtstaat of (dreigen met) geweld.

In die gevallen kan je je niet beroepen op de vrijheid van meningsuiting. Hoewel een burger uiteraard bescherming verdient tegen geweld door medeburgers, is de vrijheid om alles zomaar ongestraft te mogen zeggen er nooit geweest en zal er nooit zijn. Zo is laster niet toegestaan.

De laatste tijd treedt er echter een verwatering van het begrip vrijheid van meningsuiting op. Het wordt in de pers gebruikt als zijnde de vrijheid om alles altijd te mogen zeggen. Zo betekent vrijheid van meningsuiting tegenwoordig ook het recht om door de staat beschermd te worden tegen mensen die het oneens zijn met je mening en je daarom misschien wat aan willen doen en het recht om zonder gevolgen mensen te mogen beledigen.

Deze waarde-inflatie is een slechte ontwikkeling. Niet omdat ik vind dat je geen bescherming verdient als je je mening niet kan uiten, maar omdat als straks de vrijheid van meningsuiting misschien écht bedreigd wordt er velen zijn die de ernst van de situatie niet in zullen zien. De vrijheid van meningsuiting lag in Nederland toch al jaren onder vuur? Het ‘boy cries wolf‘-gevaar treedt op.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Opinieland: Trends en Toppers uit de Denkbeeldbranche

Wie denkt dat de maakindustrie in Nederland is verdwenen, heeft het mis. Dagelijks verschijnen vele handmatig geproduceerde opinies in de schappen van de internets. Maar in deze onvermoeibare overvloed aan meningennijverheid is het soms lastig kiezen, voor u als opinieconsument. Wil ik een mening met peper, of een mening met honing. Een droge mening of een mening met fantasiekorrels. Tijd om de meningenmarkt van duiding te voorzien. Dus. De vijf opvallendste meningen en trends van deze week.

1. Atheïsten moeten dood. Een ijzersterk betoog over kaalheid van de seculiere samenleving. Op DeJoop. Een goed doortimmerde oproep aan ongelovigen om je auto niet te wassen tijdens het vrijdaggebed, niet op sabbatzaterdag en ook niet op zondag. Op meesterlijke wijze beschrijft Theo Brand dat zijn ouders vroeger ook nooit klaagden over de dagelijkse wanhoopskreten van de buurkinderen als deze weer werden afgetuigd door de fanatiek gelovige buurvader. Die tolerantie is verdwenen, betreurt hij. Brand schreef het stuk vermoedelijk in 1958, maar de redactie van De Joop heeft het vergeelde epistel onlangs toch nog uit de klauwen van de vergetelheid weten te redden.

2. Alleen privacy voor rijke mensen. Dat feiten en meningen volstrekt verschillende disciplines zijn, dat illustreert auteur Bjorn in dit betoog op briljante wijze. Privacy is er alleen voor mensen met geld. Mensen als Guus Hiddink. Echte Helden. Mensen die Kei Hard Werken voor hun miljoenen. En natuurlijk niet voor bijstandsmoeders en zieke oudjes. Werd er vroeger nog lacherig gedaan over een inkomensdrempel voor burgerrechten, voor de Dagelijkse Standaard is de tijd er nu rijp voor.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

U wordt gezien (2): Dataveillance

Tom Cruise in Minority Report (promotiefoto)

Surveillance is in zijn meest basale vorm het systematisch waarnemen en eventueel vastleggen van iemands aanwezigheid of gedrag. Het roept al snel associaties op van camerabewaking, of van agent bromsnor die de plaatselijke hangjongeren in de smiezen houdt. Maar er zit veel meer in. We kunnen vijf vormen van surveillance onderscheiden: panoptische surveillance, dataveillance, synoptische surveillance, sousveillance en zelfveillance. Vandaag dataveillance (hier aflevering 1).

