Een kleine 60% van de Duitsers heeft negatieve gevoelens over moslims. Dat blijkt uit een Europese opiniepeiling van de universiteit van Münster. Ook over Nederland hebben de onderzoekers nieuwe cijfers. En wat blijkt? Nederlanders zijn stukken positiever. Opvallend is het verschil tussen Oost en West-Duitsland. In de voormalige DDR is het beeld dat mensen hebben van moslims nog slechter dan in het westen van het land. De onderzoekers zien dat als bewijs voor het cliché 'onbekend maakt onbemind', want in het oosten van Duitsland wonen veel minder moslims dan in het westen. Het blijkt dat hoe minder contact mensen met moslims hebben, hoe groter de negatieve gevoelens zijn. In Nederland heeft de autochtone bevolking volgens dit onderzoek veel meer contact met moslims dan in Duitsland. Dat versterkt het beeld dat de stand van de integratie in Nederland beter is dan bij onze oosterburen.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Terwijl Duitsland in de ban is van de waarschuwing voor een terroristische aanslag eind deze maand, vindt in Stuttgart een proces plaats tegen het voormalige RAF-lid Verena Becker (58) wegens betrokkenheid bij de aanslag op Siegfried Buback, 33 jaar geleden op 7 april 1977. Het proces vindt plaats in de rechtszaal in de gevangenis van Stuttgart-Stammheim, een bunker die speciaal gebouwd is voor het proces tegen de RAF-kopstukken in 1975. Het is een nogal absurde confrontatie met een stukje naoorlogs verleden van Duitsland dat in de afgelopen jaren al zo vaak is verteld en verfilmd.
Aanleiding voor het proces tegen Becker is een aanklacht van Michael Buback, de zoon van de voormalige procureur-generaal Siegfried Buback, destijds door de RAF medeverantwoordelijk gehouden voor de vervolging, eenzame opsluiting, foltering en veroordeling van de Baader-Meinhof groep. Wie zijn vader heeft neergeschoten is nooit duidelijk geworden. In een poging de waarheid te achterhalen heeft hij zich opnieuw in de zaak verdiept en allerlei ongerijmdheden aangetroffen. Hij heeft een getuige van de schietpartij gevonden die in de rechtszaal heeft verklaard dat de verklaring die in 1977 op haar naam is opgesteld in de verste verte niet deugt. Die verklaring is ook niet door haar ondertekend. Haar bevestiging van de verklaring van een andere getuige dat het een vrouw was die vanaf de passagierszit van een motor de fatale schoten loste is niet in de dossiers terechtgekomen.
De kop van de nieuwsberichten laten weinig aan duidelijkheid te wensen over: “Amsterdamse files ergste van heel Europa“.
Maar dan gaat het op twee manieren verkeerd. Ten eerste staat het onderzoek van IBM, niet goed weergegeven in de meeste berichten. Men spreekt over “de Amsterdammers” terwijl het onderzoek alleen gaat over gemotoriseerde woonwerkgangers. En dat blijft dus bij mensen verkeerd in het geheugen zitten.
Maar de tweede manier waarop het verkeerd gaat, is bij het conclusies trekken uit het onderzoek. Het gaat om een onderzoek waaraan 400 mensen in Amsterdam hebben deelgenomen. Is dat een representatieve steekproef? En belangrijker, wonen EN werken al die mensen in Amsterdam zelf? Of zitten er ook mensen tussen die buiten Amsterdam werken (komt heel veel voor in Nederland, i.t.t. veel andere grote wereldsteden). En zo ja, wat betekent dat voor de reistijd.
Om nog maar niet te spreken over het niet kunnen vergelijken van steden als Amsterdam en (noem een Europese dwarsstraat) Stockholm qua opzet van woon-werk verdeling. Dus wat zegt ons die 1,9 minuut verschil in reistijd dan nog?
En last but not least, hoezo “ergste files”? Waar uit het onderzoek blijkt dat het om files gaat? Het kan ook het eindeloze eenrichtingsverkeer, een verkeerd afgesteld verkeerslicht, een stroom doorroodrijdende fietsers of de zoveelste reparatie aan het wegdek zijn die zorgt voor de lange reistijden.
Overigens blijken de Amsterdammers niet echt meer te gaan werken als ze minder reistijd zouden hebben. Dus een echt probleem hebben ze er niet mee. Dit in tegenstelling tot sommige andere steden.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Bewijs voor paranormale voorgevoelens?
We wachten even totdat het onderzoek kapotgecheckt wordt. Vooral de woordenlijst kan ook alternatief verklaard worden.
Harde cijfers over discriminatie in Nederland maken einde aan populistische stokebrand over vermeende toename antisemitisme. Noodzaak voor lokmocro’s daarentegen onomstoten aangetoond.
