Oude media niet schuldig aan uit de hand lopen Project X
Jeroen Wollaars van de NOS blogt over waarom het te makkelijk is om de rellen in Haren te wijten aan de berichtgeving van traditionele media.
De NOS houdt open audities voor een nieuwe weerman of -vrouw om Erwin Kroll op te volgen. Drie tips voor alle ambitieuze meteorologen die graag met hun kop op tv willen. Eigenlijk kijk ik zelden naar het weerbericht. Ik check af en toe de weersverwachting online, maar alleen als ik weet dat ik een activiteit heb die buiten gaat plaatsvinden en wil weten of ik daar een regenjas voor moet meenemen. Verder kijk ik gewoon uit het raam voordat ik vertrek, en kleed ik me overeenkomstig. Het probleem met de weerberichten op televisie is dat ik me altijd groen en geel erger aan de presentatoren. Aan hun gezellige gekeuvel over het weer van de afgelopen dag (heb ik ook gezien, dank u) en aan de talloze publieksfoto's van een koe in de wei met z'n pootjes in de laaghangende mist. Daarom hier een aantal tips voor een nieuwe weerman- of vrouw, in de hoop dat de NOS weerberichten iets draaglijker worden.
Jeroen Wollaars van de NOS blogt over waarom het te makkelijk is om de rellen in Haren te wijten aan de berichtgeving van traditionele media.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Een vette kop boven een artikel van van gisteren: Meer NL’ers weg vanwege crisis, waarmee de NOS vooruitloopt op de nieuwe cijfers waarmee het CBS donderdag komt. De NOS:
Steeds meer Nederlanders emigreren. Uit cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek blijkt dat in de eerste vijf maanden van dit jaar ruim 52.000 mensen naar het buitenland verhuisden. Dat zijn er 344 per dag.
In diezelfde periode vorig jaar vertrokken er zo’n 47.000 Nederlanders. Morgen komt het CBS met cijfers over de maand juni. Daaruit blijkt dat in die maand opnieuw meer Nederland zijn geëmigreerd.’
Ik heb al heel vaak geschreven dat er geen journalist is in Nederland die iets van de migratie snapt; behalve dan pseudo-journalisten die de zaak misleiden. Alles wordt door elkaar geklutst: inwoners van Nederland (wie staat ingeschreven in de Gemeentelijke Basisadministratie [= bevolkingsregister]) worden verward met Nederlanders / buitenlanders (hetgeen betrekking heeft op nationaliteit); en die tegenstelling wordt vervolgens weer verward met allochtonen /autochtonen (dat gaat over herkomstgroep- en geboorteland).
Als je kijkt naar de NOS-tekst dan is de laatste regel inderdaad juist: ‘Daaruit blijkt dat in die maand opnieuw meer Nederland zijn geëmigreerd.’ Dat gaat dus over inwoners van Nederland, want dit zijn die cijfers van het CBS over de eerste 5 maanden: totaal 47.023 emigranten in 2011 en – volgens de voorlopige cijfers 52.382 in 2012. Dat is een vette stijging van 5.000 in één jaar tijd.
Wat is belangrijker – de grootste verandering van het sociale stelsel van dit kabinet (volgens Staatssecretaris De Krom die gisteren zijn Wet Werken naar vermogen presenteerde) of (nogmaals) een nuancering van een PVV-standpunt ten aanzien van rechters? Of de slip of the tongue van collega Schippers (die zich uitlaat over een ongecontroleerd mediabericht dat homoseksualiteit bij Different, vergoed door de ziektekosten, te genezen is)? Of een opstandje onder GroenLinks leden over de missie in Kunduz (tien van hen willen er af)? Enfin: u voelt hem waarschijnlijk aankomen: in het rijtje politiek nieuws bij de NOS was nogmaals nuanceren van een eerder genuanceerd standpunt van een Wilders/PVV gisteren de winnaar (zie afbeelding).
In mijn nieuwslezer van Google scoorde de PVV drie berichten op rij. Drie berichten, want de eerste twee zijn weliswaar dezelfde tijd in mijn readertje gekomen, maar hebben een andere kop. De derde ook en is anderhalf uur later geplaatst. Tussen 14:59 en 16:30 was er blijkbaar niets te melden over al die andere onderwerpen. Over De Krom: niets. Schippers? Nop. Kunduz dan? Het onderwerp dat GroenLinks dreigt te splijten? Nee, niets te melden.
Wat rechtvaardigt deze exclusieve aandacht voor de PVV?