Democratisering en schaalvergroting zien we versterkt terug in dataveillance, die nauw verbonden is met zijn panoptische broeder. Soms zelfs zo nauw dat niet goed is aan te geven waar de een overgaat in de ander. Panoptische surveillance gaat om zintuiglijke waarneming: zien, horen, voelen en – nu al op kleine schaal – ruiken en proeven. Panoptische surveillance speelt zich af in de echte wereld, terwijl dataveillance betrekking heeft op de virtuele wereld, waarin de echte wereld zich in toenemende mate verdubbelt. We zullen nog zien dat de werkelijkheid zich niet alleen heeft verdubbeld in de virtuele, maar dat de wereld van dataveillance een compleet nieuwe wereld is waarin vergaande mogelijkheden van surveillance zijn geopend.

Dataveillance is immers het domein van soft- en hardware, van chips en databanken, van wiskunde – logaritmes, correlaties, kansberekening. Meer nog dan panoptische surveillance werkt dataveillance met enorme schaalgroottes en kleine tijdspannes. Dat is mogelijk gemaakt door de enorme vergroting van de processorsnelheid van computers, de explosieve groei van databanken, de toenemende verbondenheid van verschillende computers en datasets en tot slot, misschien nog wel belangrijker, de snel dalende kosten van dit alles. Die databanken worden continu gevoed door een snel uitbreidend netwerk van sensoren. Sensoren vangen informatie op en sturen die, al dan niet direct, door naar een databank. Iedere keer dat je een rekening betaald of een aankoop doet online of met een pinpas, wordt dat opgemerkt en geregistreerd door de bank of creditcardmaatschappij. Als je een site bezoekt, plaatst die een cookie op je harde schijf die surfgedrag monitort en doorstuurt. Iedere keer dat je over de A12 tussen Harmelen en Woerden rijdt, wordt je kenteken gefotografeerd en die informatie wordt bewaard.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

No, we can’t

Barack Obama (Foto: Flickr/jmtimages)

“No, we can’t,” zo wordt het eerste regeringsjaar van Barack Obama wel omschreven, zelfs in zijn eigen achterban. Gisteren probeerde hij het tij te keren in een state of the union die zich concentreerde op werkgelegenheid. Ook de steun aan banken verdedigde hij in dat licht: er zijn banen mee gered. De grote banengolf moet komen uit een verdubbeling van de export in de komende vijf jaar.

Dat was een mooie vlucht naar voren, want verder had Obama vooral veel dingen te verdedigen die hij nog niet voor elkaar heeft gekregen. Gezondheidszorg voor alle Amerikanen: nog niet geregeld, kan alsnog mislukken. Broeikasgassen: geen deal. Immigratiebeleid, homo’s in het leger: ja, daar wil hij wat aan veranderen, maar het is er nog niet van gekomen. Afghanistan, Iran, Guantanamo: kleine stapjes. De verkiezingsbelofte van verandering hangt nog in de lucht, maar ze is nog niet waargemaakt. Met de exportgroei heeft hij het lijstje verwachtingen alleen maar langer gemaakt.

De reacties waren gemengd. En allicht is het te vroeg om na een jaar waarin al te optimistische verwachtingen gelogenstraft werden, te concluderen dat Obama meer iemand van de retoriek is dan van de resolute daden. Maar je kunt niet eeuwig naar voren blijven vluchten.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Helpen in Haïti

“We hebben de mogelijkheid om iets te doen aan de situatie in Haïti en ik zie niet in waarom we dit vliegtuig niet zouden gebruiken om te helpen.”

John Travolta steekt voor de tweede keer de helpende hand uit naar de mensen in Haïti. Eerder stuurde hij al felbegeerde e-meters naar het land, nu sturen hij en zijn scientology-kerk o.a. priesters van scientology die getraumatiseerde mensen ‘aanraken’. Zo wordt hun zenuwstelsel gerepareerd en het trauma opgeheven.

Toegegeven, ze sturen ook echte medische hulp, maar op dit moment wachten nog 800 vliegtuigen met noodhulp op toestemming om te landen op het vliegveld van Port-au-Prince, waar slechts ruimte is voor 130 vliegtuigen per dag.

Vorige Volgende