Het aantal meldingen van antisemitisme in Nederland vertoont een dalende trend. Dat concluderen de onderzoekers die in opdracht van het ministerie van VROM de Monitor Rassendiscriminatie 2009 hebben gemaakt (NOS). Wie wel een toename van discriminatie ondervinden zijn vooral de Marokkanen in Nederland. Discriminerende opmerkingen en niet gelijkwaardig worden behandeld, wordt door hen het vaakst genoemd. De daders zijn veelal volwassen mannen van autochtone afkomst. Lees hier de samenvatting van het onderzoek.
Het trendonderzoek dat zich uitstrekt over meerdere jaren vertoont een lichte daling van discriminatie in zijn algemeenheid, ook op de arbeidsmarkt neemt discriminatie af. Maar Monitor concludeert ook dat het geweld tegen moslims toeneemt. Ondanks dat politie en justitie vaker meldingen binnenkrijgen van discriminatie maken veel mensen bewust juist geen melding. Bij Turken en Marokkanen is het idee dat “een melding toch niet helpt” een veel voorkomende reden om een discriminatie-ervaring niet te melden. Bij deze groep heerst hierover een gevoel van machteloosheid.
Volkskrant-columnist Pieter Hilhorst concludeerde al eerder deze week uit cijfers van het CIDI dat het aantal antisemitische incidenten, in tegenstelling wat de Telegraaf Media Groep u wil doen geloven, juist daalt. Het voorstel van Lodewijk Asscher om lokjoden in Amsterdam in te zetten, lijkt inmiddels dus wat overdreven? Daarentegen kan Nederland wel wat lokmocro’s gebruiken! De populaire schrijver Robert Vuijsje gaf het afgelopen jaar in zijn vele tv-optredens al regelmatig aan hoe het is om als onbedoelde joodse lokmocro negatief bejegend te worden door alleen maar nette mensen… Hoogtijd dus voor de inzet van professionele lokmocro’s!
Vandaag wederom een gastblog van Justine Pardoen, hoofdredacteur van Ouders Online en Mijn Kind Online. Het stuk is ook op haar site te lezen.
De Amerikaanse psychiater Louann Brizendine schreef twee interessante boeken: eentje over de vrouwelijke hersenen en eentje over de mannelijke hersenen. Dit tweeluik is een aanrader voor de vakantiekoffer. Ga je met een partner van het andere geslacht op pad? Ruil dan halverwege van boek. Je blik verandert geheid: op je partner, jezelf én je kinderen. Vandaag deel 2: goed vaderschap zit tussen de oren (lees deel 1 hier).
Om samen het bejaardentehuis te halen, moet je natuurlijk wel veel eerder in je leven de goede keus maken. Bovendien wil je dat je man ook een goede vader voor je kinderen is. Niet alle mannen zijn goede vaders als ze jong zijn. Er zijn mannen die te onrustig zijn om op het nest te blijven zitten. Vaak worden deze rokkenjagers alsnog rustiger als ze de vijftig gepasseerd zijn, en kunnen ze zich alsnog ontpoppen als goede vaders.
Wat nu blijkt, is datgene wat een man tot een goede vader maakt, in z’n genen zit. Er zijn mannen die niet aan kinderen moeten dénken en het is sneu als een vrouw steeds dit type man kiest, juist als ze kinderen wil. Maar gelukkig komen de meeste vrouwen al snel tot de juiste conclusie: you can’t have it all. Een man voor het wilde leven, of een man voor de kinderen. Dit dilemma los je niet op door je man naar een therapeut te slepen of er een vals boek over te schrijven.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Vandaag een gastblog van Justine Pardoen, hoofdredacteur van Ouders Online en Mijn Kind Online. Het stuk is ook op haar site te lezen.
De Amerikaanse psychiater Louann Brizendine schreef twee interessante boeken: eentje over de vrouwelijke hersenen en eentje over de mannelijke hersenen. Dit tweeluik is een aanrader voor de vakantiekoffer. Ga je met een partner van het andere geslacht op pad? Ruil dan halverwege van boek. Je blik verandert geheid: op je partner, jezelf én je kinderen. Vandaag deel 1: het verschil tussen mannen- en vrouwenhersenen.
Sinds de jaren ’70 heeft het hersenonderzoek een grote vlucht genomen, omdat er vanaf dat moment onderzoek gedaan kon worden naar werkende hersens bij levende mensen. Het nature-nurture debat is sindsdien voorgoed ten einde gekomen: we worden bepaald door onze hersens, die weer beïnvloed worden door genen en hormonen. En we worden bepaald door onze omgeving, onze opvoeding en dingen die we meemaken. Het is niet óf de opvoeding die ons bepaalt, óf onze aanleg. Het is van allebei wat, in een ingewikkeld samenspel.
Wat duidelijk wordt uit het moderne hersenonderzoek, is dat het een stuk ingewikkelder is dan we dachten en dat het soms ook heel anders zit dan we hadden gewild. Zo valt door het hersenonderzoek niet meer te ontkennen dat er verschillen zijn in de hersenen van mannen en vrouwen en dat die verschillen verband houden met verschillend voorkeursgedrag. Dat levert interessante informatie op.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.