https://www.youtube.com/watch?v=gTRJmfzM5SY
Onlangs concludeerde Sjors in de comments onder een Closing Time, dat ik ‘vastgeroest zat in een nauwe, benauwde mainstreamblik.’ Gelukkig droeg hij gelijk een aantal suggesties aan om de rubriek wat minder benauwd te maken. O nee, dat deed hij juist niet. Maar bij deze, Sjors: niet van dat benauwde, noem jouw favoriete liedjes, en wie weet zie je ze terug als Closing Time. Dat doen we wel vaker. Daar zijn we niet kinderachtig in. Een klacht is een gratis advies tenslotte, dus horen we van je?
Maar omdat het woord ‘mainstream’ in mijn hoofd bleef hangen, kwam ik uit bij de rivier Mississippi. Een geweldige naam voor zo’n hoofdstroom: vier keer een i. Vier keer een s en twee keer een p. Zitten wij met onze Lek, Rijn, Maas, Aa, Dommel, Dinkel en Waal.
Enfin, hoe ik bij Nicolai Dunger kwam, dat weet ik niet meer, dus ik gok dat het de naam Will Oldham is geweest, waardoor ik ooit bij deze plaat ben gekomen. Heerlijk landelijk, een raderboot, een dobro, een viool een drummer met kwastjes. Relaxed. De song gaat nergens heen, ja, stroomafwaarts, maar dat bedoel ik niet. Het liedje kabbelt lekker chill door, even geen drukte. Go with the flow.