Heel eenvoudig: het is niet Wilders die terugkomt op eerdere uitlatingen dat rechters die te licht straffen, moeten worden ontslagen (of, in een genuanceerde lezing: elke zes jaar zich over hun werk moeten verantwoorden). Neen, het is PVV-kamerlid Lillian Helder die afstand neemt van Wilders’ opmerking. “De regering ontslaat geen rechters die niet zwaar genoeg straffen”, weet ook zij (nu ook). Eerder ingenomen standpunten (in het midden blijft of Helder daar ook de nuancering van Wilders mee bedoelt) zijn ‘fout’. Onduidelijkheid al om, want wat is nu het officiële PVV-standpunt (wilde ook SP-kamerlid Sharon Gesthuizen) weten. Dit. En mocht Helder dat mis hebben, dan “ziet u mij, vrees ik, na de verkiezingen niet meer terug.” Nu is het wachten op een nieuw bericht bij de NOS: komt ze terug. Of niet? <<
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Jaaroverzichten van de afgelopen 50 jaar
Historie galore!
Een gastbijdrage van Joep Schaper, MA Internationale Betrekkingen en onderzoeker bij de Nederlandse Nieuwsmonitor en Dr. Nel Ruigrok, hoofdonderzoeker bij de Nederlandse Nieuwsmonitor.
Opvallend bericht op NOS.nl vanmorgen: ‘ElBaradei: van diplomaat tot oppositieleider’. In Egypte demonstreren duizenden mensen al een week lang tegen het regime van president Mubarak. Mubarak is nog niet weg, laat staan de machtsstructuur om hem heen, maar op de NOS-website stelt oud-minister van Buitenlandse Zaken Ben Bot al dat ElBaradei ‘een zeer geschikte kandidaat [is] om Mubarak op te volgen’. Op te volgen? In hetzelfde artikel schrijft de NOS dat ElBaradei ‘in een paar maanden [is] uitgegroeid tot de man waar van veel, zo niet alle, Egytenaren hun hoop op hebben gevestigd’. Hebben alle Egyptenaren hun hoop op ElBaradei gevestigd?
NRC Handelsblad noemde Elbaradei dit weekend bij monde van Midden-Oosten redacteur Carolien Roelants nog “voor een groot deel (…) een product van de westerse media, een herkenbare figuur die door ons op een voetstuk geplaatst is”. Om te vervolgen: “in Egypte kent niemand buiten de middenklasse hem, omdat hij dertig jaar in het buitenland is geweest en pas afgelopen week in Egypte terugkwam”.
Is ElBaradei de hoop van alle Egyptenaren of een product van westerse media?
Woorden zijn belangrijk in de politiek. In de mond van politici zijn woorden wapens zoals we in de Nederlandse politiek dagelijks kunnen zien: hoofddoekjes worden kopvodden en de verzorgingsstaat wordt een geluksmachine. Maar ook het omgekeerde is mogelijk: er zijn ook woorden die men liever niet in de mond neemt. Omdat het onderwerp niet altijd vermeden kan worden gebruikt men dan een eufemisme. Natuurlijk hebben politici niet het alleenrecht als gaat om de woordkeus: de journalistiek moet ook meewerken. Journalisten kunnen er voor kiezen of ze meedoen met het spel van de politici of niet. Als het goed is doen ze dat natuurlijk niet.
Afgelopen donderdag was de ‘284-voudige vrijspraak’ van Ahmed Ghailani in het nieuws op de volgende manier:
Het is een merkwaardige veroordeling: deze man is waarschijnlijk schuldig aan de dood van honderden mensen maar hij wordt tot levenslang veroordeeld omdat hij ‘heeft meegedaan met een samenzwering om Amerikaanse eigendommen te vernietigen’. Eigendommen? Niet alleen is de beschuldiging merkwaardig maar ook de gang van zaken rond zijn proces: hij is in al in 2004 opgepakt maar hij wordt blijkbaar pas nu veroordeeld, ruim zes jaar later. Om het nog vreemder te maken blijkt dat hij wordt vrijgesproken op 284 van de 285 beschuldigingen. Het is alsof men een schot hagel heeft afgeschoten: er zal dan vast wel één kogeltje raak zijn.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Insecten zijn lastige beesten. Ze zoemen, kriebelen, steken, bijten en kruipen met hun gekke pootjes, vieze vleugeltjes en enge oogjes in allerlei hoekjes om ons de stuipen op het lijf te jagen. En alsof dat nog niet erg genoeg is, heb je ook nog insecten die blaadjes eten. Blaadjes ja, van die mooie taxus in de tuin, of je keurige hedera of laurier.
