Closing Time | Last Night I Dreamt Of Mississippi

https://www.youtube.com/watch?v=gTRJmfzM5SY Onlangs concludeerde Sjors in de comments onder een Closing Time, dat ik ‘vastgeroest zat in een nauwe, benauwde mainstreamblik.’ Gelukkig droeg hij gelijk een aantal suggesties aan om de rubriek wat minder benauwd te maken. O nee, dat deed hij juist niet. Maar bij deze, Sjors: niet van dat benauwde, noem jouw favoriete liedjes, en wie weet zie je ze terug als Closing Time. Dat doen we wel vaker. Daar zijn we niet kinderachtig in. Een klacht is een gratis advies tenslotte, dus horen we van je? Maar omdat het woord ‘mainstream’ in mijn hoofd bleef hangen, kwam ik uit bij de rivier Mississippi. Een geweldige naam voor zo’n hoofdstroom: vier keer een i. Vier keer een s en twee keer een p. Zitten wij met onze Lek, Rijn, Maas, Aa, Dommel, Dinkel en Waal. Enfin, hoe ik bij Nicolai Dunger kwam, dat weet ik niet meer, dus ik gok dat het de naam Will Oldham is geweest, waardoor ik ooit bij deze plaat ben gekomen. Heerlijk landelijk, een raderboot, een dobro, een viool een drummer met kwastjes. Relaxed. De song gaat nergens heen, ja, stroomafwaarts, maar dat bedoel ik niet. Het liedje kabbelt lekker chill door, even geen drukte. Go with the flow.

Door: Foto: Ted (cc)

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.