Maar dat zijn nog ONZE insecten. Als u maandagavond het journaal heeft gezien, dan weet u inmiddels dat er ook insecten zijn die HIER HELEMAAL NIET HOREN.
Ze hebben een lieve naam, snuitkevers, maar ze zijn dat helemaal niet. Ze fokken als de ziekte, zijn niet kapot te krijgen en gedragen zich als hangjongere in tuin, perk en plantsoen. Ja mensen, als we die kever niet snel uitroeien dan staat er straks geen plant meer in de tuin. De kever schijnt zich vanaf Amsterdam, via Haarlemmermeer richting Rotterdam te verplaatsen. Straks is heel Nederland aan de beurt! Luistert u maar naar keveroloog Silvia Hellingman, die kan het weten.
Maar voordat u de spuitbus pakt en de tuin in sprint, gaarne toch even verder lezen.
Het is onduidelijk wat de NOS bezield heeft, maar heeft nou niemand op die enorme redactie eraan gedacht dat dit verhaal misschien nog eens gecheckt moest worden? Een paar goede Google-vraagjes hadden volstaan.
Dan hadden ze gelezen dat dit verhaal ook al in 2002 op de website van de BBC werd geplaatst, toen de kever opdook in Londen en omgeving. Hij schijnt er nog steeds te zitten, maar een plaag is het nooit geworden.
Voordat u morgen eindelijk uw stem mag uit brengen, zijn er vanavond nog een paar openbaar toegankelijke mediamomenten, die men heeft georganiseerd om voor u inzichtelijk te maken wat de verschillen tussen de partijen zijn.
Deze momenten gaan over van tevoren bepaalde onderwerpen (een kleine greep: hypotheekrenteaftrek, de mogelijke coalities, mogelijke breekpunten, kampioen koopkracht/banen/groen/onderwijs, kogelwerende vesten, cijfers niet kennen, lollig doen etc.), worden wel ‘lijsttrekkersdebatten’ genoemd en leiden in het meest waarschijnlijke geval niet tot nieuwe of diepere inzichten. Consistentie (lees: herhaling en voorspelbaarheid) is, met nog maar één nachtje slapen, het devies. Het vermijden van situaties waarin mogelijk een fout kan worden gemaakt het grootste goed.
Uiteraard gaan we toch naar de debatten kijken en we doen daar op GC ons café voor open, waar de televisie op politiek 24 staat afgesteld.
De NOS heeft het debat in tweeën geknipt: van 19.00 tot 20.00 verzorgt de NOS een terugblik op de campagne en mogen de lijsttrekkers van de partijen die in de peilingen niet boven de twee zetels uitkomen met elkaar discussiëren. Erg veel common ground tussen de SGP, PvdD en Trots op Nederland is er niet. Dit debat is desondanks toch de moeite waard, omdat het er naar uit ziet dat het het laatste politieke optreden van Rita Verdonk is. Om 20.00 wordt het journaal uitgezonden en om 20.30 hervat men het debat, dan tussen de grotere acht.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Ik kijk al tijden niet meer naar het journaal. Te veel Jip en Janneke, te eenvoudige representatie van de problemen. Nu is het natuurlijk moeilijk, een goed nieuwsbeeld te geven in items van een paar minuten, zeker als je niet de beschikking hebt over links om je kijkers de optie tot verdieping te geven.
Maar niet getreurd, het journaal is blijkbaar altijd bereid om haar bulletins nog iets eenvoudiger te maken, nog wat Jipper. Het is zelfs niet gewoon wenselijk, maar nodig. Want voor te veel mensen zijn de normale journaals lastig te volgen volgens Jan de Jong, de nieuwe NOS-directeur.
Wat een gelul. Allereerst moet je je afvragen of je je algemene programmering zo wil aanpassen dat de allerlaagst-opgeleiden er mee uit de voeten kunnen. Per definitie schoffeer je daarmee alle hoger opgeleiden mee die op dit moment ook naar dat programma kijken en dus in nog verder onder hun niveau aangesproken worden. En misschien schoffeer je er de lager opgeleiden zelf ook nog mee.
Want daarnaast, en dat is belangrijker, gaat de NOS waarschijnlijk niet slagen in haar opzet. In het onderwijs is precies dit concept uitgeprobeerd en blijkt het zelfs contraproductief te werken. De oorzaak? Onderschatting. Hoger opgeleiden schatten de capaciteiten van lager opgeleiden vaak te laag in. Volgens onderzoek veroorzaken kortere, eenvoudiger zinnen juist veel meer verwarring doordat de verbanden tussen de zinnen lastiger te zien zijn. Misschien dat het in combinatie met beeld anders is, maar ik betwijfel het.